หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

ลูกที่เราฟูมฟัก ต้องมาอยู่ในสังคมอย่างนี้ ช่วยมาอ่าน แสดงความคิดเห็น และแนะนำทีค่ะ

มันมีหลายสถานการณ์เหลือเกิน เอาเป็นว่าตั้งเป็นคำถามก่อนดีกว่าแล้วค่อยเล่าเรื่องราวที่เราเจอมา

1. เราเลี้ยงลูกกันมาอย่างดี เอาใจใส่ในทุกเรื่องทั้งสุขภาพ การศึกษา จิตใจ สอนให้ลูกเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจ ไม่อยากได้ของใคร แล้ววันหนึ่งเราต้องปล่อยให้ลูกไปอยู่กับเด็กที่พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงแบบที่พวกเราเลี้ยง ถ้าลูกเราถูกรังแก ถูกแบ่งแยกจากสังคมนั้นๆ หรือลูกเราปรับตัวเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่เห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบ แย่งชิง เราจะรับได้ไหม ใครมีความคิดถึงเรื่องตรงนี้บางคะ จะแก้กันยังไง

เหตุที่มีคำถามขึ้นมาเพราะเรากับสามีมีความคิดเหมือนกันกับกลุ่มพ่อแม่ที่อยู่ในสังคมเวปนี้ ที่เมื่อมีลูกก็อยากให้ลูก เก่ง ดี มีความสุข เราเลือกไปอยู่ชนบท เพราะเราคิดถึงวิถีชีวิตในวัยเด็กที่เราเคยได้รับมา ...แต่สังคมบริโภคนิยมมันไปเร็วเหลือเกิน พ่อแม่ในชนบทต้องทำงานหาเงิน ไม่มีเวลามาสอนลูก เอาใส่ลูกเหมือนที่พวกเราทำกัน

เราเคยพาลูกไปเล่นกับเด็กแถวบ้าน ลูกฉันโดนแกล้งจากเด็กที่พ่อแม่ไม่มีเวลาสอน(เอาตัวบังไม่ให้เราเห็นแล้วแอบหยิกหู) ลูกเราเป็นเด็กที่ถ้าไม่เจ็บจนเลือดซิบจะไม่ร้อง เราเห็นรอยแดงที่หูและเห็นพฤติกรรมตลอดแต่ไม่พูด พอเด็กคนนั้นเห็นเรามองจ้องอยู่ก็หน้าเสียเดินหนีไป

ล่าสุดวันนี้เอง ที่บ้านเราเอง เด็กผู้หญิงมาเล่นที่บ้านอยากเล่นจักรยานลูกเรา แต่ลูกเราเล่นอยู่ มาบอกเราว่าให้ลูกเราไปเล่นอีกคัน(ที่ล้อพังแล้ว)เค้าจะเล่นคันนี้ เราจึงบอกว่าน้องเล่นอยู่ สักพักไปที่สามีเราบอกทำนองเดียวกัน สามีเราบอกว่านั่นมันจักรยานน้องนะ(สามีให้เหตุผลว่า เขาสอนให้ลูกรู้จักแบ่งปัน แต่ลูกกำลังเล่นอยู่เขาคงไม่ใจร้ายพอที่จะให้ลูกลงจากจักรยานตัวเองเพื่อให้คนอื่นเล่น..ลูกจะคิดยังไงในเมื่อมันเป็นของเขาและเขากำลังเล่นอยู่) ไม่ทันจะอธิบายอะไรต่อเด็กคนนั้นพลักลูกเราล้มทั้งคนทั้งจักรยาน เราไม่เห็นแต่สามีเห็น เค้าโกรธมาก ไล่เด็กคนนั้นกลับ เด็กคนนั้นยังโกหกทันทีว่าน้องดึง (เด็กอายุ3-4ขวบเองนะเนี่ย) ดีที่ลูกไม่บาดเจ็บ ลูกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดนแกล้ง ยังร้องวิ่งตามพี่ เพราะอยากมีเพื่อนเล่น

เราจะให้ลูกเข้าโรงเรียนใกล้ๆบ้านก็กลัวลูกจะเจอกับเด็กประเภทนี้อีก ลูกเราสองขวบเจ็ดเดือน อยากมีเพื่อนเล่น แต่เพื่อนแถวนี้ก็ขโมยของเล่นบ้าง แกล้งบ้าง

.ในสังคมหนึงเรามีเท่ากับคนอื่น แต่พอมาอีกสังคมหนึ่ง เรากลับดูมีมากกว่าคนอื่น ทั้งที่จริงเรามีเท่าเดิม..

