หม่ามี้พี่กาตาร์&น้องลาเต้'s Comments

คุณหญิงค่ะ
กว่าจะได้ตอบเนี่ย ลูกสาวเดินป้วนไปเปี่ยนมา เมื่อกี้พิมพ์ไปครึ่งหน้าดันมาปิดคอมเราอีก (คราวนี้ต้องระวังดีๆ เดี๋ยวมาปิดอีก)
อ่านข้อความคุณหญิงตั้งแต่เมื่อวานค่ะ แต่กว่าจะได้ตอบ ก็เพราะมันเป็นวันเสาร์อาทิตย์ที่เด็กอย่างเคทก็หยุดราชการเหมือนกันค่ะ ต้องปฏิบัติการป่วนค่ะ
จากที่คุณหญิงเล่า หาดใหญ่น่าไปเที่ยวมากเลยอย่างตลาดแม่กิมหย๋งหรือเปล่า ฟังแล้วเห็นภาพค่ะ น่าไปมากๆ คิดว่าจะต้องหาโอกาสไปสักครั้งให้ได้
ลูกสาวดาก็ 2 ขวบ 9 เดือนค่ะ เท่าๆกับน้องเนย ลูกคุณเล็กค่ะ เกิดวันใกล้ๆกันเลย เขาไปโรงเรียนแล้วค่ะ เป็นโรงเรียน2ภาษาสอนโดยครูฟิลิปปินส์ค่ะ แต่ปีหน้าก็จะย้ายไปโรงเรียนธรรมดาแล้ว กลัวเขาไม่ยอมเรียนภาษาไทยค่ะ เดี๋ยวตามคนอื่นไม่ทัน
ก็มีอะไร ก็แนะนำกันได้นะคะ น้องเคทก็ยังไม่เก่งหรอกค่ะ คนเป็นแม่ก็ต้องทุ่มเทให้ลูก ตามกำลังทีเราจะทำได้ คือตั้งแต่ดารู้หนังสือ2ภาษา และเวปนี้ เรื่องการอบรมเลี้ยงดูลูกเปลี่ยนไปมากค่ะ เมื่อก่อนอาจดูเบื่อๆเหนื่อยๆ แต่เดี๋ยวนี้มีที่ปรึกษาเยอะ พอมีปัญหาอะไรก็ไม่กลัวเลยค่ะ

คุณหญิงก็เหมือนกันนะคะ แม้ว่าไม่ได้ออกไปไหน แต่เราก็มีคอมฯคู่ใจเป็นที่ปรึกษาปัญหา และยังช็อปปิ้งผ่านเนตได้อีก ใช่เป่า 55

หม่าม้า น้องกาตาร์ อยู่ที่หาดใหญ่เหรอคะ ขนาดว่าหาดใหญ่เจริญกว่าบุรีรัมย์เยอะมากๆเลย ยังไม่มีหนังสือเลยเหรอคะ ฮิ (มีเพื่อนอยู่ห่างไกลซะแล้ว)
อยากไปเที่ยวหาดใหญ่มากเลยค่ะ ได้ยินว่ามีของshopping เยอะมากๆ
เล่าให้ฟังบ้างนะคะ
น้องกาตาร์ยังอายุน้อยอยู่เลยค่ะ ถือว่าโชคดีมากๆในการเริ่มต้นสอนภาษาอักกฤษตอนนี้ ลูกสาวดาเนี่ยสอนตอน 2ขวบ 6 เดือน รู้สึกว่าไม่ค่อยง่ายเท่าไรคะ แต่ก็อาจจะง่ายกว่าคนที่มีลูกโตกว่าเรา
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ไม่เครียดหรอกค่ะคุณหญิง ยินดีค่ะที่มีเพื่อนคุย ตอนแรกที่จะเข้าไปเรียนก็คิดมากๆๆเหมือนกันค่ะ เพราะเนยไม่เคยอยู่ห่างแม่เกินครึ่งชม. จริงๆนะ เค้าติดแม่มากๆ เราจึงเริ่มฝึกเค้าค่ะคือก่อนเข้ารร.ประมาณ2 เดือน ก็พยายามห่างลูกหน่อย ปล่อยเวลาให้เค้าอยู่กับอาม่า(ยาย) นานขึ้น มากสุดห่างกันได้ประมาณ 5 ชม.

