โอ๋...จัง's Blog – June 2011 Archive (2)

      คำพูดคนอื่น เมื่อเห็นเราสอนลูกเป็นภาษาอังกฤษ แล้วลูกพูดช้า พูดไม่ชัด เค้าก็ยิ่งแสดงความไม่เห็นด้วย พาลไปถึงการเข้ามาแนะนำว่าเราควรเลี้ยงลูกอย่างนั้นอย่างนี้ เช่นลูกชายเราเกาะเราแจเวลาไปแปลกที่และมีคนเยอะ เค้าก็ว่าเราควรจะฝึกลูกให้กล้าแกร่ง ไม่ใช่อะไรก็พ่อๆ แม่ๆ(ลูกเราเพิ่งสองขวบครึ่งเองนะ) คนอื่นไม่ได้มาอยู่กับเราตลอด แต่ชอบประเมินเราเท่าที่เขาเห็น เราเลิกหวั่นไหวกับคำพูดคนแล้ว ตั้งแต่เราพิสูจน์ด้วยตัวเองได้ว่า เราและสิ่งที่เราคิด…

  เจอความกดดันจากรอบข้างแม้กระทั่งคนที่ร่วมคิดวางแผนอนาคตให้ลูก เมื่อลูกยังไม่พูดได้มากและออกเสียงได้ไม่ชัดเท่าเด็กในวัยเดียวกัน และจากการอ่านหนังสือเด็กสองภาษาเล่มอื่นๆ พ่อแม่บางคนก็ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษกับลูกตลอดเวลา พี่บิ๊กเองก็บอกเสมอว่าให้เลือกตามความเหมาะสม เราจึงถอยมาหนึ่งก้าว

 คืนหนึ่งระหว่างอ่านนิทานภาษาไทยให้ลูกฟัง ตัดสนใจถามลูกว่า "หนูอยากให้แม่พูดกับลูกอย่างนี้ตลอดไหม" ลูกมองหน้าเราแล้วพยักหน้า เราปรึกษาสามีและตัดสินใจค่อยๆพูดภาษาไทยกับลูก…