ลงโทษด้วยการตี กับ การทำ time out อย่างไหนดีกว่ากันคะ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

สืบเนื่องมาจากไดด้อ่านกระทู้ของคุณอ๋อเกี่ยวกับการทำ ไทม์เอาท์ เลยนึกขึ้นได้ว่าอยากขอความรู้หน่อยคะ  เคยทำไทม์เอาท์กับลูกชายเหมือนกันคะ ประมาณสาม สี่ครั้ง ก็ไม่นานคะ  ประมาณหนี่งนาทีเห็นจะได้ เอาไปขังในห้องนำแต่เปิดไฟไว้ไม่น่ากลัวหรอกคะ แต่ลูกกลัวมาก  พอทำผิดบอกว่าจะเอาไปขังในห้องน้ำก๊กลัวมากเลยคะ  เลยมีคำถามว่า ถ้าเขาทำผิด ขั้นร้ายแรงแล้วเราเอาเขาขังบ่อยบ่อย  คือเด็กก็ทำผิดบ่อยใช่ไหมคะ จะทำให้เขากลายเป็นกลัวห้องเเคบเเคบไปเลยหรือเปล่าคะ  แบบว่าตอบเด็กเด็กถูกแม่เอาขังในห้องน้ำบ่อยบ่อย เลยเป็นความฝังใจอะไรแบบนั้นอะคะ  พอดีที่ญี่ปุ่นเคยดูทีวีว่ามีการแกล้งกันน่ากลัวมาก   ก็เลยคิดเลยเถิดไปถึงว่าถ้าขังเขาบ่อยบ่อย  จนเขากลัวห้องแคบแคบ  เเล้วพอโตขึ้นเพื่อนรู้ว่ากลัวก็จะแกล้งอะไรแบบนั้นอะคะ  คิดมากไปหรือเปล่าไม่รู้  ขอความเห็นหน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ

[namikipu]

เข้ามาขอความรู้ด้วย ตอนนี้ลูกเริ่มมีการต่อต้าน แต่ว่าเรื่องตี นี่ก็ตีน่ะค่ะ ผลออกมาว่า น้องเขาตีกลับ แล้วก็ไปตีคนอื่น เรื่องไทม์เอาท์ ก็คิดๆเหมือนพี่ค่ะ เลยไม่รู้ว่า ลงโทษด้วยอะไรดี

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

ขอบคุณนะคะ น้องปูที่เข้ามาเป็นแนวร่วม อือื

[babyashi]

ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้เหมือนกันค่ะ แต่คิดว่า การไทม์เอาท์ เราน่าจะใช้แก้พฤติกรรมที่ไม่ดีจริงๆ เด็กส่วนใหญ่อาจทำอะไรผิด หรือพลาดได้ เสมอค่ะ ขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่ว่า เราจะรับได้แค่ไหน อาจต้องตกลงกันก่อนมั๊ย กับพฤติกรรมนั้นๆ แต่ถ้าทุกเรื่องที่ทำผิดแล้วเราไทม์เอาท์ตลอด อาจทำให้เด็กฝังใจหรือกลายเป็นคนเก็บกดก็เป็นไปได้นะคะ

อยากฟังคำแนะนำที่ชัดเจนเหมือนกันค่ะ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

ขอบคุณคุณเม่ยนะคะ อ้อมก้ไม่ได้ทำไทม์เอาท์กับไทคิทุกเรื่องหรอกคะ คุณเม่ย แบบว่า แม่ทนไม่ไหวแล้วจริงจริงไม่รู้จะใช้วิธีไหนแล้วอะคะ เป็นทางเลือกสุดท้าย เพราะลูกชายนี่สุดดื้อเลยคะ น้องอชิเริ่มดื้อบ้างหรือยังเอ่ยยยย

[น้องชิง เม บี]

การทำไทม์เอาท์ไม่จำเป็นต้องขังอยู่ในห้องคนเดียว อาจจะเป็นการกักบริเวณของเด็กไม่ว่าจะเป็นมุมห้อง หรือนั่งบนเก้าอี้ จนกว่าจะครบกำหนดเวลา การโดนกักขังอยู่ในห้องที่ไม่เห็นคนอื่นยังไงก็น่ากลัวค่ะ อยากจะแนะนำหนังสือเล่มนึง ชื่อว่า พูดกับลูกอย่างไรไห้เขาเชื่อฟังและไม่ต่อต้านเรา ฟังลูกพูดอย่างไรให้เขาไว้ใจและไม่ปิดบังเรา (ชื่ออาจจะยาวหน่อย) เขียนโดย อเดล เฟเบอร์ และ เอเลน มาซลิน เค้าไม่แนะนำให้ตีเด็ก และก็ไม่แนะนำให้ทำไทม์เอาท์ ด้วย ซึ่งโดยทั่วไปฝรั่งจะนิยมทำโทษเด็กโดยการทำไทม์เอาท์ แต่หนังสือเล่มนี้แนะวิธีการคุยกับเด็กมากกว่า ซึ่งโดยส่วนตัวรู้สึกว่าดีมาก ลองนำวิธีการของเค้ามาใช้กับลูกดูก็รู้สึกว่าผลออกมาดีกว่าการลงโทษเค้าค่ะ

