ช่วยตัดสินใจหน่อยค่ะ จะเลือกทางไหนดี

[Gibby]

ขอถามความเห็นหน่อยค่ะ ตอนนี้กลุ้มใจมาก

คือตั้งใจไว้ว่ามีลูกจะให้เวลากะลูกให้มากที่สุด ตั้งแต่ก่อนท้องจนน้องหนึ่งขวบก็ออกจากงานประจำมาช่วยครอบครัวสามี ข้อดีคือไปทำงานก็เอาลูกไปได้ตลอด และเข้างานตามสะดวก แต่ข้อเสียคือ เงินน้อยและเดินทางไกล วันๆต้องเอาลูกนั่งรถไปตจว.ไปก็ชั่วโมงกว่า กลับอีกชั่วโมงครึ่ง เหนื่อยทั้งแม่ลูก รายได้ก็มีไม่พอต้องให้แม่เรามาช่วยเหลือ(รู้สึกแย่มาก โตจนมีลูกมีเต้าแล้วยังต้องให้แม่มาช่วย)

 

พอดีเพิ่งมีคนมา offer งานประจำให้ เป็นงานที่ใจรักและตรงกับประสบการณ์ เงินดีกว่าเดิมเกินเท่าตัว ตำแหน่งใหญ่โตมีเกียรติ และที่ทำงานใกล้บ้าน อะไรจะดีขนาดนี้

 

เลยคิดหนักว่าจะกลับไปทำงานประจำดีไหม 8.30-18.00 จ.ถึงศุกร์ เวลาอยู่กับลูกคงจะน้อยลงมาก แต่ถ้าปฏิเสธไปก็ไม่รู้ว่าโอกาสจะมาอีกเมื่อไหร่ และลูกเริ่มโตแล้วหาเงินเพิ่มได้ก็น่าจะดี

 

เค้าบอกว่าสามปีแรกพัฒนาการของลูกสำคัญสุด แต่ถ้าผ่านไปสามปีแล้วแม่ไม่มีโอกาสหยิบยื่นมาแล้วถึงตอนนั้นลูกเข้าเรียนแล้ว แม่จะทำไงล่ะ ถ้าเป็นแม่ๆคนอื่นทำยังไงคะ?

รักลูกมาก แต่เงินก็สำคัญนะ T_T

[Samita Srimachaporm]

ใช่คิดเหมือนกันเลย ลูกก็รัก เงินก็จำเป็น : ดิฉันยอมรับผิดชอบครอบครัวคุณป้า(พี่สาวสามีค่ะ) เอามาอยู่บ้านกับเราเลี้ยงลูกให้เราส่วนพี่เขยเราก็หางานให้ทำลูกคนเล็กเขาเราก็ช่วยค่าเล่าเรียน เพราะดิฉันไม่กล้าให้คนอื่นมาเลี้ยงให้ ไม่ไว้ใจแต่ถ้าเป็นญาติกันลูกเราก็คือหลานเขาและเราก็สามารถทำงานได้อย่างสบายใจ ไม่กังวล กลับมาจากที่ทำงานก็ทุ่มเทเวลาให้เขาเต็มที่ค่ะ ตอนกลางคืนและเสาร์มอาทิตย์ แม่ดูแลเองค่ะตอนกลางวันคุณป้าดูแล คุณป้าก็มาเลี้ยงให้จนน้องเบสท์ 3 ปี ค่ะ ตอนนี้ครอบครัวคุณป้าก็ได้ไปเลี้ยงลูกให้ลูกชายเขาแล้ว ตอนนี้น้องเบสท์ก็อยู่กับคุณปู่ค่ะ หน้าที่คุณปู่คือรอรับหลานหลังเลิกเรียน 4 โมงเย็น ส่วนดิฉันก็กลับถึงบ้านประมาณ 5 โมงครึ่งก็ดูแลลูกต่อเป็นงานประจำค่ะ เพราะออกจากงานมันออกง่ายค่ะ แต่เวลาจะกลับไปทำมันยากว่าค่ะไหนจะเรื่องอายุมากขึ้นเลยตัดสินใจแบบนี้ตอนนี้ครอบครัวเราก็ Happy ดีค่ะ (ดิฉันเคยอ่านหนังสือ เรื่อง "ไร่ตงจิ๋น" ดิฉันชอบมากเลยค่ะเขาเขียนจากชีวิตจริง พ่อตาบอดส่วนแม่ปัญญาอ่อนและตัวเขาเองก็ต้องของทานเลี้ยงน้องอีกตั้งหลายคนอดมื้อกินมื้อแต่เขาก็เป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนที่ดีได้โดยที่พ่อและแม่ไม่ได้ดูแลเขาเลย แล้วเราล่ะ! เรายังมีอะไรที่ดีกว่าเขาเยอะมีเวลาอบรมเลี้ยงลูกให้ความรักความอบอุ่นกับลูกส่วนลูกจะเป็นอย่างไรสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูมากกว่าค่ะ เวลาเหนื่อยและท้อ ดิฉันก็จะนึกถึง "ไร่ตงจิ๋น" แล้วก็จะมีกำลังใจค่ะ

[พี่ฟ้าใส น้องไออุ่น]

ในฐานะที่อ้อเป็นคนทำงานนอกบ้าน อ้อคิดว่าถ้าลูกโตพอสมควรแล้ว และสามารถหาที่ฝากเลี้ยงที่ไว้ใจได้ อ้อเลือกที่จะกลับไปทำงานค่ะ เพราะเมื่อเราออกมาเลี้ยงลูกแล้วเงินไม่พอใช้ ต้องลำบากคนอื่นมาช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย อ้อว่ามันไม่ค่อยดีนะคะ อันนี้คิดแบบคนที่ไม่เคยได้มีเวลาอยู่กับลูกทั้งวันนะคะ เจอลูกตอนเช้าก่อนมาทำงาน แล้วก็ตอนเย็นเกือบๆ 6 โมง - 4 ทุ่ม แล้วก็เสาร์อาทิตย์ ลูกก็พัฒนาการดีค่ะ ไม่เป็นเด็กมีปัญหา เวลาเรามีให้เค้าน้อยกว่าแม่ที่เลี้ยงลูกอยู่บ้าน แต่เวลาอันน้อยนิดของเราก็เป็นเวลาคุณภาพค่ะ อีกหนึ่งความคิดเห็นนะคะ