พอไปรร.แรกๆ กลับมาบ้านเป็นเบบี๋เลยอ่ะ ไม่ยอมห่างเราเลย ขนาดเข้าห้องน้้ำก็ตามมาเคาะประตู เวลาเราอาบน้ำก็ยืนร้องไห้อยู่หน้าห้องน้ำ เฮ้อ..ลูกเอ๋ย..เพราะเค้ากลัวเราหายไป เดี๋ยวนี้เข้าสู่สภาพปกติแล้วค่ะ

น้องกาตาร์ยังดีที่ไม่งอแงเวลาจะไปโรงเรียน ยอมตื่นง่ายๆนี่ก็โล่งใจไปเปาะหนึ่งแล้วล่ะค่ะ เค้ายังเด็กมากยอมไปรร.ก็เก่งแล้วค่ะ เดี๋ยวเด็กจะค่อยๆปรับตัวเองค่ะ ผู้ใหญ่อย่างเรานี่แหละค่ะ ที่ปรับตัวยากกว่า อิอิ...อย่าซีเรียส...(เล็กซีเรียสบ่อยค่ะ)

หลังจากที่เนยเค้าไปรร.ดูเค้าทานอาหารได้มากขึ้น ทานนมได้มากขึ้น เพราะเค้าเห็นเพื่อนทาน มีเพื่อน มีตัวอย่าง แต่ก็มีข้อเสียคือ มีน้ำมูกไม่หายซักที พอเสาร์อาทิตย์กินยาครบ 3 มื้อกำลังจะหาย พอวันจันทร์ไปรร.มีน้ำมูกกลับมาอีกล่ะ และก็มีพฤติกรรมบางอย่างกลับมา เช่น อมมือ เนยไม่เคยเป็นเลยค่ะ ตั้งแต่ไปรร.ชอบเอานิ้วชี้เข้าปาก บอกเค้าว่าพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่ดี ไม่ต้องทำตามเพื่อนค่ะ

มีอะไรก็คุยกันอีกนะคะ

สวัสดีค่ะ แม่น้องการ์ตาร์ เนยเค้าเข้าอ.1 เปิดเทอมพค.ที่ผ่านมาค่ะ ไม่ร้องไห้แล้วค่ะ ดีที่เนยได้ไปเรียนซัมเมอร์ตอนเมย.ก่อนค่ะ

คือตอนเมย.เนี่ย ร้องไห้ประมาณ 10 กว่าวัน!!!! คือเค้าจะร้องไห้ตอนจากกันตอนเช้า และ ตอนหลังทานข้าวเที่ยงเตรียมจะนอน แล้วก็ค่อยๆพัฒนา และปรับตัวได้

พอเปิดเทอมจริงก็ร้องแค่ตอนจะนอนตอนเที่ยง (เพราะเค้าไม่ยอมนอนกลางวันที่โรงเรียน) ประมาณ 2 วัน เท่านั้นเอง

ตอนแรกเล็กหนักใจน่าดู คิดว่าเราส่งลูกมาโรงเรียนเร็วไปหรือเปล่าเนี่ย (อ.1ปกติต้อง 3 ขวบเต็มน่ะค่ะ แต่เนยแค่ 2.8 เดือนตอนนั้น) เพราะเค้าร้องทุกวันตอนจากกัน ทำให้คิดมากๆๆๆๆ ครูบอกว่าเดี๋ยวเด็กก็จะปรับตัวได้เองค่ะ

