หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

การเริ่มต้นภาษาอังกฤษที่บ้านเรา

ที่บ้านเราเริ่มจาก แม่เป็นผู้ที่ชื่นชอบภาษาอังกฤษก็อดไม่ได้ที่จะสอนลูก ตอนนั้นแม่ก็ยังก็ยังไม่ได้รู้ทฤษฎีการเรียนรู้ภาษาใดๆทั้งนั้น ตะวันเริ่มพูดตอน 1 ขวบ 8 เดือนแต่เธอก็สามารถที่จะพูดเป็นประโยคได้ในเวลาไม่นานหลังเริ่มพูดและชัดเจนทุกคำ และมีแอบเมาท์เด็กที่พูดไม่ชัดด้วยนะคะ เมื่อพูดภาษาไทยแข็งแรงแม่ก็เริ่มสอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษให้ตะวันเสมอ ย้ำว่าเสมอค่ะ แต่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษกับเธอ ยังนึกเสียดายถ้าพูดตั้งแต่ตอนนั้นหนูตะวันไปโลดแล้ว ตอนนั้นที่เริ่มสอนไม่ได้มีแผนอะไรคิดเพียงจะสะสมคำศัพท์ไว้ เวลาเรียนจะได้ท่องศัพท์น้อยลง เจออะไรแม่ก็จะบอกภาษาอังกฤษควบคู่ไปด้วยเสมอเริ่มจากสีต่างๆแต่ก็ไม่เคยทดสอบหรือประเมินลูกนะคะว่าได้หรือไม่อย่างไรจนวันหนึ่งลูกบอกว่า "ตะวันอยากได้ลูกโป่งสีชมพู pink ค่ะ" และก็จะพูดสีทั้งไทยและอังกฤษด้วยกันเสมอ แม่ก็ลองถามสีอื่นๆ เค้าก็ได้ค่ะแต่แม่ก็ยังคิดว่าเค้าท่องจำ จนเค้าถูกทดสอบด้วยคนอื่นด้วยวิธีการสลับให้ตอบเป็นภาษาอังกฤษบ้าง ไทยบ้าง ผ่านค่ะ แม่ได้เฮเลย ก็ขยายผลต่อด้วยสีอ่อนสีแก่และก็สอนตามความคิดแม่น่ะนะให้ลูกออกเสียง black ว่า บะ-แล็ค blue ก็ บะ-ลู green ก็ กะ-รีน ตอนนั้นเรื่อง Phonic ,phonetic ก็ยังไม่รู้เรื่องกะเค้า คิดเอาเอง เวลาสอนคำควบกล้ำของไทยก็ให้เค้าออกเสียงแบบนี้ เวลาเค้าพูดเร็วๆก็จะควบกล้ำได้ จากนี้ก็สอนหว่านเลยบอกคำไทยและอังกฤษควบคู่กันเสมอ จนวันหนึ่งแม่ลืมบอกอังกฤษให้ ลูกทวงค่ะว่า ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไร แม่ก็เลยต้อง update คำศัพท์เรื่อยๆค่ะ เพราะถ้าลืมเมื่อไรลูกจะทวงทันที ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไรล่ะแม่ ก็นับเป็น sign อันดีสำหรับบ้านเราค่ะว่าลูกสนใจอยากรู้ ชอบที่จะรู้ ก็เลยฉลุย สอนกันง่าย