เมื่อมีเด็กสองภาษา(พ่อแม่สร้างได้มากขึ้น)

[แม่น้ำมนต์]

ตั้งแต่เริ่มสอนลูกแบบเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ มาได้เกือบปีครึ่งตั้งแต่วันที่เราพูดภาษาอังกฤษกับลูกแล้วถูกสายตาตั้งคำถาม บางคนก็ว่าไม่เอาหรอกเดี๋ยวลูกจำผิดๆ จะบ้าเหรอลูกพูดยังไม่ได้เลยจะสอนภาษาอังกฤษ เดี๋ยวสำเนียงไม่ดี ..... มากมาย บางครั้งมากมายจนรู้สึกว่าไอ้ที่เราทำมันประหลาด หรือเปล่า แต่ก็ยังทำตอไปเรื่อยๆเพราะเห็นเด็กๆ ในเวปนี้เป็นเด็กสองภาษาได้จริง แม้ในใจจังแอบกังวลว่าคนอ่อนภาษาอย่างเราจะทำได้เหรอ

จนวันหนึ่งเมื่อเวลาผ่านไปเริ่มมีพ่อแม่ใช้แนวคิดนี้มากขึ้น เด็กสองภาษาเริ่มมีให้เห็นมากขึ้น อย่างน้อยๆในเมืองเล็กๆ อย่างสัตหีบก็มีหลายครอบครัวเริ่มทำแบบเรา

อย่างเมื่อวาน พาลูกไปสวนนงนุช ตอนรอรถชมสวนก็พูดกับลูกไปเรื่อยๆ บอกให้รอรถอยู่ห่างๆถนน บอกว่าเราจะนั่งรถไปไหนก็เห็นพ่อแม่ลูกครอบครัวหนึ่งน้องประมาณสองขวบยิ้มๆแล้วมองที่เรา เราก็ยิ้ม(ในใจคิดว่าสงสัย เป็นคนจีน หรือเกาหลี หรือชั้นพูดภาษาอังกฤษอะไรผิดไปหรือเปล่า แม่ช่างเหาะทำมึนๆไป เจอกันครั้งเดียว) ตอนหลังเขามานั่งใกล้ๆ เลยรู้ว่าเป็นคนไทย เราก็พูดกับลูกต่อไปเรื่อยๆ ชวนดูนก ดูมดกันเสียงดังทั้งแม่ทั้งลูกลูกพูดผิดแม่แก้ให้ อันไหนไม่รู้ก็พูดไทยไป อธิบายกันไปแบบ อารมณ์ลูกสาวชอบมากๆพูดไม่หยุด

ตอนหลัง แอบได้ยินคุณพ่อถามน้องว่า do you want some water? อ้าว พวกเดียวกับเราหรือป่าวเนี่ย เลยแอบฟังต่อ เฮ้ยสงสัยใช่ แน่

พอลงรถเลยเข้าจู่โจม ปรากฏว่าใช่จริงๆ ด้วย ดีใจมากเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอพ่อแม่ไทยพยายามสร้างเด็กสองภาษาเองแบบนี้แถวบ้าน(นอก)

ตอนนี้เราไม่ได้เป็นพวกประหลาดอีกต่อไปแล้ว พ่อแม่อ่อนภาษาอย่างเราก็ทำได้ แม้จะยังไม่สมบูรณ์นัก แต่เรากำลังเรียนรู้ไปพร้อมๆกัน วันนี้แน่ใจแล้วว่า โรงเรียนสองภาษาที่เรากังวลไม่ใช่คำตอบของทุกคำถาม

แม้ยังมีอีกหลายคำถามที่รอการพิสูจน์เช่นจะเป็นยังไงเมื่อลูกเจอฝรั่งๆเพราเรายังไม่สามารถหา สังคมสองภาษาแถวบ้าน ให้ลูกได้ อีหลายข้อบกพร่องที่รอการแก้ไข เช่นตอนนี้น้องพูดกลับไวย์กรณืในภาษาไทย(เช่น หนูชอบคุณแม่เสื้อ) น้องพูดไม่มีหางเสียง (อาจเพราะพูดภาไทยน้อยไป) แม่ยังไม่คล่องไวยกรณ์(อันนี้ปัญหาใหญ่) และอีกหลายเรื่องที่ยังรอการ ปรับปรุง แต่วันนี้อบอุ่นใจที่เราไม่ได้เดียวดายอีกต่อไป ดีใจจัง

