หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม
ลูกเป็นอะไรไม่รู้ค๊ะ เครียดจัง
น้องมุซซัมมิล 2.3 ขวบค่ะ สองสามวันก่อน เค้างอนพ่อเค้าค่ะ ประมาณว่าจะเอาอะไรซักอย่างแล้วไม่ได้ ให้เดินก็ไม่เดินจะนอนมันตรงนั้นแหละ พ่อเค้าก็ให้นอนราบกับพื้นเค้าก็นอนค่ะ เพราะไม่ยอมลุก เราเดินเลยมาแล้ว พ่อเค้าก็ลองเดินคิดว่าเดี๋ยวคง ลุกขึ้นวิ่งตามมา ปรากฏว่า เค้านอนหงายอยู่ตรงนั้นเลย คนที่เดินผ่านไปมา ตกใจ แกมขำค่ะ (ตอนนั้นไปเดินซื้อของกันค่ะตอนกลางคืน) สรุปพ่อเค้าก็เลยต้องไปอุ้มเค้าก็ทำท่าเหมือนจะร้องงอแง แล้วเค้าก็เงียบไปเลยทำหน้าบึ้ง เดินบ้างวิ่งบ้างนำหน้าเราไป บอกให้หยุดก็ไม่หยุด จนผ่านทางถนนเล็ก รถมอไซค์วิ่งมา เราต้องวิ่งแข่งกับเวลาเลยค่ะ รู้สึกตัวว่าร้อนวูบไปหมดเลยจำไม่ได้ว่าตะโกนอะไรไปบ้าง แต่พยายามบอก รถว่ามีเด็ก ดีค่ะที่เป็นสถานที่ขายของลานกว้างๆ รถวิ่งไม่เร็ว แต่ก็ห่างกับน้องแค่ ไม่เกิน 3 ไม้บรรทัดค่ะ แฟนบอกว่า ถึงเวลาแล้วล่ะมั้งที่เด็กวัยนี้จะเป็น อาการดื้อสุดฤทฺธิ์ วันเสาร์อาทิตย์ ที่บ้านแฟนเค้าจะมารับ น้องกลับไปค่ะ วันนี้แฟนโทรถาม เห็นบอกว่า ดื้อมาก ไม่เคยเป็นเลย ไม่มีใครอยากยุ่งด้วย แย่งของกับลูกพี่ลูกน้อง แล้วก็เขวี้ยงจน แตกไปเลย เครียดค่ะ บอกตรงๆ ปกติเค้าร่าเริง พูดง่าย แต่หลายวันมานี่ งง มากเลย เค้าโกรธได้น่ากลัวมาก ถ้าเป็นเพราะวัย กลัวที่บ้านแฟนไม่เข้าใจ แล้วมองลูกในแง่ลบ เสียใจค่ะ บอกตรงๆ ถ้าเป็นเพราะได้รับเชื้อจากแม่ (แม่ก็ดื้อใช่ย่อยค่ะ ตอนเด็ก) ต้องแก้ยังงัยค๊ะ ทำโทษเค้า แล้วเค้าจะรู้เรื่องรึเปล่า รบกวนด้วยค่ะ
Views: 330
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by Pat on -
เรื่องมาเล่าให้ฟัง
ลูกชายแพทเคยเป็นอาการดื้อประมาณคล้ายๆกัน ถ้าอยู่ที่บ้าน แพทให้ Time out ในห้องนอนค่ะ แต่เวลาพาเค้าไปข้างนอก ตอนนั้นก็อายุประมาณ 3 ขวบนี่แหละ เดินๆกับเราอยู่ เค้าจะหยุดเดิน พอเราเดินห่างออกมาก็ไม่เดินตามมา แต่พอเราเดินกลับไปหาเค้า เค้าจะหนี ตอนนั้นแพทไปงานบอลลูน คนเยอะมาก เค้าก็ทำแบบนี้ เรายังคิดเลยว่าถ้าอยู่เมืองไทยนะ โดนจับไปขายแน่ๆเลย ก็คิดว่าจะทำยังงัยดี
พอดีมีอยู่วันนึง น้องซีเค้าวิ่งเล่นกับพี่สาวเค้าที่สวนใกล้ๆร้านอาหารของเพื่อนแพท แล้วจู่ๆเค้าก็เดินหายไป (ดีว่าเมืองที่นี่ไม่วุ่นวาย แล้วเค้ารู้ดีเรื่องถนนกับรถ เพราะแพทคอยเตือนเค้าตลอดเรื่องรถราว่าห้ามออกไปตรงถนน) แพทกับโจ้ตกใจมาก คิดว่าเอาอีกแล้ว ปกติเค้าจะไม่เคยคลาดสายตาเราเลย คราวนี้หายไปไหนละเนียะ วิ่งหากันทุกทางที่คิดว่าเด็กตัวเล็กๆจะไปได้ ปรากฎว่าซีเค้าเหนือย แต่แทนที่เค้าจะเดินกลับมาหาแม่ตรงที่นั่งข้างสวน