อยากถามว่าคุณพ่อมือใหม่จะใช้ภาษาอังกฤษกับลูกไปถึงเมื่อไหร่ครับ

[Prit's papa]

ตามนั้นครับ

แต่ผม assume เอาเองว่าอาจจะต้องพูดไปตลอดเลยนี่สิครับ

เราจะไม่ได้คุยกับลูกโดยใช้ภาษาที่เราถนัดเลยอะครับ มันไม่ค่อยเป้นตัวของเราเอง

ถ้าเราหยุดใช้ ลูกก็จะได้ใช้น้อยลง ถ้าไม่ได้เรียนต่อโรงเรียนสอง ภาษา

ใครมีความเห็นอย่างไร มาแชร์กันนะครับ

ซื้อหนังสือมาอ่านแล้ว แป๊ปเดียวจบลองเลยครับ แต่มานึกดูแล้ว ก็เจอปัญหาบที่ว่า

ขอบคุณครั

[ป้า-สุภา]

ขอแชร์คุณ Prit หน่อยนะคะ อย่าไปคิดว่านั่นคือปัญหาเลยค่ะ ป้าจำได้ว่าจริง ๆ ตอบไปหลายกระทู้เหมือนกันนะคะเรื่องนี้ค่ะ คุณ Prit คงต้องนำสิ่งที่คุณคิดว่าเป็นปัญหา แปรสภาพเป็นการเรียนรู้ร่วมกันแล้วล่ะค่ะ แถมได้ฝึกฝนตังเองไปด้วยนะคะ ถ้าภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง ก็หาซีดี ดีวีดี เกี่ยวกับเรื่องการเรียนรู้มาศึกษาเพิ่มเติมได้ค่ะ คุณพ่อก็ได้ฝึกไปในตัว คำศัพท์ไหนออกเสียงสำเนียงอย่างไร? ดีออกนะคะ คนไทยเรากลัวไปเองมากกว่าค่ะ เรื่องภาษาอังกฤษนี่ เมื่อก่อนป้าก็กลัวมากเลยนะคะฝรั่งเนี้ย ภาษาอังกฤษป้าก็ใช่ว่าจะแข็งแรงอะไรนัก

แต่พอมานั่งทบทวนดูนะคะ ภาษาอังกฤษน่ะเป็นภาษาที่ง่ายที่สุดสำหรับการเีรียนรู้แล้วล่ะค่ะ พยัชนะก็น้อย ภาษาก็มีคนใช้กันมากมายทั่วโลก ภาษาไทยเราเสียอีกละค่ะ ที่ยากที่สุด (ไทย-จีน ยากมาก) ถ้าทำได้นะคะลองดูค่ะ ป้าก็ได้อาศัยมาเรียนไปพร้อม ๆ กันลูก ๆ หลาน ๆ ดูการ์ตูนกับเด็ก ๆ แล้วชวนกันพูดคุย ฝึกออกเสียงตาม หลอกให้เด็กสอนเราซะ ก็สนุกดีนะคะ ไม่มีใครแก่เกินเรียนแน่นอนค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

คิดเหมือนกันค่ะ ว่าต้องพูดตลอดไป แต่พอยิ่งพูดมากขึ้นก็ยิ่งคล่องปากมากขึ้นเรื่อยๆ
เริ่มไม่ต้องแปลก่อนพูด สามารถพูดได้ในทุกเรื่อง พอเรา express ออกมาได้ทุกเรื่องมันก็คือความเป็นตัวของเราเองอ่ะค่ะ แต่เป็นในอีกภาษานึงเท่านั้นเองค่ะ ลองดูนะค่ะ..

[ผู้ใหญ่บิ๊ก]

ถ้าถามผมโดยตรงประเด็นนี้

ประเด็นอยู่ที่ว่าเรามองเรื่องนี้เป็น ภารกิจที่ทำให้ลูก โดยที่ตัวเรามีคววมสุขและสนุกในการทำ เพราะฉะนั้นเมื่อเรามีความสุขและสนุก เราก็ไม่มีความจำเป็นต้องเลิก แต่ก็นั่นแหละผมเองไม่มีโอกาสใช้ภาษาไทยกับลูกเต็มๆ ก็เลยคิดว่าสักปีสองปี ผมขอพูดภาษาไทยกับลูกบ้าง เมื่อตอนนั้นลูกโตพอ และภาษาแข็งแรงพอ ก็คงนึกสนุก ในการคุยหลายๆภาษาพร้อมกัน อาจจะมีอังกฤษ ไทย จีน

