Forward Mail: เตือนภัยผู้ใช้เส้นทางเขาไม้แก้วทะลุผ่านสัตหีบ

[Pat]

สำคัญมาก..........อย่าประมาทละ

เตือนภัยผู้ใช้เส้นทางเขาไม้แก้วทะลุผ่านสัตหีบ

อ่านไว้แล้วก็ระวังกันหน่อยนะครับ สำหรับคนชอบไปเที่ยวทะเลแถบๆจังหวัดระยอง (จากเรื่องจริงที่ผู้ประสบเหตุฟอร์เวิร์ดมาให้

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เพิ่งจะผ่านมาสด ๆร้อน ๆ นี่เอง อยากจะเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ เตือนเพื่อน ๆที่ขับรถเอง
โดยใช้เส้นทางเขาไม้แก้ว ทะลุผ่านสัตหีบ (สามารถแยกไประยองได้)
เส้นทางนี้เกือบทำให้ปูและพี่อุ๊ดเป็นอะไรที่อันตรายได้มากมายเลยทีเดียว

เรื่องมีอยู่ว่า...................
วันเสาร์ที่ 11 (น่าจะเป็นเดือนสิงหา) พอเลิกงาน 5 โมงเย็น ปูกับพี่อุ๊ดก็รีบขับรถไปหาพ่อกับแม่พี่อุ๊ดที่สัตหีบ
(ชลบุรี) ทันที

เราสองคนขับไปเส้นมอเตอร์เวย์ จนกระทั่งเกือบถึงทางแยกที่ป้ายจะบอกว่าตรงไปพัทยา เลี้ยวซ้ายไประยอง (เขาไม้แก้ว)

ตอนนั้นเห็นว่าจะ 4 ทุ่มแล้ว ถ้าเราไปเส้นพัทยาก็กลัวว่ารถจะติด และนานถึงจึงเลี่ยงไปเส้นระยอง (เขาไม้แก้ว)ซึ่งสามารถทะลุไปถึง กม. 10 (รพ.สิริกิต์) เลี้ยวขวาอีกนิด ก็ถึงบ้านพ่อกับแม่...........

ขับมาเรื่อย ๆ คนที่อยู่ระยองจะรู้ว่าเส้นทางนี้เปลี่ยวมาก และรถยนต์วิ่งสวนทางกัน..............

ขณะนั้นเกือบ 4 ทุ่ม รถเริ่มไม่ค่อยมีวิ่ง นานๆ จะขับสวนทางกันสักคัน
ปูกับพี่อุ๊ดขับมาเกือบจะถึงทางเข้าด้านหลังวัดชีจรรย์ ระหว่างทางปูสังเกตุเห็นขอนไม้วางพาดไหล่ทางเยอะมากกกกกกกก จนเอ่ยปากคุยกับพี่อุ๊ดว่า
ทำไมขอนไม้เยอะจังเน๊อะ

พี่อุ๊ดก็บอกว่าสงสัยฝนตกลมแรง พากิ่งไม้หักมั้ง
แต่ปูดูแล้ว มันไม่ใช่กิ่งไม้หัก แต่เป็นขอนไม้ขนาดย่อม ที่วางพาดไหล่ทางประมาณว่าจะให้รถที่วิ่งมาหักหลบอย่างนั้นเลย

แล้ว.............ก็มองเห็นเห็นรถคันหนึ่ง..............
กำลังจะวิ่งสวนทางรถปูไป ..................แต่แล้วจู่ ๆ
..................
รถยนต์ ( โฟร์วีลสีน้ำเงิน) ก็ขับปาดหน้าทำให้รถปูต้องเหยียบเบรคกระทันหัน(ถ้าไม่เบรคอย่างเร็ว ต้องชนกันแน่ๆ)

ตอนนั้นตกใจมาก....หัวทิ่มเลยอ่ะ.....

รถโฟร์วีล ห่างกับรถปูประมาณ 6-7 ก้าวคิดกันว่า สงสัยรถคันนั้นจะเลี้ยวเข้าซอยแต่เอ๊ะ มันไม่มีซอย
คิดกันอีกว่า รถคันนั้นจะเลี้ยวรถกลับแต่เอ๊ะ ทำไมมันจอดนานจัง

เวลาผ่านไปประมาณ 30 วินาที ( มันนานนะถ้าเขาจะเลี้ยวรถกลับ)

แต่รถคันนั้นก็ไม่ยอมทำอะไรสักทีนิ่งอยู่อย่างนั้น
สักพัก รถคันนั้นดับไฟหน้ารถ

ปูกับพี่อุ๊ด ก็รู้เลยว่ามีอะไรไม่ดีแน่ ๆ รีบเช็ค ว่ารถล็อครึยัง เปิดไฟสูงใส่มัน แล้วพี่อุ๊ดก็ รีบเอามีดข้างเบาะ
มาให้ปูถือไว้ ส่วนพี่อุ๊ดเองรีบหันไปคว้าปืนหลังเบาะ (เวลาต้องการใช้มันทำไมมันหาไม่เจอสักที ถึงหาเจอก็ยังไม่ได้ใส่ลูก....ฮ่วย...)