[ต้นไม้และดวงจันทร์]

ขอบคุณมากมากคะ คุณแม่น้องชิง เม บี อยากได้หนังสือที่คุณแม่แนะนำจังเลย แต่ไม่รู้จะไปหาซิ้อที่ไหนคะ อิอิ อยู่ไกลก็งิ้แหละคะ หาอะไรก็ยากคะ

[ย่าใบเตย]

คุณแม่สั่งซื้อทางnetได้ค่ะEmail:[e-mail] ;www.BeeMedia.co.th .....ย่าก็ไม่เห็นด้วยกับการตีค่ะ
มีวิธีอื่นอีกเยอะแยะที่จะไม่ต้องตีหรือทำโทษน่ะค่ะ

[แม่น้องออม]

คุณย่าเป็น คุณย่าที่ทันสมัยมากเลยค่ะ ขอชมเชยเลยค่ะ อยากให้คุณย่าของน้องออมเป็นอย่างนี้บ้างจังค่ะ

[Choltisa]

วิธีการของบ้านพี่นะ ถ้าน้องยูมีทำผิดนี่ จะให้เค้านั่งเก้าอี้ สงบจิตสงบใจ ให้เค้าคิดว่าทำอะไรลงไป คิดได้แล้วรู้สึกสำนึกได้ ก้อให้เดินมาบอกคุณพ่อคุณแม่ แล้วเค้าก้อจะเดินมาขอโทษ ซึ่งต้องใช้เวลา บางทีเค้ายังคิดไม่ได้ก้อนานหน่อย ไม่มีกำหนดเวลาว่ากี่นาที แต่ห้ามลุกไปไหน แล้วห้ามหยิบอะไรติดมือไปอ่าน ให้นั่งคิดทบทวนอยู่อย่างนั้น ได้ผลทุกครั้ง เคยมีครั้งนึงเค้ารู้สึกไม่ผิดก้อคิดอยู่นานมากก แล้วเป็นเวลากลางดึกกก ตี หนึ่ง ตี สอง ประมาณนั้น งอแงเรื่อง แม่ไม่ยอมนอนข้างเค้า แล้วตื่นมากลางดึกร้องไห้นานมากกก ล อธิบายแล้วก้อไม่ฟัง สามีพี่ก้อจับเค้านั่งเก้าอี้ เปิดไฟสลัว ๆๆ ไม่ให้เข้าห้องนอน จนกว่าจะคิดได้ เพราะไม่ใช่เวลางอแง เหตุการนี้เกิดขึ้นตอนเค้า หกขวบกว่า น้องดงกอนยังเล็ก ๆๆ อยู่เลย หลังจากนั้นก้อจะไม่มีการงอแงเรื่องใครนอนใกล้ใครอีกเลย

มาต่อกันที่คนเล็ก คนเล็กนี่ ยังไม่ทันได้จับตัวไปนั่งเก้าอี้เลย ก้อหนีเข้าห้องไปก่อน ฮ่า ๆๆๆ หนีไปสงบสติอารมณ์เอง แล้วก้อคิดได้ ก้อออกมา บอก sorryy พร้อมพูด ขอโตดดคร้าบบ ยกมือไหว้ ถ้าเค้าทำพี่สาวเค้าเจ็บ หรือ ดื้อกับแม่
สามีพี่ หรือ บางทีอยู่กับพี่สองคน พี่ก้อจะจับเค้านั่งเก้าอี้ เค้าจะลุกหนี เราต้องจับแขนสองข้างของเค้าไว้ ถามว่าลูกทำแบบนี้ได้ไหม ตีหน้า พี่ได้ไหม อธิบายกันไป แต่อย่าร่ายยาว แล้วมองหน้าเค้า บอกให้มองหน้าเราด้วย เค้าก้อตอบกลับมาว่า ไม่ได้ครับ (อันเด้โย่ แปลว่าไม่ได้) เมื่อเค้ารู้สึกผิดแล้ว และขอโทษพี่เรียบร้อย เราก้อจะเข้าไปกอดเค้า ให้เค้ารู้สึกได้ว่าพวกรักเสมอ และให้อภัย พี่ก้อให้อภัย เมื่อทำผิดแล้วยอมรับผิด และรู้จักขอโทษ และสัญญาว่าจะไม่ทำอีก (แต่อย่างว่าจะไปอเอาอะไรกับเด็ก เด่วก้อทำอีกหลายวันผ่านไป อิอิ ๆๆ) แต่ถ้าเค้าร้องไห้ต่อต้านมากกกก ขืนตัว ก้อต้องจับให้อยู่หมัดค่ะ เราต้องใจแข็ง พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบแต่จริงจัง ไม่ได้ใช้น้ำเสียงรุนแรงกับเด็ก
สำหรับครอบครัวเราใช้วิธีนี้กับทั้งสองคนมันได้ผลทุกครั้งค่ะ ลูกไม่ต่อต้าน มีแต่คนเล็กซึ่งไม่ชอบอาจจะเป็นเพราะยังเล็กอยู่ และเป็นคนเล็ก คิดว่าทุกคนต้องตามใจเค้า เคยดูรายทีวี (เกาหลี) คุณหมอจิตวิทยาแนะนำ วิธีการทำโทษเด็กเล็กก้อให้ทำแบบนี่้ค่ะ

