หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

เรื่องเล่าจากครู : คนไทยรึป่าวววววว (อารัมภบทยาววว ... แต่ ฮา! นะจ๊ะ .. ขอบอกกก)

วันนี้มีเรื่องเล่าจากคุณครูมาเล่าให้ฟังกันอีกแล้วนะคะ หลังจากที่น้องเจหยุดเรียนไปประมาณอาทิตย์กว่า ๆ เพราะเป็นหวัด มีน้ำมูก มีไข้ เพื่อความปลอดภัยที่จะไม่ไปแพร่เชื้อให้เพื่อน ๆ ในห้อง และไปรับเชื้อใครเค้ามาเพิ่มในช่วงที่ภูมิของร่างกายตกอย่างงั้น กันและคุณพ่อน้องเจตัดสินใจว่าให้น้องเจหยุดเรียนจนกว่าอาการจะดีขึ้น

เวลาผ่านไปหลายวัน น้องเจก็ยังคงหยุดแล้วหยุดเล่า จากที่เคยไปโรงเรียนแล้วร้องอยู่ทุกวันว่า "ไม่ไปโรงเรียน .. ไม่ไปโรงเรียน" น้องเจก็คงจะคิดนะ เอ!!! ช่วงนี้มะม๊ามาแปลก ไม่เห็นจะบังคับขู่เข็ญให้น้องเจไปโรงเรียนอย่างที่เคยเป็น (ประมาณว่า .. เอาเลยลูก หยุดให้หนำใจ อยู่กะมะม๊า มะม๊าก็สอนอะไร ๆ คล้าย ๆ กันกะที่โรงเรียนสอน) แต่น้องเจรู้สึกว่า "เหงาบ้างเวลาไม่ไปโรงเรียน ไม่มีเพื่อนร้องเพลง ไม่มีเพื่อนเต้น (คนงานที่บ้าน น้องเจก็จับมาเต้น พ่อกระต่าย..แม่กระต่าย ซะอย่างงั้น แต่เต้นยังงัยก็ไม่ถูกใจซะที) ไม่มีคู่หูดูโอ้อย่าง น้องพัตเตอร์ น้องไอซ์ และน้องอชิเล่นด้วย (มาหลายวันแล้วนะ) กินข้าวก็กินกะมะม๊าทุกวัน แล้วก็ไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษกะ Teacher David มาหลายวันแล้วด้วย"

อยู่ ๆ ประมาณเช้าวันพุธสองอาทิตย์ที่แล้ว น้องเจมาบอกมะม๊าว่า "มะม๊าครับ น้องเจคิดถึงครูแคลร์ ครูสุ ครูปลา ครูสา ครูหนึ่ง (และอีกหลายครู รวมทั้ง Teacher David ด้วย) แล้วก็อยากไปเล่นกะเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนแล้ว" ...

สวรรค์ทรงโปรด โอ้ ... แม่เจ้าาาาา ลูกชายช๊าน ... คิดถึงคุณครู เพื่อน ๆ และโรงเรียน ... ก็เลยกะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ (วันพฤหัส) มะม๊าจะพาน้องเจไปโรงเรียนให้หายคิดถึง (ใจมะม๊าพองโต .. แบบสุด ๆ) แต่สุดท้ายก็ต้องมาแห้ว น้องเจไม่สามารถไปโรงเรียนได้ เพราะช่วงประมาณเกือบ ๆ เที่ยง (ขณะที่น้องเจกำลังหลับเพราะฤทธิ์ยาอยู่นั้น) กันได้รับข่าวจากอาม่า อากู๋ และเหล่าอี๊ของน้องเจว่า ... "ตอนนี้อาเหล่าม่า (ยายทวด) ของน้องเจ ... นอนหลับ แล้วก็กลับไปสวรรค์เลย" ทำให้ตั้งแต่วันพฤหัสก่อนนู้น จนถึงอังคารที่แล้ว ทุกคนในบ้านง่วนอยู่กับงานศพ กงเต็ก และส่งศพ จนทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี น้องเจจึงได้กลับไปเรียนหนังสือตามปกติในวันพุธที่แล้วนั่นเอง

แต่เหตุการณ์ไม่ง่ายอย่างที่คิด ก็ความคิดถึงโรงเรียน คุณครู และเพื่อน ๆ ลดลง เพราะว่าได้เจอบรรดาอี๊ ๆ สวย ๆ ใจดี ๆ จนลืมตรงนั้นไป วันที่ไปโรงเรียนวันแรกหลังจากหยุดยาว น้องเจกลับกลัวชุดนักเรียน ไม่อยากใส่ ไม่อยากไป ... บอกแค่ว่าอยากจะจะไปเที่ยว แต่สุดท้ายก็ยอมไปโรงเรียนแต่โดยดี อาจจะมีโยเย งอแงบ้าง เพราะหยุดไปนานเหลือเกิน ตอนที่คุณครูสุ ครูประจำชั้นออกมารับ ครูอุ้มน้องเจแล้วกอดแน่นเลย บอกว่า "น้องเจ ... หยุดไปนานมากเลย ... ครูคิดถึงนะคะ ไปเล่นกะครูสุนะครับ" น้องเจก็ยังคงไม่หายงอแง แต่พอช่วงบ่ายที่ไปรับน้องเจที่โรงเรียน ครูเล่าให้ฟังว่า "น้องเจน่ารักมากเลย ช่วยเหลือตัวเองได้เยอะขึ้นกว่าตอนก่อนหยุด น้องเจบอกครูและเพื่อน ๆ ในห้องด้วยว่า --- คิดถึงและอยากมาโรงเรียนมาก ๆ" ตรงนั้น น้องเจมีแทรกเสียงเล็ก ๆ เข้ามาด้วยว่า "เจ่เจ๊ ไม่อึ๊ใส่แพมเพิร์สแล้วนะครู .. เจ่เจ๊นั่งส้วมด้วยล่ะ --- คือเป็นความภูมิใจของน้องเจที่ช่วงวันหยุด เค้ายอมนั่งโถส้วม แล้วเวลาเจอใครเค้าก็อยากจะบอก (สัปดาห์นั้นครูก็สอนเรื่องการเข้าห้องน้ำ การใช้โถส้วม ทำนองนั้น กันก็หวั่นว่าน้องเจเชื่อครู ไม่ได้มาแล้วจะทำได้เหรอ ปรากฎว่าโชคดีมาก ที่ฝึกไปฝึกมา ก็พอ ๆ กับที่บทเรียนที่น้องเจเรียน และทำได้พร้อม ๆ ไปด้วยเลย)

