Treasure basket ของขวัญอันมีค่าสำหรับการเรียนรู้ของลูก

[แม่เปิ้ล]

ปี๊บๆ เสียงสัญญาณเตือนว่ามีข้อความเข้า "Olly arrived safe and well last night...."
รีบไปซื้อการ์ดทันทีเลย แล้วไปหย่อนไว้ในตู้จดหมายบ้านเพื่อน (บ้านอยู่ไม่ไกลกันเท่าไร) อาทิตย์แรกอยากให้เป็นช่วงเวลาของครอบครัว และการปรับตัวของคุณแม่ เอาไว้ซัก 2-3 อาทิตย์ค่อยไปหาใหม่

ตอนนี้เลยมีเวลาคิดว่าจะซื้ออะไรเป็นของขวัญให้หนูน้อย Olly ดี เดินดูในห้างก็คงไม่พ้นเสื้อผ้าเด็กแรกเกิด หรือไม่ก็ตุ๊กตานุ่มๆ คิดไปคิดมาอยากให้ของขวัญนี้มีค่า และสร้างการเรียนรู้ให้แก่เด็กน้อย

treasure basket ก็แทรกเข้ามาในความคิด ดีมากเลยและก็ดีที่เราสนิทกับเพื่อนคนนี้ไม่งั้นคงไม่กล้าให้ เพราะสิ่งที่จะให้ไม่ได้สวยหรู ไม่มีแบรนด์ชื่อดังเป็นการันตี ไม่ได้ห่อด้วยกระดาษหรือใส่กล่องสีอ่อนหวานสำหรับเด็ก สิ่งที่ให้เป็นความตั้งใจ ความรัก ที่จับใส่ตะกร้าใบนี้

เด็กเรียนรู้จากประสาทสัมผัสทั้งห้า ของเล่นที่ทำจากพลาสติกช่วยเด็กพัฒนาการเรียนรู้บางส่วน ถ้าเราลองสัมผัสของเล่นเด็ก จะรู้ถึงความเรียบของพื้นผิว (ส่วนใหญ่) จับขึ้นดม ไม่มีกลิ่นเลย

As soon as babies are born they explore the world around them using all of their senses. Children are often surrounded by plastic and other man-made materials; by introducing natural materials you can encourage
their interest in the natural world and awareness of their surroundings
and the outside world.

(จาก Nursery World magazine)

ต้องขอบคุณ คุณ Elinor Goldschmied นักจิตวิทยาเด็กที่เธอใช้ตะกร้านี้กับลูกๆเมื่อ 30 ปีก่อน ตอนนี้ Nursery ที่อังกฤษนิยมใช้ค่ะ ได้มีโอกาสไปอบรมเรื่องนี้ด้วย อบรมจบก็ตกหลุมรัก..เลย

ทำไมแม่ๆหลายคนถึงรักตะกร้าใบนี้......

- เพราะแน่นอนราคาถูก

- เด็กได้เรียนรู้จากสิ่งของที่เราใส่ในตะกร้าโดยใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้า เรียนรู้ที่จะตัดสินใจเลือก ฝึกกล้ามเนื้อมือและแขน ...

แล้วสิ่งที่เราต้องเตรียมก็คือ ตะกร้าใบย่อมขนาดกว้าง 30 เซนติเมตร สูง 20 เซนติเมตร (ขนาดที่ถ้าจับเด็กนั่งหันข้างให้ตะกร้าแล้วเขาสามารถเอื้อมหยิบของในตะกร้าได้

ของที่จะใส่ในตะกร้าจะเป็นของใช้ที่หาได้ในบ้าน เช่น

- แปรงผม แปรงปัดแก้ม(ในกระเป๋าเครื่องสำอางแม่) พวงกุญแจ พายกวนขนมที่ทำจากไม้ บวบขัดตัว

- วัตถุธรรมชาติต่างๆ เปลือกหอย ลูกไม้ ท่อนไม้ ก้อนหิน ลูกมะพร้าวที่ปอกเปลือกแต่ยังไม่ขูดให้เรียบ