ปล พี่ว่าอย่าเอาเค้าไปขังไว้ที่ห้องใดห้องนึง อื่ม ความรู้สึกของเด็กเล็ก มันคงเจ็บปวดทรมาน และเค้าไม่รู้ว่าความผิดที่เค้าถูกทำโทษคืออะไร

อื่ม ส่วนการตีนี่ หลีกเลี่ยงค่ะ ถ้าตีจะตีคนโตมากกว่า เพราะคนเล็กนี่ยังไม่ใช่วัยที่จะทำโทษด้วยวิธีนี้ คนโตจะเลี้ยงผสมผสานกันแบบสมัยโบราณ ทำอะไรผิด รู้ใช่ไหม อันนี้ต้องมีการตีแล้ว จะบอกไปว่าจะตีกี่ที แล้วตีเพราะรักนะ แต่พี่เคยหลุด ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ทั้งเหนื่อย และเค้างี่เง่ามากกในเวลานั้น ก้อมีหลุดตีแขนไปอย่างแรง ซึ่งมาคิดได้ และเสียใจทำไมเราไม่อดทนอีกซักนิด นึกสงสารตัวน้อยนิด ผอมแห้ง และเค้าคงเสียใจ ตั้งตัวไม่ทัน หันหลังไปเลยนะคะ นับเลขไปเลยในใจ แล้วเงียบเมื่อลูกเริ่มงอแง งี่เง่า ฟัง ๆๆ เค้าต่อว่าไปก่อน แล้วเราค่อยพูด มันช่วยให้เรามีสติขึ้นมาได้ เด็กโตนี่จะ test อารมณ์แม่ตลอด ซึ่งมาปีนี้ไม่ค่อยแล้ว จะเป็นมากกเลยช่วง 6 -7 yrs.

[Mommy Dearest]

เป็นประโยชน์มากค่ะพี่แมว ลอกๆๆๆ ช่วงนี้ลิซซี่เริ่มดื้อ (เหมือนแม่)

[แม่น้องออม]

ขอบคุณกับคำแนะนำของพี่มากเลยค่ะ เพราะว่าตอนนี้นกกำลังมีปัญหากับการทำโทษลูกมากๆ เลยค่ะ เพราะเวลาน้องงอแง นกมักจะคุมตัวเองไม่ได้
แต่ไม่ค่อยตีนะคะ แต่ว่าจะดุเค้า แล้วเค้าก็จะร้องไห้ แบบเสียใจมากๆ น่ะคะ แต่ดุว่า หรือตีลูกมากก็ไม่ได้ เพราะว่าอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ของสามี เค้าค่อนข้างโอ๋หลานมาก นกจะลองเอาวิธีที่พี่แนะนำไปใช้ดูค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

[Choltisa]

อ้อ ลืมบอกว่าที่สำคัญนะคะ เราต้องกอดดดเยอะลูกทุกครั้งที่เค้าสำนึกผิดได้แล้ว ถ้าเด็กโตให้เค้าเป็นฝ่ายเดินมาหาเรา เราต้องกอดดดเค้าให้เค้ารู้สึกดี และพร้อมที่จะรับฟังคำพูดลูก และพูดชื่นชมที่เค้าเป็นเด็กคิดเป็น เค้าจะไม่มีแผลในใจนะคะพี่ว่า มันเป็นการฝึกความกล้าหาญในการที่จะยอมรับในสิ่งที่ตนทำผิด แม้แต่ผู้ใหญ่เองบางทียังไมกล้าที่ยอมรับว่าตัวเองทำผิด เค้าจะได้เติบโตมาเป็นผู้ใหญที่ดีในวันข้างหน้า ใครมีข้อแนะนำดี ๆๆ ก้ออยากทราบเช่นกันค่ะ