เค้ากลับเดินไปทางร้านอาหาร แต่ดันไปนั่งเหนื่อยอยู่ตรงม้านั่งระหว่างทางซะก่อน (จากที่สวนไปที่ร้านไม่เกิน 30-40 เมตรได้) แล้วตรงนั้นก็มีสำนักงานของรัฐอยู่ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเค้าก็มองดูอยู่แล้วก็เรียกเจ้าหน้าที่หญิงให้ออกมาดูเด็ก เค้าเป็นคนพื้นเมืองกัน ฉะนั้นตัวใหญ่ๆ คล้ำๆ น่ากลัวมากกว่าสวย เจ้าซีก็กลัวร้องไห้ ตอนนั้นแพทวิ่งไปดูอีกทางว่าคิดว่าซีเดินไปตรงร้านขายของเล่นใกล้ๆนั้นรึเปล่า จังหวะเดียวกับที่เพื่อนแพทเดินออกมาจากร้านพอดี เค้าเลยเดินไปหาเจ้าหน้าที่คนนั้น บอวว่าน้องซีเป็นลูกของเพื่อน แล้วก็โทรเรียกแพทไปหา ตั่งแต่นั้นเป็นต้นมา อาการดื่อแล้วหนีหายไปเลยค่ะ กลายเป็นเวลาไปซื้อของแม่จะคลาดไปจากสายตาเค้าไม่ได้เลย เพราะถ้าแม่คลาดจากสายตาเมื่อไหร่ ชาวบ้านชาวช่องที่ไปจับจ่ายซื้อของจะได้ยิน Mamy ลั่นร้านเลยละค่ะ
ส่วนตอนนี้ซีจะ 5 ขวบแล้ว เวลาเึค้าไม่พอใจใครหรืออะไร เค้าจะงอนไม่ทำอะไรเลยรวมทั้งไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น จะยืนกระทืบเท้าอยู่กับที่ เหตุเกิดเมื่อวานตอนขากลับจาก Mc Donald ใกล้บ้าน แพทพาเค้าไปเล่นของเล่นนะค่ะ เราก็เดินไปเดินกลับ เค้างอนพี่สาวเค้า ก็เลยหยุดยืนไม่ยอมเดินต่อ แพทใช้วิธีเข้าไปอุ่ม คุยกับเค้าดีๆ แต่ไม่ได้ตามใจ หรืองอนแล้วจะให้ในสิ่งที่เค้าอยากได้นะค่ะ เพียงแต่พยายามดึงเค้าให้ออกจากอารมณ์นั้นก่อน พอกลับมาถึงบ้าน เค้าก็งอนไม่ยอมเข้าข้างในบ้าน พวกเราจะออกไปทานข้าวนอกบ้านกันนะค่ะ แพทบอกว่าให้ไปอาบน้ำ แล้วจะได้ไปทานข้าวกัน เค้าก็ไม่เอา ไม่ไป ก็เลยปล่อยละ (ปลอดภัยแล้วนี่ อยู่ในบริเวณบ้านละ) ไม่เข้าข้างในจะนั่งหนาวก็ตามใจ เดี๋ยวพอเค้าทำอะไรกันเสร็จแล้ว ซีจะอยู่บ้านคนเดียวก็ตามใจนะ แล้วแพทก็เดินเข้าบ้าน เหมือนกับให้ time out เค้า ( time out ไม่ใช่การลงโทษ แต่ให้เวลาไปนั่งคิดทบทวน) พอเค้าพร้อม เค้าก็เดินเข้ามาหาแพทในบ้าน เราก็นั่งคุยกันด้วยเหตุผลนิดนึง แล้วก็ไล่ให้ไปอาบน้ำ เรื่องก็จบค่ะ
ปกติแล้ว แพทจะปล่อยให้เด็กๆทะเลากันบ้างนะค่ะ คือให้เค้ารุูจักวิธีแก้ปัญหากันเองบ้าง แต่ถ้าดื่อมาก ไม่มีเหตุผล แพทจะถามว่าใครทำอะไร ใครผิด หรือถ้าอารมณ์ร้อนอยู่แบบนั้น ก็เชิญเข้าห้องไป time out ค่ะ พอเย็นลงแล้วค่อยคุยกันดีๆ -
-
Permalink Reply by nuch on
-
ขอบคุณค่ะ คุณแพท จะลอง Time out ดูบ้างค่ะ แต่กลัวว่า เค้าจะรู้สึก เกลียดเรา ไปเลยรึเปล่า
-
-
Permalink Reply by Pat on
-
