เฮ้อ...อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตากะว่าจะสอนลูกให้พูดสองภาษาให้ได้ แต่ต้องมาสะดุดเพราะขาดความมั่นใจเสียแล้วละค่ะ พอคุยกะเพื่อนๆ ที่ทำงาน (บางคนก็มีลูกแล้วนะ บางคนก็ยังไม่มี) เผื่อใครจะสนใจเหมือนเราบ้าง เหมือนมีดแทงกลางหลังเลยค่ะ ว่าเราว่าแล้วจะสอนได้เหรอในเมื่อเราเองก็พูดยังไม่ได้เลยเราก็ตอบไปว่าก็เรียนไปพร้อมๆ กับลูก แล้วก็โชว์หนังสือให้ดู เขาก็ว่าแล้วต่อไปถ้าลูกถามละเธอจะตอบเขาได้เหรอ แล้วเด็กก็ขึ้สงสัย เราก็บอกว่า i don't know (เหมือนคุณพงษ์ระพี) ไปก่อนแล้วค่อยไปหาคำตอบให้ เขาก็ว่าเราอีก(แน๋ะ) ว่าลูกมันคงว่าอะไรแม่นี่ถามอะไรก็ไม่รู้ไม่รู้ เล่นซะแบบเรานี่ขาดความมั่นใจ ยิ่งไม่มีความมั่นใจอยู่แล้ว แต่ก็ไม่คิดที่จะเลิกสอนหรอก จริงตัวเราเองเราก็รู้ว่าเรามีศักยภาพแค่ไหน เรารู้ว่าเราไม่เก่งภาษาอังกฤษแต่ชอบนะ ตั้งแต่เด็กๆ เลยเคยอยากเรียนเอกภาษาอังกฤษดัวยซ้ำ แต่ตอนนั้นพ่อแม่ไม่เห็นด้วยเลยต้องเรียนอีกคณะนึง ซึ่งก็ไม่ค่อยได้ใช้ แต่เกรดเราก็ด้วยมาก แต่พูดไม่ได้เลย เห็นฝรั่งก็พูดไม่ออก ผิดๆ ถูกๆ หรือแม้แต่อาจารย์จะสอบพูดก็นึกไม่ออกแล้วว่าจะพูดยังงัย ได้แต่ท่องจำแล้วนำไปพูด ถึงจะสอบผ่าน (เฮ้อ) แต่เพื่อนคนนี้เขานะจบเอกภาษาอังกฤษมาเลย She มีความมั่นใจมากกับภาษาอักกฤษของ She เวลาเราพูดกับเขาแบบว่าเป็นแค่ศัพท์ แล้วเราออกเสียงผิด หรือพูดผิด She ก็จะทักเลยแบบทำซะเราอายไม่กล้าพูดไปเลย ทำให้เราเองก็ขยาดไม่กล้าไปเลย คือถ้าบอกเราแบบว่า คำนี้ต้องพูดว่าอย่างนี้นะถึงจะถูก แต่หล่อนไม่ค่ะ แถมหัวเราะเราอีกต่างหาก ก็เลยเป็นที่มาว่าเราจะสอนลูกได้เหรอ บางครั้งก็ตอบไปว่าต้องมาอ่านหนังสือถึงจะรู้ หลายๆ คนก็มักจะว่าเราใส่ให้ลูกเยอะ ยัดเยียด ลูกมากเกินไปรึเปล่า เราก็บอกว่าเปล่านะ คือถ้าไม่เป็นพ่อเป็นแม่เองก็จะไม่รู้หรอก อีกอย่างวัยนี้เป็นช่วงโอกาสทองของพ่อแม่เลย ที่ต้องฉวยโอกาสไว้ เราก็แค่พูดเรื่องในชีวิตประจำวัน และเราก็รู้ว่าเด็กสมาธิเขาจะสั้นทำอะไรได้ไม่นานหรอก แต่เพียงแค่ขยันที่จะใส่ให้ลูกแค่นั่นเอง พูดแล้วก็ไม่รู้ว่าจะสอนลูกได้รึเปล่า ตอนนี้น้องเองก็อายุ 1.4 ปี กว่าๆ แล้ว เริ่มพูดได้เป็นประโยคสั้นๆ ตอนนี้พูดภาษาไทยชัดแล้ว เราก็สอนเขานานแล้วละ ตั้งแต่รู้จักหนังสือนี้ ก็สอน a b c แต่อาจจะสอนผิดๆ ไปบ้าง (เพราะเพิ่งมาซื้อหนังสือเมื่อเร็วๆ นี้เองจึงรู้ว่าสอนผิดอยู่) เช่น A ant มด egg ไข่ แต่ดึใจมากเลย ลูกจำได้ พอเขาเห็นไข่ ก็จะพูดเลย egg ไข่ ส่วนตุ๊กตาหมีจะเรียก ว่า b bear b ball ถ้าจะนอนเราก็จะบอกเขาว่า ไปลูกไป bedroom นอนเอ๋ เอ๋ บางทีเขาก็พูดกับพ่อว่า (เวลาอยู่ในห้องนอน) bedroom อะไรประมาณนี้ เราเองก็เกร็งๆ กลัวสอนลูกผิด (โดยเฉพาะประโยค) เลยทำให้ตอนนี้ไม่ค่อยไปถึงไหน ได้แค่ศัพท์ง่ายๆ ที่เราจำได้ แต่ถ้าผูกเป็นวลี หรือประโยค แถบจะไม่ได้เลย ยิ่งพอมานึกถึงที่เพื่อนเราว่าเรายิ่ง แย่ไปใหญ่ ไม่กล้าไปเลย อีกอย่างบ้านเราอยู่ต่างจังหวัด ค่อนข้างจะห่างเมือง ทำให้สื่อการสอนเราค่อนข้างน้อย เพราะนานๆ จะเข้าไปในเมืองที หรือเวลาสงสัยอะไรจะถามใครใน อินเตอร์เน็ตก็ต้องรอวันที่มาทำงาน จ-ศ เท่านั้น เลยเสียโอกาสค่อนข้างเยอะ แต่ก็พยายามหาซื้อ vcd dvd ที่มีเสียงซาวแทร็ก มาเปิดให้ลูกดู ซึ่งเราก็ไม่แม่นด้วยซิ เฮ็อ ระบายมาซะยาว แต่ก็สบายใจขึ้น แต่ยังงัยก็ไม่คิดล้มเลิกความตั้งใจหรอกนะ อย่างน้อย ถึงเขาพูดไม่ได้ จำศัพท์ได้บ้างก็ไม่เป็นไร ยังงัยลูกก็ได้ไปบ้างพัฒนาการของลูกก็ดีขึ้นดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเพื่อลูกเลย ก็จะสนับสนุนด้านอื่นๆ ไปด้วยก็แล้วกัน สู้ สู้...เพื่อลูก เย้!
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้