เอาเมนูไล่หวัดมาฝากเด็กๆ นะคะ

[Bhoom (and papa)]

พอดีแวะเข้ามาอ่านแบบเร็วๆ (มีเวลาน้อย) เห็นลูกบ้านโน้นก็เป็นหวัด บ้านนี้ก็เป็นหวัด ที่บ้านก็เป็นค่ะแต่ไม่มาก เริ่มจากลูกแล้วลามสู่แม่ -"- ด้วยความที่เป็นแม่ที่ไม่ชอบใช้ยา เลยใช้วิธีทำอาหารแก้หวัดให้ลูกกินก่อน ยังไม่ทานยาจนกว่าจะไม่ไหวจริงๆ

เวลาปรุงอาหารก็จะเน้นไปทางของช่วยไล่หวัดและเด็กทานได้ อย่างหัวหอมใหญ่กับมะเขือเทศ

เอาแบบง่ายๆก็ แซนวิชชีส
สับหอมใหญ่ให้ละเอียดสัก 1 ช้อนโต๊ะ ผสมกับซอสมะเขือเทศ ทาลงบนขนมปังปิ้ง ตามด้วยชีสแผ่น 1 แผ่น แล้วก็มะเขือเทศฝานอีกชั้น ตอนแรกก็กลัวว่ามันจะฉุนไป ปรากฏว่าน้องภูมิกินหน้าตาเฉยเลยค่ะ (คิดว่าซอสมะเขือเทศคงช่วยได้)

หรือหั่นหอมใหญ่ให้ละเอียดใส่สลัดผัก

หรือถ้าน้องไม่ยอมทานผักสด ก็ซุปเลยค่ะ อันนี้เป็นสูตรปรับใหม่ (มั่วๆ) เพื่อให้ง่ายและตรงความต้องการของเรา ใครจะเอาไปลองบ้างก็มั่วมาตามนี้เลยนะคะ

ซุปมะเขือเทศ

ส่วนผสม
1. มะเขือเทศลูกใหญ่ เลือกที่แดงๆ 5-6 ลูก
2. หอมหัวใหญ่สับละเอียด 1 ลูก
3. น้ำต้มกระดูก 1 ถ้วย
4. นมสด 1 ถ้วย
5. เนยสด 1 ช้อนโต๊ะ
6. แป้งข้าวโพด เล็กน้อย (ใสก็ได้ ไม่ใสก็ได้)
7. เกลือ น้ำตาล

วิธีทำ
1. ต้มมะเขือเทศเพื่อลอกเปลือกออก ก่อนต้มให้บากก้นลูกให้เป็นเครื่องหมายบวก (เวลาที่ต้มแล้วตรงที่เราบากมันจะแตกออก ทำให้ลอกเปลือกง่าย) ต้มสัก 5 นาที พอเห็นเปลือกเริ่มแตก ก็ช้อนออกตักใส่น้ำเย็น ลอกเปลือกออก เอาแต่เนื้อไม่เอาใส้ (ที่บ้านเอาใส้ให้น้องภูมิตักกินเล่น เขาชอบมาก..ก..ก..) สับเนื้อมะเขือเทศให้ละเอียดเลยค่ะ

2. ผัดเนยสดกับหัวหอมใหญ่ ตามด้วยมะเขือเทศ ค่อยๆ เติมน้ำต้มกระดูก เคี่ยวไปเรื่อยๆ

3. เติมนมสด แล้วปรุงรสด้วยน้ำตาล/เกลือ ตามชอบ

4. ถ้าอยากให้ดูข้นนิดนึง ให้ละลายแป้งข้าวโพดประมาณ 1 ช้อนชา แล้วค่อยๆ เติมลงไปเป็นอันเสร็จ

*อาจจะดูไม่ค่อยเนียนสวยเหมือนซุปมะเขือเทศตามร้านอาหารนะคะ ถ้าจะให้เนียนมันจะยุ่งยากขึ้นไปอีก