น้องกาตาร์ยังเด็กมากๆ ยังต้องการความใกล้ชิดจากแม่ ทำให้น้องร้องไห้มากเหมือนกันค่ะ เข้าใจความรู้สึกคนเป็นแม่นะคะ แต่ขอถามคุณแม่หน่อยค่ะ ที่ส่งน้องไปเนอสเซอรรี่ เพราะต้องไปทำงาน ไม่มีคนช่วยเลี้ยงหรือคะ ถ้าเป็นงั้นก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เนอะ ก็ต้องบอกน้องค่ะว่าโรงเรียนมีของเล่นเยอะ มีเพื่อนเยอะ มีครูใจดี มีของกินเยอะ ก็ต้องหาสารพัดเหตุผลมาพูด เพราะวัยนี้เค้าก็พอเข้าใจแล้วค่ะ ค่อยๆพูดไป เดี๋ยวน้องก็คงปรับตัวได้เองค่ะ น้องไปเรียนมากี่วันแล้วคะ

เอ้าขอเอาใจช่วยทุก ๆ คนเลย

เรื่องตาราง 100 ช่อง ดีที่ได้อ่านหนังสือ เค้าบอกว่าอย่าคาดหวัง ก็ดีนะคะ ไม่งั้นเราคงตั้งความหวังแล้วคงเครียดเอง เนยก็ทำบ้างไม่ทำบ้างน่ะค่ะ น่าจะซัก 10 วันได้แล้วมั้ง ทำตาราง 50 ช่องไว้ค่ะ แต่วางเบี้ยจริงแค่1-10 ทำเองจากฝาน้ำอัดลมค่ะ บางทีเนยก็ไม่ค่อยสนใจค่ะ ชอบเอามาเรียงซ้อนกัน10ชั้น แล้วพยายามใช้มือเดียวถือเก็บใส่กล่อง แม่เซ็ง..
แต่ก็คงทำต่อไปเรื่อยๆ เผื่อวันหนึ่งจะเกิดผลเหมือนคุณแม่น้องกาตาร์ค่ะ

ยังไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ เมื่อเย็นว่าจะพากันไปเดินเล่น แต่เด็กๆสลบเหมือด ได้เลยเดี๋ยวจะเที่ยวเผื่อนะค่ะ เดี๋ยวเอารูปไปฝาก

เย้...มีเน็ตฟรีให้ใช้ ได้เช็ค 2pasa ทุกวันแน่ๆ อิอิอิ

ใครอยากได้เพลงเด็ก เชิงความรู้ English เนื้อเพลงเป็นประโยคคำถามและคำตอบว่าจะต้องตอบอย่างไรเป็นต้น
คลิ๊กเลย อย่าลืมแสดงความคิดเห็น ติ-ชมหน่อยนะค่ะ โหลดฟรี

ยังเลยคะ คุณหญิงก็นอนดึกนา

แรกๆอ๊อบก็เป็นนะ เรียกว่าสูญเสียความภูมิใจในตัวเอง จะเกิดกับพวก working woman อ่ะ

ตอบจริงๆนะ อยากกลับไปทำงานค่ะ เพราะเลี้ยงลูกเต็มเวลาเหนื่อยมากกว่าทำงานหลายเท่าค่ะ แล้วอ๊อบไม่มี maid ด้วย ต้องจัดเวลาดีๆ แล้วก็ต้องหาเวลาให้ตัวเองบ้าง บ้างครั้งก็ปล่อยบ้านรก ปล่อยผ้ากองโต แต่ถ้าไปทำงานได้รีแลกซ์ ได้เม้ากะเพื่อน ได้แต่งตัว แต่งหน้าสวยๆ แต่ต้องตัดใจเพราะคงไม่มีใครจะสามารถหมุนดูลูกสองคนได้เท่าเรา แล้วอีกอย่างใครมาสั่งมาสอนลูกได้ดีเท่าเรา เค้าบอกว่าอยากให้ลูกเป็นเหมือนใครก็ให้คนนั้นเลี้ยงค่ะคุณหญิง

