สับสนจริงมั๊ยลูกเรา

[แม่นู๋ยิ้ม]

สวัสดีค่ะ ขอเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่นะคะ ตอนนี้มีกังวลว่าทำไมลูกเราเรียก mom ,Ma หรือ dad , da ยังไม่ได้ เค้าขวบครึ่งแล้วค่ะ เห็นเด็กอื่นเล็กกว่าพูดได้เยอะแล้ว น้องเค้าพูดได้แต่คำที่เราคิดว่ายาก เช่น ball , Shasha เพื่อนเด็กเค้า คือเราเน้นพูดแต่ไทยกับน้องค่ะ แต่พวกการ์ตูนเป็นภาษาอังกฤษหมด ส่วนคุณพ่อเป็นต่างชาติ ช่วงสองสามเดือนนี้ต้องไปทำงานอยู่ต่างประเทศช่วงนี้เลยไม่ม่ใครใช้ภาษาอังกฤษกับเค้า หลังจากเรียนที่ตปท มาเพียงสี่เดือนค่ะ เหตุนี้หรือเปล่าคะที่เค้ากำลังสับสนในภาษา ในขณะเดียวกันเค้าก็เข้าใจและสามารถสื่อสาร(ภาษาเค้า)กับเราได้ดีทั้งไทยและเทศค่ะ เพราะลองทดสอบสั่งเป็นอังกฤษ แต่คนรอบข้างยังแปลกใจว่าทำไมยังพูดไม่ได้สักที นึ่ก็ไม่แน่ใจว่ายิ่งจะทำให้เค้าพูดช้าขึ้นอีกหรือเปล่าเพราะอีกไม่กี่เดือนต้องย้ายไปจีน น้องเค้าต้องเรียนภาษาจีนอีกค่ะ

[prapasri loung-on]

จากเรื่องราวที่คุณแม่นู๋ยิ้ม อธิบาย ค่ะ ไม่ใช่พฤษติกรรมที่น้องสับสนค่ะ จากการที่เค้าสามารถพูดภาษาอังกฤษในการ์ตูนได้ และ ปฎิบัติตามได้เมื่อแม่สั่งภาษาอังกฤษ  แต่เป็นเพราะน้องไม่ต้องการพูดคำนั้น ๆ ค่ะ  และแนะนำว่า หากต้องการให้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก คุณแม่และผู้ใกล้ชิดจะต้องพูดภาษาอังกฤษค่ะ  จะทำให้เขาสื่อสารกับคุณแม่ตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษได้เร็วยิ่งขึ้นค่ะ  หากคนรอบข้างพูดภาษาไทยมากกว่าเขาก็จะพูดภาษาไทยได้มากกว่าเป็นปกติค่ะ  และในกรณีที่คุณแม่ต้องย้ายไปจีน แล้วต้องเรียนจีนด้วย อันนี้จะทำให้เด็กสับสนหรือไม่นั้นตอบได้เลยค่ะว่าไม่สบสนค่ะ ขึ้นอยู่กับคุณแม่แล้วค่ะ ว่าต้องเปรียบเทียบสิ่งที่ทั้ง 3 ภาษา แปลเหมือนกัน อย่างเช่น กระต่าย (ภาษาไทย)  แลบบิท(อังกฤษ)  ภาษาจีนไม่ทราบค่ะ  ไม่แน่ใจว่าน้องไปอยู่จีนเลย หรือว่าไป ไปมามา ค่ะ หากคุณแม่ไทย คุณพ่ออังกฤษก็ควรจะให้เน้นไทยกับอังกฤษ  ก่อนค่ะ  แต่หากต้องไปอยู่จีนเลย  ก็ให้เขาเน้นจีนกับอังกฤษก่อนเลยค่ะ  เพราะคุณแม่ใกล้ชิดกับเขา ภาษาไทยเขาจะได้จากคุณแม่ค่ะ  ส่วนภาษาจีนเขาจะได้จากคนรอบข้างและ โรงเรียน  ส่วนภาษาอังกฤษที่จะต้องใช้กับคุณพ่อนั้น คุณแม่จะต้องเพิ่มให้เขา และฝึกพูดกับเขา ทั้งไทยและอังกฤษเป็นหลักค่ะ   สรุปค่ะ  ผู้ใกล้ชิดมีอิทธิพลกับการพูดแต่ละภาษาค่ะ

[แม่นู๋ยิ้ม]

ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำ คือเราตัองการให้เค้าได้ทั้งไทยและอังกฤษ และคงเป็นไปได้กระมังถ้าได้จีนด้วยค่ะ(แอบคาดหวังค่ะ) เพราะเราต้องไปอยู่จีนสักสามปีเป็นอย่างต่ำ มีเพื่อนชาวปากีสถานบอกว่าเด็กช่วงก่อนสามขวบสามารถรับรู้เรียนรู้ได้ถึงห้าภาษา ในขณะเดียวกันเพื่อนบ้านดิฉัน เป็นชาวไต้หวัน มีลูกสาววัยประมาณสามขวบเศษ เค้าพูดได้ทั้งจีน(พูดกับคุณพ่อ) สเปน(พูดกับคุณแม่) และอังกฤษใช้ในโรงเรียนและเพื่อนๆ แต่หลังๆชอบพูดอังกฤษกับสเปนเพราะติดเพื่อนและเพื่อนแม่ส่วนใหญ่เป็นลาติน เพื่อนของดิฉันอีกสามครอบครัว ชาวเกาหลี ญี่ปุ่นและเยอรมัน ปรากฎว่าเด็กน้อยชาวเยอรมันสามารถพูดตอบเป็นภาษาอังกฤษได้ก่อนและมากกว่าเพื่อนในวัยเดียวกัน ดิฉันเลยตั้งสมมุติฐานว่าเป็นเพราะสิ่งแวดล้อมหรือเปล่าคือคนใกล้ชิดเพื่อนของคุณแม่พูดภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาตัวเองเลยซืมซับไว แต่สังคมเกาหลีกับญี่ปุ่นมักจะจับกลุ่มและพูดภาษาตน(แย่จังแอบสังเกตการณ์ตั้งแต่ตอนตั้งตรรภ์ ^^) ซึ่งนั่นก็น่าเป็นบทสรุปในแนวคิดเดียวกับทางคุณประภาศรีค่ะที่ว่า ผู้ใกล้ชิดมีอิทธิพล ดิฉันจะเน้นภาษาไทยตลอดไปค่ะ. และจะไม่กังวลเรื่องลูกเรียกเรายังไม่ได้ค่ะ -:)