เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย
เรื่องมีอยู่ว่าน้องไอรีณอายุ2ขวบแล้ว คุณแม่ก็เลยส่งไปเรียนค่ะ วันที่1-2ผ่านไปด้วยดีค่ะ พอวันที่3-5ร้องไห้มากๆ คุณแม่เห็นแล้วสงสารมากเลยค่ะ ต้องทำยังไงดีค่ะ จะรับกลับหรือปล่อยเค้าไว้ หรือรอให้โตกว่านี้อีกแล้วค่อยไปเรียน วันี้เพิ่งวันที่5เองค่ะ รบกวนคุณพ่อคุณแม่ที่มีประสบการณ์ช่วยแชร์ความเห็นหน่อยนะค่ะ เห็นลูกร้องไห้แล้วรู้แย่มากเลยค่ะ ใจจะขาดค่ะ ร้องไห้เยอะจะส่งผลกับความคิดรึเปล่าค่ะ จะทำให้ลูกแย่ลงรึเปล่า
Tags:
สวัสดีค่ะ คุณภชรดา ป้อก็เพิ่งให้อี้หมิง(2.1ปี)ไปเนอสฯเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ร้องไห้เหมือนกันค่ะ ไม่ทราบว่าวันแรกๆเค้าให้ไปแค่ไม่กี่ชม.หรือเปล่าค่ะ หรือว่ามีให้สร้างความคุ้นเคยกับรร.และคุณครูก่อนหรือเปล่า
ของอี้หมิงก่อนเริ่มไปจริงๆ ครูบอกให้พาไปเล่นที่รร.ตอนเย็นซัก15นาที/ครึ่งชม.ก่อน ไปเล่นเฉยๆให้พอคุ้นกับสถานที่ คุ้นกับหน้าคุณครูก่อน พอได้ซักอาทิตย์ก็ให้เริ่มไป แต่2-3วันแรกให้แม่/พี่เลี้ยงอยู่ด้วยก่อนค่ะ อยู่แค่2ชม. แล้วอีกสองวันหลังก็ให้อยู่แต่คอยหลบออก พออาทิตย์ถัดไปก็ปล่อยเลยค่ะ แต่ก็ยังอยู่แค่2-3ชม.เท่านั้น แล้วคอยดูอาการน้องว่าเป็นยังไง พอคุ้นไม๊ ถ้าเริ่มคุ้นมากขึ้นก็ค่อยให้นอนกลางวัน
หลักๆคุณครูเค้าจะดูว่าเด็กงอแงมากน้อยแค่ไหน ถ้างอแงแต่ยังทานข้าวดื่มนม ก็ยังไหวค่ะ แต่ถ้าร้องตลอด ไม่ยอมกินอะไรเลยก็จะให้หยุดก่อนค่ะ
ตอนนี้ผ่านมาเดือนหน่อยๆ ก็ยังร้องทุกเช้าตั้งแต่ออกจากบ้าน อยู่รร.ร้องไห้น้อยลงแล้ว แต่ห้ามทักเลยค่ะ พอทักปุ๊บก็จะร้องแบบไม่มีน้ำตา(คุณครูบอกว่าออกแนวอ้อนมากกว่า)
ลองดูนะค่ะ ต้องค่อยสร้างความคุ้นเคยค่ะ เค้าเคยอยู่แต่บ้านอยู่กับคนที่คุ้นเคย พอต้องไปอยู่ที่อื่นก็เป็นธรรมดาที่จะร้องไห้ แต่คุณแม่ต้องใจแข็งหน่อยนะค่ะ เวลาไปส่งก็ต้องไม่โอ้เอ้อ้อยอิ่งอะค่ะ ประมาณว่าส่งแล้วก็กลับ ให้คุณครูดูแลต่อ เด็กจะได้รู้ว่ายังไงๆเค้าก็ต้องอยู่จนถึงเวลาที่กำหนด คุณแม่ถึงจะมารับ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
ป้อว่าเริ่มทั้งวันเลยคงจะมากเกินไปนะค่ะ แรกๆเริ่มแค่ไม่กี่ชม.ก่อนน่าจะดีกว่าค่ะ ทุกอย่างใหม่สำหรับเค้า
ส่วนเรื่องไปรับให้ตรงเวลาตามที่คุณเม, แม่น้องเอินเอินเนี่ยบอก...สำคัญจริงๆค่ะ