- ผ้าหรือกระดาษที่มีพื้นสัมผัสแตกต่างกัน เช่น ผ้าแก้ว หนังแท้ (ระวังเรื่องของสารฟอกหนังด้วย)

- ลูกมะนาว (ลูกใหญ่) ส้ม แอปเปิ้ล อื่นๆ อีกมากมาย

- ของที่ทำให้เกิดเสียง ทัพพีอลูมิเนียม อื่นๆ อีกมากมาย

ของทุกอย่างต้องใช้วิจารณญาณของเราค่ะ และต้องมั่นดูแลและเปลี่ยนของในตะกร้า เด็กจะได้ไม่เบื่อและสร้างนิสัยใฝ่เรียนรู้แต่เด็ก ที่สำคัญ ตะกร้านี้ไม่ใช่พี่เลี้ยงลูก ทิ้งไว้กับลูกตามลำพังไม่ได้ ควรจะให้เด็กได้เล่นตะกร้านี้แค่ 30-40 นาที ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงค่ะ สิ่งที่แม่ทำก็คือชวนเพื่อนที่มีลูกวัยเดียวกันมานั่งเล่นด้วย ส่วนแม่ๆก็จิบกาแฟดูลูกเรียนรู้สิ่งรอบตัวด้วยตัวเขาเอง

ลองดูนะค่ะ

[KrisMum]

:D ของเล่นในบ้านเวิร์กสุดๆเน๊าะ คริสชอบมากก

[แม่เปิ้ล]

ขอบคุณ แม่เจี๊ยบ กิ้ม คุณSopana ที่แวะมาเม้นท์นะค่ะ

[อรนภา (แม่เจี๊ยบ & น้องวิน)]

เป็นอะไรที่ดีมากค่ะ เคยคิดเหมือนกันว่าเด็ก ๆ เขาจะชอบเล่นอะไรที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขา ไม่จำเป็นต้องเป็นของเล่นราคาแพง ๆ เป็นไอเดียที่ดีจริง ๆ ขอบคุณมากค่ะที่มาแชร์สิ่งดี ๆ ค่ะ

[YaYo & JaJa & MamaKim]

ดีจังเลยค่ะ เรียนรู้จากประสาทสัมผัสทั้ง 5 หาจากสิ่งของในบ้าน...ซึ่งบางครั้งเรามองข้ามไป มัวแต่ไปมองหาของเล่นชิ้นหรู ดีไซน์ใหม่ตามห้างฯ
..ขอบคุณค่ะ

[May, แม่น้องเอินเอิน]

ขอบคุณคุณปอค่ะ link นี้ชอบค่ะ http://lapbooksbycarisa.homestead.com/TraysforTots.html เดี๋ยวเอาไปใช้ กับ tot ที่บ้านบ้าง

แม่เปิ้ลคะ ช่วยแวะมา เล่าต่อเรื่อง heuristic play for tots หน่อยค่ะ ขอเป็น idea ค่ะ

[มิ้น]

ขอแชร์ให้เพื่อนต่อค่ะ พึ่งมีลูกพอดีเลย

[แม่เปิ้ล]

ตอบกลับ
แม่ปอ- ขอคุณค่ะสำหรับลิ้งค์ดีๆ ช่ายแล้วค่ะน้องเอมกับเซ็บโตไปสำหรับอันนี้ตอนนี้น้องเล่น basket ใช้กับเด็กที่ยังไม่เดินจะดีมากค่ะ พอขอบเราต้องเปลี่ยนเป็น heuristic play for tots เนอะ แต่เรื่องของเสียงเราเล่นกันประจำ กล่องซีเรียลไม่เคยทิ้งเลย จะเอาของใส่แล้วเล่นทายกันกับลูก บางทีแกล้งเอาสำลีใส่ เด็กๆเขย่าใหญ่ทำไมไม่มีเสียง ตอนนี้กำลังทำกล่องทายเสียงโพนิคค่ะ หนุกดีเนอะแม่ปอ

