Prim & Poom's Comments

สบายใจขึ้นแล้วค่ะพี่เก๋ ขอบคุณมากเลยค่ะ บางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราก็วนหาทางจนแก้ไม่ออก
พอได้คำแนะนำสะกิดมาเล็กน้อย อืม จริงๆเนอะ ทำไมเราคิดไม่ได้หว่า เหมือนเส้นผมบังภูเขาเลย
คนเป็นพ่อแม่ ก็ต้องพร่ำสอน พูดๆไปจนกว่าลูกจะเข้าใจค่ะหรือเบื่อกันไปข้างอ่ะน่ะค่ะ

ตอนนี้เด็กๆสบายดีน่ะค่ะ

เฮ้อ แย่จังเลยอ่ะพี่เก๋ มีมี่โดนฝังชิปในสมองไปซะแล้ววอ่ะสิ แบบติดตีพี้น อะไรก็ตามที่ทำให้เค้าเจ็บอ่ะค่ะ เพราะบ้านย่าเค้าสอนมาแบบนี้
ผู้ใหญ่เค้ารักหลาน อยากเอาใจอย่างที่พี่ว่าค่ะ เราพูดมากก็ไม่ได้อีกอ่ะ เพราะฝากเค้าเลี้ยงด้วยเลยไม่อยากมีปัญหา หุหุ

เลยไม่รู้ว่าจะแก้ยังไงดีอ่ะค่ะ

คุ็ณเก๋เคยไปฮ่องกงดีสนีแลนด์รึยัง พี่กำลังหาข้ิอมูลเผื่อจะพาลูกไปช่วงปิดเทอมค่ะ

มีแต่คนรู้ที่รู้ว่าพี่ย้ายโรงเรียนลูก 5 โรง จะพูดเหมือนกันว่า "แม่มันบ้าไปแล้ว" 555 นี่ยังลุ้นระทึกอยู่นะคะว่าปีหน้าต้องย้ายอีกรึเปล่า เพราะคุณสามีบอกว่าอาจต้องย้งไปสระบุรี (พี่ล่ะเซ็งจิต) คราวนี้เริ่มสงสารลูกเพราะ PM โตแล้ว เริ่มมีความคิดเป็นของตัวเองมากขึ้น อาจลำบากขึ้นกว่าเดิมค่ะ

พี่ทำงานบ้านค่ะ (เรียกง่าย ๆ ว่า "คุณแจ๋ว" ค่ะ) พี่ต้องลาออกจากงานเพราะย้ายตามสามีมาอยู่ลำปางค่ะ เมื่อก่อนพี่ทำงานบริษัทข้ามชาติ (เรียกดูดีไม๊) เป็นบริษัทเกี่ยวกับสินค้าอุตสาหกรรมพวกระบบทำความสะอาดโรงงาน โรงแรม โรงพยาบาล ระบบล้างจานสายการบิน ซักผ้าโรงพยาบาล (ประมาณนี้นะ) ด้าน Technical customer service แรก ๆ ภาษาพี่ค่อนข้างแย่มาก กว่าพี่จะเขียน email ตอบลูกค้าฝรั่ง 1 ฉบับเพื่ออธิบายปัญหาของระบบลูกค้า ต้องใช้เวลาเป็นวัน ๆ แล้วก่อนส่งต้อง sent ไปให้สามีตรวจก่อน ต่อมาสามีบอกว่าทำเองไปเลย "อย่าอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ" เจ็บปวดใจมาก เลยต้องพยายามเองค่ะ เพราะแค้นคำสบประมาทของสามี อีกอย่างบริษัทที่พี่ทำงานอยู่ไม่รู้่มันเป็นยังไงกันกะอีแค่จะส่ง mail คุยกันเองระหว่าคนไทยมันก็ต้องใช้ภาษา Eng เลยเป็นการบังคับให้พี่ต้องพัฒนาตัวเองขึ้นทีละเล็กละน้อยค่ะ แต่ภาษาพูดในที่ทำงานกับที่บ้านไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิงนะคะ ภาษาเทคนิกง่ายกว่ามาก แต่การพูดกับลูกมันไม่ได้เตรียมตัวต้องพูดออกมาเลยพี่ยังมั่ว ๆ ตลอดค่ะ ไม่เก่งหรอกค่ะ (สำเนียงลูกทุ่ง ๆ )

