เรื่องเล่าหลังออกไปทำงานนอกบ้าน

[แม่น้องเนย]

เล็กพูดภาษาอังกฤษกับลูกตามแนวคิดเด็กสองภาษามาร่วม 2 ปี 1 เดือน แล้วค่ะ

เราเลือกใช้ระบบ OPOL หนึ่งคนหนึ่งภาษา

 

ช่วงแรกเราลำบากกันทั้งแม่ทั้งลูก ท้อ ฮึด อยู่อย่างนั้น

http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2456660:BlogPost:76190

 

ผ่านไป 6 เดือน-1 ปี เนยเริ่มพูดคล่องขึ้น แต่แม่ละเลยไม่ได้เน้นเรื่องการออกเสียงให้ชัด

http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2456660:BlogPost:191122

 

เราก็เริ่มปรับกันใหม่ ทำการบ้านเด็กสองภาษาออกเสียงเป็นคำๆให้ชัด

http://go2pasa.ning.com/video/2456660:Video:202355

 

หลังจากที่อยู่บ้านเลี้ยงลูกและก็พูดอังกฤษกับลูกได้ 1 ปี เล็กก็ออกไปทำงานนอกบ้านค่ะ

มีความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นหลายอย่าง

 

1.ความคล่องในการใช้ภาษา

จากที่พูดภาษาอังกฤษกับลูกตอนที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก รอลูกกลับจากโรงเรียน

ประมาณวันละ 6 ชม. เหลือ วันละ 2-3 ชม. จะรู้สึกได้เลยว่าทั้งแม่และเนย

พูดติดๆขัดๆ ไม่ค่อยคล่องเหมือนเดิม (คล่องในที่นี้ก็คลำๆกันไป ไม่ได้หรูหราอะไรค่ะ)

เวลาพูดต้องคิดนิดหนึ่ง ค่อยๆพูดออกมา ผิดๆถูกๆ ก็แก้กันไป

ที่เขียนนี้ไม่ได้หมายความว่าแม่ทำงาน สอนภาษาลูกไม่ได้ผลนะคะ

แต่จะบอกว่า "ความถี่ มีผลอย่างมากกับการใช้ภาษาอังกฤษ"

ดังนั้นทำให้เต็มที่กับเวลาที่เรามีอยู่ ไม่ต้องไปกดดัน ไม่ต้องไปเร่ง

เคยพูดกับผู้ใหญ่บิ๊ก ผู้ใหญ่บิ๊กบอกว่า ต้อง ทำใจ!!! อืม...จริง ด้วยค่ะ

เล็กก็เลยต้องใช้เวลาที่มีอยู่หลังเลิกงานกับลูกให้มากที่สุดจริงๆค่ะ

ตอนนี้เราก็ปรับตัวกันแบบนี้มาได้ 1 ปีแล้วค่ะ

 

2.เนยพูดภาษาอังกฤษกับพ่อมากขึ้น OTOL

จากที่ตอนแรกพ่อของเนย คิดในใจว่าแม่มันจะไปรอดไหมเนี่ย

ตัวเค้าเองไม่พูดภาษาอังกฤษกับลูกอยู่แล้ว เพราะไม่ถนัดเลย ให้ภาระแม่มันไป

กลับเป็นว่าเนยชวนพ่อพูดมากขึ้น พ่อกลับต้องมาพูดอังกฤษกับลูก

แล้วพ่อก็คล่องขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ยิงปืนนัดเดียว ได้นก 2 ตัว เอ๊ะ..ไม่สิ

3 ตัว เห็นจะได้ เพราะอาม่า ก็พูดอังกฤษได้นิดหน่อย เพราะฟังจากเนยพูดกับแม่..อิอิ

 

3.เริ่มทักทายฝรั่งก่อน

เวลาเราไปไหน เจอฝรั่งเราจะพยายามเข้าไปใกล้ แล้วพยายามทักก่อน

ให้เนยทักก่อนด้วย จะได้ชินกับการพูดกับฝรั่ง (ทั้งๆที่จริงๆแอบหวั่นใจว่าจะฟังออกไหมหว่า..)

