ความรู้สึกตื่นเต้นอีกแบบค่ะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

ว่าจะเขียนตั้งนาน ก็ยังไม่ได้เขียนเสียทีค่ะ พ่อแม่หลายท่านเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ
คือตัวเองเนี่ย ตั้งแต่แป้งเริ่มสนทนาพูดคุยถามตอบกับแม่ได้เนี่ย ก็ตื่นเต้นไปแล้ว และก็ชินไปแล้ว แต่มีความรู้สึกที่ตื่นเต้นบวกลุ้นทั้งแม่และลูกคือเวลา คุยโทรศัพท์กันค่ะ ตั้งแต่ปลาย พย แป้งคุยโทรศัพท์ได้แบบรู้เรื่อง ไม่เงียบ เหมือนที่เคย คือตอนที่สนทนทกันได้ช่วงแรก โทรศัพท์ ยังมีแค่ เงียบกะ yes และ bye เราก็คิดไปเองว่าเขาคงไม่ชอบคุยโทรศัพทื แต่เวลาโทรหาคุณป่ะป๊า คงหนวกหูคุณแม่ก็ส่งให้แป้งคุยกะแม่ตลอด แม่ก็ไม่คืด ว่าวันนึงเธอก้ตอบพูดคุยถาม ทางโทรศัพท์ ได้เหมือนเวลาเจอ กัน คนตื่นเต้นคือ แม่ มันบอกไม่ถูกค่ะ
คือเวลาเราเจอหน้ากัน เวลาคุยกันเนี่ย เราใช้ภาษามือได้ไงคะ ถ้าเกิดติดขัดอะไรขึ้นมา มันแบบว่ารู้สึกสบายๆ
แต่ทางโทรศัพท์นี่ คือมันจะลุ้น ตรงที่ 1. ,ลูกจะพูดอะไรบ้าง แม่เงี่ยฟังอยู่ ถ้าเขาเงียบ เราจะพูดขึ้นมา
2. แม่เองก็ลุ้นว่าจะฟังลูกออกไหม และลูกจะใช้คำและประโยค ได้หรือไม่ แม่น่ะลุ้นว่าตัวเองจะฟัง listeningกับคนพูดภาษาอังกถษเสมือนเราไม่รู้จัก เหมือนคนแปลก หน้า เพราะ เราไม่เห็นหน้าลูก
ดูสิคะ นี่คนเป็นแม่ ที่ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกถษ นี่ลุ้นซะทุกอย่าง กลัวแม้กระทั่งตัวเองจะฟังภาษาอังกถษทางโทรศัพท์ไม่ออก ทั้งๆเป็นเสียงของลูกเอง มันตื่นเต้นค่ะ เหมือนสอบ listening เลย ลูกก็ลูกเถอะค่ะ ไม่เห็นหน้าแล้งแม่ก็หวั่น ใจ ฮ่าๆๆ ขำๆ นะคะ แต่เป็นเหตุการณ์จริง เพราะตัวเองไม่เคยคุยโทรศัพท์กะฝรั่งมาก่อนเลย ท่านผู้อ่านอาจจะงง ว่ายัยนี่เวอร์ แต่มันเกิดขึ้นแล้วค่ะ ยกตัวอย่างสถาณการจริงนะคะ
วันนี้โทรไป หาพ่อแป้งปั้น ตามปกติ แต่เธอก็โอนสายไปให้คุณแป้งอย่างไม่ทันให้เราตั้งตัวค่ะ คนโตข้าวปั้นไม่ชอบคุยทางโทรศัพท์กะแม่ค่ะ ตั้งแต่ภาษาไทยสมัยโน้นแล้ว น้องแป้งเล็กเริ่มต้นก็คุยเลยค่ะ

Pang : Mommy mommy I'm palying with Daddy and P Pun .
Mom: ah...What are you playing?( ประโยคหากินของแม่ค่ะ)
Pang: I'm playing with puppet.
Mom; Puppy? นึกว่าลูกพูดเสียงผิด
Pang : No mommy the puppet on the finger.
Mom: Oh! Really!( แม่ก็เพิ่งจำศัพท์คำนี้ นั่งดูคายุไม่นานมานี้เอง เฮ่อ ทางโทรศัพท์นี่เราไม่เห็นภาพ ว่าเค้าทำอะไร เล่นอะไร (เล่นหุ่นนิ้ว) ไปด้วยไงคะ แม่ก้เลยตก listening ไปเลยค่ะ ดีนะคะ ที่คุณลูก ช่วยอธิบาย เลย recall memmory เพราะ fingerนี่ล่ะค่ะ)
Mom : Did you have fun ?
Pang :sure,certainly (เอาเข้าไปทั้ง sure ทั้ง certainly ฮ่าๆ)
Mom : May I play with you?........
......................................
อันอื่นๆ ก็พูดคุยเล็กน้อยตามปกติค่ะ
แต่ที่ลุ้นคือ เราไม่เห็นเหตุการณืไงคะ ทำ ให้ ลุ้นว่าลูกจะสื่อสาร เล่าเหตุการณ์ทางโน้นให้แม่ฟัง ถูกหรือเปล่า บางทีอาจจะโม้ ไปเอง ฮ่าๆๆ พอคุยเสร็จเราต้องโทรไปถามพ่อเค้าว่าใช่ไหมเล่นอะไรกัน ก็ok เขาพูดถูก ก็สนุดดีค่ะ
เพื่อนๆลองโทรศัพท์คุยกะลูกดูนะคะ ตื่นเต้นพอสมควร เพราะ สื่อสารโดยคำพูดล้วนๆๆ ไม่ได้ใช้ โสตประสาทอื่น ตา มือ เลยค่ะ ลุ้นว่าจะเข้าใจกันหรือไม่ เป็นการฝึกไปในตัวค่ะ สนุกดี ทำให้เราเริ่มคิดสนุกที่จะโทรศัพท์คุยกะลูกทุกวันแล้วล่ะค่ะ

