เว็บทั้งหมดจะย้ายไปที่ www.2pasa.com แล้วนะครับ ตามไปที่นั่นได้เลย

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

ถุงมือถุงเท้าน่ารักๆของลูก VS ความชะล่าใจของแม่

หากย้อนเวลาไปเมื่อสัก 5 ปีที่แล้ว ตอนเริ่มสวมบทบาทแม่มือใหม่..หนังสือนิตยสารเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกจะกองอยู่รอบตัวเต็มไปหมด อ่านๆๆๆๆ ถึงแม้ว่าจะเชื่อมั่ง ไม่เชื่อมั่งแต่ก็อ่านๆๆ

จนมาสะดุดเข้ากับเรื่องราว ประสบการณ์ที่คุณแม่ท่านหนึ่งได้แบ่งปันให้ เป็นเรืองที่ดูเหมือนไม่น่าจะมีพิษภัย..แต่ความเป็นจริงนั่นคือ..บทเรียนที่ต้องถูกบันทึกไว้ในห้วงของความจำที่ยาวนานเลยทีเดียว

ลูกตัวน้อยๆวัยไม่กี่เดือน โดยธรรมชาติของเด็กเล็กๆที่ชอบเอามือข่วนหน้าตัวเอง ไม่ก็เอามือน้อยๆเข้าปากตัวเอง หรืออาจเพราะอากาศเย็น แม่ๆอย่างเราๆเลยมักหาถุงมือถุงเท้าคู่น้อยๆใส่เอาไว้ให้

คุณแม่เจ้าของเรื่องก็เช่นกัน เธอใส่ถุงมือถุงเท้าให้เจ้าตัวน้อยก่อนนอนตามปกติที่ทำทุกวัน  เช้าวันต่อมาคุณแม่ท่านนั้นก็จะเตรียมตัวอาบน้ำให้ลูก แต่เมื่อถอดถุงมือออก..ภาพที่เห็นสร้างความตื่นตกใจไม่น้อย นิ้วมือของลูกเขียวคล้ำจนดำ เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงรีบพาลูกไปหาหมอ หมอบอกว่านิ้วเด็กขาดเลือดไปหล่อเลี้ยงเป็นเวลานาน นิ้วอาจจะตายและอาจจะต้องตัดออก...หมอขอรอดูอาการ....ระหว่างการรอคำตอบจากเทพเจ้าองค์ไหนก็ไม่รู้ เชื่อว่าใจแม่ทุกคนที่อยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น..คงไม่มีความสุข

โชคดียังเป็นของหนูน้อย...เลือดค่อยๆเดินทางตามเส้นสายเล็กๆไปสู่ปลายนิ้ว..นิ้วดำคล้ำค่อยๆกระดุกกระดิกได้อีกครั้ง.. ลูกไม่พิการ  ใจแม่ไม่สลาย แต่ก็เป็นบทเรียนที่ไม่ลืม

ทั้งหมดนี้ เนื่องมาจากถุงมือที่แม่ใส่ให้ ด้านในมันมีเศษด้ายเศษไหมขดๆหลุดหลุ่ยอยู่ ไม่ได้ถูกตัดเก็บให้เรียบร้อย จึงเกิดเป็นบ่วงและรัดนิ้วของหนูน้อยเอาไว้ทั้งคืน จนเลือดไม่สามารถผ่านไปเลี้ยงนิ้วน้อยๆได้

 

เฮ้อ...ทันทีที่อ่านจบ...ยัยแม่คนนี้ก็ตรวจ..ตรวจ..ตรวจ..ตรวจ..ตรวจ....ถุงมือถุงเท้าของลูกก่อนใส่ทุกครั้งว่าเรียบร้อยหรือไม่

วันที่สอง..ยังคงตรวจ..ตรวจ..ตรวจ

วันที่สาม..ยังคงตรวจ..ตรวจ..

วันที่สี่ก็ยัง..ตรวจ.....