**สูตรที่ให้ไว้ถ้าสำหรับเด็กเล็กเก็บใส่ตู้เย็นทานได้หลายมื้อเลยค่ะ เวลาเสริฟก็โรยชีส (พาเมซาน) นิดหน่อย ก็จะให้กลิ่นหอมตุ่ยๆ น่ารับประทาน สามารถทานกับขนมปังปิ้ง / มันฝรั่งต้ม / มักกะโรนี (อาจจะเติมเนื้อไก่หรือเบคอนทอดก็เข้ากันนะคะ)

เล็กทำเยอะหน่อยเพราะต้องกินไปกับลูกด้วย แม่ก็ติดหวัดภูมิหง่ะ -"-

ดูแลสุขภาพกันด้วยนะ แม่ๆ ลูกๆ (พ่อด้วย)

//เล็ก - แม่น้องภูมิ

[Prim & Poom]

เมนูน่ากินนะเล็ก แต่สงสัยว่าทำไมต้องต้มมะเขือด้วยอะ (เหตุผลเพื่อลอกเปลือกออกอย่างเดียวรึป่าว) ถ้าไม่ต้ม สับเอียดลงผัดเลยได้มั๊ย เคยลองมั๊ยแบบนี้

[Bhoom (and papa)]

อืมม์ ไม่เคยลองนะ เราเองก็ไม่แน่ใจเรื่องเหตุผลที่ต้องต้ม แต่เดาว่ามันทำให้ลอกเปลือกออกง่าย ผิวมะเขือเทศมันบางอ่ะ ถ้าปอกเลยคงยาก แล้วถ้าสับแล้วผัดเลยมันจะทำให้มีเศษเปลือกกินแล้วคงไม่ละมุน เด็กบางคนก็ติดไอ้พวกเปลือกนี่แหละ คอยแต่จะปลิ้นออก แต่ถ้าเด็กๆ ที่บ้านกินได้ก็ไม่น่าจะมีปัญหานะ ตัดขั้นตอนนี้ไปเลยคงได้ :)

[Bhoom (and papa)]

ยังไม่เคยทำเลยอ่ะ ว่าจะทำหลายทีแล้ว ไว้จะลองไป search หาสูตรดู ทำได้ไม่ได้ยังไงจะบอกอีกทีนะจ๊ะ

[Prim & Poom]

เล้กเก่งจังเด๋วนี้ทำเป็นหลายอย่างเลย เป็นยอดคุณแม่ไปแล้ว
เราเอง ก็เคยลองทำหลายอย่าง แต่พอไม่ได้รับการตอบสนองที่ดี ก็พาลเบื่อๆ ขี้เกียจไปพักนึงเลย กินอะไรง่ายๆ กันพักใหญ่ เพราะพอลงมือทำ เพื่อ มื้อ แต่ละมื้อ แล้วไม่กินเนี่ย .... ก็ ถอดใจเหมือนกัน
วันก่อนทำปลานึ่งซีอิ๊ว ก้กินได้ครึ่งนึง ทำซุปข้าวโพด ไม่กินเลย ขนมปังเนี่ยไม่ได้แอ้ม ผัดมะกะโรนีเนี่ย เป็นเมนูแรกๆๆ ตอนนี้เลิกทำละ ลองคิดตามสิ แล้วน้องพูมกินอะไรหว่า 5555++++

[Bhoom (and papa)]

ไม่ถึงขนาดยอดคุณแม่หรอกเก๋ ลูกสอนเราไปทีละวัน

เข้าใจเลยเวลาที่ลงแรงตั้งใจทำแล้วลูกไม่กินเนี่ย น้องภูมิช่วงครบขวบนึงจะเป็นเหมือนกันช่วงนั้นก็ต้องทำใจบ้าง ท่องไว้ว่าอย่ามีอารมณ์ มันจะเป็นวงจรอุบาทว์ เราโมโหที่ลูกไม่กิน ลูกก็ยิ่งไม่กินเพราะเราโมโห -"-

