หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

# - - - เพิ่งมานึกออกว่าเคยสอนน้องเจพูดภาษาอังกฤษ ... ตอนไปเวียดนาม - - - #

เอาเรื่องเก่ามาเล่า (อีกแล้ว) เป็นเพราะมานั่งนึกอยู่ว่าเคยสอนน้องเจพูดภาษาอังกฤษก่อนหน้านี้รึป่าว คิดไปถึงเมื่อตอนปีกลาย ได้พาน้องเจไปเวียดนาม ก็มีสอนภาษาเวียดนามให้น้องเจบ้าง (จากที่กันก็ฟัง ๆ เค้ามาอีกที) ทำให้น้องเจจำภาษาเวียดนามได้นิดหน่อย ทักทาย - บอกทาง - ขอบคุณ - วลีสั้น ๆ - ศัพท์ที่จะสั่งอาหาร พอได้กันทั้งแม่ทั้งลูกเลย เพราะเราฝึกกะพนักงานในโรงแรมบ้าง กะบริการ Taxi ที่เรานั่งประจำตอนอยู่ที่นั่นบ้าง ... มาจนถึงวันนี้ บอกได้คำเดียวว่ากันเก็บภาษาเวียดนามเข้ากรุไปเรียบร้อยแล้ว (แต่ไม่รู้น้องเจยังจะพอจำได้รึป่าวน๊า) !!!

กลับเข้าเรื่องตอนที่อยู่เวียดนามกันดีกว่า .. ตอนนั้นน้องเจอายุประมาณ 2 ขวบ 3 เดือน ก็คุยรู้เรื่องแล้ว ตอนขาไปก็ไม่เท่าไหร่เพราะเราไปสายการบินไทย ยังพูดไทยอยู่ ตอนเครื่องลงที่ฮานอย ก็ไม่มีอะไรยากมากมาย แป๊บ ๆ ๆ ก็ออกมาแล้ว เลยไม่มีปัญหาอะไร !!!

อยู่ไปอยู่มา ... สถานการณ์ก็บีบให้เราต้องพูดภาษาอังกฤษ (และไทยบ้าง 555+) - - เพราะคนที่นั่นพูดภาษาอังกฤษกะเค้า เค้าก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง (พอ ๆ กะบ้านเราเวลาเจอชาวต่างชาติอะค่ะ) ลูกน้องของพ่อน้องเจบอกว่า ... ไหน ๆ ก็คุยไม่รู้เรื่องกันแล้ว ก็พูดไทยกะมันไปเลย ... 555+ ก็เคยนึกขำนะว่ามันจะรู้เรื่องเหรอเนี่ย พอไปกันเป็นกลุ่มเนี่ย น้อง ๆ Engineer เล่นมุขนี้เลย ... เฮ้ย!!! คนเวียดนามฟังรู้เหรอ ... มันไปถูกทางด้วย 555+ (ตลกดี) ก็มีบ้างที่เจอคนเวียดนามที่พูดไทยได้ (แต่ไปเขมรเนี่ย สะดวกกว่าจริง ๆ นะเนี่ย) ก็มีบ้างที่หวิดดับ ... เพราะเราคนไทย เราเชียร์บอลไทย คนขับ Taxi เชียร์เวียดนาม เค้าก็คงฟังเรารู้ว่าเราวิจารณ์บอล เค้าเลยจอดหน้าโรงแรมแทนที่จะส่งเราตรงด้าน Lobby เหมือนกะที่คนอื่นเค้าส่งกัน 555+ (ประหนึ่งว่า ... ไป ๆ ๆ รีบ ๆ ลงไปซะ หนวกหูจะตายอยู่แล้ว ไหนจะน้องเจ ไหนจะน้อง ๆ Engineer หลายคน แล้วก็กันอีก ... 555+)

น้องเจเริ่มชิน ก็เริ่มเลยล่ะ สอนน้องเจทักทายภาษาอังกฤษ ทุกวันน้องเจจะไป Say Hello. How are you? กะ สาว ๆ ที่ Reception แล้วก็จะฝากคีย์การ์ด พอไปข้างนอกกลับมา ก่อนที่จะลงจากรถ กันจะเตี๊ยมกะน้องเจก่อนว่าให้ไปเอาคีย์การ์ด น้องเจจะพูดทุกครั้ง Five-Oh-Two, please. (กันว่าผู้หญิงเวียดนามยิ้มยากนะ แต่เค้าเจอน้องเจอย่างงี้ทุกวัน ... เค้ายิ้มแล้วมาคุยกะน้องเจทุกวันที่อยู่ที่นั่นเลย ตอนจะกลับ .. ก็ยังรู้สึกว่าใจหายจังเลย ...นี่เราจะกลับแล้วเหรอเนี่ย !!!)

พอไปทานอาหารข้างนอก ก็จะมีบ้างที่แซม ๆ ภาษาเวียดนาม แล้วก็มีบางทีที่เค้าพูดอังกฤษได้ โดยเฉพาะร้านอาหารญี่ปุ่น ก็ได้พูดอังกฤษเยอะนิดนึง กันเอาเมนูมา ก็จะให้น้องเจดูรูปแล้วสอนอ่าน พอพนักงานมารับออเดอร์กันจะให้น้องเจสั่งเองค่ะ ซึ่งก็ทำให้น้องเจสั่งได้ค่ะ เช่น Tempura set, please. Chawan Muchi (เขียนอย่างงี้ป่าวไม่รู้) แต่กันก็สอนนะว่า ... Streamed Egg. บางทีเค้าก็สั่งเอง Fried Rice. บางทีอยากกินปอเปี๊ยะ (ซึ่งเป็นเมนูที่น้องเจสั่งบ่อยสุดเลยค่ะ) Spring Rolls, please.

จนถึงวันนี้ ... เวลาก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วนะ .. น้องเจก็ยังจำได้อยู่

วันนี้กันก็ถามไปว่าอยากกินอะไร (เป็นภาษาอังกฤษ) น้องเจก็ตอบมานะ (สด ๆ ร้อน ๆ เมื่อบ่ายนี้เอง ...) Mama! Spring Rolls, please กันงี้ยิ้มแก้มปริเล้ยยยย!!! เอาน่า ... ยังได้ศัพท์อาหารไม่เยอะมาก แต่พอพูดได้ แค่นี้ มาะม๊าก็ดีใจแล้วคร๊าบบบบบบบ (ก็ใครจะไปคิดอะว่าจะจำได้ .... 555+

*** ขอบคุณที่แวะอ่าน .. เรื่องเก่ามาเล่าใหม่ของ MaMa n'JaY ค่าาาา ***