หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

ผลจาก 2 ภาษา

สวัสดีค่ะหลังจากที่หายไปนานไม่ค่อยได้เข้ามาโพสต์บล็อกสักเท่าไหร่ วันนี้มีเวลาลูกสาวไม่กวนขอโพสต์สักหน่อยเผื่อว่าจะเป็นกำลังใจให้พ่อแม่ท่านอื่นได้บ้างนะคะ ขอบอกก่อนว่าได้อ่านเจอหนังสือ2 ภาษาพ่อแม่สร้างได้เมือ่ประมาณเดือนตุลาคมปีที่แล้วค่ะและก็ได้เริ่มปฏิบัติการคือพูดกับน้องทันทีเลยค่ะ ตอนนี้เป็นเวลา 7 เดือนแล้วค่ะ มีลูก 2 คนค่ะชื่อน้องข้าวสวยและน้องข้าวจ้าว ผลที่ได้คือน้องข้าวสวยสามารถโต้ตอบกับเราเป็นภาษาอังกฤษได้ประมาณ60% สามารถฟังเราได้และเข้าใจ 100% และเมื่อประมาณกลางเดือนมีนาคมที่ผ่านมาค่ะคุณแม่ไปรับสมุดพกโดยข้าวสวยเรียนเป็นระบบ 2 ภาษาคือมีครูที่เป็นฟิลิปปินส์ สอนอยู่ในห้องด้วยค่ะและครูฟิลิปปินส์ เขียนประเมินผลว่า Kaosuay is a wonderful girl, and I'm happy to have had her in my room. She is enthusiastic about participating and is listening to directions more carefully. She, sometimes, utters words or sentences that surprise me a lot, and she uses her vocabulary skills to construct sentences. Please encourage this keen interest over the summer by exposing her more to English listening or visual materials. คือครูบอกว่าเด็กระดับข้าวสวยที่อยู่ในห้องส่วนมากจะรู้คำศัพท์แบบเป็นบางคำไม่มาก แต่สำหรับข้าวสวยครูแจ้งว่าเค้ามีคำศัพท์อยู่ในหัวมากพอที่จะสร้างประโยค ยกตัวอย่างเช่น (อันนี้ครูเล่าให้ฟังค่ะ) พอดีก่อนปิดเทอมข้าวสวยมีการแสดงบนเวทีและเค้าต้องซ้อมมีอยู่วันนึงค่ะ ครูบอกว่าข้าวสวยเต้นไม่สวย

Teacher: Kaosuay Today you don't pay any attention in dancing. Your friends can go back home but you,kaosuay, need to practice some more.

แล้วข้าวสวยก็ซ้อมเต้นต่อค่ะ แล้วเค้าก็ถาม teacher ว่า Can I go back home. ครูก็บอกว่า No! ข้าวสวยก็เต้นต่อค่ะ แล้วเค้าก็ถามอีก Can I go back home. ครูก็บอกอีกว่า No! เค้าก็เลยพูดกับครูว่า May I go back home please! พร้อมกับยกมือไหว้ขอร้อง ครูเค้าประหลาดใจมากว่า ข้าวสวยสามารถเปลี่ยนประโยคคำถามให้เป็นประโยคขอร้องได้ ครูก็เลยพูดกับข้าวสวยว่า Kaosuay how come I never teach you that way. Why you can speak like that? ข้าวสวยตอบครูไปเลยค่ะว่า My mom speaks English with me at my home. ครูก็เลยถามกลับว่า What about your dad? ข้าวสวยทำมือแล้วบอกกับ Teacher ว่า Just a little.ส่วนข้าวจ้าวลูกคนที่สองเค้าสามารถฟังคำสั่งต่าง ๆ ได้รู้เรื่องและสามารถบอกสิ่งที่ต้องการได้เป็นคำและบางทีก็เป็นวลีสั้น ๆ เช่นวันนั้นเค้าต้องการเอาน้ำให้สุนัขที่บ้านกินแต่เค้าเปิดก๊อกน้ำเองไม่ถึงเค้าก็ตะโกนว่า Mommy help me please! และมีอีกเหตุการณ์คือ ข้าวจ้าวเล่นอยู่แล้วไม่ยอมขึ้นบ้านเราก็บอกเค้าว่า If you won't go. I will go and you stay overhere. เราก็ทำท่าจะเดินไปค่ะ เค้าก็บอกว่า Mommy wait for me. ตอนนี้ข้าวสวย 4 ขวบค่ะ และข้าวจ้าว 2 ขวบนี่คือศักยภาพของเด็กที่ตอนแรกเราก็ท้อว่าเค้าจะทำได้มั้ย ทำได้จริงเหรอ พ่อแม่คนไหนคิดจะเริ่มอย่าลังเลค่ะ ไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าไม่ทำโอกาสที่ลูกเราจะพูดได้เป็น 0 ถ้าเริ่มทำ ลูกเรามีโอกาสที่จะพูดได้ 50-50 แล้วคุณจะเลือกแบบไหนคะ 0 หรือ 50

จูค่ะ