วันที่ห้า...หก...เจ็ด.....ล่วงเลยไปเป็นปี.....ไม่ได้ตรวจแล้ว

 

 

กลางดึกคืนหนึ่งเมื่อสองเดือนที่ผ่านมา...โอยย...เจ็บนิ้วก้อยเท้าอย่างมากมาย แต่ด้วยความอยากนอน..เอาน่า เจ็บก็ทนเอาพรุ่งนี้ค่อยดู...ไปเหยียบอะไรมาหว่า

จนเช้าเจ็บแบบสุดจะทน ถอดถุงเท้าออกมา..โห..ยัยก้อยทำไมเปล่งขนาดนี้เนี่ย  ไปทำอะไรมา แล้วการเผชิญหน้ากันระหว่างฝ่าเท้ากับใบหน้าก็เกิดขึ้น  ตายแล้ว คุณพระช่วย !!! นี่อิฉันถูกฆาตกรรมหรือนี่  ยัยก้อยถูกรัดคอซะเปล่ง รอยเชือกยังเห็นชัดเจน  ไม่นะ..เราต้องรักษากฎข้อที่สองของผู้หญิงเอาไว้ฮ่ะพี่น้อง...ข้อหนึ่งอย่าไปสนใจมัน เอาข้อสองพอ.."ตายยาก"เชือดรัดน้องก้อยแค่นี้ เรายังตายไม่ได้ ต้องหามือทำก่อน

 

มองไปที่คนข้างๆ ยังหลับสนิท..เฮ้ย คงไม่ใช่เนอะ มองไปที่ประตูก็ยังล็อค คนในก็ไม่ใช่ คนนอกก็ไม่มี ความทรงจำหมุนกลับไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว เลยจับถุงเท้ามากลับด้านดู..โอว..เศษด้ายเป็นบ่วงที่กลางถุงเท้า แต่พี่ลากมันยาวเกี่ยวไปถึงนิ้วก้อย...ตลอดทั้งคืน...เจ็บมากน้องเอ้ย

มาตรการการตรวจถุงเท้าลูกจึงเริ่มต้นอีกครั้ง จากความชะล่าใจของแม่ที่ทิ้งไปนานกว่า 5 ปี

ตรวจ....ตรวจ....ตรวจ....ตรวจ....

ตรวจ....ตรวจ....ตรวจ....

ตรวจ....ตรวจ....

ตรวจ....

.....

......

เข้าสู่รอยเดิม....ด้วยความชะล่าใจ

 

คืนวันเสาร์ที่ผ่านมา หลังจากเข้านอนไม่ถึงสิบห้านาที

เพ่ยเพ่ย :  หม่าม้า เจ็บขา

ยัยแม่    :  อืมมมม....โดนอารายมาลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้ทายาให้นา  ครอกกกกกก...ฟี้...

เพ่ยเพ่ย :  หม่าม้า เจ็บที่นิ้วโป้ง มากๆเลย

ยัยแม่    :  อืมมมม...เอื้อมมือไปดึงถุงเท้าเพ่ยเพ่ยออก...เอามือจับๆดู "เฮ้ย" นี่มันนิ้วโป้งเท้าลูกหรือสมองแม่มันเนี่ย ใหญ่พอกันเลย  แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ มีรอยถูกเชือกรัด 

แค่ไม่ถึงชั่วโมงที่เพ่ยเพ่ยใส่ถุงเท้านอน เชือดที่รัดก็สามารถทำให้นิ้วบวมเปล่งและเกิดความเจ็บปวดขึ้นมา

เพ่ยเพ่ยโตแล้ว...พูดได้..ช่างพูด จึงสามารถบอกความรู้สึกนั้นออกมาได้

แต่ถ้าเป็นเด็กเล็กๆ  ที่ยังพูดไม่ได้ บอกความรู้สึกไม่ได้ จะต้องผ่านไปกี่ชั่วโมง...ถึงจะมีคนมาเห็น แล้วเมื่อเห็นแล้ว..น้องเขาจะโชคดีแบบน้องต้นเรื่องที่พูดถึงไปหรือเปล่า

 

ถุงมือถุงเท้าที่มีลายทอน่ารักๆ ด้านในมักจะมีเศษด้าย เศษไหมขยุกขยิกอยู่...ตัดออกให้เรียบร้อยก่อนใช้งานดีไม๊คะ

หรือซื้อแบบที่ไม่มีการทอลาย แล้วก็ตัดเศษที่ภายในยังเหลืออยู่ซึ่งจะไม่เยอะเท่าแบบมีลายมาใช้แทนดีกว่า หากจำเป็นต้องใช้

 

