เวลาที่ชี้โน่น ชี้นี่ให้น้องภูมิดู เช่น นก หมา ไก่ และสัตว์อื่น ๆ
ก็จะพูดไปเรื่อย เพื่อให้น้องภูมิจำได้
และหลาย ๆ ครั้ง เจ้านกน้อยก็ชอบบินหนี
เวลาที่เราพยายามจะเข้าไปใกล้ ๆ มัน
ผมก็มักจะพูดแนวเสียดายว่า "Gone!!! It's gone!!"
วันนั้น น้องภูมิลากเก้าอี้มาปีนดูโน่น ดูนี่นอกหน้าต่าง
แล้วก็ พูดว่า "bird.. bird.."
ผมก็เลยเข้าไปนั้งด้วย..
bhoom : papa.. papa..
papa : ...
bhoom : bird.. bird..
papa : Where?
bhoom : ชี้ลงไปที่พื้นถนนด้านล่าง
papa : Right.. I see..
bhoom : bird.. birrrrd..
และก็มีรถยนต์วิ่งผ่านมาคันนึง
ทำให้นกน้อยเหล่านั้นบินกระจายไปคนละทิศละทาง
bhoom : gooone...
papa : (smile)
* ผมได้เรียนรู้ว่า ต้องพูดกับเค้าให้มาก ๆ และไม่จำเป็นต้องเป็นการพูดเพื่อสอนก็ได้
เค้าจะจำจากสถานการณ์ที่เราใช้คำนั้น หรือ ประโยคนั้นบ่อย ๆ ได้เอง
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้