แหะ ๆ พี่เมืองเองก็เรียน 5 ปี 5 โรงเรียนค่ะ อ.1 โรงเรียนที่เชียงใหม่ พอจบ อ.1 เจ้าของ ร.ร.ก็ขายโรงเรียนที่ทำมา 30 ปี ให้แ่ก่เจ้าของเบียร์ช้าง ไปทำเป็นโรงแรม (เครือ Imperial) เราย้าย PM ตามครูไปอีกร.ร.นึง เข้า อ.2 พอจบ อ.2 มีร.ร.สารสาน์สวิเทศน์มาเปิดที่เชียงใหม่ (2 ภาษา) ก็ย้าย PM/KM เข้า อ.3 และ อ.1 จบ อ.3 จะขึ้นป.1 คุณพ่อย้ายมาทำงานที่ลำปาง เราเลยอพยพมาอยู่ลำปางกัน PM/KM เข้าเรียน อ.ส.ช ลำปาง จบ ป.1 พี่จับ PM ย้ายไปเข้า MEP ของร.ร.อนุบาลลำปางค่ะ สงสารลูกเหมือนกันที่ต้องย้ายร.ร.บ่อย แต่ PM เค้าค่อนข้างเรียนเก่ง และปรับตัวได้ดีค่ะ ไม่มีปัญหา มาถึงน้องขมิ้นนี่สิ ตอนนี้ อ.3 ยังอ่านหนังสือไม่ค่อยได้ เพราะโรงเรียนสอนไทยแบบ sign word งง ไม๊ เช่น คำว่า โรงเรียน เค้าไม่ต้องสะกดนะ จะมีรูปตึก+ธงชาติ แล้วเขียนคำว่า "โรงเรียน" ใต้ภาพ พอเด็กเห็นรูปตอบได้เลยว่า โรงเรียน พอปิดรูป (งง เป็นไก่ตาแตก อ่านไม่ได้ อาศัยจำรูปเอา) พี่เซ็งระบบนี้มาก ต้องเอามาสอนเองที่บ้าน ตอนนี้ KM ไม่ค่อยชอบอ่านภาษาไทยบอกว่ามันยากเกินไปค่ะ

ใช่ค่ะ เด็กโตยากแค่ตอนเริ่มต้น ประมาณ เดือน 2 เดือนแรก แต่เค้าทำให้เราเห็นพัฒนาการได้เร็วกว่าการสอนเด็กเล็ก ๆ นะ เด็กเล็กกว่าจะโต้ตอบแม่ได้ เล่นเอาบางคนท้อไปเลยเหมือนต้องพูดคนเดียวอยู่นานเนอะ น้องพริมเรียนโรงเรียน 2 ภาษาหรือเปล่าค่ะ ของพี่เมืองเรียนร.ร.อนุบาลลำปาง (ของรัฐบาล) ห้อง MEP (mini english program) ต้องเรียน 5 วิชาเป็น Eng กับครูชาวออสเตรเลียค่ะ ส่วนขมิ้นเรียนอัสสัมชันลำปาง ห้อง EIP (English Intensive Program) ไม่รู้ว่าจะเรียนให้มันงง ทำไป น่าจะเรียกว่า English expensive program มากกว่า เพราะแพงกว่าของพี่เมืองเกือบ 2 เท่าค่ะ 555

