ระยะเวลาที่เปลี่ยนไป แต่ความตั้งใจแม่ยังเหมือนเดิม ตอน1

[อรดา พงศ์สุธนะ]

 

สวัสดีคุณบิก พี่ตุ๊กตา และชาวครอบครัวสองภาษาที่รักทุกๆคน

 

ห่างหายไปนานกับการได้เข้ามาในเวปสองภาษา แต่ในใจยังระลึกและคิดถึงเสมอ เหมือนเป็นอีกบ้านหนึ่งในหัวใจเรา มาวันนี้อยากจะเล่าพัฒนาการที่ผ่านมาเกือบ4ปี สำหรับการสร้างเด็กสองภาษาของลูกสาววัย 6 ขวบ และ 3 ขวบ น้องเคทและน้องแคลร์

 

น้องเคทวัย 6 ขวบ

แรกเริ่มเลยได้สอนน้องเคทวัย2.8 ปี ให้พูดภาษาอังกฤษ ขณะนั้น แม่และเขายังไม่คล่องในการพูดภาษาอังกฤษเลย แต่ต้องยอมรับเลยค่ะว่ายิ่งเล็กยิ่งสอนง้ายๆๆๆๆ

ตั้งแต่เคทเริ่มเข้ารร.ไทย-จีน ภาษาอังกฤษที่ได้ใช้ก็น้อยลง เจอกับระบบการแปลที่เที่ยงแท้และยั่งยืนของการศึกษาไทย ( ซึ่งชาตินี้ก็คงจะเปลี่ยนได้ยาก)  ลูกคุยไทยกับครูกับเพื่อนตลอดเวลา กลับมาบ้านแม่พูดอังกฤษด้วย ลูกตอบเป็นไทย ได้แต่ขอให้ลูกพูดอังกฤษด้วย เพราะไม่งั้นน้องก็จะไม่ได้ด้วย มาวิเคราะห์เป็นข้อๆกันเลยค่ะ

 

(ปกติแม่พูดอังกฤษด้วยสัก60-70 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือใช้ภาษาไทยอบรมมารยาท สอนการบ้าน)

 

1. ทักษะการฟังอังกฤษ

     เคทฟังภาษาอังกฤษได้ดีมาก เวลาเปิดการ์ตูนให้ดูก็จะขอดูซาวแทรค์เพียงอย่างเดียว ประมาณว่าฟังภาษาไทยแล้ว ไม่ได้อรรถรส ฉนั้นเรื่องเปิดเสียงอังกฤษให้ดูไม่มีปัญหาเลยค่ะ

เขาจะเปิดดูรายการโปรดในยูทูปและฟังเสียงภาษาอังกฤษเข้าใจได้ในระดับหนึ่งเลยค่ะ

2. ทักษะการพูด

    อันนี้คิดว่าเขาน่าจะพูดอังกฤษได้ดี เพราะสังเกตเวลาบอกลูกเสียงดังๆว่า (อันนี้ไม่ได้มาในเวอชั่นโหดนะคะ แต่เราอยากให้ลูกได้อ่ะค่ะ)  Kate, Can you speak English เขากลับตอบและประติดประต่อประโยคได้ดีกว่าที่แม่คิดไว้เสียอีก แต่เขาไม่ค่อยยอมพูด เนื่องจากตอนนี้เขาเรียนรรไทยเพื่อนไทย พูดไทยกันคล่องปาก นึกออกไว พูดไทยกันมันส์หยด แหมๆ ถ้าลูกพูดอังกฤษฟุตฟิตมันส์หยด แม่ก็คงจะสบายเฉิบทีเดียว 

3. ทักษะการอ่าน

     ไม่น่าเชื่อเลยว่าการอ่านของเคทจะดีขึ้นมาก และเริ่มอ่านภาษาอังกฤษออก พร้อมกับภาษาไทยเลย เป็นเพราะทุกวันแม่พยายามอ่านนิทานก่อนนอนให้ฟังทุกๆคืน มันมีผลดีอย่างนี้นี่เอง เขาสามารถอ่านประโยคยากๆ รู้โครงสร้างประโยค แบบที่ไม่ต้องสอนแกรมม่ากันให้ปวดสมอง พอเอาเนื่อหาไปให้ครูดู เขาว่าความรู้น่าจะป.2-3 แล้ว ทั้งทีเขาอยู่อนุบาล 3

และก็แปลกมากๆที่เวลาครูให้เขาแปลประโยคบนกระดาน เขาสามารถแปลผ่านเป็นภาษาไทยโดยอัตโนมัติโดยที่แม่อย่างเราไม่เคยสอนแปลเลยสมองเขาเชื่อมโยงกันเองได้เลย ซึ่งน่าอเมสซิ่งมากๆเลย

4. ทักษะการเขียน

     ทักษะการเขียนในวัยนี้จะยังไม่ชัดเจน แต่สิ่งที่สามารถวัดได้คือการเอาภาพมาแล้วให้ลูกเล่าจากจิตนาการเขา ซึ่งดิฉันคิดว่าน่าจะนำไปสู่การเขียนที่ดีในอนาคตได้

