กรี๊ดๆๆๆๆๆ ช่วยด้วยค่ะ

[Anfield's mommy]

ตอนนี้น้องแอนฟิลด์ 1 ขวบ 2 เดือน กับ 2 อาทิตย์แล้ว น้องเดินแล้วแต่ยังไม่พูด และเริ่มมีพฤติกรรมที่ทุกคนเริ่มส่ายหน้าให้ คือน้องจะกรี๊ดๆๆๆ (แถวๆเหนือเค้าเรียก หุย อ่ะค่ะ) เวลาเค้าจะเดินไปไหนทำอะไรหรือต้องการอะไรแล้วเหมือนเค้าพยายามสื่อสารกับเราแต่เราไม่รู้เรื่อง (เพราะพูดยังไม่ได้ - -") หรือทำอะไรขัดใจเค้า เค้าจะกรี๊ดๆๆๆๆๆๆ หรือแม้กระทั่งเวลาดีใจมากๆ ก็จะกรี๊ดๆๆๆ เหมือนกันค่ะ ทำยังไงดีคะ น้องจะกลายเป็นเด็กก้าวร้าวรึเปล่า น้องสับสนในเพศรึเปล่า (น้องเป็นเด็กผู้ชายค่ะ) คือโบว์พยายามบอกเค้า สอนเค้าแล้วนะคะ พยายามใจเย็นแล้วบอกเค้า No need to shout. No need to scream. Be polite please.  แต่จนแล้วจนรอดโบว์เองก็สติแตกค่ะ (บางทีปรี๊ดเลยก็มีค่ะ T-T)  ลูกก็ยังไม่ยอมฟัง ยังไม่ดีขึ้นเลย ทำไงดีค่ะ

 

 

 ถ้าเริ่ม baby sign ตอนนี้จะทันมั้ยคะ อยากจะลองให้เค้าสื่อสารกับเราให้เข้าใจกันมากขึ้นอ่ะค่ะ แล้วมันจะช่วยได้มั้ยคะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

เคยถามคุณบิ๊กคล้ายกัน เริ่มได้เลยคะ eng+baby sign น้องกุนไม่รับ บางทีรับแต่แปลเป็นไทย (ตู่ละเบื่อ ไม่สุภาพโปรดอย่าลอกเลียนแบบ)

[แม่น้องต้นโมก]

ขอเล่าจากปสก.ที่เคยฟังจากคุณแม่คนอื่นละกันนะคะ

คือวัยนี้เค้าจะมีบ้างคะที่กรี๊ด เหมือนเค้าเพิ่งค้นพบว่าตัวเองกรี๊ดได้ ก็จะเห่อคะช่วงแรกๆ ถ้าไม่อยากให้เค้ากรี๊ด ให้ทำเฉยๆคะ อย่ามีปฏิกิริยาตอบโต้เด็ดขาด ไม่งั้นเค้าจะยิ่งชอบกรี๊ดคะ ที่สำคัญห้ามกรี๊ดตอบให้เค้าเห็นเลยไม่งั้นเค้าจะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติคะ เราต้องทำนิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ถ้าเป็นเราเราจะบอกเค้าให้พูดแทนคะ เช่น จะหม่ำนมเหรอคับ พูดหม่ำๆสิคับ อะไรแบบนี้อะคะ เด๋วสักพักเค้าก็จะลืมการกรี๊ดไปเองคะ หรือสอนเค้าออกเสียงอย่างอื่นให้ตลกๆไป เช่นจุ๊ๆเป็นจิ้งจก เค้าจะได้ลืมกรี๊ดคะ

สำหรับ2ภาษา ไม่มีคำแนะนำนะคะ เพราะเราสอนภาษาไทยเค้าก่อนอะคะ เพราะน้องต้นโมกพูดช้าคะ เลยไม่ได้เน้น2ภาษาแต่แรก

[แหม่แม่ ♥]

