หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

เสียดายเวลาจริง ๆ

คนระยอง มาบ่น(ตัวเอง) ให้คนระยองฟังค่ะ

เล็กรู้จักเวป 2pasa กับหนังสือ ของคุณบิ๊ก เมื่อปีกว่า ๆ มาแล้ว (ไปอยู่ไหนมาเนี่ย เค้ารู้จักแล้วก็อ่านกันไปตั้งนานแล้ว) ตอนนั้นออโต้อายุประมาณ สองขวบครึ่ง (ตอนนี้สามขวบแปดเดือน)

ซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วก็ลองพูดกับลูกบ้าง ทำอยู่ได้ไม่นาน ก็เลิก เพราะ แบบว่า เบื่อที่เวลาเราพูดแล้วลูกไม่รู้เรื่อง เหมือนเราบ้าพูดอยู่คนเดียว เป็นแม่ที่มีความอดทนน้อยจริง ๆ แล้วก็ชนะเลิศเรื่องความขี้เกียจด้วย ตอนนั้นท้อ ก็เลยเลิกไป

ระยะเวลา ที่ผ่านมาปีกว่า ๆ ก็มีบางช่วงที่อยากลุกกลับมาทำใหม่ ก็ลองใหม่อีก ทำ ๆ หยุด ๆ ประมาณ 3 ครั้งได้

ก็ล้มเหลวมาตลอดเลย ปีกว่า ๆ ที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้เข้าเวปนี้เท่าไหร่ ไม่ได้เข้ามาหาความรู้ในเวปนี้เลย ทั้ง ๆ ที่มีข้อมูลที่มีประโยชน์อยู่ในนี้เยอะมาก

เมื่อสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา มีความรู้สึกอยากลองใหม่อีกซักครั้ง ก็เลยเริ่มพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษ แต่ไม่ได้พูดตลอดเวลา พูดไทยบ้าง พูดอังกฤษบ้าง แต่เพิ่มความถี่ในการพูดมากกว่าแต่ก่อน พูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ บ่อย ๆ

เวลาพูด จะใช้ภาษากายประกอบ ใช้รูปภาพประกอบ และบ่อยครั้งให้เค้าเห็นของจริงขณะที่เราพูด ครั้งนี้รู้สึกถึงความแตกต่างของลูก

ลูกเริ่มเข้าใจที่เราพูดมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ไม่ต่อต้านเวลาที่เราพูดภาษาอังกฤษกับเค้า คือเข้าใจประโยคคำสั่ง คำบอกเล่าง่าย ๆ ที่เราพูดกับเค้าบ่อย ๆ ตอบคำถาม Yes/No ได้ ทำตามคำสั่งง่าย ๆ ที่เราบอกให้เค้าทำได้ (เฉพาะประโยคที่เค้าฟังรู้เรื่อง ที่เราพูดกับเค้าบ่อย ๆ) รู้สึกว่าเค้าฟังเรารู้เรื่องกว่าเมื่อก่อน ทำให้มีกำลังใจที่จะพูดกับลูกมากกว่าแต่ก่อน ถึงแม้ว่า ตอนนี้เค้ายังไม่สามารถพูดตอบโต้เป็นภาษาอังกฤษได้ก็ตาม จะมีพูดประโยคง่าย ๆ บ้าง แต่เราต้องบอกให้เค้าพูด เค้าถึงจะยอมพูด แต่บางคำก็ยังพูดไม่ชัด ไม่เคลียร์นัก โดยเฉพาะคำที่ลงท้ายด้วย S SH

ช่วงนี้จะพูดอังกฤษกับลูกบ่อยที่สุดคือตอนอยู่ในรถ และตอนอยู่ที่บ้าน ตอนออกไปข้างนอก ยังไม่ค่อยกล้าพูดอังกฤษกับลูกเท่าไหร่ บางทีก็พูดแต่พูดเบา ๆ กลัวคนอื่นได้ยิน แบบว่า ยังอายอยู่ หน้าตาเรามันไม่ให้เสียด้วยจิ แบบว่า หน้าตาบ้านบ้าน(นอก) คนอื่นที่เค้าได้ยินเราพูดภาษาอังกฤษกับลูกเค้าจะว่าเราดัดจริตไหมน๊า

