คุณแม่แก้ประโยคไม่ได้

[niracha]

ช่วงนี้คุณแม่สังเกตุว่าน้องพยายามที่จะพูด eng กับแม่มากขึ้น แต่น้องนินาจะเรียงประโยคไม่ถูกต้อง และบางทีเหมือนเค้านึกคำพูดไม่ออกอ่ะ เช่น เวลาเค้าต้องการอะไร เค้าจะพูด I want..ประมาณ 3 ครั้งถึงจะพูดต่อ (ทำท่านึกด้วย)คุณแม่ก็รู้นะค่ะว่าเค้าต้องการจะพูดอะไรกับเรา แต่พอน้องเค้าพูดผิดมาแม่ก็อยากจะแก้ประโยคให้เค้า แต่คุณแม่ก็พูดไม่ได้เหมือนกัน บางครั้งก็พอแก้ได้ แต่บางครั้งก็ทำเอาคุณแม่มึนเหมือนกันค่ะ เราจะปล่อยให้เค้าพูดแบบนั้นโดยที่ไม่แก้ (เพราะแก้ไม่ได้) หรือว่าเราจะพูดภาษาไทยกับเค้าดีค่ะ แต่ที่ผ่านมาจะเฉยๆแล้วก็หาเรื่องอื่นคุย จะไม่พูดไทยกับเค้าค่ะ น้อง2.3 ขวบค่ะ

[Pat]

ควรจะแก้ค่ะ แต่คุณแม่อาจจะต้องทำการบ้านเพิ่มนะค่ะ หาสมุดช่วยจดตัวอย่างประโยคหลายๆแบบ หลายๆสถานการณ์เอาไว้ค่อยช่วยเสริมนะค่ะ หรือไม่ก็ชี้นำ สอนเป็นเรื่องๆไปเลยนะค่ะ คุยกับน้องเป็นเรื่องๆไป เรื่องที่เราทำการบ้านเตรียมการมาแล้วนะค่ะ

[Sweetie_TK]

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เออคุณPat ค่ะ ลูกชาย2.5 ขวบค่ะ แล้วอย่างเราเตรียมการบ้านแล้วว่าจะคุยอะไร แล้วลูกก็ชอบถามอะไรที่เราไม่ได้เตรียมมาจะทำไงดีค่ะ เป็นบ่อยมากเลยค่ะ ทั้งเล่นในบ้านและนอกบ้าน เช่นพาขี่จักรยาน เราก็ว่าจะคุยเกี่ยวกับจักรยาน เช่นว่าขับดีๆนะ จับมือจับแน่นๆ เป็นต้น ลูกไปเห็นก้อนอะไรตามพื้นก็ไปสนใจนั่นอะไรๆ หรือบางทีก็ชี้ไปนู้นไปนี้ ถามนู้นถามนี้ นั่นอะไรๆๆ อ่านนิทานแม่ก็เตรียมไว้ลูกก็สนใจเนื้อเรื่องบ้าง แต่ก็สนใจเรื่องอื่นด้วย เช่น ไปสนใจเรื่องปกมันบ้าง ปกมุมมน มุมแหลม  คือเขาก็อยากให้เราบอกเขาว่าต้องพูดว่าอะไร แต่แม่ก็พูดไม่ถูกอะค่ะ ไม่เกี่ยวกับที่เราเตรียม แม่ก็มึนเหมือนกันค่ะ ลูกก็ไม่อยู่ในเรื่องที่เราเตรียมมาซะด้วย แม่พยายามจะเตรียมปากกากับกระดาษไว้จดเวลาคุยกับลูกพอเขาพูดอะไรที่เราไม่รู้จะได้จดไว้ไปหาข้อมูล แต่ลูกก็ไม่ยอมค่ะ พอเขาเห็นก็จะแย่งไปปากกากับกระดาษไปทุกที  หรือสมุดที่เราจดประโยคภาษาอังกฤษไว้ก็โดนแย่ง พอไม่ได้จดแม่ก็ลืมค่ะว่ามีเรื่องอะไรบ้างที่เราต้องไปหาภาษาอังกฤษเพิ่ม เฮ้อ

[niracha]

แต่โดยส่วนตัวแล้วเวลาลูกถามอะไรที่ไม่รู้ ตุ๊กจะเงียบหรือไม่ก็ idon't know ค่ะ จะไม่พูดไทย ค่ะไม่รู้ว่าทำถูกหรือเปล่านะค่ะ

[Sweetie_TK]