ครูยังชมอยู่ว่า "วันนี้ยืนเคารพธงชาติน่ารักมาก ๆ ค่ะคุณแม่ นิ่ง สงบ ไม่เล่น ไม่วิ่งกะเพื่อน ๆ เหมือนที่เคยทำ" น้องเจก็อมยิ้มแบบภูมิใจ (มะม๊าก็ภูมิใจคร๊าบบบบ ... ที่มาโรงเรียนคราวนี้ดีขึ้นกว่าเดิม)

วันถัดมาที่ไปโรงเรียน ยิ่งร้ายกว่าการกลัวชุดนักเรียน คราวนี้เล่นไม่ยอมใส่รองเท้านักเรียนแฮะ น้องเจว่าถ้าใส่ชุดนี้แสดงว่าไปโรงเรียน กันก็ได้แต่บอกว่าวันนี้เค้าเรียกว่า "ชุดพละ" วันนี้จะไปเรียน "กอล์ฟ" กัน ด้วยความไวของน้องเจสวนกลับมะม๊าทันควันว่า .... เล่นกอล์ฟที่ไหน ก็เลยต้องเฉไฉตอบน้องเจไปว่า ... "เล่นที่สนาม" ก็เลยยอมแต่งตัวและร่าเริง ในวันนั้น น้องเจได้เป็นตัวแทนเพื่อน ๆ สาธิตการแปรงฟันให้เพื่อน ๆ ดู ได้ร้องเพลง เล่น เต้น อย่างสนุกสนาน

แล้วที่ครูชมเรื่อง "ยืนตรง .. เคารพธงชาติ" เมื่อวานนี้ แล้วววววว ... ดีก็แตกกกกกกกก (จนได้) !!!!
วันนี้ครูบอกว่า "น้องเจวิ่งเล่น กะ เพื่อน ๆ ด้วยความสนุกสนานเหมือนเคย (อีกแล้ว)" ...
ครูเรียกน้องเจ ... แล้วถามน้องเจว่า "น้องเจคร๊าบบบ ... ไม่ยืนตรง เคารพธงชาติ ... คนไทย ป่าวววววว"
น้องเจ (ที่สนุกกะการวิ่งเล่นกะเพื่อน ๆ) ตอบครูว่า ..... "ป่าว ๆ ๆ ... เจ่เจ๊ ... คนจีนคร๊าบบบบบ"

ฮ า ...................... ฮ า (เรียกเสียงหัวเราะให้กับครูหลายคนที่ยืนตรงนั้นเลย)

ปล. ตอนที่ครูเล่ากันฟัง ครูก็หัวเราะ กันก็ขำแล้วก็หัวเราะนะ เพราะไม่เคยสอนน้องเจพูดอย่างงั้น เค้าพูดเองเออเอง (เล่าให้อาม่า อากง อากู๋ และคุณพ่อน้องเจฟัง ... เค้าก็ขำกลิ้งกันเลย ... 555+

"

Comment

You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!

Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

Comment by อรนัย รักในหลวง on July 5, 2009 at 1:46pm

Comment by sinchai on July 4, 2009 at 11:47am: น้องนลก็เปงคงจีนเหมืองกัง งะ อิ อิ

Comment by แม่ดีดี on July 1, 2009 at 2:41pm: น่ารักจังค่ะ...เจเจ ไม่มีอาการ วัยรุ่น สองขวบบ้างเหรอคะ....ดีดีกะลังพีคเลย ....โนโน้โนโน่........กะหมาม้าทุกวัน.....ให้ทำอะไร ชีก็ไม่เซย์เยสซะที ....เหนื่อยจิต...เคยคิดว่าลูกสาวจะเลี้ยงง่าย...(แอบดีใจที่ได้ลูกสาวสมใจ.)..น่าจะนั่งพับเพียบเล่นขายของ...ทักเปียแต่งตัวน่ารัก....นี่ชี..แต่งตัวออกจากบ้าน..บอกหม่าม้า"ดีดีไม่มั่นใจ...เปลี่ยนชุด" ...กรรมมาก...วันศุกร์ชุดไทย..เสื้อเหลืองนี่...เปลี่ยนซะสองรอบกว่าจะสวยมั่นใจ..."สวยเด้ง เด้งๆของชี"...พร้อมออกจากบ้าน...ไปโรงเรียน สายทุกวัน ไม่ต้องพูดเรื่องเครพธงชาติเลย..มิเคยไปทัน