ประสบการณ์เครียด มือใหม่หัด time out (เมื่อทุกอย่างอยู่ในห้อง)

[แม่อ๋อ]

ประสบการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี่เองค่ะ

ทุกอย่างที่อยู่ในห้องนอน ได้แก่ กุญแจบ้าน กุญแจรถ อันนา และประตูที่อันนาล๊อคเอง!

 

อันนาเป็นเด็กจอมพลัง ชอบกระโดดเล่นบนที่นอน ถ้าได้นอน ก็จะยกขาขึ้นพร้อมกันสองข้าง แล้วทิ้งน้ำหนักลงมาที่เบาะ ปังๆๆ ถ้าแม่นอนใกล้ๆ หน้าแม่ก็จะเป็นเป้าหมายของอันนาทันที หลังจากส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ อันนาก็ตวัดเท้าเข้าหน้าแม่อย่างรวดเร็ว ถ้าเตะหน้าไม่ถนัด ก็จะเตะพุงหรือขาแม่แทน

 

ทุกครั้งที่เตะ แม่จะบอกว่า “If you kick me again, I'll leave you alone"

แล้วแทบทุกคืน แม่ก็จะได้ leave her alone สองครั้ง

อันนาเคยไปล๊อคลูกบิดประตูห้องนอนแล้วครั้งหนึ่ง แต่โชคดีที่ปิดประตูไม่สนิท จึงยังเปิดได้ทั้งๆ ที่ลูกบิดล๊อคอยู่

เคยคิดว่า ไม่เป็นไร เพราะยังไงเราก็เก็บกุญแจบ้าน (และกุญแจห้องนอนในพวงเดียวกัน) ไว้ชั้นล่างอยู่แล้ว ล๊อคยังไงก็ไขประตูเข้าไปได้

 

แต่วันนี้ไม่รู้เป็นไง แม่ล๊อคบ้านแล้วก็เอากุญแจบ้านและกุญแจรถขึ้นห้องนอนด้วย....

 

หลังจากจัดการ time out ครบเวลา 2 นาที (ตามอายุ และตามที่บอกอันนาไว้) ก็จะเปิดประตูเข้าไป ปรากฎว่า ประตูล๊อคจ้า พยายามบอกอันนาให้ Turn the knob ก็ได้ยินเสียงแกร่กๆๆ แต่ก็ไม่สำเร็จ อันนาก็ร้องไปเรื่อยๆ (ร้องตั้งแต่แม่ออกมาแล้ว เพราะง่วง) ก็เลยเดินลงมาเอากุญแจอย่างใจเย็น อ้าว เฮ้ย วันนี้ถือกุญแจไปข้างบนทำไมล่ะเนี่ย

ขึ้นไปหน้าห้องนอนอีกครั้ง วิชางัดแงะก็ไม่ได้เรียนมาซะด้วย พอเคาะประตู อันนาก็เคาะตอบกลับมา ก็เลยบอกให้ Turn the light on. ได้ยินเสียงเดินไปเปิดไฟ แล้วเสียงร้องก็เบาลงแล้ว

ระหว่างนี้ก็ให้ นศ. ชาวจีน ที่มาอยู่เป็นเพื่อนช่วงที่พ่ออันนาไม่อยู่คอยคุยไปพลางๆ น้องเค้าก็ทำหน้าที่สอนภาษาจีนได้ดีมากค่ะ ปลอบใจอันนาเป็นภาษาจีน! (มีภาษาอังกฤษอยู่บ้างจ้ะ Don't cry)

 

นึกขึ้นได้ว่ากุญแจอีกชุดอยู่ในรถ ซึ่งจอดไว้หน้าบ้าน แล้วก็มีกุญแจรถอีกชุดหนึ่งอยู่ชั้นล่าง

ก็เลยโทรหาเพื่อนบ้าน แม้จะเห็นบ้านปิดไฟแล้ว ก็ไม่ได้คิดจะเกรงใจแต่อย่างใด ฮ่าๆๆ

แต่พี่ท่านไม่รับสาย

ก็เลยโทรหายามแทน รอสักพัก อันนายังร้องอยู่

จนอันนาเงียบไป ก็เลยโทรไปเร่งยามอีกที บอกว่าลูกเสียงเงียบไปแล้วนะ เร็วๆ หน่อยค่ะ

 