555+ ไม่ได้สับสนทางเพศหรอกค่ะ เด็กทุกคนกรี๊ดหมดค่ะ สงสัยกำลังบ้าพลัง เดี๊ยวสักพักคงเบื่อ คงเลิกกรี๊ดกันไป ^^
บางทีน้องอาจไม่สบายตัว เป็นไข้ก็ได้นะค่ะ กำลังเดินซะด้วย จากประสบการณ์ส่วนตัวนะค่ะ เวลาน้องไมก้า (9months) กรี๊ด แพรก็จะกอดเค้าแนบอกไว้แล้วก็บอกว่า You'll be ok.. สักพักเค้าก็จะเลิกกรี๊ดแล้วก็ลืมไปว่ากรี๊ดเรื่องอะไรซะด้วยมั้ง อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าเห็นสิ่งใหม่ๆ หรือคนหน้าใหม่ๆ ที่เค้าไม่เคยเห็นมั้งค่ะ เค้าเลยกรี๊ด ... เวลาน้องกรี๊ดอย่าทำหน้าเบื่อ หรือดุเค้า หรือเดินหนีนะค่ะ เพราะเค้าจะรู้ว่าไม่มีใครเข้าใจเค้า แคร์เค้า จะยิ่งกรี๊ด แล้วติดนิสัยไปกันใหญ่ ใจเย็นๆแล้วก็อธิบายให้ฟัง ถ้าเค้าไม่หยุดกรี๊ดมากๆ ก็เบี่ยงเบนความสนใจ พาน้องไปดูอย่างอื่นที่คิดว่าเค้าน่าจะชอบแทนนะค่ะ
กรี๊ดกับร้องไห้เป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ

อ่อ แล้วถ้าจะสอน baby sign ตอนนี้ก็ไม่สายเกินไปค่ะ ช่วยได้แน่นอน ทำสักสองสามครั้ง เค้าก็จำได้ค่ะ แล้วเค้าจะเริ่มเลียนแบบได้ค่ะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

ท่านี้ร้องสุดเสียงน่าดู 5555

[Tao's mamy รักในหลวง]

ก้อปกติอ่ะคุณโบว์ ลูกเต๋าก็ 1ขวบ 2 เดือน เหมือนกัน เค้ายังเรียกแม่ไม่ได้ ก้อใช้วิธีกรี๊ดแทน จะออกเป็น "อ๊าาาา" มากกว่า แต่ถ้าเจอของชอบ เช่น หมาตัวโต หรือตอนป่าป๊ากลับบ้าน ก็กรี๊ดเลยค่า ดีใจสุดๆ ว่างั้นเถอะ อย่าปรี๊ดเลยค่ะธรรมชาติของเด็กค่ะ มากน้อยต่างกันอ่ะ

ลอง baby sign ก้อน่าจะช่วยได้นะ แต่ว่ารัตน์คงพอแค่สองภาษาอ่ะ ไม่มีเวลามากขนาดนั้นอ่ะค่ะ สู้ๆ ค่า ^o^

[แม่อ๋อ]

ลองหาอ่านในนี้เพิ่มนะคะ http://community.momypedia.com/community/blog/my_blog.aspx?bgrid=51144

[Mommy Dearest]

ลิซซี่มีบางทีกรี้ดแบบ tantrum เลยค่ะ แต่โชคดีหน่อยส่งซายสื่อสารกันได้เล็กน้อย บางทีถ้าลงไปนอนดิ้น พี่ก็เดินหนีไปเลย บางทีร้องไม่มีเหตุผลก็ปล่อยให้ร้อง แต่อย่างแรกคือถามให้แน่ใจว่าเค้าพยายามจะสื่อสารอะไรกับเราหรือเปล่าก่อน ถ้าไร้เหตุผลปล่อยให้ร้องโลด

เรื่องซายน์ สิบสี่เดือนเค้าเริ่มจะออกเสียงอ้อแอ้ได้แล้วนะคะ ของลิซซี่สิบหกเข้าสิบเจ็ดเดือนเริ่มออกได้เป็นบางคำ แรกๆเครียดเพราะอันไหนซายน์ได้จะไม่ยอมพูด หลังๆ คำที่ซายน์ได้เลิกซายน์แล้วพยายามออกเสียงแทนแล้วค่ะ

ถ้ารอได้หรือขยัน ก็สอนให้เค้าออกเสียงดีกว่านะคะ เพราะซายน์ก็ต้องสอนกันอีกต้องมาเริ่มใหม่อีก พี่ว่าไปกระตุ้นเรื่องพูดออกเสียงของเค้าดีกว่า ตัวพี่เองไม่ได้เครียดมากเรื่องสอนซายน์ สอนเล็กๆน้อยๆพอเป็นกระสัย

[Anfield's mommy]

ขอบคุณค่ะ จะลองพยายามทำดูนะคะ จะใจเย็นให้มากขึ้นกว่าเดิมด้วย

ขอบคุณทุกคนนะคะ

ป.ล. พี่รี tantrum คืออะไรอ่ะคะ แล้วหนูลิซซี่คนสวยลงไปนอนดิ้นเลยเหรอคะ แล้วพอเดินหนีลิซซี่ทำไงอ่ะคะ