Comment

You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!

Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้

Comment by พ่อน้องแมงปอ on July 1, 2011 at 10:06am: เหตุการณ์เหมือนกันครับ ตอนน้องแมงปออายุ2ขวบเพื่อนบ้านเป็นเด็กผู้หญิงอายุ3ขวบมาเล่นที่บ้าน จะแย่งของน้องแมงปอถ้าแย่งไม่ได้ก็จะตีน้องแมงปอและผมก็ต้องเข้าไปห้ามแล้วเปลี่ยนจุดสนใจให้แมงปอไปเล่นของเล่นอันอื่นแทน ถ้าจะให้เพื่อนบ้านกลับแมงปอก็ไม่ยอมเพราะไม่มีเพื่อเล่น ตอนนี้แมงปออายุ2.10ขวบเริ่มรู้จักรป้องกันตัวและโต้ตอบ เด็กข้างบ้านตอนนี้อายุ4ขวบมาแย่งของเล่นเหมือนเดิม แต่แมงปอจะเป็นฝ่ายตีเขาไม่ยอมให้ของเล่น เด็กข้างบ้านไม่โต้ตอบเพราะรู้ว่าไม่ใช่ของเล่นของตัวเอง กลับเปลี่ยนไปเล่นอย่างอื่นแทน ทำให้ผมรู้ว่าเมื่อเด็กโตขึ้นถึงวัยที่เขารู้เหตุรู้ผล เขาจะรู้จักรการแบ่งปันเองถ้าเขาต้องการเพื่อน ไม่ต้องกังวลมากครับ

Comment by puangpayom on July 1, 2011 at 9:28am: อึม.... เป็นปัญหาเกือบทุกที พอดี เราก็มีลูกชาย 2 คน คนโต 4 ขวบ คนเล็ก1 ขวบ 3 เดือน เราก็อยู่กับลูกตลอดยกเว้นเวลาไปทำงาน จ - ศ 08.00 - 16.00 น. สามีก็ทำงานที่อื่น กลับทุกสัปดาห์ ลูกก็คุณตาคุณยายเลี้ยง (คุณตาค่อนข้างตามใจ) ข้าง ๆ บ้านเป็นญาติกันหมด แต่เด็ก ๆ หลานเป็นผู้หญิงหมด 3 - 4 คน เขาจะค่อนข้างเรีบร้อยนะ(เด็กผู้หญิง) แต่ลูกชายคนโตเราจะดื้อหน่อย ( ถ้าเวลามาเล่นกับเด็กผู้หญิง ) คิดว่าอาจจะเป็นวัยของเขา ลูกชายเราก็จะเคยไปขอขี่จักรยานกับหลานผู้หญิง เขาก็ขอหรือพูดดีๆ กันั่นหละตามประสาเก็ก แต่ก็สังเกตพฤติกรรมเด็กเพราะห่างไม่ได้ เดี๋ยวคนโน้น คนนี้ร้องไห้ สถานการณ์อย่างนั้นถ้าเด็กเขาพูดไม่รู้เรื่องกัน เราผู้ใหญ่ก็ค่อยเข้าไปแทรก เราก็พูดและให้เหตุผล เขาดี ๆ ลูกเราผู้ชายเขาก็ฟังนะ เพราะเราก็สอนลูกให้มีเหตุผล และถ้าไม่ฟังก็มีบทลงโทษ ( โดยเฉพาะ บอกว่า ถ้าแย่งของน้อง แล้วจะไม่มีเพื่อนนะ แล้วเพื่อนจะไม่ม่เล่นด้วยอีก ) เขาก็กลัวที่จะไม่มีเพื่อนเล่น ก็โอเคนะ เขาพูดรู้เรื่อง แต่จากที่่ี่คุณแม่เล่าให้ฟัง เด็ก คนนั้นเขาอาจจะถูกตามใจ ไม่มีการให้เหตุผล ไม่บอกสิ่งใหนควรไม่ควร มันก็เลยอาจจะสะสมบ่มนิสัยของเด็ก ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเราสร้างลูกให้มีภูมิต้านทานที่ดี เขาก็จะเป็นคนดี ที่อยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขค่ะ เพราะเราก็อยู่สังคมชนบทเช่นกัน พูดอีสานกันหละแถวบ้านแต่เราจะฝึกทั้งอีสาน ทั้งไทย และ Eng ให้ลูก นะ คะ สูๆ

