วช.ระยอง มาละ!!!!

[แม่เพ่ยขอแจม]

ภาพบรรยากาศในงาน

สดๆร้อนๆ วช.ที่ระยองเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา นึกว่าเฮ้ย...ผู้ใหญ่บ้านมาจัด วช.ที่โรงเรียนสตรีล้วนด้วยหรือนี่  ก็19 ครอบครัวที่เข้าร่วม วช.มีเพียง 3 ครอบครัวที่พกเอาคุณพ่อมาด้วย อีกหนึ่งครอบครัวคุณพ่อไม่มาแต่ก็ส่งคุณปู่มาแทน
เป็นงงมากๆค่ะว่าเกิดไรขึ้นเนี่ย....บรรดาพ่อๆหายไปไหนหมด เมื่อสบโอกาสเห็นบรรดาแม่ๆรวมกลุ่มกันเลยเดินเข้าไปถาม...โอวมายก๊อด...เหมือนตกอยู่กลางวงล้อมนักเรียนสาวๆญี่ปุ่น เจี้ยวจ้าวอย่างพร้อมเพรียงกันมากๆ..คุณพ่ออยู่บ้านเลี้ยงลูกค่ะ โห...สามารถทั้งระยองเลยนะเนี่ย ว่างๆเขียนเคล็ดลับมาบอกกล่าวกันบ้างนะคะ เพราะที่เคยเจอะเจอมา..ในวช.บรรดาแม่ๆต้องแยกร่างเป็นปีกซ้ายปีกขวา ข้างหนึ่งของเอาไว้ฟังและดู วช. อีกข้างหนึ่งเอาไว้ดูลูกๆ แม่ๆระยอง...สุโค่ยมากๆเลยยยยย     แม่ฟัง วช.สบายใจไม่มีลูกกวนตัว มี....กวนใจ แถมพ่อบ้านก็หนีเที่ยวไม่ได้ เพราะต้องเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน ขอคาราวะเลยจ้า

วช.นี้แทบจะไม่มีเด็กๆมาให้อ้างอิง เลยต้องพาดพิงไปที่บรรดาแม่ๆซะส่วนใหญ่ ซึ่งแต่ละแม่..แจ่มมากๆ..ระยองมีดีที่ตรงนี้นี่เอง มีแม่แจ่มราวกับสาวสิบหก   มีพ่อยู่ในโอวาทของแม่ ไม่น่าแปลกใจที่ใครๆก็ย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ระยอง..ใช่ไม๊คะแม่น้องเรเน่  แบบนี้พี่คงต้องชวนผู้ใหญ่บิ๊กย้ายมั่งล่ะ   -----> ไปป่าวบิ๊ก??? 

เริ่มต้นแนะนำตัว ก็มีเรื่องให้ชวนคิด เขาเตี๊ยมกันมาหรือเป็นเหตุบังเอิญ ที่แถวหน้าเกือบทั้งแถว เป็นคุณแม่ลูกสองทั้งนั้น  ยกเว้นน้องยุ้ยที่หน้าเด็กมากๆถ้าไม่บอกว่าเป็นคุณแม่ พี่คงต้องถามแล้วล่ะว่าแม่อยู่ไหนคะน้อง แฮ่ๆ เม้าท์ต่อๆ  ยุ้ยนั่งแถวหน้าแต่มีลูกหนึ่ง....ส่วนแม่อ้อยนั่งแถวหน้าเหมือนกัน แต่มีลูกสามอ่ะ..ฮ่าๆ แบ่งๆกันไปค่ะสรุปได้ว่าแถวหน้าลูกสองหมดเลยละกัน ให้ยุ้ยยืมลูกคนนึงนะคะอ้อย

