เมื่อตั้งใจจะสอนลูกทั้งสองให้เป็นเด็กสองภาษา สร้างได้โดยพ่อแม่ (เปลี่ยนสโลแกนซะงั้น) ก็เริ่มทำทันที แต่ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยเพราะแย่งกันสอนภาษาอังกฤษ แต่ให้รู้ซะบ้างในบ้านน่ะ "ครายยยยยหญ่ายยยยยย"
ลูกคนโต 4 ขวบ 9 เดือน ค่อนข้างยากตรงที่เค้าถนัดภาษาไทยไปซะแล้ว แต่ยังดีที่มีทุนเดิมจากคำศัพท์ทั้งหลายที่คอยป้อนให้ และสำเนียงที่แม่เน้นนักเน้นหนาว่าสำคัญไม่น้อยนะลูก
ลูกคนเล็ก 1 ขวบ 7 เดือน เริ่มพูดได้นิดหน่อย แต่ก็ยังง่ายหน่อย ป้อนไรก็รับ
แล้วก็โชคดีที่มีลูกสองคน
เวลาพี่ชายงอแงไม่อยากให้แม่พูดภาษาอังกฤษ ก็ใช้ลูกสาวเป็นเครื่องมือ เช่น สอนน้องให้แม่หน่อย หรือ ถ้าลูกเบื่อแม่สอนน้องคนเดียวก็ได้ (หายเบื่อแทบไม่ทัน หุหุหุ)
สอนกันไปมา น้องสาวเลียนแบบพี่ชาย พี่ชายก็ภูมิใจ แม่ก็สบาย :D
บางครั้งก็เหนื่อยนะเพราะนึกไม่ออก จะบอกให้ลูกสาว "เงยหน้า" จะเช็ดคอให้ก็นึกไม่ออก ถ้าเราพูดแบบแปลไทยเป็นอังกฤษมันมีกรอปเยอะจริงๆ บางทีต้องเลี่ยงรูปประโยคไปเป็นแบบอื่น แต่คงความหมายเดิม (ลูกรู้มั้ยเนี่ยว่า มันไม่ง่ายเลยนะลูก)
แต่อยากบอกพ่อแม่ทุกคนที่กำลังจะสร้างเด็กสองภาษาว่าถ้าเราพูดบ่อยๆเดี๋ยวคำต่างๆมันจะหลั่งไหลมาเอง
ต้องขอบคุณคุณพงษ์ระพีสำหรับแรงบันดาลใจและแนะนำให้รู้จักเพื่อนที่ดีอย่าง 'Caillou'
คุณแพท ที่ปรึกษากิติมศักดิ์ (คุณแพทอาจจะไม่รู้ตัว อิอิ) และเปิ้ล เพื่อนที่มีสามีเป็นฝรั่งที่คอยให้คำปรึกษาเวลานึกคำไม่ออก บางทีท้อๆก็บ่นกะเปิ้ล
เปิ้ลบอกว่า อย่าเบื่อเลย เรารู้แล้วไม่บอกลูก เดี๋ยวลูกโตไป กลับมาว่าเราได้นะว่า แม่ "งก" จัง รู้อะไรดีๆก็ไม่แบ่งกันบ้างเลย :)
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้