โห ให้ยืนแล้วห้ามขยับไปไหน แล้วน้องๆเค้าเชื่อฟังมั้ยค่ะ แล้วพี่เก๋ว่า การทำ time out เด็กตามอายุเนี่ย เด็กเล็กๆอย่างมีมี่ทำ time out ได้ด้วยเปล่าค่ะ
ตอนนี้ชักจะดื้อแล้วค่ะ อย่างเมื่อวานชอบเอาขวดน้ำมาปาทิ้งไป แบบโมโหขวดน้ำว่าทำให้เค้าเจ็บ
(คือเค้าเอาฟันไปกระทบกับขวดน้ำแล้ว ลี่ก็มองๆอยู่เห็นเค้าอ้าปากให้ดู ลี่ก็พอเดาลูกออกน่ะค่ะ
ว่าสงสัยคุณหนูคงซนจนปากไปโปะกับขอบพลาสติก เลยพาลเอาขวดน้ำปาทิ้งซะเลย พอลี่ดึงกลับ
เค้าก็ร้องโวยวายเล็กๆ แถมปาขวดน้ำต่ออีก พอพ่อเค้าเอาไปเก็บ ก็ดึงขวดน้ำเดินหนีไปปานอกบ้านเลยแสบมั้ยค่ะพี่เก๋ขา (แม่อยากจับตีสักป๊าปป จริงๆ)

ตอนนี้พี่สาวพี่ ดีขึ้นเรือ่ยๆยังค่ะ

ยินดีให้เรียกพี่ค่ะ (ในหมู่บ้านนี้น่าจะมีพี่กะพี่หน่อย ทิพวัลย์ ที่สาวไล่ ๆ กัน แอบพาดพิงพี่หน่อย) พี่เองก็ติดตามผลงานของเก๋ และเด็ก ๆ มาตลอดค่ะ จริง ๆ แล้วพี่พริม/น้องพูมเป็นแรงบันดาลใจให้พี่อยากเห็นพี่เมืองกะน้องขมิ้นทำได้บ้าง จากการเข้าไปดูคลิปของพี่พริม/น้องพูมช่วงแรก ๆ ที่พี่เริ่มค่ะ ต้องขอบคุณเก๋มากนะคะที่เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของพี่ พี่ยัง print บล็อกเรื่องราว 7 เดือนกับ 2 ภาษาของพริมพูมเก็บไว้เลยค่ะ คุณภา (น้องเจ้าขา) ก็เป็นอีกคนนึงที่เป็นกำลังใจและแรงบันดาลใจของพี่ค่ะ เพราะพี่เคยท้อแล้วได้คุณภาแนบคลิปของเค้ามาให้อ่าน อ่านแล้วมีกำลังใจสู้ต่อค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะ จะตอบเร็วตอบช้าไม่ว่ากันค่ะ พี่เก๋ แต่ไม่ตอบลี่อาจน้อยใจได้ 555 ล้อเล่นน่ะ
ของลี่กลับกัน ปกติลี่นอนเร็วค่ะ ตามมีมี่หลับทุกที เห็นที่นอนแล้วมันง่วงจริงๆๆค่ะ แต่เมื่อวันก่อนกล่อมมีมี่เสร็จแล้ว ยังพอไกลมาเล่นคอมฯได้ก็เลยเข้ามาบ้านนี้อ่ะค่ะ ติดงอมแงมแล้ว

เรื่อง time out ของพี่เก๋ ให้น้องเข้าไปห้องน้ำเนี่ย เค้ายอมมั้ยค่ะ แล้วจริงๆ timeout เค้าเริ่มกันตอนกี่ขวบหรือค่ะ
นอกจากน้องพริมแล้ว น้องพูมล่ะค่ะ เคยโดนพี่เก๋ทำโทษแล้วหรือยังอ่ะ

ได้รับเมล์พี่แล้วน่ะค่ะ ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟัง แรกๆลี่ไม่กล้าถามอะว่าป่วยเป็นอะไร แต่พอพี่ได้มาเล่าให้ฟัง ก็เอาใจช่วยลุ้นๆให้พี่สาวดีขึ้น เจอหมอเก่งๆ ตรวจรักษาดีๆ

ยังไงน้องเป็นกำลังใจเสมอให้พี่และทุกคนในครอบครัวด้วยค่ะ สู้ๆๆน่ะค่ะ

อ้าว...หรือว่าหน่อยจะปล่อยไก่ตัวเบล่อเลอเนี่ย...เกิดปีเถาะค่ะ น่าจะปีเดียวกันกะกว้าง เม่ย อ๊อบ เล็ก(แม่น้องเนย) ค่ะ........
ตอนนี้น้องพอใจกับแม่ยังเดินกันเตาะแต่อยู่เลยค่ะ ยังเปลี่ยนโหมดไม่ได้ไทยปนอังกฤษกันไปหมดเลยค่ะ....ต้องพยายามกันต่อไปค่ะ