ตอนนี้นึกย้อนกลับไป เสียดายเวลาที่ผ่านไปมาก ๆ ถ้าปีที่แล้ว เราอดทน ขยันกว่านี้ พูดกับลูกสม่ำเสมอ ระยะปีกว่า ๆ ลูกเราก็คงจะฟังรู้เรื่อง โต้ตอบ พูดคุยได้ในระดับที่ดีกว่านี้มาก แน่ๆ เลย

เฮ้ออออ เสียดายเวลา จริง ๆ เลยค่ะ มันผ่านมาแล้ว ย้อนกลับไปไม่ได้เสียด้วยซิ อยากได้ time machine ของโดเรม่อนมาใช้จัง 555

ครั้งนี้ตั้งใจจะพยายามให้มากกว่าเดิม ขอกำลังใจพ่อแม่ ๆ ชาวระยองด้วยนะคะ ใครที่เคยท้อ เคยล้มเลิกไป มาเริ่มใหม่พร้อม ๆ กันนะคะ

Replies to This Discussion

Permalink Reply by แม่น้องนิวนิว on February 21, 2011 at 12:16am

สู้ๆๆค่ะ ยังมีหนูเป็นเพื่อนอีกคนนะคะพี่เล็ก

อย่าไปเสียดายเวลาค่ะ เริ่มกันตั้งแต่วันนี้นะคะ (เตือนตัวเองด้วยค่ะ)

หลายๆคนเริ่มตอนลูกโตก็ยังสำเร็จเลยค่ะ ^_^

Permalink Reply by ฐานิตา ครสวรรค์ on February 21, 2011 at 7:55am

ขอเป็นกำลังใจให้คุณเล็กอีกคนนะ่ค่ะ

เอก็เป็นเหมือนกันค่ะ ท้อและเคยหยุดมาแล้วแตะจะใช้วิธีเล่นกับลูก พวกออกคำสั่งกางแขน ขา จับโน้นนี้ ประมาณ 20-30 ประโยชน์

ไมใ่ห้เค้าลืมก็โอเคค่ะ แต่ที่ลูกดิฉันไม่่ลืมและจำขึ้นใจคืิอ แม่แกะขนมให้หน่อย(Mommy tear a snack please ) อย่างน้อยคุณแม่(ที่หาแต่ข้ออ้างอย่าเรา)ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไร

Permalink Reply by mm on February 21, 2011 at 10:00am

เหมือนกันเลยคะ...ลูกไม่ค่อยให้ความร่วมมือ...แม่ก็ไม่ค่อยพยายาม...ท้อแท้บ่อยๆ...

Permalink Reply by mamajunt on February 21, 2011 at 11:51am

เป็นกำลังใจให้พี่เล็กค่ะ ทำได้อยู่แล้ว แม่เก่งขนาดนี้

ไม่ต้องอาย เพื่อลูก อย่าได้แคร์ค่ะ อิอิ เอาใจช่วยค่ะ

Permalink Reply by kittika on February 22, 2011 at 10:37pm

สู้ๆๆค่ะ ฟ้าเองก็เป็นเหมือนกันค่ะช่วงนี้ไม่ค่อยได้พูดกับน้องวินวินเท่าไรแต่ก็ยังสอนคำคัพท์น้องอยู่บ้างรู้สึกว่าเราสื่อสารกับลูกลำบากมากๆ รู้สึกแย่มากๆที่เราพูดกับลูกได้ไม่มากและเรียนรู้ไม่ทันลูกเลยลูกเค้าจะรับได้เร็วจะคอยถามในสิ่งที่เราไม่รู้อยู่ตลอดเวลาเลยต้องคอยค้นหาคำตอบให้ลูกตลอดเวลาเลยรู้สึกเหนื่อยมากๆ เลยหยุดไปพักใหญ่เหมือนกันค่ะ