อี้หมิงเวลาเค้าร้องไห้ พอครูบอกว่าเดี๋ยวตื่นนอนอาบน้ำเสร็จ คุณแม่ก็มารับ เค้าก็จะเงียบค่ะ คือเค้ารู้ว่านั่นคือเวลาที่เค้าจะได้กลับบ้าน แรกๆอาบน้ำเสร็จรีบหิ้วกระเป๋ามานั่งรอหน้าประตูเลยค่ะ พอเค้าเห็นเราจะดีใจมากจนร้องไห้เลยด้วยซ้ำ ช่วงนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว จะมีปัญหาอีกทีก็เวลาที่หยุดหลายๆวันเพราะไม่สบาย พอไปใหม่ก็จะงอแงอีกอะค่ะ
ขอเสนออีกหนึ่งมุมค่ะ
1. น้องยังเล็กนะคะ ถ้าคุณแม่มีเวลาเลี้ยง เลี้ยงเอง สอนเองอยู่บ้านดีกว่าค่ะ เพราะที่ nurs ก็ไม่ได้เน้นเรียนอะไรมาก รอสักเทอมหน้า หรือใกล้ 3 ขวบค่อยไปค่ะ โตหน่อยแล้วจะพูดง่าย อธิบายง่ายกว่า ไปโรงเรียนจะป่วยบ่อยนะคะ ลูกสาวไปโรงเรียน เป็นหวัดทันใจเลยค่ะ หาย ไม่ทันสัปดาห์ก็เป็นอีกแล้ว
2. ถ้าคุณแม่ทำงาน จำเป็นต้องไปทำงานและส่งลูกไป nurseryแล้ว น้องร้องไห้ ก็ต้องทำใจหนักๆค่ะ
ลูกสาวไปโรงเรียน ร้องไห้เสียงดังที่สุดในชั้น ร้องทั้งวันเมื่อนึกขึ้นได้ เคยไปนั่งเฝ้ากับคุณยาย คุณยายใจจะขาดเหมือนกันค่ะ ต้องแอบไปดูที่หน้าต่างห้องบ่อยๆ เพราะเป็นห่วง แต่ห้ามให้เห็นหน้านะคะ ยิ่งเห็นยิ่งร้อง ร้องไห้อยู่ 2 สัปดาห์ค่ะ กว่าจะปรับตัวได้และยอมรับว่าต้องไปโรงเรียน ไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวจะปรับตัวได้เอง แต่มีข้อแม้ว่าต้องไปรับเร็วๆ และ ตรงเวลานะคะ เด็กจะจำได้ว่าเวลานี้ต้องได้พบแม่แล้ว
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ความเห็นส่วนตัว ก่อนลูกไป nurs มีวัคซีนอะไรป้องกันได้ จัดการก่อนเลยค่ะ ป่วยบ่อยจริงๆ นี่ก็กำลังจะพาไปรับ vaccine ไข้หวัดใหญ่ค่ะ
เข้ามาให้กำลังใจคะ เพราะเพิ่งพาลูกสาว 3 ขวบเข้า รร.เหมือนกันตอน เดือน พค ที่ผ่านมาคะ หนักใจเหมือนกัน คะ
ลูกสาวก็ร้องไห้ไม่ยอมไปเหมือนกันคะ เพราะวันแรกให้ไป รร. เลย โดยไม่มีใครไปอยู่เป็นเพื่อนสักคน บ่าย 3 โมงไปรับ ตอนไป 3 วันแรกไม่ร้องเลย เหมือนจะอยากไป แต่พอไปเจอเพื่อนๆ ร้องไห้กันทุกคนแกก็เลยร้องตาม และบอกว่าไม่อยากไป รร. แล้ว และร้องทุกเช้าไม่อยากไป รร. ก็เลยปรับวิธีมาเรื่อยๆ คะ เล่าให้ฟังนะคะ เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้างคะ..
วิธีที่ทำนะคะ
-ทุกเช้าคุณแม่จะพาลูกสาวไป รร. และบอกว่าเป็นหน้าที่ทุกคนต้องไป แต่ก็จะอยู่เล่นกับเค้า ให้เค้าทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ สักประมาณ 1-2 ชม. เค้าเต้นแม่ก็อยู่เต้นด้วยคะ และก็พาเค้าเล่นกับเพื่อนคะ ถามชื่อเพื่อน แนะนำตัว ทำความรู้จัก เล่นของเล่นที่ รร. แล้วคุณแม่ถามว่าลูกอยากอยู่ต่อไหม ถ้าไม่อยากก็พากันกลับบ้านคะ
วัตถุประสงค์ที่ทำก็แค่.....
