จากจุดเริ่มต้น กับระยะทาง 4 เดือน ลูกมีพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง !! ความท้าทายของแม่

[เสาวนีย์ ปิ่นชุมพลแสง]

เริ่มต้น 5  มี.ค. 55 :  กำลังหาโน่นนี่นั่นทาง Internet เรื่อยเปื่อย  ไปเจอ เด็กสองภาษา  สนใจอย่างแรง นั่งอ่าน นั่งดู  งานการไม่ได้

                           ทำ เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้า  พอเจอหน้าลูกตอนเย็น พูดอังกฤษใส่ลูกเลย ลูกงง  แม่พูดไรอ่ะ  

                            ตกเย็นไปหาซื้อหนังสือ ที่ร้านหนังสือทันที ไปร้านแรก มีไม่ครบ 3 เล่ม มีแต่เล่ม 2 กับ 3 ก็ไม่ซื้อ เดินทางไป

                             ห้างใหม่ ก็ยังไม่มี (ยังพูดอังกฤษกับลูกอยู่  ลูกโกรธบอกว่าแม่ไม่ต้องมาพูดกับบุ๋นแล้ว  พูดภาษาไทยเถอะ)

6 มี.ค.55          :    วันหยุดมาฆบูชา  ได้โอกาส ไปหาซื้อหนังสือทันที สุดท้ายได้มาครบ 3 เล่ม (ระหว่างนั้นก็กระหน่ำภาษาอังกฤษ

                           ใส่ลูก  ผลตอบกลับคือ ลูกวิ่งหนี  ลูกบอกว่าเลิกพูดได้แล้ว)  หลังจากได้หนังสือแล้ว ตะลุย อ่านอย่างเอาเป็น

                           เอาตาย รวดเดียว จบ ภายใน 1 วัน  ตั้งใจเริ่มต้นทันที เพราะได้แนวคิด + บ้าพลัง ได้ข้อคิดว่า ไอ้ที่ลูกวิ่งหนี

                           ลูกงง เพราะ เค้าไม่มีคลังศัพท์นั้นเอง 

                       :  ประกาศเจตนารมณ์ กับครอบครัวอย่างชัดเจน  แม่ (พยายาม) พูด อังกฤษ (แม่อังกฤษก็อ่อน ไม่แข็งแรงแต่

                          พยายาม) คุณพ่อพูดไทย กับลูกชายคนโต น้องบุ๋น 3.10 ปีจะเริ่มปรับการใช้ภาษาอังกฤษอย่างค่อยเป็นค่อยไป  

                         พร้อมกับลูกคนเล็กน้องบุ๊ค1.6 ปี ก็พูดอังกฤษด้วย เรียนรู้ไปพร้อมกัน แม่และลูก

สัปดาห์แรก ๆ      :   ใช้คำศัพท์ง่าย ๆ กับลูก ให้ลูกคุ้นเคย eye  hand  take a bath  open the door   ฯลฯ  แบบค่อยเป็นค่อยไป

                            แต่พยายามใช้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผ่านไปสัปดาห์แรก  ลูก เริ่มคุ้นเคย  ไม่ต่อต้านเหมือนวันแรก ๆ ๆ 

สัปดาห์ที่สอง      :  แม่หาข้อมูลบนเว็บไซต์ อย่างมากมาย  หาสื่อหลาย ๆ อย่างมาช่วย ตัดสินใจซื้อเครื่องมือช่วยให้ลูกเป็น Ipad

                          เพราะคิดว่ามันน่าจะช่วยได้ในหลาย ๆ ด้าน  อุทิศ Ipad เพื่อสอนภาษาอังกฤษให้ลูก โหลด การ์ตูน คายุ

                          เพลงภาษาอังกฤษ แอพต่าง ๆ นานา  มากมาย  ใช้ช่วงเวลาที่อยู่บนรถในการเดินทางกลับบ้านตอนเย็น เและ

                          เมื่อช่วงเวลาที่ได้อยู่กับลูก ก็จะพยายามพูดอังกฤษ  ประโยคง่าย ๆ ในชีวิตประจำวัน  ลูก ตอบรับ มากขึ้น  

                          ฟังเข้าและตอบสนองคำสั่งที่คุ้นเคยได้

                        : ช่วงแรกลูกจะไม่ยอมดูการ์ตูนคายุที่พูดภาษาอังกฤษเลย เพราะ ลูกบอกว่าฟังไม่รู้เรื่อง จะเอาแต่เล่นเกม

                          แม่ลบเกมออกทั้งหมด เหลือไว้แต่ เกมที่เป็นภาษาอังกฤษ กับ การ์ตูน  เพลง  และ หนังสือภาษาอังกฤษเท่านั้น

                          แล้วจะดูการ์ตูนกับลูก เวลาการ์ตูนมีเหตุการณ์ หรือคำพูดที่เกี่ยวกับลูก ก็จะย้ำคำพูดนั้น หรือ พูดตามการ์ตูนให้ลูก

