กำแพงที่ทำให้พูดภาษาอังกฤษไม่ออก

[อรนัย รักในหลวง]

อ๊อบว่าน่าสนใจนะค่ะ ลองดูกัน

[Jija]

เนอะ ต้องเริ่มจากเปลี่ยนความคิดก่อนเลย

[Tao's mamy รักในหลวง]

รู้สึกว่าที่เค้าพูดมา.. เหมือนแฉชีวิตตัวเองแต่ก่อนเลยวุ้ยยยย....

แต่แปลกเนอะ แค่ปิดตำราแกรมม่าซะ แล้วเข้าห้องอิงฯ อ่านกระทู้เก่าๆ อ่านไปเรื่อยๆ แบบไม่คิดมาก
นอกจากซึมซับการใช้รูปประโยคไปเรื่อยๆแล้ว
ยังซึมซับแนวคิดเรื่องการพูดอังกฤษแบบเป็นธรรมชาติไปด้วยโดยไม่รู้ตัว
ไปๆมาๆ ผ่านไปเกือบ 10 เดือน....ก็ยังพูดติดๆขัดๆอยู่ แต่ไม่สน...รู้แต่ว่ากล้าขึ้นเยอะ ...
แต่ก่้อนมุดหัวอยู่ในครัวกลัวฝรั่ง แต่อีกไม่นาน ก็จะได้เจอะฝรั่งจริงๆแล้ว

ไหนๆ แล้วก็ถือโอกาสนี้ ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้มากๆ เลยนะคะ นอกจาำำำกให้ความรู้ด้านการใช้ภาษาแล้ว ยังให้แนวคิดดีๆ อีกหลายอย่างเลยค่ะ
ขอบคุณครูแพท ครูรี และทุกคนที่มีชื่่ออยู่ในห้องอิงแห่งนี้ ทั้งคนถามและคนตอบ
ขอบคุณพี่บิ๊ก ถ้าไม่มีหนังสือสองภาษา ก็คงไม่มี Tao mamy เช่นทุกวันนี้ค่ะ ^_^

[Pat]

เคยเป็นเหมือนกัน กลัวคนว่ากระแดะ กะกลัวเค้าหาว่าพูดก็ไม่เป็นสำเนียงยังจะ.......อีก

แต่ด้านได้ อายอดค่ะ ไม่ถามก็ไม่รู้ ไม่พูดก็ไม่เป็น

[Mommy Dearest]

น่าสนใจค่ะ นั่งฟังเกือบหลับอิอิ เฮียเค้าท่าทางจะสอนในคลาสสนุกนะพี่อ๊อบ

[อรนัย รักในหลวง]

ลองดูคลิปอื่นๆก็สนุกดีนะ มีบางคำที่เฮียแกออกเสียงผิดเหมือนกัน แต่ให้อภัยเพราะถือว่าข้อคิดโดนใจ..

[กุลกันยา]

ดีจังค่ะอ๊อบ ขอบคุณนะค้า

[MK-MungKorn]

กำแพงนี้หนักหนานัก สงสัยต้องไม่คิดมากนะพี่อ๊อบ คิดงัยก็เว่าไปเล้ย อิอิ

แล้วก้เห็นด้วยกะคุณแพทนะ ด้านได้อาย-อด อันนี้จริงแฮะ

[Suthawadee C.]

คุณคริสโตเฟอร์ ไรท์ เคยบอกว่า ถ้าเราพูดแล้วฝรั่งไม่เข้าใจให้คิดว่า "ความผิดแกครึ่งนึง" ก็ฉันพูด Eng นะเฟ้ย แกเป็นฝรั่งทำไมไม่เข้าใจภาษาตัวเอง 5555 สบายใจไปได้โทษคนฟังก่อน เช่นค่ะ เลิกอายได้แล้ว

[อรนัย รักในหลวง]

เออ..คิดงี้ก็ดีนะค่ะพี่อ้อม 555++

[แม่น้องเนย]

ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆที่ให้ข้อคิดกับทุกคนค่ะ

[ข้าวสวยกะข้าวจ้าว]

ตอนแรก ๆ ที่เริ่มพูดก็อายคนที่บ้านเหมือนกันเรื่อง สำเนียง เรื่องพูดออกมาคนอื่นเค้าจะฟังรู้เรื่องมั้ยแต่พอได้พูดทุกวัน และได้ดูคลิปของอาจาร์ยหลาย ๆ ท่าน เรื่องสำเนียงเนี่ยเค้าบอกว่าไม่จำเป็นต้องแคร์มากเพราะเราเป็นคนไทยไม่ใช่ native speaker ให้พูดแบบอังกฤษสำเนียงคนไทยเนี่ยแหละ แล้วรู้สึกว่าพอได้พูดทุกวันเราก็เริ่มชินเหมือนเป็นโหมดอัตโนมัติที่จะต้องพูดภาษาอังกฤษกับลูก พอบางครั้งพูดไทยกับลูกกลับรู้สึกแปลกไปเลยค่ะ ออกไปข้างนอกก็ไม่ค่อยอายใครใครจะมองก็ช่างไม่สนใจค่ะ สู้โค่ย

[Prim & Poom]

ตามมาเก็บของดี จากเจ๊อ๊อบจ้ะ