ขอบคุณค่ะคุณหญิง ชมกันตัวลอยทู้กกกกกกที เขิลล์ลลลลลลล

เล็กอยู่บ้านค่ะ ที่บ้านเป็นร้านขายของ เช้าก็ส่งลูกไปเรียน แล้วก็ว่างแล้วววววว พอ 14.30 รถโรงเรียนก็มาส่งค่ะ พอลูกเข้ารร.แล้วรู้สึกสบายขึ้นเยอะเลยอ่ะ (เพิ่งเข้า อ.1 ปีนี้ค่ะ) แต่ก่อนลูกอยู่บ้านป่วนมากเลยค่ะ คือเค้าเร็วมากเปลี่ยนกิจกรรมทุก 2 นาที เราก็ตามเค้าให้ทันค่ะ ต้องคิดหากิจกรรมมาให้เค้าทำตลอดเวลา

เราได้แต่อยู่บ้าน ภาษาอังกฤษก็คืนครูไปแล้ว เพราะไม่เคยได้ใช้เลยนานแล้วค่ะ เพิ่งมาฟื้นความรู้เอาใหม่ก็ได้ที่นี่แหละค่ะ ครูดีด้วย เพราะเป็นภาษาที่เค้าพูดกันจริงๆ ได้ซื้อหนังสือภาษาอังกฤษมาก็หลายเล่มนะคะ แต่บางทีบางประโยคมันก็เก่าแล้ว เค้าไม่พูดกันแล้ว ต้องมาคอนเฟิร์มกับคุณแพทค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ น้องกาตาร์เป็นไงบ้างคะ ขอถามหน่อยค่ะว่า ชื่อน้องกาตาร์ มีความหลังยังไงคะ

แม่น้องเนยนะคะ ยินดีค่ะ tua_ngok@hotmail.com

อ๊อบรู้ว่าร้านในหมู่บ้านลดราคาเพราะดูจากในเวปรักลูกน่ะค่ะ เลยไปหาคุณลุงแกทุกวันเลยค่ะ คายุดีจริงๆค่ะ ต้นกล้าพูดตาม ทำเสียงเลียนสำเนียงคายุได้เป็นยาวๆๆๆเลยค่ะ

จันทร์เจ้าดูคายุอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้ให้ดูอย่างอื่นเลยค่ะ เค้าก็ยอมดูนะค่ะ (no choice!!) อ๊อบอยากให้เริ่มดูไปทีละเรื่องน่ะคะ :)

เห็นคุณพ่อคุณแม่ในเวปนี้ พยายามจะสร้างลูกให้เป็นเด็ก 2 ภาษาแล้วน่าชื่นใจนะคะ นี่ตัวเองก็ยังไม่รู้จะเริ่มกับลูกยังไงนะคะ คือน้องค่อนข้างติดการ์ตูนมาก แต่เค้าก็พูดได้จากกาณ์ตูนหลายคำ คือจะสอนเค้าด้วยเวลาเค้าดู เค้าก็จะจำและเรียกได้ถูกว่าตัวอะไรเป็นตัวอะไรน่ะค่ะ แต่การฝึกพูดที่บอกให้พูดกับลูกบ่อยๆโดยใช้ภาษาอังกฤษ ไม่ต้องแปลให้ลูกฟัง ก็คือคิดว่าลูกจะไม่เข้าใจน่ะค่ะ ขนาดมีตำราสอนหลายเล่มมาก แต่ไปไม่ถูกเลย คุยกะแฟนไว้นานมากเลยตั้งแต่เค้าคลอดใหม่ๆ แต่ไม่รู้จะเริ่มกับเค้ายังไง เสียดายเวลาเหมือนกัน อย่างหนังสือ กว่าจะถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว ก็ซื้อมาอ่านตั้งนนแล้วเหมือนกัน ก็ทราบว่าเด็กมีศักยภาพมาก แต่วิธีการที่เราจะสอนเค้า เริ่มไม่ถูกน่ะค่ะ สงสัยจะไม่สำเร็จละมั้ง

แล้วหม่าม้าการ์ต้าชื่อไรค่ะ
ฝึกได้ค่ะ ดิชั้นก็เลียนแบบจากในทีวีนั่นแหละ ยิ่งพวกการ์ตูนลูกเราต้องทำเสียงแบบนั้นเลยลูกจะได้ชิน 555