                          ได้ยินเป็นการเน้นย้ำ ทำความเข้าใจ  ลูกก็สนุกไปกับเราด้วย (เชื่อว่า ลูกเริ่มเปิดใจยอมรับสิ่งที่แม่จะให้แล้ว)

เมษายน  2555    :  เวลาผ่านไป มารู้สึกตัวอีกที  ลูกสามารถทำตามคำสั่งที่เราพูดกับเขาได้ ตอบโต้ตอบสนองกับเราได้พอสมควร

                           ลูกดูการ์ตูน คายุ แล้วใ้ช้คำต่าง ๆ ในการ์ตูนพูดกับพ่อแม่ สามารถพูดเป็นคำง่าย ๆ ที่เค้าคุ้นเคยได้ เช่น

                           take a bath , I am full , เวลาเห็นไฟจราจร green mean go ,  red  mean stop ( เหมือนคายุ)

                           บุ๋นบอกน้องบุ๊ค ได้ว่า  don't make a mess , stop , give me  ฯลฯ ส่วนน้องบุ๊ค ก็ star แ้ล้วชี้บนฟ้า

                          flower ชี้ไปที่ดอกไม้หน้าบ้าน  ความรู้สึกแม่คือ ดีใจที่ลูกกล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษออกมา ไม่ต่อต้านเหมือน

                          ช่วงแรก และตั้งใจที่จะพยายามต่อไป 

พฤษภาคม 2555    :  ช่วงเดือนนี้ แม่รู้สึกว่า แม่เครียดกับความคาดหวังเรื่องภาษากับลูกมากเกินไป รู้สึกเหนื่อย แม่ก็เริ่มผ่อนบ้าง

                            เพราะรู้สึกว่า ตึงเกินไป มันไม่ดี ทั้งกับแม่และลูก แม่ปล่อยให้มันผ่านไปตามแนวทางของมันแต่ก็ยังคงรักษา

                            อะไรที่เคยพูด อะไรที่ลูกทำได้พูดได้ก็ยังคงไว้  พอแม่เริ่มพูดไทยกับลูก ลูกก็จะเรียกร้องว่า ทำไมแ่ม่ไม่พูด

                            อังกฤษ !!!  (ได้แต่ตอบในใจ แม่เหนื่อยอ่ะลูก บางคำแม่ไม่รู้นี่นา)  หลังจากที่เริ่มผ่อน รู้สึกว่าสบายขึ้น 

                            ความรู้สึกบีบคั้นตัวเอง น้อยลง

มิถุนายน  2555   :  มีโอกาสไป เวิร์คชอบเด็กสองภาษา 27 พ.ค. 55 ฟังแนวคิดคุณบิ๊ก เราก็ผ่านมาหลายด่านแล้วนี่นา  ได้พูดคุยกับ

                           พ่อแม่ที่เข้าร่วมเวิร์คชอป ก็มีสถานการณ์ที่คล้ายกัน   ก็กลับมา ค่อยค่อยเป็น ค่อยค่อยไป ตามประสา กระเตาะ

                           กระแตะ ตามประสามือใหม่หัดอังกฤษไป  พัฒนาการของลูกดีขึ้นเป็นลำดับ  พูดภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงเหมือน

                           การ์ตูนคายุ จนบางคำ พ่อกับแม่ฟังแล้ว ต้อง หันมามองหน้ากันว่า  เฮ้ย  ลูกเรามันล้ำหน้า พ่อแม่ไปแล้วนะ!!

                           มันเป็นโจทย์ยากที่ท้าท้ายแม่แล้วว่า แม่จะถอยไม่ได้ (รู้สึกว่าแม่เริ่มถดถอย ไม่สามารถเติมให้ลูกได้เต็มที่

                          เพราะไม่ค่อยได้เข้ามาหาความรู้ ใช้คำศัพท์ใหม่ๆ น้อยลง ใช้แต่คำเดิม เดิม) ยังไง ก็ต้องพยายาม สู้ต่อ เพื่อลูก

[แม่น้องหนูดี]

ยินดีและดีใจด้วยกับอีกก้าวแรกของครอบครัวเด็ก2ภาษานะคะ เป็นกำลังใจให้ ตอนนี้เพิ่งเริ่ิม ก็เก็บข่อมูลใส่คลังตุนไว้ใช้กับน้อง ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆที่แชร์ ใจชื้นขึ้นเป็นกองเลยคะ ^_^

[SallyDon]

สู้ๆครับ มาถูกทางแล้วครับ ค่อยเป็นค่อยไป ให้ลูกเรียนรู้กับภาษาอังกฤษรอบๆตัว ใจเย็นๆครับ ใช้เวลาหน่อย เข้ามาหาความรู้และ กำลังใจ จากเว๊บไซต์นี้บ่อยๆ เชื่อว่าเมื่อถึงเวลานั้น แล้วคุณจะเห็นผลที่งดงาม คุ้มครับ สู้เพื่อลูก ยืนยันครับ 