สักพักก็มียามมาหน้าบ้านประมาณ 4 คน อ๋อก็ตะโกนบอกให้ช่วยเอากุญแจให้ที แล้วก็ปีนรั้วเข้ามาเลยค่ะ อ๋อก็งัดมุ้งลวด (สะกิดก็หลุดแล้ว พูดซะ) รับกุญแจ ขอบคุณยาม และก็วิ่งขึ้นชั้นบนเลยค่ะ

 

เปิดห้องเข้าไปเห็นอันนานั่งร้องอยู่หลังประตู มีน้ำตาเล็กน้อย แต่ตายังไม่แดง ก็อุ้มขึ้นมาปลอบใจ อธิบายให้เขาฟังว่า You locked the door, I couldn't open the door. และไม่ลืมผสมโรงว่า

 

 

Don't kick me again!!!

 

ไหนๆ ก็ร้องขนาดนี้แล้ว เอาให้คุ้มซะเลย

(จะได้ผลมั้ยน้อ)

ใครจะหัด time out ดูตัวอย่าง (ที่ไม่ดี) ไว้นะจ้ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

[แม่อ๋อ]

ขอบคุณมากค่ะ ที่บ้านก็เคยมีอยู่ ไว้กันงัดแงะน่ะค่ะ (เหมือนกันมั้ย) เดี๋ยวจะลองรื้อมาใช้ดูค่ะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

พี่อ๋อ เคยทำกับลูกค่ะแป้งปั้น ปรากฏว่าลืมว่ากี่นาที เลยปา 5 นาที เลย ผลที่ออกมา ข้าว ปั้น กลัวสุดๆ ใย แป้ง กลัว แต่ไม่ยอม แม่ ค่ะ แย่ไปกว่าเดิม วันนั้น พอแม่ปล่อยออกมา โกรธ แม่ทั้งคืน ไม่ยอมมานอนที่นอน จะนอนในรถเข็น ข้างๆที่นอน ไม่พูด หลับ ตาอย่างเดียว น้ำ ตาไหล แม่เห็น แล้ว ปวดใจค่ะ แทบจะ ร้องตามลูกเลย คิดในใจ ตู จะไม่ทำอีกแล้ว กว่าจะเอา เขาลงมานอนได้นี่ ต้องให้หลับสนิท ตอนแรก เอาลงมาที่นอนเธอตื่นรู้ตัว ร้องไห้ ไม่ยอมยังโกรธแม่อยู่ กลับไปนอนที่คาร์ซีทเหมือนเดิม แม่ต้อง เข็น คาร์ซีท มาใกล้ๆที่นอนแม่ นั่งดูลูกหลับทั้งคืน อ่ะค่ะ เศร้าจริงๆ
ตอนนี้ พอพูด ถึง time out เด็กๆจะ say No mommy เลยค่ะ คือม่ก็แค่ขู่ แต่ทำบ้างกะพี่ปั้น แค่ 1-2 นาที
หลังๆเลยขู่ว่าให้ไปอยู่บ้นยักษ์ แทน ก่อน จะถึงลำดับสุดท้ายคือ time put ค่ะ( เด็ก เคย ไป dream world แล้ว กลัวบ้านยักษ์ค่ะ )
ส่วนแม่ก็ถือเป็น บทเรียน ในการทำ time out ที่ไม่ศึกษาเวลาก่อน ทำ จริง ๆ 5555ขำไม่ค่อยออกเท่าไรค่ะ จ๋งจ๋านลูกค่ะ

[แม่อ๋อ]

จริงๆ เค้าบอกให้เริ่มจับเวลาเมื่อลูกเงียบล่ะ นั่นก็หลายนาทีเลย แต่ต้องบอกลูกด้วย ทีนี้ตอนเค้าร้องก็คงไม่ฟังอะไรเนอะ ก็เลยนับสองนาทีเริ่มจากที่เราออกจากห้อง
เห็นทีต้องพาอันนาไปเที่ยวบ้านยักษ์บ้างแล้วล่ะ เผื่อจะมีประโยชน์

[หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้]

อ่านแล้วระทึกใจทั้งของพี่อ๋อพี่อ๊อบเลย พี่อ๋อ กาตาร์นะใช้ time out ไม่ค่อยได้ผลเลย ใช้ให้อยู่ที่ไหนก็รกเหมือนกันแถมมีของเล่นหนังสือทุกที่เลยไม่ค่อยได้ทำ ใช้วิธีพูดอย่างเดียว พูดมากๆ ไม่ทำตาม ตีครั้งเดียวจอด ไม่ใช่ว่าตีลูกเจ็บจนรองนะ แต่เค้าเสียใจที่เราตี ร้องสุดชีวิตเสร็จแล้วเงียบไปสามนาทีได้ แล้วหัวเราะคิกเหมือนเดิม ตอนนี้ดื้อน้อยลงแล้วค่ะ (เด็กบางคนความเจ็บไม่ได้ผล ต้องทำให้เค้ารู้สึกไม่ได้ในสิ่งที่ชอบหรือรัก) แต่อันนาเหมือนกาตาร์อยู่อย่างคือเวลาพี่ท่านไม่พอใจอะไรก็บอกว่า I want to kick........ ทุกอย่าง หญิงก็บอกว่าเอาเลย สิ่งของไม่เจ็บหรอก แต่ถ้าหนูทำหนูก็เจ็บเอง แตถ้าทำคนห้ามทันทีค่ะ เช่น วันนั้นนอนดึกตื่นสายไม่อยากไปโรงเรียน เค้าก็บอกว่า I want to kick school เลยบกเอาเลย เท่านั้นแหละพี่แกเดินทางดรงรียนแกติไม่พูดอะไรเลย

หญิงกลัวกรณีเป็นแบบพี่อ๊อบก็เลยจับลูกใส่รถก่อนสต๊าทรถค่ะ แต่กลัวกลัวลูกหายใจไม่ออกเหมือนกัน (ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี)

ปล.แอบขำจริงขนาดเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ยังมิวาย Don't kick me again!!!

[แม่อ๋อ]

555 อีกหน่อยอันนาจะ want to kick school ตามรอยพี่กาตาร์มั้ยเนี่ย

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

น้องกุน time out ไม่ได้ผลคะ เคยปิดประตูหลังบ้าน ไม่ให้เข้ามา ใช้วีธีเลี่ยงไม่ให้ร้องไห้เสียงดังจนชาวบ้านรำคาญ เจ้าของอพาตเม้นต์มาเตื่อนบ่อย( ตูละเซ็ง) เวลาดุทำหน้าตาจะร้องไห้น้อยใจ พอเรามามองดูเค้าก็จะเปลี่ยนเป็นร้องไห้ดิ้นจะเอาให้ตายก็ไม่ยอม เลยถามว่า รักมาม๊าป่าว(พูดไทย) ไม่เอ้า ถ้าไม่เอาก็ไม่ต้องมาคุยกํบมาม๊าไม่ต้องมาเล่นกับมาม๊า(ตอนนี้นนึกภาษาอังกฤษไม่ออกคะ)ยิ่งร้องดังขึ้น ก็เปลี่ยนเรื่องชวนเล่นอย่างอื่น ชวนไปเดินเล่นข้างนอก ก็เงียบ มีบางครั้งโดนไม้เขวนเสื้อ บ่อย แต่ตีไม่แรงหรอก ปะป๊าจะตีแรงกว่า แต่ตอนนี้ขู่อย่างเดียวก็กลัวแล้ว วิ่งมาหาเราให้เรากอดอ้มแล้วบอกว่า ชู....ไคว้เอิด ก็เงียบ Don't cry. ก่อนนอนถามว่า Are your love me? you love me . you listen me, Ok . Are you understand? พยักหน้าตอบเข้าใจ(ไทย) yes!
เพิ่งจะรุ้ว่า ต้องพูดดีๆๆๆๆเอาใจ จึงจะยอมฟัง เคยดีแล้วมานั่งเสียใจจนร้องไห้ โดยไม่ได้สังเกตว่าลูกเป็นอะไรทั้งทีเราไม่เข้าใจภาษาพูดของเข้าว่าต้องการอะไร จนเข้าต้องชี้มาที่สิ่งของ ว่าต้องการอันนั้น ทำอะไรไม่ถูกใจก็ร้องไห้ น้องกุนคิดว่ามาม๊าไม่สนใน ไม่เข้าใจกุน แกล้งกุน เราผิดเองที่ฟังเค้าไม่รุ้เรื่องนี่หว่า