[Danui]

เพิ่งรู้คุณโบว์อยู่เจียงใหม่เหรอค่ะ
นุ้ยก็อยู่แถวสันทรายค่ะ ลูกสาวชอบวิ่งเล่นที่คาร์ฟู
จนกลายเป็นบ้านหลังที่สองไปแล้ว อิอิอิ

[Danui]

แบบนี้ไม่ต้องไปสนใจ เบี่ยงเบนความสนใจไปหาสิ่งอื่นแทน
กรี๊ดก็กรี๊ดไป แม่เดินหนีค่ะ
ยิ่งเราร้อน เค้าก็ยิ่งกรี๊ดใหญ่ ถ้าทำเป็นไม่สนใจบ้างนะคะ
อย่างลูกสาว จะถึงวัยหนึ่งที่ลงไปกองที่พื้น เวลาเรียกร้องความสนใจ
นุ้ยกับสามีเดินหนีเลยค่ะ ไม่สนใจ ลุกขึ้นเอง
ไม่เคยอุ้มลูกจากพื้นเลย ในเมื่อเค้าลงไปนอนได้ ก็ต้องลุกเอง
แต่ก็มองห่างๆไม่ให้เค้ารู้ว่า เราก็มองเค้าอยู่
แต่ก็นะ เราไม่อุ้มเขาขึ้นมา แต่ก็มีพลเมืองดี มาอุ้มแทน...
พออุ้มขึ้นมา จากดิ้นแด่วๆที่พื้น รีบลุกวิ่งเรียกมั๊มมี๊แดดดี๊อย่างสนุกเลย...
ทำแบบนี้ไม่นานค่ะ เค้าก็เลิกทำเอง เราต้องใจแข็งบ้าง...

แต่โชคดีที่ลูกสาวไม่ค่อยชอบกรี๊ดแบบอารมณ์โมโห...
ตอนเด็กๆ ก็เอาภาษามือช่วยสื่อสารกันค่ะ
เลี้ยงเด็กต้องใจเย็นๆ วัยนี้ลองผิดลองถูกอยู่จ้า...^^
สู้ๆๆๆๆ

[Anfield's mommy]

จริงค่ะ เราไม่อุ้มคนอื่นก็อุ้ม - -" ไม่รู้จะบอกยังไง โอ๋กันจัง กลัวเป็นเด็ก spoil ค่ะ

[Alisa Rojsuwanishakorn]

ขอร่วมปันประสบการณ์ด้วยค่ะ น้องโบว์ไม่ต้องเครียดน่ะค่ะ อันนี้เรื่องปกติค่ะ ของตูนก็เจอมานักต่อนักค่ะ ทั้งกรี๊ดดดดด ทั้งร้องไห้ (ไม่มีน้ำตา) นอนดิ้นแบบพื้นสะอาดก็มีค่ะ ตอนนี้น้องเค้าต้องการจะทดสอบอำนาจของเค้าน่ะค่ะว่าสามารถทำได้แค่ไหน
อันนี้ก็เป็นความรับผิดชอบของแม่คนเก่งอย่างเราที่ต้องสอนเค้าค่ะ คร่าวๆ น่ะค่ะที่ตูนอ่านจากหนังสือ
1. คุณแม่ต้องใจเย็น ทำเป็นไม่สน ทำหน้าเฉย เฉย เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
2. ถ้ายังไม่หยุด น้องอัยริสเคยค่ะ หาหนังสืออ่านได้เลยค่ะ ตูนเคยอ่านหนังสือแล้วบอกเค้าว่า I'm ready to listen to you when you stop whining นานหน่อยค่ะ เอาใจแช่ช่อง freeze น่ะค่ะ
3. อย่าแสดงอารมณ์ หรือสีหน้าโต้ตอบลูกโดยเด็ดขาดค่ะ คิดถึง longterm objective น่ะค่ะ เราต้องการให้เค้าเป็นคนที่มี EQ และ อารมณ์ที่มั่นคง ดังนั้นเราต้องเป็นตัวอย่างให้ลูกค่ะ ต้องแสดงให้ลูกเห็นว่าควรจะทำอย่างไร
4. Babysing เวิร์คสุดค่ะ สอน sign ง่ายก็พอค่ะ Please Thankyou อันนี้อัยริสทำจนขึ้นใจเลยค่ะ

สู้ สู้น่ะค่ะ