มีบอก I don't know เหมือนกันค่ะ ถ้ามีคนอื่นอยู่แถวนั้น เด็กก็จะวิ่งไปถามคนอื่นแทนทันที เช่นพ่อ หรือยาย แล้วภาษาไทยก็รุดหน้าไปโดยปริยายค่ะ

[niracha]

คุณแม่ที่ไม่เก่ง engอย่างเราๆคงต้องขยันขึ้นอีกเป็น 10เท่าแล้วล่ะค่ะ ลูกสาวตุ๊กก็พูดเก่งมากเลยค่ะ เหนื่อยนะค่ะ แต่ไม่ท้อ เข้าเว็ปทุกวันค่ะวันล่ะหลายๆรอบ อย่าถอยนะค่ะคุณแม่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าพูดไม่ได้จริงๆถ้าเค้าถามเรา ไทย เราก็ตอบไทยไปเลยค่ะ แล้วก็จดไว้วันหลังเราก็เอามาพูดกับเค้าใหม่เป็นeng ค่ะ ที่ตุ๊กเคยฟังคุณบิ๊กพูดนะค่ะ

[Sweetie_TK]

ค่ะ จะไม่ถอยค่ะ เก๋ก็สังเกตว่าน้องอยากพูดอังกฤษเหมือนกัน แต่เราตอบเขาไม่ได้เอง อยู่ที่เราต้องพัฒนาตัวเองให้มากๆๆๆ ขอบคุณค่ะคุณตุ๊กที่แชร์ข้อมูลเพิ่มเติม ยังไงเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ ลูกเราก็อายุไล่เลี่ยกันเลย

[Pat]

เห็นใจและเป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกท่านค่ะ อยากถามคุณแม่ว่าเคยไหมที่บางทีลูกถาม (ไม่จำเป็นว่าต้องถามภาษาอังกฤษ) แต่ถามในเรื่องที่เราไม่รู้นะค่ะ บางครั้งเราก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันค่ะ ความรู้สึกใกล้เคียงกันเหมือนกันที่ไม่รู้ว่าจะตอบ จะอธิบายให้ลูกฟังยังงัยทั้งๆที่เป็นภาษาไทยก็เถอะ บอกได้อย่างเดียวว่าแพทเคย และก็ต้องคิดว่าเราควรจะต้องทำการบ้านมากกว่านี้เพื่อลูกของเรานะค่ะ

ในกรณีรูปแบบประโยคในภาษาอังกฤษ อย่าไปคิดให้มันยากนะค่ะ เอารูปแบบประโยคง่ายๆ คำศัพท์อาจจะเป็นอีกเรื่องนึงที่ต้องสะสมกันเองค่ะ แต่ประโยคง่ายๆ คำศัพท์ง่ายๆเราก็สามารถอธิบายพูดคุยกับลูกได้เหมือนกันค่ะ ไม่จำเป็นต้องเอาประโยคหรือคำศัพท์เฉพาะ คำศัพท์ยากๆก็ได้ (อันนั้นต้องไปค้นหาเพิ่มเติมกันอีกที) แต่เราสามารถเปลี่ยนคำศัพท์ยากๆให้เข้าใจง่ายๆด้วยคำศัพท์ง่ายๆได้

เช่น Orange Juice = liquid of orange. Orange water.  คือมันอาจจะไม่ตรงนัก แต่เราอธิบายให้ลูกเข้าใจเบื่องต้นได้ก่อน ให้เค้ารู้ว่าอะไรมาจากอะไร ด้วยคำศัพท์ง่ายๆ ประโยคง่ายๆ แล้วค่อยๆพัฒนาไปนะค่ะ บางครั้งที่เราแก้ประโยคให้ถูกต้องไม่ได้ เพราะไม่ทราบ เราก็เอาประโยคที่เราทราบพูดให้ลูกฟัง ไม่ใช่การแก้ประโยค เปลี่ยนประโยคโดยที่หัวข้อสนทนาไม่เปลี่ยนไปก็ได้ค่ะ

Juice is

1. the natural fluid, fluid content, or liquid part that can be extracted from a plant or one of its parts, especially of a fruit: orange juice.

2.the liquid part or contents of plant or animal substance.

3.the natural fluids of an animal body: gastric juices.

4.essence, strength, or vitality: He's still full of the juice of life.

5.any extracted liquid.