[แม่น้องเป้ยเป้ย]

คุณแม่ใช้เทคนิคอะไรในการสอนลูกค่ะ

[แม่น้องตะวัน]

เป็นเต่าเหมือนแม่น้องโบอิ้งด้วยคน แต่ก็จะพยายามค่ะ

[แม่น้องข้าวปั้น]

ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มสอนลูกเลยเพราะน้องเพิ่งจะได้ 4 เดือน แต่แม่เริ่มหัดท่องคำศัพท์ ซึ่งแม่ไม่เก่งภาษาอังกฤษเลย ไม่รู้จะสอนได้มากน้อยแค่ไหน

[Suwasa Prapaipichit]

เหมือนกันคะ แต่เราไม่ค่อยอายอ่ะคะ คนก็มองแปลกๆๆไป แต่ก่อนลูกพูดไม่ได้ เค้าก็คงมองเราบ้า แต่ตอนนี้ลูกพูดได้ เราก็ไม่สนใจคะ แถมเราว่าเป็นการช่วยให้คนอื่นไม่อายด้วยนะคะ
มีวันหนึ่ง เราไปกินข้าวที่ร้าน ก็สามคนพ่อแม่ลูก คุยกันภาษาอังกฤษ ตามปกติ แม้ว่าเราพูดกะสามี ต่อหน้าลูกเราก็คุบกัน ภาษาอังกฤษด้วย แ้ล้วมีอีกครอบครัวพาลูก สามขวบมากินข้าวด้วย พอเราพูด เราก็สังเกตุว่าเค้าก็มองเรา แต่เค้าพูดภาษาไทยตอนเดินเ้ข้ามากัน
พอสักพัก เค้ามองเราอยู่นาน เค้าก็หันไปพูดกะลูกภาษาอังกฤษบ้าง
เราเข้าใจว่าจิงๆแล้วเค้าก็พยายามสอนภาษาอังกฤษกะลูกแหล่ะคะ แ่ต่พอออกนอกบ้านเกิดการอายเลยไม่กล้าพูด พอเห็นเราไม่อาย เลยพูดบ้าง ซึ่งเารามองว่า เป็นสิ่งทีดีคะ

[คุณแม่น้องปารย์...ค่ะ]

คริคริ แม่จุ๊หมูก็ไม่เก่งค่ะ ใช้วิธีที่คุณครูท่านอื่นๆแนะนำ คือเรียนเสร็จเอาไปสอนเลย สู้ๆนะคะอยู่บ้านนอกเหมือนกันค่ะ

[อดิเรก]

ไม่เก่งภาษาของ แต่ล่ะคนไม่เท่ากันน่ะคับ ลองวัดกันเป็นเกรดกีกว่า A-D
ผมคิดว่าของผม D+ น่ะ 55++ อันนี้ให้เกรดตัวเอง ต้องเรียนอีกเยอะอ่ะ กว่าจะรู้เข้าใจ ลูกจะโตไปก่อนไหมน๊อ..??

[jinnylovetigtig]

เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆค่ะ

[แม่ติ๊ก&น้องต้นกล้า]

คุณแม่ไม่เก่ง แต่พยายามเพื่อลูก ก็น่าชื่นชมที่สุดแล้วคะ เรามาสู้ๆ เพื่อลูกกันดีกว่า (ติ๊กก็ไม่เก่งเหมือนกัน)

[แม่น้องโบอิ้ง]

แม่น้องน้ำมนต์เก่งอ่ะ สอนได้ขนาด อ้อยางไม่ไปถึงไหนเลย ยังเป็นเต่าอยู่เหอะๆๆ