แถวถัดไปและถัดไป..ลูกหนึ่งทั้งนั้นเลยค่ะ

คุณจั๊น..ที่คุณบิ๊กเล่าให้ฟังหลายครั้ง นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เห็นหน้าก็คุ้นๆแต่นึกไม่ออก บอกแล้วพี่น่ะสมองปลาทอง  มาอ๊ะใช่เลย ก็ตอนที่คุณจั๊นบอกมีลูกสองคนชื่อน้องโกร์วเกนกะน้องกูเกิ้ลนี่แหล่ะ..แบบว่าจำได้ว่าเคยแซวไปว่าตั้งชื่อลูกชนิดที่ว่าไม่แบ่งใครรวยอีกเลย เมื่อครั้งที่เจอกันใน วช.พัทยา มาวันนี้คุณจั๊นถูกสถาปนาเป็นประธานกลุ่มเด็กสองภาษาระยองไปแล้วค่ะ ได้ฟังเรื่องราวประสบการณ์ของคุณจั๊นในการสร้างเด็กสองภาษาบนเส้นทางที่ผู้ใหญ่บอกว่าอย่าใจร้อน ช้าๆและเคลียร์เป็นหลัก..ซึ่งจะทำให้ได้ผลที่ชัดเจนและเร็วกว่าการวิ่งปรู๊ดเดียว..เชื่อแล้วว่าของเขาดีจริงๆ อิอิ หมายถึงว่ากลุ่มระยองเลือกประธานได้เจ๋งจริงๆค่ะ มั่นใจว่ากลุ่มครอบครัวสองภาษาระยองคงเติบโตอย่างมีศักยภาพในเวลาไม่นาน

เจอหน้าแม่อ้อยครั้งแรก...โห ผู้หญิงคนนี้เจ๋งอ่ะ...น่าคบมากๆ...เวลาเดินเคียงข้างแม่อ้อยพี่ไม่ต้องกลัวเด็กช่างกลเลย..เอ่อ  ตอนอยู่ข้างๆอ้อย พี่ไม่กล้าซี้ซั้วพูดเลยนะนั่น..กลัวผิดหูอ้อยอ่ะ   555  แซวเล่นน๊าอยู่ใกล้ๆอ้อยพี่กล้าแซวที่หนายยย

เรียกเสียงฮือฮาและรับตำแหน่งความตั้งใจสูงส่งไปครองโดยไม่มีใครไปกระชากมงกุฏให้เสียทรงผม พร้อมๆกับรางวัลเสียงปรบมือให้กับแม่จ๊ะ ..."แม่จ๊ะรถเสียเข้าอู่ซ่อม..สามีไม่ว่าง..บ้านอยู่ชลบุรี แม่จ๊ะเลยต้องนั่งรถเมล์มาเอง"แบบนี้ไม่รักคงไม่ได้แล้ว คุณบิ๊กเลยจูงแม่จ๊ะออกไปเป็นพรีเซ็นเตอร์หน้าชั้นเรียนมากกว่า 1รอบและทุกรอบก็ถามว่าชื่ออะไรครับ..เป็นคุณแม่ใช่ไม๊ครับ  เอ่อ..ดูยังไง๊ยังไงพี่ว่าแม่จ๊ะก็ไม่เห็นจะเหมือนพ่อนี่นา ถามทำไมเนี่ยพ่อผู้ใหญ่ หุหุ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "เหนือปลาทอง ยังมีปลาทองกว่า" อะกึ๊ยยย์

ตอนกลับบ้าน แม่แหม่มใจดี เจ้าของผลงานวัยสองเดือนช่วยพาแม่จ๊ะกลับเมืองชลไปด้วย..เป็นการพิสูจน์ถึงมิตรภาพที่งดงามจริงๆ ขอบคุณครอบครัวแม่แหม่มด้วยนะคะ ขอให้ก้าวเดินไปเป็นครอบครัวสองภาษากับพวกเราตลอดทางน๊า

 

ครอบครัวแม่สุพร คุณพ่อกับคุณลูกไม่ได้มาด้วย แต่ก็ส่งตัวแทนคือคุณปู่และคุณย่ามาแทน ซึ่งถ้าใครได้เห็นแล้วจะทึ่งมากๆว่านี่หรือคุณย่า ปิ๊งมากค่ะ ดีใจแทนครอบครัวจริงๆที่มีคุณปู่คุณย่าเล็งเห็นถึงความสำคัญในการเรียนรู้ภาษาที่สอง ขอบคุณนะคะ

ไม่ได้ฝากมา ปชส.แต่ก็ยินดีและยินยอมที่จะ ปชส.ให้ค่ะ ใครผ่านไประยอง หากมีโอกาสอย่าลืมแวะร้านส้มตำยกครกของแม่นิ่มนะคะ ถ้าบอกว่ามาจากครอบครัวสองภาษามีส่วนลดพิเศษให้ค่ะและถ้าคุยกันถูกคอ ยินดียกครกให้เลย หุหุ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ขอบคุณจ้า