อ่านจากหนังสือเลี้ยงลูกสักเล่มนึงจำไม่ได้ว่าเล่มไหน เขาว่าเราต้องให้ลูกรู้จักรสชาดของอาหารให้หลากหลายมากที่สุดในช่วงวัยเริ่มต้นกินอาหาร การให้เขารู้จักอาหารที่หลากหลายมาก ก็จะช่วยให้เขาไม่เลือกกินอาหาร (ไม่ยึดติดกับรสชาดเดิมๆ ที่คุ้นเคย) เขาว่ามันจำเป็นเหมือนการสอนให้พูดเลย

ช่วงที่ไม่ยอมกินก็พยายามทำอาหารให้เหมือนขนม เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ทำแบบง่ายๆ ก็ได้ไม่เสียเวลามาก เวลาทำต้องอารมณ์ดี (ตำราโบราณบอกถ้าแม่หงุดหงิดตอนทำกับข้าวให้ลูก ลูกจะท้องอืด 5555+ เชื่อป่าว) เวลาป้อนอย่าคาดหวัง ทำท่าทางไม่ไปสนใจเขามาก จะกินก็กิน ไม่กินก็อย่ากินเดี๋ยวแม่ก็เก็บละ (เด็กๆ เขามี 6 7 8 sense สามารถรู้ได้ว่าเราคาดหวังอะไร และมักไม่ค่อยให้สิ่งที่เราคาดหวัง) พูดง่าย ทำยาก (รึป่าว) ลองดูนะจ๊ะ

[Prim & Poom]

พอลูกสองไง มันเริ่มวงจรเดิม ก็เริ่ม แอบเซ็งไงเล็ก เพราะพูมเค้าเริ่มเข้าวงจรเวลาการไม่กิน แบบพริมแล้ว ก็เลยรู้สึกอีกรอบ (เซ็งอีกรอบ ยิ่งเซ็งกว่าเดิมเพราะเจริญรอยตามกัน) แต่ตอนนี้ก็เริ่ม ทำใจให้กดดันตัวเองน้อยลงละเพราะนึกถึงพริมยังผ่านได้ โตแล้วก็ กินได้ทุกอย่าง กินได้มากกว่าเด็กอื่นมาก ไม่เลือก ตอบแทนที่ทำให้เราเครียดตอนเล็กๆมั๊ง 5555++++ แต่ตอนนี้ติดเรื่องกินนานนนนนน

เรื่องพูมไม่ยอมกินเราลองเปลี่ยน แต่จริงๆ ตอนเนี้ยะ ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องไม่กิน อะไรที่ยอมกิน ก็กินได้ในปริมาณที่น้อยไง อันเนี้ยะและ ทำให้ห่วง ไอ้ทำเป็นไม่กินก็เก็บ มันก็ยิ่งได้น้อยกันไปใหญ่

เมื่อวาน มันบด คำแรก อ้วกทันที 555++ เราชิมเอง ก็อร่อย แต่อาจจะติดตรงที่ว่าพูมเป็นคนไม่ชอบกิน ของมันเนย กะทิ วีปครีม เคยเจอหลายครั้งละ พากิน swensen กินวีปครีมคำแรก อ้วกเหมือนกัน กินขนมถ้วย คำแรก อ้วกเหมือนกัน มาเจออีกทีก็มันบดสูตรเล็กเนี่ยแหละ
แต่ซุป ต่างๆ ตอบสนองได้ดี

[Bhoom (and papa)]

อันนี้แหละท้าทายมากเลยเก๋ ลูกไม่กินแล้วเราต้องทำใจเก็บ (ทั้งที่ลึกๆ ก็กลัวว่าเขาจะได้รับอาหารไม่พอ) ยากมากจริงๆ T.T

ทำใจให้สบายนะ ได้ข่าวว่าตอบรับซุปมะเขือเทศดีนี่นา ดีใจจัง : )

[Prim & Poom]

ใช่แล้วอันนี้ต้องยกเครดิตให้อี๊เล็ก ส่วนน้องพริมเค้าก็ซัดน้ำ กะไส้มะเขือ แล้วก็ตบท้ายด้วย มะเขือสดอีกลูก เลยบอกว่าเด๋วจะทำเผื่อให้พี่พริมมั่ง