อย่าชะล่าใจแบบพี่เนอะ เฮ้อ

 

Views: 5400

Reply to This

Replies to This Discussion

หลับสนิททั้งคืน ฝันว่าได้นั่งรถไฟไปเก็บดวงดาว....กำลังเพลิน พนักงานเดินมา บอกว่าคุณๆ ยังไม่ได้ตีตั๋วเลย ขึ้นมาได้ไง เจอค่าปรับซ้าาาาาาา เฮ้อ
555
น่ากลัวอ่ะ เรื่องเล็กๆที่มักจะมองข้ามกัน....5 ปีผ่านไป ยังไม่สายเนอะพี่ตุ๊กตา ดีนะที่นึกขึ้นได้
ป้าจ๊า น้องกุนเกือบเป็นแต่พูดรู้เรื่อง ใส่ถุงเท้าบอกว่าเจ็บเท้าไม่เอา เราก็ดูถุงเท้าก็ปกติไม่น่ามีเชือกเยอะ ทุกวันนี้ไม่ไส่ถุงเท้าไปโรงเรียนใส่รองเท้านักเรียนแบบ เปล่าๆไปแทน(ขี้เกียจทนการร้องไห้เสียงดังและเรื่องมากทุกเช้า) ก็ปล่อยเลยไป คิดไปคิดมาเออน้องกุนฉลาดแฮะ ทั้งๆที่ซื้อถุงเท้าคูใหญ่กว่าก็ไม่เอา อะไรก็ไม่เอา "กุนจะใส่มิกกิ้เม้าส์ไปโรงเรียน!"
เขียนเล่าได้เมามันส์มากค่ะพี่ตุ๊กตา..โชคดีที่ของพอใจตั้งแต่เล็กแม่ก็จับตัดหมดเลยค่ะ จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังทำอยู่ แต่มิได้มองถึงอันตรายของเส้นด้ายเลยแม่แต่นิดเดียวค่ะ.....แค่คิดว่ามันไม่สวยแวลาตาก แล้วก็ใส่ไม่สบายแค่นั้นจริงๆ ขอบคุณมากค่ะที่นำเรื่องดี่มาเตือนกัน
ใจหาย ......
เล่าได้เห็นภาพ เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง หุหุ ขอบคุณนะคะที่เอามาแชร์มาเตือนกันค่ะ
น่ากลัวจริงๆ ค่ะ ต้องไปตรวจถุงเท้านักเรียนลูกบ้างแล้ว ถ้าใส่นอนเรากลับข้างดีไม๊ค่ะ จะได้ไม่มีตะเข็บให้ระคายเคือง ขอบคุณสำหรับเรื่องที่มาเล่าแบ่งปัน ให้ระมัดระวังตัวกันค่ะ
ขอเสนอความคิดเห็นนะค่ะ
คือพยาบาลโรงพยาบาลแม่และเด็ก นครราชสีมา แนะนำว่าหากอากาศไม่หนาว เย็น ก็ไม่ต้องใส่ถุงมือถุงเท้าให้ลูกหรอกค่ะ
หมั่นดูแลตัดเล็บเอา เพราะว่าการที่เราใส่ถุงมือให้ลูกนะ เค้าจะไม่ได้พัฒนากล้ามเนื้อนิ้วมือ หรืออาจจะได้น้อยอะค่ะ
แต่ถ้าเราไม่ใส่ถุงมือถุงเ้ท้าให้เค้า เค้าจะได้ขยับ ได้อย่างอิสระ และกล้ามเนื้อจะพัฒนาได้เร็วค่ะ
ตอนน้องยีนเล็ก ๆ แม่ก็ไม่ได้ใส่ถุงมือถุงเท้าให้น้องค่ะ
เผื่อไว้เป็นประโยชน์กับคุณแม่ แม่ นะค่ะ
เรื่องเล็กๆ แต่มิอาจมองข้ามจริงๆ เลยค่ะ
โห...ปสก หวาดเสียวค่ะพี่ตุ๊กตา

RSS

--oO--

สแกนโค้ด แอดไลน์ @2pasa แล้วลุ้นของรางวัลรวมคลิปเวิร์กช็อปทั้งหมด

Events

หนังสือในชุดเด็กสองภาษา



© 2024   Created by ผู้ใหญ่บิ๊ก.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service