คิดแล้วยังน่าสนุกเลยครับ

การสร้างเด็กสองภาษา ไม่ต้องไปเครียดกับมัน เราทำได้แค่ไหนตามเงื่อนไขที่เรามี ก็เอาแค่นั้น ขอให้เป็นกิจกรรมครอบครัวที่ใช้เวลว่างให้เป็นประโยชน์ สนุกและมีความสุขครับ

[แม่น้องเนย]

สงสัยแบบเดียวกับคุณ Prit ตอนเริ่มต้นค่ะ คือแบบว่าเด็กลืมง่าย เราก็คิดว่า เอ..ถ้าเราพูดไว้พอสมควรซัก 3 ปี รอลูกขึ้น ป.1แล้วหยุดแบบคุณพงษ์ระพีว่า แล้วลูกก็ไม่ได้เรียน INTER เค้าก็เข้าไปในระบบรร.รัฐบาล แล้วเค้าลืมไป แล้วมันจะเหมือนเราเสียเวลาเปล่าหรือเปล่า

แต่พอได้ลองพูดไปซักพัก 4 เดือน อืมม..
1.มันก็เริ่มคล่องขึ้นนิดนึงนะ อะไรที่เราจดจาก English Club ศัพท์ที่เราไม่รู้ มันเริ่มเข้ามาในสมอง (แต่อย่างว่าสมองของเราก็มักจะเริ่มเอื่อยๆน่ะนะ ต้องย้ำบ่อยๆค่ะ)
2.เริ่มเป็นธรรมชาติมากขึ้น เพราะมันมีเหตุกาณ์ซ้ำๆกันทุกวัน
3.แต่ว่าอะไรที่มันเป็นวันสำคัญต่างๆเราก็ยังอธิบายเป็นอังกฤษไม่ได้ ต้องอธิบายเป็นไทยไปก่อน เช่น วันอาสาฬหบูชา วันสุนทรภู่ วันเข้าพรรษา
4.พูดไปเรื่อยๆก็ได้ ตราบเท่าที่เราทำได้ และเราไม่ลำบากอะไรมาก เหมือนเราก็อยากรู้ และเรียนรู้ไปพร้อมๆกับลูกด้วยเลย

ก็ต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ต้องค่อยๆสะสมชั่วโมงบิน (เหมือนนักบิน) แหม เรียนภาษาอังกฤษในระบบมาตั้งสิบกว่าปี พูดอังกฤษไม่ค่อยได้ จะมาให้พูดคล่องในเวลาแค่ไม่กี่เดือน มันก็เก่งเกินไปจริงไหมคะ สู้สู้ค่ะ

[Pat]

ทุกวันนี้แพทอยู่ต่างประเทศใช้ภาษาอังกฤษเกือบตลอดค่ะ แต่เราก็คุยภาษาไทยกันที่บ้าน จากที่ยากๆ พูดภาษาอังกฤษรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ตอนนี้เวลาทะเลาะกับสามี (ไม่บ่อยแต่ก็มีบ้างเหมือนกันทุกบ้านอะนะค่ะ) ทะเลาะภาษาไทยไม่มันส์ ต้องทะเลาะภาษาอังกฤษ 555

[อั้งเปา]

ของเราเวลางอนกับสามี ก็จะพูดภาษาอังกฤษใส่เค้าเลยค่ะ....เพราะเค้าฟังไม่รู้เรื่องเค้าเลยไม่โกรธ เค้าก็ยังส่งยิ้มตาตี๋มาให้เรา ชอบจริงๆเลยจ้ะ เลยงอนแป๊ปเดียวเดี๋ยวก็หาย เพราะเค้าไม่แรงใส่เรา..อิ อิ อิ
ความเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับการพูดภาษาอังกฤษ คิดว่าเราควรพูดไปเรื่อยๆนะค่ะ เมื่อลูกเราโตขึ้นเค้าก็จะเก่งกว่าเราแล้วคราวนี้เค้าก็จะมาสอนเราแทน...อย่างตอนนี้ลูกก็ชอบเอาศัพท์ศที่เราไม่เคยพูดกับเรามาใช้ เราก็งงว่าเอามาจากไหน พอนึกได้ก็ถึงบางอ้อเลยค่ะ..เค้าเอามาจากคายุค่ะ..นี่เราแค่เริ่มพูดกับเค้าได้2เดือนเองนะค่ะ..ถ้าเค้าโตขึ้นไปดรงเรียนนานนาชาติ หรือมีเพื่อนต่างชาติเค้าก็จะไปเร็วมาก เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงเลยค่ะ