[Jija]

คุณเล็ก คุณเก๋ จิ๊กะลังอยู่ในอาการเซ็งสุด ๆ เพราะลูกไม่ยอมกินอาหารที่เราอุตส่าห์ทำเลยอะ ไอ้ตอนเล็กๆ ประมาณ 6-8 เดือน ทำอะไรให้ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย แม่มีความสุขสุด ๆ ไม่ว่าจะเป็นซุปเห็ด ซุปมะเขือเทศ (อย่างคุณเล็ก) ซุปมักกะโรนี มันบด ผักต้ม โจ๊ก กินหมด แต่ตอนนี้ไม่เอาซักกะอย่างอะ แถมที่เซ็งกว่านั้นคือ เราป้อนไม่กินค่ะ พี่เลี้ยงป้อนกินค่ะ (เมนูเดียวกัน) ใครรุ้ช่วยตอบหน่อยว่าทำไม แม่กะลังเซ็งสุด ๆ

[Prim & Poom]

คุณจิ๊คะ ช่วงเวลานี้ แม่ๆ น่าจะต้องเคยประสบกันทุกคน แต่ว่า แต่ละคนจะเจอช่วงสั้นหรือช่วงยาวเท่านั้นแหละ เคยนึกย้อนเหมือนกันตอนพริมก็มีช่วงกินยาก กินนาน อยากกินอย่างอื่นที่ไม่ใช่อาหารที่แม่ทำ 5555++ แค่นี้เราก็เซ็งจะแย่ละ แต่พอเค้าโตจน 5 ขวบกว่าก็ลองมานึกย้อน อืม แล้วมันก็ผ่านไปได้จริงๆ โตมากินได้ทุกอย่าง ผักทุกอย่างลุยหมด พากินซิซเล่อร์ คุ้มสุดๆๆ อะไรแปลกๆ ลองได้หมด ยาอมตราตะขาบของพ่อ ยาดมยาลมยาหม่อง ไม่มีบ่นเหม็น เค้ายังกินได้เลยอะ ก็แปลกดี ตอนนั้นเครียดมาก ตอนนี้เริ่มมาเครียดกับเจ้าตัวเล็ก เจริญรอยตามพี่ แต่ก็พยายามคิดว่ามันเป็นช่วงนึงแหละ เด๋วโตเราก็สบายเนาะ

ลองเปลี่ยนอาหารให้หลากหลาย และที่สำคัญอย่างคุณเล็กเค้าว่า ทำไปอย่าคาดหวัง (ซึ่งทำได้ยากมาก แต่คงต้องพยายาม) ไม่งั้นเราเครียดตาย ยิ่งตอนเด๋วเค้าเริ่มเล่น (ประมาณ 2-3 ขวบ) เค้าจะยิ่งกินยากเข้าไปอีก ถ้าเค้าไม่ใช่เด็กรักการกินโดย nature นะคะ พอเข้ารร. มีอะไรให้ทำเยอะแยะ ไม่อยากกินละ แต่ละช่วงยากทุกช่วงงงงงง

เรื่องพี่เลี้ยงป้อนเมนูเดียวกันดันกินเนี่ย ก็อาจจะเป็นเพราะอยากเปลี่ยนๆๆ อะไรบ้าง หรือ บางทีก็เราเครียดเค้ารับรู้ได้ ก็แอบไม่กิน พี่เลี้ยงป้อน ไม่ใช่ลูกเค้า จะกินน้อยกินมากเค้าก็ไม่เครียด พอไม่เครียดไม่เร่งรัดเค้าก็กินได้มั๊ง
เพราะฉะนั้น คิดว่าตามความเห็นคุณเล็กข้างบน บวกกับความเห็นเก๋คือ เปลี่ยนอาหารบ้าง แม่ลดความคาดหวัง แล้วเรามาลองดูว่าน้องกันต์จะเปลียนไปมั๊ยเนาะ

[Bhoom (and papa)]

