ปัญหาของเด็กลูกครึ่ง

[โลกใบเล็ก]

น้องนะโมเป็นเด็กลูกครึ่งอังกฤษ อายุ 3 ขวบ 3 เดือนคะ  เพิ่งเริ่มสอนภาษาอังกฤษจริงจังเมื่อไม่นานมานี้  เพราะน้องพูดค่อนค่างช้าคือเริ่มพูดเมื่ออายุ 2 ขวบครึ่ง ตอนเด็กๆ แม่นิดคุยเป็นภาษาอังกฤษบ้าง แต่ไม่ตลอดเวลา  น้องเข้าใจบางคำและเรียนรู้คำศัพท์ได้หลายคำทีเดียว แต่ไม่พูดเป็นประโยค  ที่บ้านมีเฉพาะแม่นิดเท่านั้นที่ใช้ภาษาอังกฤษกับน้อง  หลายๆคนชอบถามว่าน้องพูดภาษาอังกฤษได้ไหม  ถามทุกวัน แทบทุกคนเลย อิอิ  คุณแม่ก็เลยเริ่มจริงจังมาขึ้น แต่ก็ไม่กดดันน้อง  เริ่มได้สามอาทิตย์แล้วคะ  น้องเข้าใจประโยคมากขึ้น  แต่ยังไม่ยอมพูด  มีบ้างที่ถามเป็นภาษาอังกฤษเมื่อแม่นิดช่วยพยุงการพูด ถาม ตอบ  ค่อนข้างน่าพอใจ   ปัญหาอย่างหนึ่งคือ เมื่อน้องไปโรงเรียน  คุณครูมักคาดหวังให้น้องพูดภาษาอังกฤษด้วย  แต่น้องมักจะพูด ( บ้าง ) กับเฉพาะครูสอนภาษาอังกฤษเท่านั้น  ก็เลยกลัวว่าน้องจะมีแรงกดดันและเบื่อ  มีคุณพ่อคุณแม่ของเพื่อนน้องนะโมที่เห็นแม่นิดพูดภาษาอังกฤษกับน้องและสนใจ  แม่นิดก็ได้แนะนำหนังสือ และ website ให้ทราบ รวมทั้งคำง่ายๆ ที่คุณแม่สามารถใช้ได้กับเด็กทุกวัน  ทั้งนี้ทั้งนั้นแม่นิดได้เน้นย้ำว่าทุกอย่างจะสำเร็จได้ต้องเริ่มจากการยอมรับของพอแม่ก่อน จากนั้นพ่อแม่คือส่วนสำคัญในการสร้างให้น้องเป็นเด็กสองภาษา  ปัญหาหนึ่งทีุ่ทุกคนทราบกันดีก็คือ ความไม่กล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษกับลูกนอกสถานที่  เพราะมีสายตาที่จับจ้องเราอยู่ บ้างก็ชื่นชม บ้างก็จับผิด ( อันหลังนี้แย่มากๆ เพราะทำให้คนไทยหลายคนเสียกำลังใจกันไปเลยทีเดียวเชียว )  เอาละเราก็เปลี่ยนให้เป็นพลังทางบวกก็แล้วกัน เพราะประโยชน์นั้นอยู่ที่ลูกเราเอง  และแม่นิดขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้เพื่อลูกนะคร้าาาา

แม่นิด กะ น้องนะโม

[Pat]

[gitanjali saengsang]

ปัญหาการพูดนอกบ้าน อันนี้จริงมากเลยค่ะ...

เวลาพูดกับลูกนอกบ้านเขินมาก รู้สึกมีแต่คนตะแคงหูฟัง(ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ประมาณจิตหลอนน่ะค่ะ) ไอ้เราก็สำเนียงห่วย พูดไม่ค่อยถูกอยู่ด้วย เวลาพูดกับลูกนอกบ้านก็แอบพูดเบานิดหนึ่ง...อ่ะค่ะ

[worjung]

เมื่อก่อนก้อเป็นค่ะ ตอนนี้ชินล่ะค่ะ  ถ้าเราทำเหนียมๆอายๆลูกจะจับความรู้สึกได้แล้วอายที่จะพูดอังกฤษด้วยค่ะ คิดซะว่ามีลูกกับเราแค่สองคน ปากก้อบากเรา ลูกก้อลูกเรา เนอะพี่แพทเนอะ

[คุณแม่น้องภีม]

จะบอกว่าอยู่นอกบ้านถึงแม้คนอื่นทำหน้าสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพูดภาษาอังกฤษกับลูก (ทั้งๆ ที่ลูกเราหน้าตาก็คนไทย... ออกแนวเกาหลีอีกตะหาก) แต่เราก็ไม่สนใจค่ะ พูดกับลูกปกติ ไม่อายค่ะ เรามีเป้าหมายของเรา อย่าได้แคร์ค่ะ ... สู้ๆ 

[[e-mail]]