สู้ๆๆๆๆๆๆค่ะ

Permalink Reply by นันทวัน on February 23, 2011 at 2:50pm

นันก็เป็นอีกหนึ่งที่เหมือนกันเริ่มตั้งหลักตั้งแต่ลูกได้ 5-6 เดือน ตอนนี้ลูกได้2 ขวบ 8 เดือนแล้ว ยังไปไม่ถึงไหนเลย ได้ศัพท์เป็น คำๆ จำ A-Z ได้ พูดเป็นประโยค ได้แค่ " Give me some milk please " " thank you " " good night " "good bye " " See you again " รู้สึกจะได้เท่านี้นะ ทั้งหมดเป็นที่แม่เองที่ไม่มีความพยายาม

เพิ่งกลับจากเที่ยวบาหลี รู้สึกว่ามีแรงฮึดอีกครั้งเนื่องจากว่าตอนไปเที่ยวพูดไม่ค่อยได้ต่อเนื่องทั้งที่เป็นคำง่ายๆ คิดศัพท์ไม่ออก คงเป็นเพราะว่าเราไม่ค่อยได้หัด

ตอนนี้เลยตั้งใจใหม่แล้วว่าเราจะฝึกซ้อมประโยคทุกวัน วันละ3-5 ประโยค คำศัพท์วันละ 5-10 คำ ฝึกไปพร้อมกับลูก จะลองดูอีกสักรอบ ขอร่วมเป็นกำลังใจด้วยอีกคน สู้ๆๆๆๆนะค่ะ

Permalink Reply by พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น on February 25, 2011 at 3:34pm

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะพี่เล็ก

เชื่อว่าพี่เล็กต้องทำได้ซักวันนึง

เริ่มใหม่ได้เสมอนะคะ

Permalink Reply by คุณแม่ออโต้ on February 28, 2011 at 2:37pm

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ จะพยายามให้มากขึ้นค่ะ

เมื่อวานเย็นพาลูกไปทานข้าวที่ร้านข้าว แล้วอารมณ์ประมาณ.....ไหน ลองพูดอังกฤษกับลูกข้างนอกบ้านหน่อยซิ

คือเมื่อก่อนจะไม่ค่อยกล้าพูดอังกฤษกับลูกนอกบ้าน หรือถ้าพูดจะพูดแบบเบา ๆ แบบว่าอายคนอื่น แต่เมื่อวานลองพูดแบบธรรมดา คือไม่ได้พูดแบบเบา ๆ พยายามรวบรวมความกล้าพูดออกไปดัง ๆ (ความดังระดับธรรมดาที่เราพูดกับลูก)

แม่ก็พูดอังกฤษไป ก็ไม่รู้ลูกฟังออกหรือเปล่า ลูกก็พูดแต่ภาษาไทยกับแม่ แอบสังเกตโต๊ะข้าง ๆ เค้าอมยิ้มด้วยอ่า (ไม่รู้ว่ายิ้มนั้นหมายความว่าไง)

ก็เขินอยู่นะ แต่ก็ลองดู ต่อไปจะพยายามพูดอังกฤษกับลูกเวลาอยู่ข้างนอกบ่อย ๆ จะได้ชินทั้งแม่ ทั้งลูก

Permalink Reply by mamajunt on March 1, 2011 at 10:31am

จั๊นจะเจอเหตุการณืมีคนยิ้มให้บ่อยค่ะ แล้วส่วนมากเค้าจะถามว่า น้องเป็นลูกครึ่งเหรอคะ พ่อน้องเค้าเป็นคนจีนเหรอคะ ประมาณนี้อะ ก็ตอบไปเลยแบบมั่นใจว่า น้องคนไทยค่ะ แต่อยากสอนน้องพูดภาษาอังกฤษให้เป็นตั้งแต่เล็ก ๆ ค่ะ จะได้ชิน ไม่กลัวภาษาอังกฤษ

จั๊นว่า ปัจจุบันนี้ คนมองอย่างชื่นชมมากกว่านะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ

Permalink Reply by น้องเรเน่ on March 1, 2011 at 11:30am

เห็นด้วยกับคุณจั๊นค่ะ ว่าปัจจุบันนี้ คนมองเราเวลาที่เห็นเราพูดภาษาอังกฤษกับลูก

ส่วนมากจะมองด้วยสายตาชื่นชมมากกว่า และจะถามว่าน้องเรียนที่ไหนค่ะ เก่งจังเลย

พูดภาษาอังกฤษได้ด้วย เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นหรือค่ะ เราก็จะบอกว่าเป็นคนไทย 100% ค่ะ

แต่อยากให้ลูกพูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ เลยสอนเค้าพูดค่ะ คำถามตามมาคือ คุณแม่คงจะเก่ง

ภาษานะค่ะ แม่รีบออกตัวเลยว่าไม่เก่งเลยค่ะ เพิ่งจะมาพูดได้ก็ตอนเริ่มที่จะสอนลูกพูดค่ะ

สำคัญที่ว่า เราเป็นแม่ต้องพยายามใช้ความถี่ในการใช้ภาษากับลูกให้มาก ๆ พูดในสิ่งที่เรารู้ก่อน อย่าใจร้อน

ทุกอย่างต้องใช้เวลาในการทดสอบทั้งนั้น และคุณแม่ต้องใจเย็นให้มากที่สุดเลยค่ะ(เฮ้อ..ข้อนี้แหละทำยากมากเลย)

สำหรับแม่เร ทุกวันนี้เรก็พูดภาษาอังกฤษกับลูกเป็นบางเวลาแล้วแต่ว่าช่วงไหนสถานการณ์ไหน เอาอารมณ์ลูกเป็นหลัก

ทำไปเรื่อย ๆ ไม่ได้คิดจะแข่งกับใคร ที่สำคัญลูกมีความสุขเวลาทีเค้าได้พูดภาษาอังกฤษ เพราะเราไม่เคยกดดันเค้า...

แค่นี้คนเป็นแม่ก็ภูมิใจแล้ว เริ่มสอนลูกพูดมาได้ 5 เดือนค่ะ (สู้ต่อไปนะค่ะ)

Permalink Reply by คุณแม่ออโต้ on March 1, 2011 at 12:02pm

ขอบคุณมากจ้ะ จั๊น คุณเร

จะพยายามอดทนและทำต่อไปค่ะ ยากเหมือนกันเน๊อะ มาฝึกลูกตอนที่เค้าโตแล้วเนี่ย

ตอนนี้มีบางครั้งเหมือนกันที่เล็กบอกให้เค้าพูดภาษาอังกฤษกับเราเวลาที่เค้าพูดภาษาไทย ลูกจะบอกว่า ไม่พูด ไม่พูด

แต่บางครั้งเค้าก็ยอมพูดบ้าง ต้องดูที่อารมณ์ของลูกเป็นหลักจริงๆ ด้วยค่ะ

Permalink Reply by พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น on March 2, 2011 at 12:34pm

พูดไปเรื่อยๆ ค่ะพี่เล็ก ซักวันนึงลูกจะใจอ่อน ยอมพูดตามเราจนได้แหละค่ะ

ความถี่เป็นเรื่องสำคัญ ตอนนี้อ้อแบ่งเวลาพูดแบบกลางวัน 1 ภาษา กลางคืน 1 ภาษา มา 1 เดือน

เห็นผลมากๆ ค่ะ ลูกรู้หน้าที่ว่ากลางวันต้องพูดภาษาอังกฤษ พยายามพูดแม้จะไม่รู้คำศัพท์ เช่น "baby eat rice เละๆ" แปลว่าน้องกินโจ๊ก แต่พอมืดปุ๊บ เค้าจะถามว่ามืดรึยัง ถ้าแม่บอกว่ามืดแล้ว เค้าก็หน้าบาน อยากพูดไทยแล้ว

ใจจริงแล้วลูกคงอยากพูดไทยมากกว่า แต่ก็บอกเค้าว่าถ้าเราพูดภาษาอังกฤษได้ เค้าจะเก่ง จะคุยกับ Caillou รู้เรื่องนะ

ลูกถึงได้ยอม