อ้าวจากเมนูแก้หวัด เป็นแก้ปัญหาลูกกินยากกัน

อืมม์ คุณจิ๊คะเรื่องนี้เป็นปัญหาสุดเซ็งของแม่ทุกคนนะเล็กว่า เด็กๆ เนี่ยถ้าไม่ยอมอ้าปากกินเราก็ทำอะไรไม่ได้จิงๆ (ในใจแอบอยากจับเขาอ้าปาก เหอ เหอ) เล็กก็ผ่านช่วงนั้นมา โชคดีที่ไม่นานมาก ประมาณ​ 2-3 สัปดาห์ ตอนนั้นก็เครียดเหมือนกัน ยิ่งเราพยายามหาวิธี เราก็ยิ่งเครียด พอลูกปิดปากแน่น ไม่ยอมกิน เราก็ปรี้ดเลยค่ะ

แต่ต้องให้เครดิตคุณก๊อก เขาจะคอยเตือนเราว่าไม่กินก็ไม่เป็นไรนะ ลูกไม่กินจะทำยังไงได้หล่ะ ไปโมโหลูกก็ไม่ได้ช่วยให้ลูกยอมกินเดี๋ยวหิวก็กินเองแหละ พ่อเขาจะไม่ห่วงรายละเอียดเรื่องพวกนี้มากเท่าแม่ (ก็ไม่ได้้เป็นคนทำ เป็นคนป้อนอ่ะนะ) ซึ่งก็ช่วยให้เราหยุดคิดได้บ้าง

พอตั้งสติได้ก็อธิษฐานอย่างเดียวเลยค่ะ ฝากไว้กับพระเจ้า

หน้าที่ของเราก็คือทำใจให้สบายๆ พยายามสร้างสรรค์บรรยากาศเวลากินอาหารให้สนุก ถ้าเมื่อไหร่ที่รู้ตัวว่าเราเริ่มมีอารมณ์แล้วต้องเลิกป้อนทันทีเลยค่ะ ประสบการณ์ของลูกกับช้อน/ชาม/อาหารและแม่ ต้องรักษาให้ดีไว้ก่อน เด็กช่วงที่เขาเริ่มเดิน หรือเริ่มมีสิ่งที่สนใจใหม่ๆ ก็จะไม่ค่อยสนใจกิน อย่างที่คุณเก๋บอกนะคะ และเด็กแต่ละคนก็มีบุคคลิกไม่เหมือนกัน บางคนเป็นเด็กกินง่าย บางคนเป็นเด็กกินยาก

น้องภูมินี่ถ้าเป็นอาหารทำใหม่ที่แม่ตั้งใจทำ(ยุ่งยากในการเตรียมหน่อย)+ทำใหม่ๆ จะกินได้ดีกว่าอาหารที่ค้างคืน หรือแม่ทำแบบเร็วๆ ง่ายๆ แปลกแต่จริงค่ะ (เรื่องมากจริงๆ)

เรื่องพี่เลี้ยงป้อนแล้วยอมเนี่ย มองดีๆ คุณจิ๊ก็สบายนะคะ เราไม่ต้องรบกับลูกคนเดียวทุกมื้อ ก็ให้เขาช่วยป้อนไป แล้วคุณจิ๊ก็มาหาเทคนิคหลอกล่อลูก ค่อยๆ ค้นหาไป ป้อนเองวันละมื้อก็ได้ค่ะ พยายามอย่างมากเลยนะคะที่จะรักษาประสบการณ์การกินของลูกให้ดีไว้ก่อน

สูดหายใจลึกๆ แล้วยิ้มนะคุณจิ๊ ทำใจให้สบายๆ ไว้ก่อน ทุกอย่างมีเวลาของมันเอง :D

[Prim & Poom]

มาเสริมให้คุณจิ๊อีกนิดนึงคือว่า เก๋น่ะ สามมื้อของวันเสาร์อาทิตย์เนี่ย ยกให้พ่อเค้าไปเลยค่ะ เราได้พักความตึงที่สะสม ลูกก็ได้เปลี่ยนบรรยากาศใหม่บ้าง วิธีนี้ใช้ได้ผลดีเหมือนกันค่ะ