คุณณัฐธยาน์ - ยินดีค่ะ (ชื่อเพราะมากเลย แม่เปิ้ลชื่อจริง ศิรินภา ดีนะที่เป็นผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชาย แม่จะให้ชื่อ ศิริราช)

อ๊อบ - ขอบคุณค่ะ เสียดายน้องจันทร์เจ้าโตไปเนอะ เดี๋ยวเล่นแบบ heuristic play for tot กัน

คุณชัชชญา - ดีจังเลยค่ะ แล้วเด็กชอบเอาชามหม้อมาตีเป็นกลองด้วยใช่มั้ยค่ะ น้องโชคดีที่มีคุณแม่เก่งเย็บปักทักร้อย แม่เปิ้ลก็พยายามอยู่ค่ะ มีคนเคยถามว่าจะมาเสียเวลาทำให้ลูกทำไม ซื้อถูกกว่าไม่เสียเวลาด้วย แต่เปิ้ลคิดว่า แม่ทำดีกว่าเพราะทำจากมือและใจและความคิดไม่หวังกำไร ลูกภูมิใจ ลูกเห็นแม่นั่งทำหลังคดหลังแข็ง และที่สำคัญไม่ซ้ำใคร แบบมีอันเดียวในโลก หุหุ

คุณ dussadee - จริงๆค่ะ เด็กชอบเล่นของในบ้าน น้องเอมชอบรื้อกระเป๋าถือแม่เล่นพวงกุญแจ น้องเซ็บชอบเอาไม่หนีบผ้ามาเล่น ตอนเค้าเด็กๆ เอาไม้หนีบผ้าทั้งตะกร้ามาหนีบต่อกันเป็นงูยาวเหยียดเลยค่ะ สนุกดี

คุณ Buddy's Daddy - ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ น้องบัดดี้ยิ้มน่ารักจัง

[DaddyOnTheBus]

สวัสดีครับคุณแม่เปิ้ลและเพื่อนๆ

ขอบคุณที่เอาสิ่งดีๆ มาแบ่งปันครับ d(- _ᴖ )

[dussadee]

เป็นคุณแม่ที่ชอบซื้อของเล่นให้ลูก ด้วยเหตุผลเข้าข้างตัวเองหลายอย่าง เช่น เสริมพัฒนาการบ้าง แต่ลูกกลับชอบของใช้ในบ้านมากกว่า มีจินตนาการล้นเหลือกับของในบ้าน ของที่แม่ซื้อให้เล่นแป๊ปเดียวก็เลิก

[ชัชชญา ลิมป์วนัสพงศ์]

เห็นด้วยค่ะ เป็นคนหนึ่งที่ทำแบบนี้เหมือนกัน คือ ตั้งใจจะไม่ซื้อของเล่นให้ลูกเลย(ถ้ามีคนซื้อให้ หรือให้มาก็น้อมรับไว้) ตอนเล็กๆ จะเอาเศษผ้ามาเย็บเป็นรูปทรงต่างๆ มีหลายแบบหลายสี หิลายเนื้อผ้า พอโตหน่อยก็เอากระป๋องแป้ง แชมพู ขวดเล็กๆ ใส่เม็ดถั่วเขียว เม็ดมะขาม กรวด เพื่อให้เกิดเสียงต่างๆกัน บ้างก็เล่นขายของ ถ้วยชามในครัวขนมาเล่นหมด ตอนนี้ขวบกับสองเดือนชอบเล่นป้อนข้าว
และตุ๊กตาจากแกนกระดาษทิษชู่ค่ะ ผลที่ได้ก็น่าพอใจนะคะ เพราะเวลาไปบ้านญาตไม่เกดปัญหาแย่งของเล่นคนอื่นและไม่มีการขอเอากลับบ้านซึ่งก็ต่างจากหลานคนอื่นๆ