ผ่านไปแล้ว 1 อาทิตย์กว่าๆ กับ OPOL (รู้สึกว่าเวลามันผ่านไปช้ามาก T^T อยากให้คุณลูกโตไวๆ)
ท้าวความไปถึงเรื่องเด็ก 2 ภาษา ความจริงแล้วไม่มีความรู้ หรือเคยได้รับกระแสเกี่ยวกับการสร้างลูกให้เป็นเด็ก 2 ภาษาด้วยการเริ่มจากครอบครัวเลย คือคิดว่าเด็ก 2 ภาษาคือลูกครึ่งมาตลอด แต่แล้ววันหนึ่งก็มี e-mail หลายฉบับส่งมาจาก คุณแม่น้องพราว เชิญชวนให้เข้าร่วมหมู่บ้านเด็ก 2 ภาษา (ตอนนั้นลูกชาย - น้องแอนฟิลด์ได้ 5 เดือน) ตอนแรกก็เข้ามาสมัครแต่ไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมาก ไม่ค่อยได้เข้ามาดูว่าคืออะไร อย่างไร แล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านไป... เดือนที่ 9 อย่างเข้าสู่เดือนที่ 10 ของแอนฟิลด์ วันหนึ่งหลังทานมื้อเที่ยงเสร็จแล้ว คุณพ่อคุณแม่ก็พากันเดินดูหนังสือที่ SE-ED คุณแม่ก็ตรงปรี่เข้าไปมุมเกี่ยวกับเด็ก เคล็ดลับการเลี้ยงลูกน้อย อาหารสำหรับลูกน้อย ฯลฯ แล้วก็ได้หนังสือการทำอาหารมา 2 เล่ม และแล้วก็ไปสะดุดตากับปกหนังสือเล่มที่ชื่อว่า " เด็ก 2 ภาษา พ่อแม่สร้างได้ " คิดในใจ อุ๊ย คุ้นๆแฮะ แล้วก็หยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่านผ่านๆ พลิกๆ แล้วก็..." ป๊า " (เรียกแฟน) " อยากได้เล่มนี้ด้วยอ่ะ นะะะะะ อยากให้แอนฟิลด์ได้หลายๆภาษาอ่ะ"
และแล้ววันนั้นก็ได้หนังสือกลับบ้านทั้งหมด 3 เล่ม แต่เล่มที่หยิบขึ้นมาอ่านเป็นเล่มแรกและวางไม่ลงเลยคือเล่มสุดท้าย อ่านตลอดทางจนถึงบ้าน และคุยกับแฟนมาตลอดทาง และก็ตัดสินใจว่า เริ่มสร้างแอนฟิลด์ให้เป็นเด็ก 2 ภาษากันเถอะ พอกลับไปวันนั้นยังไม่ได้เริ่มอะไรเพราะยังอ่านไม่จบ แต่ก็เที่ยวพูดไปทั่วบ้านจนหลายคนพากันหัวเราะเอา คุณแม่ก็เริ่มคิดในใจ จะไปรอดมั้ยเนี่ย กดดัน อาย เอาไงดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ด้วยความที่คุณพ่อ (แฟน) เป็นคนที่สนับสนุนอยู่แล้ว อะไรที่ดี อยากทำอะไร ตามใจ เราก็เอ้า let's begin! (ทั้งๆที่ภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่อง) ตอนแรกโบ้ยให้คุณพ่อเป็นฝรั่ง คุณแม่จะไทย แต่พูดไปพูดมาไหงเปงเราที่เป็นฝรั่งอ่ะ ?!? ดังนั้นเมื่อได้อ่านหนังสือจบในคืนนั้น ระบบ OPOL จึงถูกเลือกนำมาใช้ในวันถัดมา....
วันแรกที่เริ่ม
คุณแม่ --> (กระตือรือล้นสุดฤทธิ์) Anfield, where is the light? there is the light. (ชี้หลอดไฟบนเพดาน)
แอนฟิลด์ --> ... ... ... ... ... ( งง )
คุณแม่ --> (อีกครั้ง)
แอนฟิลด์ --> ... 55555555 หัวเราะ (เยาะ) ชอบใจ สงสัยว่าแม่เป็นไรหว่า 555
คุณพ่อ --> 5555
คุณแม่ --> ซึม...(โดนหัวเราะ (เยาะ) ทั้งพ่อ ทั้งลูก...นี่ยังไม่รวมของญาติพี่น้องคนอื่นๆ นะคะ)
คุณพ่อ --> ไม่เป็นไร มั่นใจหน่อย ^^
คุณแม่ --> (แหม... ทีหยั่งงี้ล่ะ.. แต่ก็...) ^^"
วันที่ 2
คุณแม่ --> กระตือรือล้นสุดฤทธิ์ Anfield, where is the light? there is the light. (ชี้หลอดไฟบนเพดาน) ซ้ๆ ย้ำๆ แบบนี้ทั้งวัน
แอนฟิลด์ --> แหงนหน้ามองตามมือที่ชี้ไปบนเพดาน
คุณแม่ --> ^^ Good boy! juffffffff! (จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ)
วันที่ 3
คุณแม่ --> เหมือนเดิม เพิ่มชี้นั่น ชี้นี่ ซ้ำๆ ย้ำๆ (จนบางทีนึกในใจ เราบ้ารึเปล่า?555)
แอนฟิลด์ --> มองมั่งไม่มองมั่ง (55)
วันต่อๆ มา จนถึง ณ เวลานี้ (เป็นเวลา 9 วัน) เวลาคุณแม่ถาม where is the light? แอนฟิลด์จะแหงนหน้าขึ้นไปมองหลอดไฟบนเพดานพร้อมรอยยิ้ม (เพราะรู้ว่าเดี๋ยวแม่จะต้องพูดว่า Good boy! excellent! แล้วก็จุ๊บๆๆๆๆๆ) และตอนนี้ก็หัด turn on the light. turn off the light. listen! birds are singing. ร้องเพลง twinkle little star, If u'r happy and u know it..., ฯลฯ ถึงแม้ว่าน้องจะยังไม่รู้เรื่องทั้งหมด ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็พอจะเห็นแววบ้างแล้วล่ะค่ะ ^^
ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องขอบคุณน้องเพ่ยเพ่ยกับครอบครัว และน้องๆกับคุณพ่อคุณแม่อีกหลายๆท่าน ที่เป็นแรงบันดาลใจให้คุณแม่สร้างน้องแอนฟิลด์ให้เป็นเด็ก 2 ภาษา และทำให้คุณแม่มีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไปค่ะ
นับต่อจากนี้ วันที่ 10, 11, 12 และวันต่อๆไปของน้องแอนฟิลด์จะเป็นอย่างไรน้า... ต้องรอดูกันต่อไปค่ะ (คุณแม่เองก็อยากเห็นเร็วๆซะแล้ว ^^)
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้