หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

วันละฮา ช่วง English Time ( I'm sorry.)

หนูเจ็บ...แม่เจ็บกว่า!!

เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับน้องขนุน ณ. ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

น้องขนุน : (ยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม และทานอาหารด้วยตัวเองตามปกติ...แต่คราวนี้ แก้วน้ำดันหลุดมือ กระแทกกับโต๊ะแตกเพล้ง!! กระจายเต็มโต๊ะ และกระเด็นตกพื้น) อุ้ย!! I'm sorry. ๆ ๆ
แม่ต้อง : ขนุนปล่อยมือจากแก้วเลยลูก อย่าจับ (เพราะเห็นแก้วแตกเป็นปากฉลามเลย)
พ่อเม้ง : โดนแก้วบาดไหมลูก?
แม่ต้อง : ไม่หรอกเธอ ลูกไม่ได้จับแล้ว
น้องขนุน : โดนคะ ตรงนี้.. (ชี้มือไปที่ ข้อพับตรงเข่าข้าง)
พ่อเม้ง : (รีบเอากระดาษทิชชูบนโต๊ะกดลงไปแผล เพื่อห้ามเลือด)
น้องขนุน : I'm sorry. ๆ ๆ หนูขอโทษ ๆ ๆ (พูดซ้ำไปซ้ำมา)
แม่ต้อง : Don't Worry. ไม่เป็นไรลูก เจ็บไหม? เป็นไงมั้งลูก
น้องขนุน : เจ็บค่ะ
แม่ต้อง : อดทนนะลูก เดี๋ยวก็หาย...คุณแม่เคยสอนใช่ไหมค่ะว่า เวลาเราใช้อุปกรณ์ต่างๆที่มันแตกได้ เราจะต้องระวังให้มากๆ ถือว่าเป็นบทเรียนละกันจ๊ะ ต่อไปต้องระวังให้มากๆ บลาๆๆๆๆ (สอนไปเรื่อย)
น้องขนุน : คะ หนูจะระวัง เดี๋ยวหนูจะไปเล่าให้คุณครูอุบลฟัง เพื่อจะได้เตือนเพื่อนๆให้ระวังด้วยคะ
แม่ต้อง : ดีมากจ๊ะ หนูเก่งที่สุด เดี๋ยวก็หายนะลูก (หอมหัวลูก และแปะพลาสเตอร์ยาที่ได้จากร้านอาหารให้ลูกสาว)

และน้องขนุนก็ทานอาหารต่อไป โดยไม่มีการร้องไห้ ไม่มีน้ำตาสักหยด ทั้งๆที่ตอนเปิดกระดาษทิชชู่เพื่อแปะพลาสเตอร์ มองดูแผลแก้วบาดแล้ว ลึกไม่เบา แต่เลือดก็หยุดแล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่จะว่าไปแผลขนาดนี้ เจ็บน่าดูเลย เห็นแล้วปวดใจที่เผลอเลอทำให้ขนุนเจ็บ ยังนึกแปลกใจที่น้องขนุนอดทนได้ เก่งมากๆเลยลูก

ปล. ไม่รู้เกี่ยวกับปีชงไหม? แต่เมื่อกี้แปรงฟันก่อนนอนและออกมาเปลี่ยนชุดนอน เดินก็ลื่นล้ม ขากระแทกประตูอีกรอบ เฮ้อออออออ ต้องระวังเป็นพิเศษหน่อยละ

ปล2. ฮาเล็กๆตรงนี้ ขนุนอุทานหลุดมาเป็นภาษาอังกฤษ I'm sorry. ๆ ตอนแรกแม่มัวตกใจ ตอนหลังตั้งสติได้หน่อย แม่ก็เลยตอบไปว่า Don't Worry. ฮี่ๆๆๆ English Time ของเรา^^