ปรึกษาปัญหาเรื่องการเลี้ยงลูกค่ะ

[ข้าวสวยกะข้าวจ้าว]

ไม่ทราบว่ามีใครเคยประสบปัญหาแบบจูมั้ยคะ คือตอนนี้ลูกข้าวสวยเค้าจะดื้อมากค่ะจูรบกับลูกทุกวันเลยค่ะ คือเค้าจะงอนเก่งมากแบบไม่มีเหตุผล บางทีเค้าบอกว่าเค้าเจ็บคอเราก็ไปเอาน้ำมาให้เค้ากิน เค้าไม่ยอกกินค่ะแล้วก็ทำหน้าเหมือนเค้างอน แล้วเค้าก็จะบอกว่า I don't love mama anymore. เราถามเค้าว่างอนอะไรเค้าก็ไม่พูดค่ะ คืองอนได้ตลอดเวลา ทำการบ้านก็อืดอาดมากเลยค่ะคือเรื่องเยอะน่ะค่ะมันทำให้เราปรืดแตก บางทีจูก็จะเอาไม้แขวนเสื้อมาขู่เค้าแต่ไม่ได้ตีจริง ๆ นะคะ ก็รู้ว่ามันไม่ดีนะคะแต่พูดดีก็แล้ว คือเราอารมณ์เสียทุกเช้าเลยค่ะท่านใดมีคำแนะนำดี ๆ ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยคะ จะเป็นพระคุณยิ่งค่ะ

 

จู

[ข้าวสวยกะข้าวจ้าว]

ขอบคุณค่ะจูจะลองเอาวิธีของแต่ละท่านไปลองปรับใช้ดูนะคะได้ผลเป็นไงจะมาบอกค่ะ

[ยศภัด มีเดช]

เอมมี่ 5 ขวบค่ะเป็นเหมื่อนกัน งอนไม่พอแถมเถี่ยงอีก ทำการบ้านก็อืดอาดมาก แต่งตัวช้าโดยเฉพาะตอนเช้า ก็ขู่บ้างตีบ้าง อ้างเหตุผลสารพัด จะไม่รัก ไม่พาไป Lotus, Big C ไม่พาไป playground หรืไม่ให้เล่นห้องบอล ...เออ ขังเดียวในห้องน้ำก็มี แต่ส่วนใหญ่ก็กลัวบ้างไม่กลัวบ้าง เพราะเริ่มรู้ว่าเราแค่ขู่

[mamajunt]

ไม่ต้องซีเรียส เพื่อน
จั๊นก็เป็น แต่ค่อนข้างสลับกัน ของจั๊นน้องเกิล คนเล็กจะออกอาการอิจฉามากกว่า เพราะเรา เวลาจะไปไหน
ส่วนมากจะเอาคนโตไปมากกว่าเพราะเค้ารู้เรื่อง ไม่ดื้อไม่ซนอะ อย่างที่เห็นแหละ
ก็เลยไม่ได้เอาคนเล็กไปด้วย เพราะจะดื้อจะซนมากกว่าไง
ทีนี้ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอยู่ดี ๆ ก็ฉี่ราดกางเกงซะงั้น ทั้ง ๆ ที่ปกติเค้าบอกฉี่ได้แล้วนะ แล้วก็ไม่เคยฉี่ราด
ทีนี้เหมือนทำแบบเรียกร้องความสนใจไง พอเราไปโมโห เค้าก็ดีใจใหญ่เลย ว่าเหมือนทำสำเร็จอะ
ทีนี้เราก็ต้องแบบว่า ถ้าเค้าทำอีก ก็ไม่ต้องแสดงให้เห็นว่าโมโห หรือว่าดุแรง ๆ แค่พูดแบบเฉย ๆ ว่า ทำอย่างนี้ไม่ดีเลย
ม่ะม๊าเหนื่อย แล้วก็เงียบไปเลย เค้าทำอย่างนี้อยู่ 2 ครั้งได้มั้ง เราก็ทำเหมือนเดิม เอ๊ะ ได้ผลแฮะ เพราะว่าเค้าก็งง ๆ ว่าทำไมเราไม่โมโหเลย คราวนี้เลยไม่ทำอีกเลยอะ เพราะว่าเรียกร้องความสนใจไม่ได้ไง
จูต้องอดทนนิดนึงอะ เด็กช่วงนี้ถึงไม่มีน้องเค้าก็อยากเรียกร้องให้เรารักอยู่แล้วแหละ แต่นี่มีน้องด้วย ธรรมดา คงเป็นช่วงนึงแหละ ยาวเลยเนอะ เดี่ยวมีอีกเรื่องเล่าให้ฟัง คราวนี้คนโต

[mamajunt]

น้องเกนคนโต จะเป็นเด็กแบบว่า อ่อนไหว ใจดี ขี้น้อยใจ เหมือนเด็กผู้หญิงเลยอะ เค้าชอบถามอยู่บ่อย ๆ ว่า ม่ะม๊ารักโกรว์เกนไม๊ ยิ่งเวลาทำไรให้เราโมโหนะ รู้ตัวว่าผิด สักพักจะมาถามประโยคนี้ตลอด ทีนี้เค้าก็ทำอะไรค่อนข้างช้า
แบบประมาณเนิบนาบอะ ด้วยความที่แม่มันอยากให้ได้เร็ว ๆ ก็ไม่ทันใจ คราวนี้ก็มีการดุ การกระตุ้น บางทีถึงตีเลยนะ (ซึ่งก็จะไม่พยายามทำ เพราะรู้ตัวว่าบางทีก็ทำไปเพราะอารมณ์โมโห)
แล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนก็เหมือนกัน อยู่ดี ๆ เกนก็พูดออกมาว่า เกนไม่รักม่ะม๊าแล้ว ม่ะม๊าเลี้ยงโกรว์เกนไม่ดี
โห อึ้งค่ะ ก็ยังถามลูกต่อไปว่า ทำไมถึงไม่รักม่ะม๊า ทำไมถึงว่าม่ะม๊าเลี้ยงหนูไม่ดี เค้าตอบว่า ม่ะม๊าชอบทำหน้าไม่ยิ้ม โอเคทีนี้เรารู้ละ ว่าการที่เราโมโห ทำหน้าตาดุดัน ไม่พอใจ ไม่ได้ผลละ ยิ่งเหมือนเป็นการบังคับข่มขู่ ซึ่งเด็กก็จะไม่ชอบอะ
แล้วรุ่นพี่ของแฟนคนนึง เค้าเอาหนังสือมาให้ยืม เรื่อง เมื่อลูกท้าทายคุณ มี 3 เล่ม ดีมาก ๆ เลยจู ไปหามาอ่านซะ จั๊นอ่านไป 2 เล่มเอง ได้ไอเดียอะไรดี ๆ เยอะเลย ว่า เราจะต้องไม่ตอบรับการท้าทายของลูก ด้วยการก่อให้เกิดสงครามย่อย ๆ ในบ้าน เพราะอย่างนั้นมันจะไม่ได้อะเลย มีแต่ข้อเสียมากกว่า เดี่ยวนี้จั๊นจะปล่อย ให้เค้าเรียนรู้เอง ให้เห็นผลที่มันจะเกิด ถ้ามันไม่อันตราย หรือ ว่าร้ายแรงจนเกินไป เราว่าดีจริง ๆ นะ ไม่ต้องมาเครียดกันทั้งแม่ทั้งลูกด้วย