[ยศภัด มีเดช]

อยากเจอเหตุการณ์อย่างงี้บ้างจัง

[Prim & Poom]

พัฒนาการของแป้งเนี่ย ช่วงนี้ก้าวกระโดดจริงๆ เห็นคลิปทีไรก็ชื่นชมทุกที
ได้มาฟังเรื่องการคุยโทรศัพท์แล้วก็ ยิ่งชื่นชมเข้าไปอีกเนอะ ตื่นเต้นน่าลองจริงๆ
ครั้งสุดท้ายที่พี่ลองกะพูมก็รู้สึกว่าพูมยังไม่ค่อยโต้ตอบอะไรได้ทางโทรศัพท์มากนัก ทำให้พี่คิดว่าเค้าฟังไม่ออก เพราะเป็นทางโทรศัพท์ เด๋วต้องหาโอกาสลองบ่อยๆซะละ

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

โฮ น้องแป้งเก่งมากมาย สามารถอธิบายให้แม่ฟังได้ด้วยนะว่าทำอะไรอยู่ เป็นอย่างนี้พี่โอก็น่าตื่นเต้นอยู่หรอกคะ

[แม่น้องคีน]

n'Pang and mommy well done ka.

[Supapol Tipsuwan]

มีอะไรก็แนะนำบ้างนะคับ ผมเพิ่งจะเริ่มเรียนนะคับ

[YaYo & JaJa & MamaKim]

เพิ่งจะได้มาอ่านบล๊อกโอไม่รู้กิ้มไปอยู่ไหนมา...2ปีผ่านไป (เอ้ย ไม่ใช่ 2ด.ผ่านไป)
แต่ก็ลุ้นตามอย่างที่โอว่าแหละ น้องแป้งเก่งนะ พูดแบบยาวๆ เป็นประโยคเลยอ่ะ ..สุดปลี้มแทน
..แถมเค๊าเข้าใจภาษาได้ดี เรียกว่า ทั้งโต้ ทั้งตอบ ได้ เท่านี้ คนเป็นแม่ ก็หัวใจพองโตแล้วหล่ะ

ส่วนยาโย 2 ขวบพอดี กะลังรอดูผลงานไปเรื่อยๆ ...แต่คงต้องฝึกกันอีกเยอะ ทั้งลูก และ แม่ (ย้ำ โดยเฉพาะ แม่..ต้องฝึกเยอออออะมากกกกก)

[แม่น้องวาเม]

น้องแป้ง สุดยอดมาก คุณโอเขียนได้เห็นภาพเลย อ่านไปลุ้นไป (แถมขนลุกอีกต่างหาก +5555)
คงจะตื่นเต้น จริง ๆ แหละ ขนาดอยู่ต่อหน้ากันเรายังลุ้นเลยว่าเวลาลูกพูดเราจะเข้าใจไหม

[JT007]

ว้าวๆ ได้อ่านแล้ว น้องแป้งเก่งมากๆเลยคะ พัฒนการดีมากเลย เก่งขึ้นทุกวันเลยนะคะเนี่ย

[สุธีรา สารียัง]

ดีใจด้วยจริงๆคะ

[mom_jenita]

อ่านไปก็ตื่นเต้นแทนค่ะพี่ตังโอ ดีใจ+ปลื้ม แทนด้วยค่ะ เยี่ยม เยี่ยมเลย น่าติดตามตอนต่อไปนะคะ ขนาดตอนนี้ ยังแค่นี้ ต่อไปคงจะเก่งมากๆเลยเนอะ

พูดโทรศัพท์ภาว่า ยากจริงๆแหละ ขนาดภาเองคุยกับลูก ภายังต้องคิดพยายามหาเรื่องชงให้เค้าเลย น้องแป้งเจ๋งมากๆ

แต่เด็กเค้าชอบนะคะ ทำบ่อยๆก็คงสนุกดี เวลาเจ้าขาไปออกกำลังกายกับพ่อ พ่อเค้าให้คุยโทรศัพท์กับแม่ บางทีจนกลับมาบ้าน เจอหน้ากันแล้ว ยังไม่ยอมวาง คุยโทรศัพท์ทั้งที่แม่ยืนอยู่ตรงหน้าแหละ คืออยากคุยโทรศัพท์ คงสนุกมั้งคะ เด็กๆ