[เสาวนีย์ ปิ่นชุมพลแสง]

ตอนนี้อยู่ในช่วงขาลง ของคุณแม่มาก  ๆ เลยค่ะ  ความถี่ลดลง  ไม่ค่อยได้หาคำศัพท์  ห่างหายมาก  แต่ยังไม่ถึงกับไม่พูดเลยนะคะ  แต่พูดน้อยลง แต่คุณลูกเองที่ยังพูดคำเดิมๆ  ประสบการณ์เดิมๆ สถานการณ์เดิมอยู่  กลายเป็นคุณลูกเองที่ยังคงรักษาการพูดไว้ได้  ตอนนี้มีคำถามว่า  ลูกเรา เนี่ย เป็นเด็ก 2 ภาษาหรือยัง?? เด็ก 2 ภาษาที่พูดออกมาจากความรู้สึกนั้นคือเค้ารู้สึกยังไงก็จะพูดออกมาจากความรู้สึก จากคำศัพท์-ประสบการณ์ที่เค้ารู้ใช่หรือไม่?? (ซึ่งน้องบุ๋นก็จะเป็นเช่นเวลาเล่นแล้วตัวติด หรือของเล่นติด ก็พูดเลย ว่า  I am stuck  หรือเวลาที่จะทำอะไรเอง  I do it by my self   ฯลฯ   และอีกหลาย ๆ  สถานการณ์ ที่บุ๋นพูดออกมาซึ่งบางสถานการณ์ จะคล้ายกับการ์ตูนที่เค้าดู เค้าก็จะพูดคำนั้นออกมาเองโดยที่แม่ไม่ได้สอน)  แบบนี้  เรียกว่า เป็นเด็กสองภาษาหรือยังคะ  (แต่จะเป็นหรือไม่เป็น  ตัวแม่เองก็แอบภูมิใจเล็ก ๆ  กับสิ่งที่เราเริ่มไว้ให้ลูก  อย่างน้อยเค้าก็คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษ  เค้าไม่ต่อต้าน  เค้าไม่ตั้งแง่ว่าภาษาอังกฤษยาก เหมือนเราตอนเด็ก)  เป็นกำลังใจ และสู้ สู้ กันต่อไปนะคะ  

[montira]

คุณแม่น้องบุ๋นเริ่ม 2 ภาษา ก่อนดิฉัน 3เดือนเองค่ะ ตอนนี้ลูกดิฉัน 3.3ปี กำลังลุ้นอยู่เหมือนกัน บางครั้งเหมือนแม่เองก็จะแป็กเหมือนกัน เจอปัญหาเหมือนคุณแม่น้องบุ๋นเลย คือแม่ไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนดี มีทัอเหมือนกันค่ะ ก็ต้องเพิ่มคลังศัพท์ให้ตังเองเหมือนกัน กลัวสอนลูกผิด เลยต้องเรียนรู้ไปพร้อมๆกับลูก ถ้าคุณแม่น้องบุ๋นมีอะไรจะแนะนำ
่วยบอกด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

[thanachai]

พยายามต่อไปครับ ผมก็พยายมอยู่ได้สักเดือนแล้ว

[พ่อน้องอะตอม]

อย่าเพิ่งถ้อนะครับ โอกาสนี้ถือเป็นโอกาสดีที่สุด

[พิชญ์สินี โสภา]

มือใหม่...เพิ่งเดินทางมาถึงค่ะ  กำลังซื้อตั๋ว  ยังไม่ได้ออกเดินทางเลย  เพราะตอนนี้ไม่ได้อยู้กับน้อง  ประมาณกลางเดือนตุลาคมจะได้กลับไปดูแลเจ้าลูกหมูจอมยุ่ง  ตอนนี้เลยได้โอกาสเก็บพลังเอาไว้ต่อสู้เยอะๆๆ...ชื่นชมทุกครอบครัวที่สามารถขับเคลื่อนตามถนนสายสองภาษานี้ทุกครอบครัวเลยค่ะ.....ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ   โดยเฉพาะชาวเมืองขอน ....แนะนำกันแหน่เด้อ......

[ปาณัชสมา วิเศษโวหาร]

ขอแสดงความนับถือเลยค่ะ  อยากทำให้ได้เหมือนคุณแม่น้องบุ๋นจังเลย  ตอนนี้ก็เริ่มมีพลังกลับมาฮึดสู้ใหม่หลังจากที่ล้มเลิกไปหลายต่อหลายครั้ง ยังไงก็จะสู้ๆค่ะ เพื่อลูกรักของเรา

[Sumana Win]

สุดๆๆๆเลยคุณแม่

[พัทธนันท์ บุญสืบ]

ลูกชาย 5 ขวบ จะเริ่มต้นอย่างไรดีค่ะ