[Daddyปันดี]

น้องปันดีของผมยังเล็กมากครับ เพิ่ง 6 เดือนกว่า และผมก็ตั้งใจจะพูดอังกฤษกับเค้าไปจนเค้าพูดภาษาอังกฤษได้คล่อง จึงจะเริ่มพูดไทยกับเค้าครับ ผมเห็นด้วยกับคุณป้าสุภา คุณอรนัย คุณพ่อมือใหม่ คุณแม่น้องเนย คุณ Pat และ คุณอั้งเปาครับว่า ท้ายที่สุดประโยชน์ตกอยู่ที่ตัวลูกครับ เราเองก็ไม่ได้จะรีบไปไหน ยังไงทั้งชีวิตนี้มีอีกหลายภาษาที่จะได้พูดกันครับ

[Alisa Rojsuwanishakorn]

เข้ามา share ประสบการณ์ด้วยน่ะค่ะ มีความตั้งใจอยู่ตั้งแต่เริ่มท้องแล้วว่าอยากจะให้ลูกสุดที่รักสามารถเข้าใจภาษาอังกฤษได้ดี เพราะส่วนตัวก็เรียนโรงเรียน Inter มาตลอดและเห็นความสำคัญของภาษามากกกค่ะ การที่เราให้เค้าได้รู้ภาษาที่เป็น Global ถือว่าเป็นการเปิดโลกให้เค้าด้วยน่ะค่ะ
ตอนแรกก็พูดไทยบนอังกฤษ แต่เพิ่งมาพูดอังกฤษตลอดเมื่อประมาณเดือนกว่าๆค่ะ รู้สึกสนุกค่ะ มากกกก มากกกก อันนี้สำคัญน่ะค่ะ ต้องเลี้ยงลูกด้วยความสุข และ be positive ได้เติมเต็มความต้องการในการฝึกฝนภาษาของตัวเองแล้วก็ยังฝึกฝนลูกอีกด้วย
พูดไปเหอะค่ะ พูดไปเรื่อยๆ ตัวพ่อและแม่เองน่าจะรู้ดีว่าเมื่อไหร่คือพอ เพราะเด็กแต่ละคนและสภาพแวดล้อมแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกันค่ะ เค้าไม่มีทางลืมหรอกค่ะ (เพราะเคยเห็นน้องของเพื่อนที่แม่เค้าพูดภาษาอังกฤษด้วยตลอด แต่พอโตเค้าก็หยุด น้องเค้าก็ยังเก่งเหมือนเดิมค่ะ) เป็นการฝึกสมองทั้งครอบครัวเลยค่ะ

[Bhoom (and papa)]

ของผมตั้งใจว่าถ้าสามารถทำได้ ก็จะทำไปตลอดครับ
ไม่เคยนึกว่าจะเป็นธรรมชาติหรือไม่ครับ คิดเพียงว่าจะทำยังไงให้เป็นธรรมชาติมากที่สุด

ตามที่คุณพ่อ คุณแม่หลายท่านแบ่งปันครับ
ใช้ไปใช้มา มันก็จะชินและค่อยๆ ช่วยให้เป็นธรรมชาติมากขึ้นเองครับ

ตอนนี้ คุณแม่เริ่มอยากพูดภาษาอังกฤษด้วยแล้วครับ
เพราะคิดว่า ภาษาไทย ยังไงเค้าก็ได้ใช้กับข้างนอกบ้านอยู่แล้ว
แต่คงจะดูกันไปก่อนว่าเมื่อไหร่จะเหมาะสมนะครับ

เป็นกำลังใจให้กันและกันครับ

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

เรื่องนี้เราก็สงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะเห็นตัวอย่างจากคุณสามีที่เค้าเกิดที่อเมริกา และอยู่ที่นั่นถึง3ขวบ พูดแต่อังกฤษ พอกลับมาเมืองไทย เรียนโรงเรียนรัฐ ไม่ค่อยได้ใช้ภาษาอังกฤษ ทำให้ลืมหมด ตอนนี้ก็ยังพูดได้ไม่คล่องเลยค่ะ ก็เลยคิดว่า ถ้าสอนลูกพูดอังกฤษที่บ้าน ยังไงก็ควรต่อยอดให้ได้ใช้ตลอด เพื่อกันลืม