ตอนนั้น เวลานั้นเชื่อมั้ยเพื่อนๆ
ไม่มีรถผ่านมาสักคันเลย............ปูกลัวมากกกกกกก

มองดูพี่อุ๊ดเอง ก็คงไม่ต่างจากปู........ปูมองที่รถมันตลอด

แต่เหมือนกับว่ามันดูเชิงเรา คือมันเองก็ยังไม่ลงจากรถ คือต่างคนต่างจอดอย่างนั้นรถปูจะถอยหลังก็ไม่ได้
เพราะมีขอนไม้พาดอยู่เยอะมากกกกจะเดินหน้าก็ไม่ได้เพราะคงไม่พ้นรถมัน กลัวว่ามันจะถอยชนด้วย

มือปูก็คลำ หาโทรศัพท์ หาไม่เจอ.............กดไม่ถูก.........

สักพัก
มันเปิดประตูรถออกมา เป็นผู้ชาย 2 คน แต่คนขับยังอยู่ในรถ ไม่ปิดหน้า ไม่ใสหมวก เป็นวัยกลางคน
หัวใจปูแทบอยู่ตาตุ่ม.........กลัวมากกกกกกกกกกกก รู้ว่าตัวเองเสียงสั่นนน บอกพี่อุ๊ดว่า

พี่อุ๊ดทำไงดี มันจะทำอะไร ปูกลัว............(สติไม่อยู่กับตัวแล้ว)

พี่อุ๊ดบอกปูว่าใจเย็น ๆ ปู ใจเย็น ๆ

ให้ปูข้ามไปอยู่เบาะหลังแล้วถ้ามันทุกกระจกรถ ให้ปูเอามีดแทงมันเลยนะ (ถ้าเป็นเพื่อน ๆจะก้าวไปหลังรถกันมั้ยอ่ะ.........แต่ปูไม่ไปตอนนั้นคิดว่า อยู่ด้วยกัน เป็นอะไรก็เป็นด้วยกัน)

แล้วพี่อุ๊ดก็บีบแตรรถ ให้มันเสียงดังบีบแบบต่อเนื่อง เท่าที่จะบีบได้ให้เสียงดังเข้าไว้

ส่วนปูเอง ก็จับมีดแน่น หัวสมองคิดไรไม่ออก รู้แค่ว่าปูจ้องมันอยู่(ทำได้แค่นั้น )

พอผู้ชายคนที่ 2ลงจากรถ มันก็เดิมมาหาผู้ชายคนแรก แล้วก็เดินมาทางรถปู มันเดินมาจวนจะถึงอยู่แล้ว พี่อุ๊ดก็บีบแตรเสียงดัง..................

พอดีมีรถกำลังวิ่งมาจากด้านหน้า 1 คัน และรถวิ่งมาข้างหลัง 2 คัน มันคงเห็นท่าไม่ดี ก็รีบวิ่งหันหลังกลับขึ้นรถมันแล้วรีบเลี้ยวออกไปทันที

รถคันที่มาด้านหลัง 2 คัน เขามาด้วยกัน จอดรถแล้วลงมาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า เพราะเขาเห็นรถปูส่องไฟที่รถมัน นานแล้ว (เขาบอกว่าเขาเป็นคนแถวนี้) และได้ยินเสียงแตรรถ เขาก็รีบออกมาดูกันและคิดกันว่าต้องมีอะไรแน่ๆ

สักพักเสียงโทรศัพท์พี่อุ๊ดก็ดังขึ้น แม่พี่อุ๊ดโทรมา ถามว่าถึงไหนแล้ว รู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้

คุยกับคนที่ขับรถมา 2คัน เขาเป็นลุงกับหลานกัน บอกกับปูว่า แถวนี้ปล้นกันเยอะมาก พอดีว่ามาเฝ้าไร่ แล้วได้ยินเสียงรถเบรค เห็นไฟส่องรถพร้อมกับเสียงแตรรถ ก็เลยรีบพาหลานออกมา..............ถึงตอนนี้ปูเพิ่งจะร้องไห้ออก น้ำตาทะลักออกมาเลย ทั้งดีใจ ทั้งตกใจ...........ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ลุงกับหลาน มากๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ เพราะถ้าเขาไม่มาไม่รู้ว่าปูกับพี่อุ๊ดจะเจออะไรกันบ้าง...........ไม่กล้าคิด กลัวมากกกกก

เพื่อน ๆ น้าๆ ถ้าจำเป็นต้องไประยอง หรือสัตหีบ พยายามอย่าใช้เส้นทางนี้นะ ให้ยอมเสียเวลาไปเส้นพัทยา เข้าสัตหีบแล้วตรงไประยองจะปลอดภัยกว่ามากเลย

ดีใจที่เราสองคนปลอดภัยกลับมา.............
ดีใจที่เราสองคนไม่เป็นอะไร............

ขอบคุณลุงกับหลาน......ขอบคุณมาก ๆ ๆ ......(ลืมถามชื่อซะอีก.......)