เริ่มแรกพูดกับลูกนอกบ้านจะค่อยนิดหน่อยตอนนี้ดังมากเลยคนอื่นก็นึกว่าเป็นลูกครึ่งอะไร ถามด้วยทุกครั้งที่เจอ ญี่ปุ่นบ้าง เกาหลีบ้าง จีน แต่เราตอบว่าไทยแท้ค่ะเค้ากับทึ่งไปเลย เป็นเรื่องที่แปลกมาก แม้กระทั่งลูกครึ่งฝรั่งเองก็ยังไม่พูด เค้าถามว่าแม่จบอังกฤษมาเหรอเราก็บอกว่าไม่ต้องจบก็สอนได้ และไม่ต้องได้ผัวฝรั่งก็พูดได้ ต้องรอให้เราได้ผัวฝรั่งก่อนเหรอ ถึงจะพูด คิดว่าถ้าเราตั้งใจทำและพยายามคงไม่ไกลเกินเอื้อมจริงไหมค่ะ

[mint]

กดLike สัก 100 ครั้ง ค่ะ

[Danui]

ก่อนจะสอนลูก ต้องสร้างความมั่นใจให้กับแม่เสียก่อน ไม่งั้นจะสอนลูกไม่สำเร็จ แต่คุณแม่ก็มีหน้าตาคุณลูกเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไม่ต้องอายที่จะพูดภาษาอีกภาษากับลูก ทั้งในบ้านและนอกบ้าน

นุ้ยเคยมีความรู้สึกเช่นเดียวกับคุณแม่ แต่ตรงข้ามคือ เวลาไปไหนมาไหน นุ้ยมีคุณสามีเป็นทุนเดิมที่เลยไม่อายที่จะพูดภาษาอังกฤษ และไม่แปลกหากเราพูดภาษาอังกฤษได้ในสายตาคนอื่น แต่คำถามที่เจอบ่อยคือ แล้วลูกพูดไทยได้ไหม....แล้วลูกพูดคำเมืองได้ไหม....

และเวลาอยู่กับลูกนอกบ้านสองคน แรกๆเคยอายค่ะ เพราะกลัวสายตาที่คนอื่นมอง กลัวเค้าคิดว่าเราดัจริตพูดภาษาอังกฤษ(ลูกสาวหน้าออกเอเชีย ^^) แต่ก็ท่องในใจว่า...สู้ๆ อายทำไม....และแล้วทำบ่อยๆ ความอายก็หายไปค่ะ เพราะเราไม่ได้ทำสิ่งที่น่าอายใช่ไหมค่ะ ^^

 

เจอบ่อยค่ะ ณ.ปัจจุบันก็ยังคงเจออยู่ เพราะส่วนใหญ่ ลูกจะพูดภาษาอังกฤษ และแม่ก็ตอบภาษาอังกฤษบ้าง แต่พูดไทยซะส่วนใหญ่ค่ะ ยิ่งอยู่นอกบ้าน แม่จะพูดไทยกับลูกตลอด แต่ลูกจะตอบเป็นภาษาไหนนั้น ก็แล้วแต่อารมณ์เค้าอีกที หลังๆมานี่เค้าพูดไทยมากขึ้น พอขอให้ตอบเป็นภาษาไทย เวลาแม่ถามไทย เค้าก็ทำตามโดยดีค่ะ แต่พูดคำเมืองไม่ได้ เพราะไม่ไม่เคยสอนเลย ^^"

ที่สำคัญคุณแม่อย่าอายเลยนะคะ มันเป็นสิ่งที่ดี "อายครู ก็ไม่รู้วิชา " แรกๆอาจเคอะเขิล แต่บ่อยๆ นานๆ ก็จะชินค่ะ คุณแม่ต้องสร้างความมั่นใจให้กับลูก หลังจากคุณแม่ได้ความมั่นใจให้กับตัวเองแล้ว อย่างไรก็ต้องสู้ๆนะคะ แค่คุณแม่มีความตั้งใจจริง แค่นี้ก็เป็นเครื่องปูทางไปในจุดหมายที่ดีแล้วค่ะ ^^

[Thitaree]

มะกอกเองก็มีลูกน้อยเป็นลูกครึ่งไทย สเปน ชื่อน้อง Harry ตอนนี้อายุ 1 ปี 9 เดือน อาศัยอยู่เมืองไทย (เลี้ยงลูกคนเดียว คุณพ่ออยู่ต่างประเทศ นาน ๆ เจอกันครั้งคะ) ตอนแรกก็สับสนว่าเราจะสอนลูกพูดภาษาอังกฤษได้ไหมถ้าอยู่เมืองไทยอย่างนี้ จนได้มาเจอหมู่บ้านสองภาษาเมื่อไม่นานมานี้เอง และก็เริ่มพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษมาตลอดเวลาที่อยู่กับลูก ตอนนั้นน้อง Harry อายุเกือบหนึ่งปี (จำไม่แม่น) มะกอกไม่อายที่จะพูดกับลูกเป็นภาษาอังกฤษเวลาอยู่นอกบ้าน แต่ก็มีคนทักเยอะแยะว่า "อ้าวน้องลูกครึ่งเหรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยะ นึกว่าคนจีน" เพราะน้อง Harry หน้าตาคล้ายแม่มาก ๆ ไม่ออกฝรั่งเลยคะ อีกอย่างพ่อเขาก็หน้าตาไม่ออกฝรั่งจ๋าาาาา บางคนทักจนเราอึ้งไปเลยก็มี แต่มะกอกก็ตั้งใจแน่วแน่ ต่อให้มะกอกไม่ได้มีแฟนฝรั่งมะกอกก็ยังจะสอนลูกพูดอังกฤษอยู่ดีคะ ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันคะ เดินหน้าต่อไป หมู่บ้านสองภาษา