Comment by Samita Srimachaporm on July 1, 2011 at 9:00am: เจอปัญหาเหมือนกันเลยค่ะแต่เพื่อนบ้านแถวนี้เขาไม่ใช่ไม่มีเวลาเขามีเวลามากกว่าเราอีกสามีทำงานเขาเป็นแม่บ้านแต่ลูกเขาเป็นเด็กก้าวร้าวพูดจาไม่รู้จักเคารพผู้ใหญ่ลูกๆ เขาจะแล่นกันเป็นแก๊ง วันหยุดเสาร์,อาทิตย์และหลังเลิกเรียนปั่นจักรยานซิ่งแหลกแล้วก็ชอบมาหยุดคุยกันที่หน้าบ้านเราเพราะมีบรรดาขาเม้าพวกแม่ๆ มานั่งกันแถวนี้ มีอยู่วันหนึ่งเราพาลูกออกมาปั่นจักรยานถนนหน้าบ้านและเจอแก๊งนี้แล้วก็มีหัวโจกปั่นเข้ามาจอดใกล้ๆ ลูกเราแล้วบอกเพื่อนๆ ว่าเฮ้ยไอ้คนนี้มันไม่ใช่เด็กผู้ชายมันเป็นเด็กผู้หญิงแล้วพากันหัวเราะ แล้วลูกเราก็หันหน้ามาหาแม่แล้วถามแม่ว่า He is bad boy. แม่ก็ say yes! ไปเลยแล้วก็บอกลูกว่าไม่ต้องไปสนใจ แล้วเราก็ถามเด็กคนนั้นว่าเรารู้จักกันด้วยหรือเด็กคนนั้นก็มองหน้าเราแล้วส่ายหน้าเราก็เลยบอกว่าทีหลังถ้าไม่รู้จักเขาก็อย่าไปว่าคนเขามันไม่ดีรู้ไหมแล้วคราวหน้าถ้าพูดจาไม่ดีอีกจะไม่ให้ปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้านเลยรู้ไหมแล้วเด็กคนนั้นก็ปั่นจักรยานไป จริงๆ แล้วเราก็อยากจะว่ามากกว่านั้นแต่เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราไปรังแกเด็ก แต่เด็กมันก็คือเด็กถ้าจะให้โทษก็คงโทษผู้ใหญ่ที่ไม่อบรมสั่งสอนปล่อยให้ลูกมีนิสัยแบบนี้จริงๆ แล้วการที่ไม่ได้อยู่กับลูกตลอดเวลาก็เลี้ยงลูกให้เป็นคนดีได้อยู่ที่ว่าพ่อแม่เขาใส่ใจหรือเปล่า แต่บางทีเราคิดว่ามุมมองของการเลี้ยงลูกเขากับลูกเรามันต่างกัน การเลี้ยงลูกอย่างเราเขาก็ว่าเราเลี้ยงลูกอ่อนแอขี้แบะและการเลี้ยงลูกอย่างเขาเป็นการเลี้ยงลูกแบบแข็งแกร่งเอาตัวรอด แต่เรารู้ว่าสิ่งที่เราปฏิบัติกับลูกเป็นสิ่งที่ดีและถูกต้องเราก็ไม่ต้องไปสนใจพยายามไม่ให้ลูกเราไปเล่นกับเด็กกลุ่มนั้น "อ่อนโยน แต่อย่า อ่อนแอ" "แข็งแรง แต่ไม่ใช่ แข็งกระด้าง" พ่อแม่เขาคงไม่เข้าใจคำเหล่านี้ลูกเขาก็เลยเป็นแบบนี้คิดแบบนี้แล้วเราจะบสบายใจ