แพทตกลงกับลูกให้เข้าใจก่อนค่ะว่าถ้าเค้าทำตัวไม่เหมาะสม ทำตัวเกเร เป็นหน้าที่ของพ่อและแม่ที่จะอบรมสั่งสอนให้หนูเป็นเด็กดี ที่ทำลงไปไม่ใช่เพราะแม่โกรธหรือเกลียดหนู แต่ทำเพราะแม่รักหนู อยากให้หนูเป็นเด็กน่ารัก ให้มีแต่คนรักหนู แล้วพอ Time out เสร็จ พอเค้าเย็นลงพอที่จะคุยด้วยได้แล้ว แพทจะเรียกเค้ามากอดก่อน หอมซักทีแล้วเราก็มานั่งคุยกันด้วยเหตุผลว่าที่เค้าทำลงไป มันผิดตรงไหน ถามเค้าว่าอะไรคือสิ่งที่เค้าควรทำ แพทใช้วิธีถาม ให้เค้ารู้จักคิดเองด้วยนะค่ะ แล้วเราค่อยสอนว่าอะไรเหมาะสม อะไรควรทำ เพราะอะไร ถ้าเรามีเหตุผลกับเด็ก เด็กก็จะรู้จักมีเหตุผลกับเรา
ตอนที่จะคุยต้องพยายามทำตัวเราให้เย็นที่สุด อย่าร้อนใส่กัน Time out ไม่ใช่สำหรับทำโทษลูก หรือให้ลูกมีเวลาไปนั่งคิดทบทวนอย่างเดียว แต่สำหรับให้ผู้ใหญ่ได้มีเวลาพัก ไปตั่งสติด้วยค่ะ
ที่สำคัญนะค่ะ Related, Reasonable and Respect ค่ะ คุยให้ถูกเรื่อง มีเหตุมีผล และให้เกรียติซึ่งกันและกัน ไม่ว่าเด็กจะอายุน้อยแค่ไหนก็ตาม -
-
Permalink Reply by YuhKha on
-
วัยเดียวกับลูกชายเลยคะ เป็นเหมือนกันด้วย
เวลาไปห้างจะใส่เป้ที่มีสายจูงให้คะ เค้าจะทำอะไรก็ได้ในระยะสายจูง จะนอนก็นอนไปแม่รอได้ เคยอ่านหนังสือเค้าบอกว่า เด็กรู้ว่าถ้าทำให้แม่อายเค้าจะได้ในสิ่งที่ต้องการ ตอนนี้เลยเลิกอาย ฝึกกันไปเรื่อยๆ หวังว่าคงจะดีขึ้นในเร็ววัน -
-
-
ทำเป็นเล่นไป ได้ผลจริงๆนะ ถ้าแม่ไม่อายคน เค้าจะงงแล้วจังหวะนั้นแหละก็พาเค้าออกจากจุดนั้น อย่าให้เค้าตั้งตัวได้นะ เค้านึกว่าเล่นกัน ทีนี้สนุกใหญ่ รื้อของแล้วแม่ชัก สนุกดี
ตั้งแต่ลูกครบสองขวบนี่ สะกดไม่ถูกแล้วคำว่าอาย จะได้คำว่าบ้าแทน 555 -
-
Permalink Reply by แม่น้องต้นโมก on
-
อาการคล้ายๆน้องต้นโมกลูกชายเราเลย ตอนนี้ 2ขวบ4เดือนคะ
ค่อยๆพูดค่อยๆสอนไปดีกว่าคะ เราว่าเป็นวัยเค้าว่าเค้าต้องการจะทำอะไรเอง ต้องการจะมีอำนาจ สั่งคนนู้นนี้ ทุกคนต้องตามใจเค้า
ถ้าเราเหนื่อยเพราะเค้างอแงมาก ก็อาจจะนิ่งๆ ปล่อยให้ร้องไป สักพักเค้าจะรู้ว่าร้องยังไงก็ไม่ได้หรอก แล้วเราก็ค่อยๆอธิบายว่าทำไม่ได้นะ มันผิด เราต้องทำอย่างนี้ หรือใช้กลอุบายนิดนึง หาสิ่งที่เค้าชอบ อย่างต้นโมกชอบบาร์นี่มาก เราก็อ้างว่า บาร์นี่ไม่ทำแบบนี้นะ บาร์นี่เป็นเด็กดี ชอบอาบน้ำ ชอบกินยา นู่นนี่ เค้าจะเลียบแบบคะ โดยเฉพาะพ่อหรือแม่คนที่เค้าติดมาก ถ้าบอกว่าให้ทำแบบพ่อนะหรือทำตามแม่เค้าจะเชื่อจะค่อยๆทำตามคะ เด็กวัยนี้เค้ารู้ภาษานะคะ แต่สอนเหนื่อย ต้องอดทนนิดนึง แต่เราว่าผลที่ได้คุ้มค่าคะ มันจะเป็นการฝังจิตสำนึกเค้าเลย ไม่ใช่การดุทำโทษหรือตีให้เค้าเจ็บแล้วก็ต่อต้านไปเรื่อยๆ ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบวิธีแบบนั้นคะ -
© 2024 Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.
Powered by