-ให้เค้าคุ้นเคยกับเพื่อนๆ คุ้นเคยกับกิจกรรม และเราก็ยังได้เห็นกิจกรรมต่างๆของทาง รร.ด้วย แต่ก็จะบอกเค้าว่าคุณครูอนุญาตให้แม่มาอยู่ด้วยแค่ 1 สัปดาห์ ต่อไปคุณครูจะให้แม่ออกไปอยู่ข้างนอกให้แอบมองได้แต่ไม่ให้เข้ามาในห้องอีก เพราะจะรบกวนคนอื่น
ก็พาเค้าไปเล่นแบบนี้ทุกวันอยู่ประมาณสัปดาห์คะ เราก็ได้รู้จักชื่อเพื่อนๆของลูกด้วย และเด็กคนอื่นๆ ก็หยุดร้องแล้วคะ ก็เปลี่ยนให้คุณพ่อเค้าไปส่งแทน ก็มีร้องนิดหน่อยก่อนเข้าห้อง ตอนคุณครูมารับ แต่ก็ยอมเดินไปกับคุณครู และก็อยู่เล่นได้ทั้งวัน
ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วคะ ไม่ร้องไห้ อยากทำการบ้านไปส่งคุณครู แต่ก็ยังมีบางอารมณ์ที่อยู่ๆก็นึกไม่อยากไป รร..ก็มี ต้องคอยปรับตามสภาพจิดใจลูก และใช้เทคนิคช่วยต่างๆ แต่ก็ต้องพยายามให้ไป รร. ให้ได้ทุกวันคะ ให้เค้ารู้หน้าที่เค้า
เออ...แล้วก็พยายามไม่ต้องไปพูดถึงเรื่อง รร.มากนักก็ได้คะ คือที่บ้านถ้าลูกพูดว่า...หนูไม่อยากไป รร. แล้วทำเหมือนจะร้องไห้... ทุกคนก็จะ..พูดว่า...หรอจ๊ะ อื้อ หรอจ๊ะ กินข้าวต่อซะ ...ไม่ต้องอธิบายโน่นนี่ให้ยาวๆ จะยิ่งทำให้เค้าอยากร้องไห้มากขึ้นคะ...
เป็นกำลังใจนะคะ แต่ถ้ามีเวลาเลี้ยงเองได้ ก็แนะนำว่า...สัก 3 ขวบค่อยไป รร. ก็ได้นะคะ
จากใจครูเนอสเซอรี่ เป็นธรรมดาที่เด็กไปเรียนแรก ๆ ต้องร้องไห้ เด็กกลัวถูกทอดทิ้งเพราะเขาไม่รู้ว่าแม่จะมารับหรือเปล่า เปลี่ยนสภาพแวดล้อม สิ่งที่เค้าไม่คุ้นเคย อยู่กับคนที่ไม่รู้จัก และที่สามวันแรกน้องไม่ร้องก็เพราะเค้ายังรู้สึกตื่นเต้นกับของเล่น และเพื่อน ๆที่เนอส แต่พอหลายวันเข้าก็รู้สึกเบื่อ ไม่เกินสามอาทิตย์น้องก็จะปรับตัวได้ แต่อาจร้องอ้อนคุณแม่ตอนช่วงเช้าเท่านั้น สำคัญที่ก่อนคุณแม่กลับต้องบอกลูกว่า ฝากด้วยนะคะคุณครู เดี๋ยวตอนตื่นนอนคุณแม่จะมารับ พูดให้เด็กได้ยิน และบอกลูกเพื่อที่ว่าลดความกลัว และมารับน้องให้ตรงเวลาตามที่บอกลูกไว้นะคะ และที่ไปเนอสน้องอาจป่วยบ่อยก็เพราะเด็กอยู่ร่วมกันหลายคนโอกาสแพร่เชื้อเยอะ แต่ไม่ต้องกังวลจะเป็นเช่นนี้ในช่วงหนึ่งปีแรก และต่อมาจะดีขึ้นตามลำดับ มีภูมิคุ้มกันมากขึ้น แต่แต่ละเนอสเขาก็มีวิธีป้องกัน อย่างที่เนอสครูพู่ก็จะห้ามเด็กป่วย มีนำมูก ไอ จาม มาโรงเรียนเด็ดขาด เพื่อเป็นการป้องกัน
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก. Powered by