[Sweetie_TK]

ขอบคุณคุณแพทมากค่ะ ลูกถามในเรื่องที่ภาษาไทยเราตอบไม่ได้ก็มีเช่นกันค่ะ ฮิฮิ อ้อพอดีเพิ่งไปเจอกระทู้เก่าๆที่คุณPat เขียนว่า มีคุณแม่เอากระดาษจดภาษาอังกฤษแล้วติดตามผนังบ้าน เก๋เลยได้ไอเดียว่าควรติดกระดาษเปล่าด้วยติดไว้สูงๆที่เด็กดึงไม่ถึง พอเด็กถามอะไรที่เราไม่รู้ เราก็จะไปยืนจดสูงๆ (นั่งไม่ได้ค่ะเดี๋ยวโดนเด็กแย่งกระดาษกับปากกาจากมือ) และก็จะได้ไม่ลืมว่าเราต้องทำการบ้านอะไรเพิ่ม ขอบคุณคุณPat มากค่ะที่คอยช่วยเหลืออยู่เสมอ

[Pat]

บางสถานการณ์ที่แพทตอบลูกไม่ได้ (ด้วยความที่เราไม่รู้และไม่อยากบอกลูกไปผิดๆ) แพทจะบอกกับลูกว่า เรื่องนี้คุณแม่ไม่รู้ค่ะ แต่เดี๋ยวหนูช่วยคุณแม่จำนะค่ะ แล้วพอเราถึงบ้าน เราไปหาคำตอบกันนะค่ะ (เจ้าลูกสาวจะรู้ว่าเมื่อถึงบ้าน คุณแม่ก็จะกระโดดไปหน้าคอม เปิด Google ดูแล้วค่อยอธิบายให้ลูกฟัง 555) หลังๆมา แม่ตอบอะไรไม่ได้ คุณลูกจะบอกว่า งั้นเดี๋ยวไป เปิด Google ดูกันนะค่ะ

[niracha]

ขอบคุณนะค่ะ แล้วตุ๊กจะเอาไปทำตามค่ะ

[mom_jenita]

ตอนภาเริ่มฝึกลูก เจ้าขาอายุ 2.5 ขวบ จำความรู้สึกได้ว่า ยากมากกกกกกกก มึนสุดๆ เพราะเป็นตอนที่ลูกพูดไทยเก่งมาก พูดได้ทั้งวัน และลูกจะ why why why อยู่ตลอดเวลา ถามทุกสิ่งอย่าง มึนกับการตอบคำถามลูกแล้วยังต้องมามึนกับการแก้ประโยคคำถามให้ลูกอีก ไม่รวมแก้ประโยคที่ลูกเล่าซะยาวเหยียด ตอนแรกยังงงว่าจะเริ่มแก้ตรงประโยคไหนดี ปัญหาก็เหมือนกันค่ะ คือ ภาไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่อยากจะบอกคุณแม่ว่า ใจเย็นๆเท่านั้นค่ะ ประโยคไหนแก้ไม่ได้ก็เอามาถามในห้อง eng club ตอนภาก็เลือกเอาประโยคง่ายๆไม่ซับซ้อนก่อน แก้ประโยคไหนได้ก็แก้ อันไหนแก้ไม่ได้ก็จดไว้มาถาม และทำแบบคุึณแม่ค่ะ เข้ามาเรียนรู้บ่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ อ่านหนังสือกันเยอะๆ ลูกก็ได้เรียนรู้ประโยค เราก็ได้เรียนรู้ เวลาผ่านไปมันจะได้มากขึ้นค่ะ อันไหนตอบไม่ได้ก็พูดไทยไปก่อนก็ได้ค่ะ (อันนี้แล้วแต่นะคะ พอดีเจ้าขาจะถามเยอะมากกกก และไม่ค่อยจะยอมลืมด้วยน่ะค่ะ ทวงตลอด)  ตอนภาใช้ OTOL ก่อนค่อยเพิ่มไปเรื่อยๆจนขยับเป็น OPOL ตามธรรมชาติค่ะ เวลาผ่านไป ถ้าเราไม่หยุดไปก่อน เราจะไม่เชื่อตัวเองว่า เราพูดได้ตลอดเวลาได้ยังไง เชื่อเถอะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ทำได้แน่นอนค่ะ แค่ใจเย็นๆ สะสมไปเรื่อยๆ จริงๆนะ :)

ปล. เวลาลูกถามเห็นด้วยกับพี่แพทค่ะ ทำเหมือนกันเลยค่ะ google และหนังสือวิทยาศาสตร์สะสมไว้เยอะๆได้ใช้กับคำถามแบบคุ้มค่าแ่่น่นอนค่ะ