[Tao's mamy รักในหลวง]

อ่านเอาไว้เป็นประสบการณ์ค่ะ คือไม่ค่อยรู้ว่าเค้าทำ time out กันยังไง ที่นี้รู้แระ ฮี่ฮี่
ใจเต้นตามพี่อ๋อเลยค่ะ ของพี่อ๊อบก็น่าสยองอ่ะ ของพี่โอก็กลายเป็นเรื่องเศร้าแทน เฮ้อ...ที่แม่ทำไปก็เพราะแม่รักลูกนะ

[แม่อ๋อ]

มารายงานผลค่ะ
เมื่อคืนอันนาไม่ถีบแม่ พอทำท่าจะยืดขา เราก็ดักไว้ก่อนว่าจำได้มั้ย เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เขาก็เงียบไปค่ะ
แต่......
เมื่อบ่ายเริ่มถีบอีกแล้ว ด้วยความเมามัน
คืนนี้จะเป็นยังไงน้อ น่วมไปทั้งตัวเลยเรา (ไม่ได้ถีบเพราะโกรธนะคะ ถีบด้วยความรัก อิอิ อยากนวดให้แม่ เห็นแม่นวนพ่อด้วยเท้าบ่อยๆ ก็มือต้อง chat นี่นา แต่อันนาแรงเยอะเกินไปเลยออกมาเป็นอย่างนี้)

[ubonsruang]

โหพี่อ๋อเข้ามาอ่านช้าไปหน่อยนะ่คะ่
คิดถึงภาพตามเลยอ่ะ แต่ก้อดีใจด้วยน่ะค่ะที่ผลออกมาอัันนาไม่เป็นอะไร
แถมตอนนี้อันนาก้อดีขึ้นแล้วไม่ค่อยถีบแล้วใช่มั้ยค่ะ
เอาใจช่วยน่ะค่ะ เพราะภูมิก้อเคยเป็นค่ะ อิอิ

[babyashi]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านอ่ะ อ่านไปตื่นเต้นไปด้วยเลย โชคดีที่ยังมีกุญแจสำรองเนอะ พี่ว่า เด็กๆ เค้าจะรู้นะว่าอันไหนทำแล้วเจ็บ หรือน่ากลัว เค้าก็จะไม่ทำอีก คราวนี้อันนาคงรู้ว่า อย่านะ อย่า(ถีบ)แม่อ๋ออีก 555 แถมเหตุการณคราวนี้อันนายังได้เรียนรู้วิธีเปิดประตูเองด้วยใช่มั๊ยล่ะ

ของพี่ อชิไม่เตะ แต่จะชอบแอบกัดแม่ บางทีก็มาหยิกแก้มเราซะงั้น เจ็บอ่ะ ไม่รู้วิธีของพี่ถูกป่าว แต่ถ้าพี่ไม่อยากให้อชิทำ พี่จะทำกลับอ่ะ 55 โหดมั๊ย เอาแบบพอเจ็บเล็กน้อย อชิจำเลย ไม่ทำอีกเลย พี่ยังไม่เคย time out ลูก ไม่รู้ว่า ต่อไปจะต้องใช้วิธีนี้ป่าว