    ที่เล่ามาก็เป็นพัฒการที่ผ่านไปและเปลี่ยนไป เชื่อว่าพ่อแม่หลายๆคนก็คงได้พบเจอกับปัญหาต่างๆ และไม่ยอมจำนนท์ต่อสิ่งแวดล้อมที่รายล้อมไปด้วยภาษาไทย

.มีคนรอบข้างดิฉันหลายๆคนบอกกับดิฉันว่า ดิฉันเก่งภาษาอังกฤษ บอกเลยค่ะว่าไม่จริงเลย

 

เพราะตอนที่ดิฉันอ่านหนังสือคุณบิก ประโยคง่ายๆในหนังสือคุณบิกเล่ม 1 ดิฉันไม่รู้สะเป็นส่วนใหญ่เลย แต่ดิฉันก็ไม่กลัว คิดบวกกับตัวเอง ทำให้การที่ดิฉันอยากจะพัฒนาตนเองให้เก่งภาษาอังกฤษขึ้นมานั่้น มันส่งผลต่อพัฒนาการภาษาอังกฤษที่ดีในอนาคตของลูกสาวดิฉันสองคนด้วย ซึ่งมันทำให้เราไม่อยากท้อแท้และยอมแพ้เลยค่ะ

 

ฉบับหน้าดิฉันจะขอเล่าพัฒนาการเรื่องลูกสาวคนเล็ก ซึ่งดิฉันสอนตั้งแต่แรกเกิดเลยทีเดียว น่าติดตามมากๆค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาอ่านบล็อกดิฉันนะคะ

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ตอบแม่น้องไออุ่น เข้าเวปนี้แล้วมีกำลังใจเสมอค่ะ ยินดีค่ะ

รัตน์จ้ะ คิดถึงเหมือนกันนะ จุ๊บๆ

คุณเก็จชภูมิ ความเก่งไม่น่ากลัวเท่ากับความขยันและต่อเนื่องค่ะ สู้ๆ

คุณวาสนา ของคนเล็กใกล้จะมาแล้วค่ะ  เป็นกำลังใจให้

คุณรวดี คิดถึงๆ ชื่นใจจริงๆ

คุณแม่ข้าวหอม สู้ๆนะคะ เพื่ออนาคตที่ดีของลูกเรา

คุณแม่น้องพอร์ช คุณแม่เรียนจากเนตและได้แชร์กันกับลูกค่ะ ความพยายาม ทำเราให้เรามีวันนี้ คุณแม่ก้ทำได้ค่ะ

[น้องพอร์ช]

คุณแม่เก่งจังเลย  อยากเก่งอย่างนี้บ้างจังค่ะ  ไม่ทราบว่าคุณแม่น้องเคทได้ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติมในส่วนของตัวคุณแม่เองหรือป่าวค่ะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ หรือว่าทำยังไงคุณแม่ถึงสามารถสอนน้องเคทให้เก่งได้ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

[แม่ข้าวหอม]

ขอบคุณที่แชร์นะค่ะ ขอสู้ด้วยคน ^__^

[วาสนา ยอดระยับ]

รอติดตามตอนคนเล็กค่ะ ขอบคุณมากที่แชร์

ได้กำลังใจขึ้นมาก ลูกโตเหมือนกัน แม่ก็ไม่ค่อยเก่ง

[Rawadee Niamkrod]

หวัดดีค่ะคุณดา ไม่ได้เข้ามาซะนาน ได้มาอ่านแล้วชื่นใจไปตาม ๆ กันเลยค่ะ ^_^

[เก็จชภูมิ]

เก่งจังอยากเป็นเพื่อนด้วยคน

[Tao's mamy รักในหลวง]

คิดถึงเหมือนกันค่ะพี่ดา ... เห็นพัฒนาการของเด็กๆแล้วชื่นใจเนอะ ^^

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

สวัสดีคะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ คิดถึงคะคุณดา ^__^

[แม่ไออุ่น]

ดีจังเลยค่ะคุณดา

ขอบคุณสำหรับคำว่าไม่ยอมจำนนนะคะ ทำให้มีกำลังใจมากมายเลยค่ะ ^_^

[อรดา พงศ์สุธนะ]

คุณแม่เจ้าขาค่ะ ขอบคุณที่มาอ่านบล็อคนะคะ คิดถึงเช่นกันนะคะ ตอนนี้เจ้าขาคงจะเดินเครื่องอย่างต่อเนื่องเลยใช่ไหมคะ อยากทราบว่าเจ้าขาเป็นอย่างไรบ้างนะคะ

 

พี่กิ้มคะ

เรื่องอัดคลิปเนี่ย...ยากเล่ย ลูกไม่ได้พูดปร๋อๆเหมือนอย่างเก่าเลยค่ะ คิดแล้วโซแซ้ด...หากมีอันแจ่มๆ จะหามาลงนะคะ น้องยาโยและน้องใหม่สบายดีนะคะ ให้พี่ยาโยชวยสอนได้สบายเลยคร้า