[แม่น้องโบอิ้ง]

เสียดายอดไปค่ะพี่ตุ๊กตา เหอะๆๆ

[แม่เพ่ยขอแจม]

เอาไว้คราวหน้าเจอกันค่ะ นอกรอบก็ไม่หวั่นเนอะ

[ปาจรียา(แม่ป้อของอิง+หมิง+หลง)]

วช.สนุกสนานจริงๆค่ะ (แต่บ่ายๆก็แอบมีหาวหวอดนิดหน่อย หนังท้องตึงหนังตาหย่อนอะค่ะ) ดีใจที่ได้เจอผู้ใหญ่บิ๊กและครอบครัวแล้วก็ผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันอีกหลายๆท่าน แต่งานนี้ต้องยกนิ้วให้แม่จ๊ะจริงๆค่ะ สู้สุดใจเพื่อให้ได้มาวช. แต่จะว่าไปที่แม่ๆมาเยอะเป็นประวัติการเนี่ยคงเพราะคุณบิ๊กย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าพาเด็กๆมาเลยยยย เดี๋ยวจะไม่ได้ฟัง...ไม่รู้ว่าวช.ที่อื่นคุณบิ๊กได้ย้ำแบบนี้อ๊ะป่าวค่ะ แล้วถ้าเด็กไม่มาแล้วจะไปอยู่ไหนได้หล่ะค่ะ พ่อบ้านก็ต้องรับหน้าที่ไปโดยปริยาย... ทีแรกก็กะว่าจะฝากอิงอิงกับอี้หมิงไว้กับอาม่าและอาโกวแล้วให้แฟนมาด้วยกัน...แต่คิดซาระตะดูแล้วคงไม่ไหว ป่าป๊าเลยยอมเสียสละดูลูกเองก็ได้อะค่ะ(ยกความดีความชอบให้คุณสามีเลยค่ะงานนี้)

ว่าแต่พี่ตุ๊กตาจะย้ายมาอยู่ระยองเมื่อไหรหล่ะค่ะ...อิอิอิ...ยินดีต้อนรับค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ฮ่าๆๆๆ...เดี่ยวไปซื้อกระเป๋ามาเก็บของก่อนค่ะน้องป้อ

[น้องเรเน่]

พี่ค่ะ เอากระเป๋าที่เรใช้เก็บของตอนขนมาจากพะเยามั้ยค่ะ
แบบว่า ร่วมด้วยช่วยกันนะค่ะ ว่าแต่พี่รับได้มั้ยค่ะ(No Bran)
น้าค่ะ คริคริคริ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ถุงก๊อปอแก๊บก็ยินดีค่ะเรจ๋า

[Danny-Dome-Daddy.]

เห็นม่ะ แม่เพ่ย......ต้องมีคนเห็นความดีของคุณพ่อ มั้งแหละน่า.....

[แม่เพ่ยขอแจม]

หาพวกเลยนะคะพ่อแมน

[แม่น้องนิวตั้น]

ลูกหลับอยู่ แอบมาขำค่ะ พี่ตุ๊กตาเขียนได้ฮาดีค่ะ

[แม่เพ่ยขอแจม]

ช่วยพี่เขียนสิคะ ห้ามนั่งขำอย่างเดียว เดี๋ยวพี่ฟ้องกรมแรงงานนะ

[แม่น้องอัยย์]

สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องเพ่ยเพ่ย (คุณพี่ตุ๊กตา)
วช ครั้งนี้สนุกดีค่ะ ตอนแรกอ่านโปรแกรมคร่าวๆ เห็นว่ามีการบรรยายเป็นหลัก ก็นึกว่าบรรยากาศอาจจะขรึมๆ เครียดๆ แต่พอมาเข้าฟัง ก็สนุกดีค่ะ มีกิจกรรมเพื่อแสดงเป็นตัวอย่าง ทำให้เข้าใจหลักการง่ายขึ้นค่ะ
สุดท้ายนี้ ยุ้ยมีเคล็ดไม่ลับของการมีหน้าเด็กมาฝากค่ะ ง่ายๆ กินให้พอ นอนให้อิ่ม ออกกำลังกายเป็นระยะ (ฮิ ฮิ) และที่สำคัญพลาดไม่ได้ ให้สามีช่วยเลี้ยงลูกอยู่บ้านค่ะ (เข้า concept คนระยอง ฮิ ฮิ)