มีเรื่องน่าดีใจอยู่เรื่องหนึ่งค่ะ (อาม่ากับเนยเล่าให้ฟัง) เมื่อวานนี้ เนยอยู่กับอาม่าที่ร้าน 2 คน

ฝรั่ง 2 คน เข้ามาจะซื้อของ เนยกับอาม่านั่งอยู่หน้าร้าน ฝรั่งเดินเข้าไปในร้านแล้ว

อาม่าคิดในใจว่าทำไงดีหว่า พูดไม่เป็น

เนยค่ะ....เดินเข้าไปในร้านค่ะ ....Hello.....

ฝรั่งหันมามอง ไม่เห็นใคร ได้ยินอีกทีนึง ก็เลยมองต่ำลงมา เด็กทักนี่หว่า...อิอิ

แล้วฝรั่งก็คุยกับเนยใหญ่เลย (อาม่าเล่าให้ฟัง) คงจะถาม ชื่อ อายุ เรียนที่ไหน ประมาณนี้น่ะค่ะ

เห็นว่าคุยกันนานมาก คุยไปหัวเราะไป ในที่สุดฝรั่งก็เดินออกจากร้าน bye bye ไม่ได้ซื้ออะไรค่ะ 55555

สงสัยคุยกับเนย จนลืมว่าจะซื้ออะไร 55555

 

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้รู้ว่า เค้าเริ่มต้นทักชาวต่างชาติก่อนโดยที่ไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วย

แค่นี้เราก็ดีใจแล้วค่ะ ถึงแม้ว่าลูกจะยังพูดไม่ชัดมาก ติดๆขัดๆ ไม่มี accent ที่ดีเหมือนฝรั่ง

แต่เค้าสามารถสื่อสารกับชาวต่างชาติได้ แค่นี้คนเป็นแม่ก็ดีใจแล้วค่ะ

 

 

 

 

 

[แม่เมย์-จ๊ะจ๋า-จิมมี่]

ปลื้ม และยกย่องในความพยายามของคุณเล็กจริงๆ เลยล่ะค่ะ

[Prim & Poom]

เพิ่งมาได้อ่าน .. อ่านแล้วก็คิดถึงครอบครัวนี้

และก็มั่นใจว่า ไม่ว่าอุปสรรคใดๆ ครอบครัวนี้จะต้องผ่านไปได้แน่นอนค่ะ .. เก่งและตั้งใจกันเกินร้อยอยู่แล้วววว

[Nui & Pordee krub]

เก่งทั้งครอบครอบเลยค่ะ น้องเนยพูดอังกฤษได้อย่างเป็นธรรมชาติมากๆ  น่าปลื้มจริงๆค่า ^o^

[พนอจิต]

น้องน่ารักจังกล้าทักฝรั่งก่อนด้วย อิอิ

[แม่น้องเรอิ-เลอา-ลูค]

ชื่นชมทั้งน้องเนย และแม่เล็ก พ่อเล็กเลยจ้ะ แล้วอย่าลืมพาน้องเนยมาสอนเรอิ-เลอาพูดด้วยน๊า เรอิ-เลอาคิดถึงพี่เนยแร๊ว :)

[พนอจิต]

สวัสดีคะ อ่านแล้วรู้สึกมีแรงขึ้นคะ เพราะเริ่มสอนได้อาทิตย์นึงเองคะ

*-*

[KrisMum]

น้องเนยคนเก่ง ทำแม่เล็กพ่อเล็กปลื้มเน๊อะ 

 

ปล คิดถึงเช่นกัน :)

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

เปลี่ยนภาพ ดูน่ารักสดใสคะ  เยี่ยมเก่งจังพี่เนย พี่กุนตามไม่ทันแล้ว พี่เนยเก่งกล้าแสดงออก ภูมิใจนะแม่เล็ก

คิดถึงจ้า ไม่ได้เข้ามานานแล้ว^______^

[เกษม สิริภัทรคุณ]

ความถี่,ความต่อเนื่องและรอการตกตะกอน ความชัดเจนจะปรากฏให้เห็นครับ ขอให้ใจสู้เท่านั้นครับมีบทเพลงของหิน เหล็ก ไฟ ชื่อเพลง ศรัทธา น้องบุ้งกำลังทำให้คุณแม่และคุณแม่คุณพ่อเด็็กสองภาษาทุกท่านครับ รอชมที่ช่อง วีดีโอคลิป ครับ

[มาม๊าน้องบุหลัน]

โอววววว สุดยอดทั้งครอบครัวเลยค่ะ อีกไม่นาน อาม่าต้องเก่งภาษาอังกฤษแน่เลยค่ะ