ลองทำใหม่แล้วค่ะได้แล้ว ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณที่แนะนำวิธีค่ะ ลองทำแล้วยังไม่ได้เลยค่ะ ลอกรูปเลยหรือคะ

สวัสดีค่ะพี่เก๋ (เรียกตามหลายๆ คนค่ะ ดูหนิดหนมเชียว) หน่อยแม่น้องพอใจค่ะ มาชื่นชมคุณแม่คนเก่ง และน้องพริมกะน้องพูมค่ะ เก่งมากๆ ค่ะ

หวัดดีตอนดึกๆๆ ค่ะพี่เก๋ หลับยังค่ะเนี่ย แล้วน้องๆหลับไปหรือยังค่ะ
วันนี้โชคดีที่ลี่ไม่ง่วงไปซะก่อน ก็เลยแว๊ปมาทักทายพี่เก๋ค่ะ

เห็นคลิปน้องพริมพูมที่ทะเล ขอบอกว่าเจ๋งมากเลยอ่ะ น้องพริมพูดได้ฉะฉานซะด้วย
ลี่ฟังยังตามไม่ทันเลยจริงๆๆอ่ะค่ะ ฟังไปสองรอบถึงเพิ่งรู้ว่า time out ๆ น่ะค่ะ
ขอแอบอ่านข้างล่างจากกิ้มน่ะค่ะ หุหุหุ

ฝันดีน่ะค่ะ

Time out ในห้องน้ำเหรอค่ะพี่ แสดงว่าที่พริมเค๊าวาดวงกลมนี่เค๊าจินตนาการเองล่ะซิ...แจ๋วจริง อิอิ
ใช่ๆ เด็กๆ เลียนแบบจริงๆ คำบางคำที่เค๊าพูดว่าไม่เพราะ บางทีก็ได้จากผู้ใหญ่คุยกันนั่นแหละค่ะ...บางทีลูกพูดไม่เพราะ ต้องมาย้อนดูตัวเองว่า เคยพูดแล้วลูกได้ยินรึเปล่า...ตอนนี้ถ้าโหมดไทย ตู่พ่อเป้ เธอรับผิดชอบด้วย ไม่ได้มาจากฉันแน่ๆ..อิอิ...ลูกชอบพูด "เอามา" "อย่ายุ่ง" ฟังแล้วรับไม่ได้เลยค่ะ รมณ์เสียเมื่อได้ยิน...ต้องมาเริ่มคุยกันใหม่ว่า กรุณาพูดกับลูกให้เพราะแล้วเค๊าจะพูดตาม... ก็จริงๆล่ะค่ะพี่เก๋ เหมือนพี่เก๋ว่า พอเราพูดมีหางเสียง เค๊าก็ตอบแบบมีหางเสียง...แต่ถ้าเราลืมพูด ค่ะ เค๊าก็ไม่ตอบ ค่ะ เหมือนกัน.....
....บางทีก็เหนื่อยใจสอนเน๊อะ พี่เก๋ แบบหมดความอดทนค่ะ เด็กมักทำให้เราปรี๊ดอยู่เรื่อย บางทีเราตั้งใจจะพาเค๊าเล่นดีดีแต่ทำให้เราหมดอารฒณ์เล่นไปซะงั้น....ควมที่เราคาดหวังให้เค๊าทำดี เป็นเด็กดี แต่สงสัยใจร้อนไปอ่ะค่ะ ทำให้เหมือนหงุดหงิดโกรธลูก งอนลูกทุกวันเลย..หุหุ ...กำลังหาวิธีแก้ไขตัวเองอยู่ค่ะพี่เก๋

รบกวนถามค่ะตรงอายุเด็ก ลองทำแบบคุณแล้วเอามาแปะยังไงให้เห็นภาพคะ ได้มาแต่ URL code ลองแล้วไม่ขึ้นรูปค่ะ อยาได้บ้างค่ะ