และดีใจ........ที่ได้กลับมาเล่าเรื่องนี้ให้เพ ื่อน ๆฟัง................

ได้รับเมล์แล้วส่งต่อด้วยครับ พวกคนเราจะได้ปลอดภัย ดีกว่าโดนพวกคนชั่วมาปล้น อันตรายมาก

[แม่น้องTammy]

พออ่านเรื่องราวที่เล่ามา รู้สึกน่ากลัวมาก ดีใจที่ปลอดภัยทั้งคู่น่ะค่ะ จะไปบอกที่บ้านและคนสนิทไว้ค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

อูย...ขนหัวลุกเลยอ่ะแพท

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

น่ากลัวมากเลย คุณแพท ขอบคุณนะคะ

[Nui & Pordee krub]

น่ากลัวมากกกกกกก สมัยนี้ต้องระมัดระวังตัวตลอดเวลามิจฉาชีพมีอยู่ทุกสถานที่เลยค่ะ
ขอบคุณคุณแพทมากค่ะ

[พลอยชมพู]

ตื่นเต้น ลุ้นจนตัวโก่งว่าจะเกิดอะไรขึ้น กลัวแทนเลยค่ะ

หากเป็นเรา หากถนนด้านหลังพอมองเห็นทาง ก็จะขับถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่หยุดรถเด็ดขาด

พ่อของเพื่อนเราอยู่บ้านตรงข้ามกันสมัยเมื่อ 25 ปีที่แล้ว พ่อเพื่อนโดนปล้น
ขับรถในที่เปลี่ยวแบบนี้แหละ มันฆ่าทิ้งหมกป่าอีกต่างหาก น่ากลัวมากๆ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

น่ากลัวมากกกกกกกกก ต้องระวังเอาไว้เลยละ ว่าจะไปเยี่ยมญาติหรือไปเที่ยวก็ไปตอนกลางวัน เพราะว่าตอนกลางคืนมันอันตรายได้ อีดเองก็จำไว้เลยว่า ถ้าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดคำณวนระยะทางและเวลาที่เราขับไปให้ถึงปลายทางว่าจะไปถึงที่นั้นกี่โมง แต่อย่าให้ตกเป็นกลางคืน ถ้าเป็นกลางคืนแล้วกรุณาแวะพักที่โรงแรมแล้วค่อยเดินทางต่อในวันรุ่งขึ้น คะ

[JJ Samui]

ขอบคุณมากค่ะที่มาเล่าสู่กันฟัง นึกถึงถ้าเป็นแจงและพาลูกไปด้วย คงจะไม่อยากนึกถึงเลย..

[แม่น้องเนย]

โอย...อ่านแล้วหัวใจเต้นตุบตุบ เลยแพท
แฟนขับรถผ่านแถวนั้นบ่อยค่ะ ตอนกลางวัน
น่ากลัวจัง เดี๋ยวต้องบอกแล้ว

[พัชรนันท์]

น่ากลัวมากๆ อึ๊ยยยยย !!! ไม่อยากคิดเลย ถ้าไม่มีพลเมืองดี (ซึ่งสมัยนี้หายากมากๆ) ขอบคุณ ลุงกะหลานบ้านนั้นจริงๆเลย

[Bless's Dad]

โอวววว ตื่นเต้นปนระทึก มากครับ ถ้าเราอยู่ในนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ขอแชร์ประสบการณ์หน่อยนะครับ ในฐานะที่เป็นคนที่เคยใช้เส้นทางนั้นเหมือนกัน ยอมรับว่าเปลี่ยวมากครับเส้นทางนั้น ปนกับตลอดเส้นทางจะเป็นทางคดเคี้ยวไปมา และยังมีต้นไม้ปกคลุมทั้งสองข้างทางโอบล้อมเข้าไว้ ประมาณว่าบางช่วงถนนในวันที่พระจันทร์เต็มดวง ถ้าเรามองจากกระจกหน้าหาดวงจันทร์ จะไม่เจอครับ เพราะต้นไม้ที่มันขึ้นทั้งสองข้างมันจะโค้งเข้าหากันปิดเอาไว้ เคยสงสัยเหมือนกันว่าทำไมมันมีไม้ หรือพวกขอนไม้เล็ก ๆ หล่นอยู่ตามถนนเยอะจัง เพิ่งมารู้ความจริงวันนี้เอง ...... ดีหนะครับที่ผมไม่เจอกับตัว เพราะเวลาที่ใช้เส้นทางนั้นก็ประมาณช่วง 24-02 น. นี่แหละ พอดีมีเพื่อนอยู่ที่บ้านฉางขับรถไปส่งแล้วขับกลับพัทยา แต่ตอนนี้มาอยู่ กทม. น่าจะถาวรแล้วแหละ นึกย้อนหลังแล้วยังขนลุกเลย อู๊ยสสสสสสสสสสสสสสสส

[Prim & Poom]

อ่านไปก็ลุ้นไป ใช้เส้นทางนั้นทุกครั้งที่ไประยองค่ะ (โชคยังดีอยู่)
ขอบคุณแพ็ทค่ะ มีเรื่องดีๆ มีเตือนกันเนอะ