ส่วนของอ๊อบ เหตุการณ์เจอคล้ายๆ เม่ยเลย แต่อชินั่งบนคาร์ซีท บนรถที่สตาร์ทแล้ว เลยไม่ร้อน คือ กุญแจกับรีโมทมันแยกกัน กุญแจอยู่ในรถสตาร์ทแล้ว แต่รีโมทดันอยู่ในกระเป๋ากางเกง เม่ยเอาอชินั่งคาร์ซีท ตอนนั้นกี่เดือนอ่ะ ประมาณ 7-8 เดือนอ่ะ ระหว่างนั้นปาป๊าเค้าก็เอารถเข็นเก็บกระโปรงหลัง เค้าเสร็จ เราเสร็จ ปิดประตูพร้อมกัน เสียงรีโมทก็ดังอ่ะ แต่เวลานั้น รีโมทก็ไม่ทำงานซะแล้ว เพราะเครื่องสตาร์ทอยู่ ถึงมีรีโมท ก็เปิดไม่ได้ โชคดีบ้านไม่ไกลจากที่เกิดเหตุ ปาป๊าอชิรีบไปเอากุญแจสำรอง ส่วนเราวิ่งจ๊ะเอ๋ลูก รอบรถเลย ในใจคิดว่า อย่าร้องนะลูก ถ้าร้องแล้วเค้าจะยิ่งตกใจว่าทำไมเราไม่ไปอุ้มเค้า ปรากฎว่า ได้ผล อชิหัวเราะใหญ่เลย สรุปวันนั้นก็จบลงด้วยดี แต่พ่อกะแม่ใจหายสุดๆ เลยอ่ะ แต่ของอ๊อบนี่น่ากลัวเนอะ ต้องถึงกับทุบกระจกเลย

ส่วน time out น้องโอ นี่น่าสงสารแป้งเนอะ อ่านจากที่เล่าแล้ว ท่าทางแป้งนี่โกรธจริงๆ เลยเนอะ แล้วตกลงกี่วันอ่ะ ถึงจะหายโกรธแม่

[แม่อ๋อ]

พี่เม่ย สุดยอดคุณแม่จริงๆ วิ่งจ๊ะเอ๋ลูกรอบรถ น้องอชิถึงได้อารมณ์ดีอย่างนี้ไง

เมื่อคืนอันนาทำท่าจะถีบแม่อีกแล้ว อ๋อก็พูดถึงเหตุการณ์คืนนั้น พูดยังไม่ทันจบ อันนาบอก "ไม่เอา" แล้วก็หอบผ้าห่มของเขาสองผืน (เล็กๆ) ไปนั่งที่มุมห้องเลย น่าสงสารเนอะ
ช่วงนี้ต้องปรับตัวเข้ากับ รร. ใหม่ด้วย คงต้องร้องอีกสักอาทิตย์เป็นอย่างน้อย น่าสงสารจังเลย

[Anuporn Vitchayasut]

เข้ามาอ่านเรื่องคุณอ๋อ แล้วก็นึกถึงตัวเอง เพราะยังไม่เคย time out กับน้องต๊อดซะที ว่าจะลองมั้งแต่สามีไม่ยอม บอกให้พูดกับเค้าดีๆ เพราะน้องต๊อดตอนนี้ก็ดื้อมากกกกกก เหมือนกัน ของอันนา แค่ถีบ แต่ของเอ๋ ทั้งถีบ ทั้งกัด ทั้งต่อย แถมเวลาเอ๋นอนก็ขึ้นมาขี่หัวแม่เลย...T_T เอ๋เคยตีที่เท้าเค้าตอนเค้าถีบใส่ น้องต๊อด ทำหน้ายิ้มแบบเจ้าเล่ห์กลับ แบบว่าไม่มีความสลดเลย แถมเวลาสามีเดินเข้ามา น้องเค้าเดินไปหาสามี แล้วร้องไห้ บอกว่าเจ็บ สามีถามว่าเป็นอะไร เค้าตอบกลับแบบน่าสงสารว่า แม่ตี (ดูเล่นละครได้แต่เด็ก ตะกี้ยังยิ้มมุมปากใส่แม่อยู่เลย) คราวนี้สามีเลยหันมาดุเราแทนว่าน้องยังเล็กไม่รู้เรื่อง ตีทำไมไม่พูดดีๆ กลุ้มใจเหมือนกันตอนนี้
ส่วนเรื่องล็อคประตู เอ๋เคยกลัวว่าน้องเค้าจะล็อคเหมือนกัน เลยแขวนกุญแจไว้ที่หน้าประตูซะเลย แบบว่าอยากล็อคก็ล็อคไป...อิ อิ