หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

พูดภาษาอังกฤษให้ดี แนวจิตวิทยา ตอนที่8: เคล็ด(ไม่)ลับเสริมทักษะ

จากกระทู้แนะนำของห้องสมุด เว็บพันทิป โดย คนบ้านเดียวกัน

ในตอนที่แล้ว ผมลืมเน้นไปว่า ท่านผู้อ่านจะต้องรู้จักการเลียนแบบน้ำเสียง การใช้คำพูดของผู้พูดที่ผู้อ่านได้ยินมา แล้วนำไปใช้ ใครก็ตามที่ไม่ได้มีโอกาสอยู่สภาพแวดล้อมที่มีคนพูดภาษาอังกฤษด้วยนั้น ผมแนะนำให้ไปลงเรียนตามสถาบันภาษา เพื่อเป็นทางระบาย (output) จากสิ่งที่ท่านผู้อ่านได้ศึกษามา เพื่อให้ได้เกิดการโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษในชีวิตจริง

ตอนเด็กผมเคยลง เรียน AUA ตอนนั้นจำได้ว่าฟังอาจารย์ไม่รู้เรื่องเลย ได้บ้างไม่ได้บ้าง จนพอมาคิดสูตรเรียนเองเอาดีกว่า บวกกับความทะเยอทะยาน การใช้ภาษาผมเลยพัฒนาเร็วมากขึ้น

พอตอนอยู่มหาลัยปี 1 หรือปี 2 ถ้าจำไม่ผิดไปลงเรียน AUA อีกครั้งหลังจากครั้งสุดท้ายที่ Level 3 ตอนม.2

ไปสอบใหม่ได้ Level 12 ถ้าผมจำไม่ผิด Level ก่อนสูงที่สุดครับ

ผมแย่งคนในห้องพูดจนอาจารย์ต้องห้าม (จริงๆไม่ควรทำอย่างยิ่ง แต่ตอนนั้น Input มันเต็มไปหมดไม่มี Output ถ้าไม่ได้ใช้เดี๋ยวลืมได้ง่ายๆครับ) เรียนไปได้เทอมเดียวเลิกเลย

แต่สำหรับผู้ที่ไม่มีเวลาจะไปลงเรียนภาษา ผมยังพอมีหนทางอยู่ครับ แต่ต้องอาศัยความขยันนะครับ หลังจากที่ผมตัดสินใจไม่เรียนต่อที่ AUA แล้วผมเลยได้ไอเดียใหม่ หลังจากที่หาสิ่งนี้ในอินเตอร์เน็ต ในที่สุดผมก็เจอบทละครของอเมริกา ไม่ว่าจะเป็น ตลก หรือ ซีรีย์ หรือละครทีวี วิทยุมีหมด บทพูดเหล่านี้ล้วนเป็นบทสนทนาที่ใกล้เคียง การใช้ภาษาของเจ้าของภาษาสถานการณ์จริงมากที่สุด และเป็นบทพูดล้วนๆ ผมดีใจมากที่หาจนเจอซึ่งในตอนแรกผมไม่คิดว่าจะมีด้วยซ้ำไป หลังจากนั้นผมก็ปริ๊นท์มาอ่านอย่างไม่บันยะบันยัง (ขออภัยถ้าสะกดคำนี้ผิดน่ะครับ) กดDictขีดเส้นใต้ อ่านทวนแล้วทวนอีกจนจำเข้าไปในหัว

สำหรับท่านผู้อ่านคนใดที่สนใจอยาก ได้บทละครของฝรั่ง สามารถเข้าไปในเว็บนี้ www.simplyscripts.com แต่สำหรับผู้ที่ต้องการเนื้อหาอ่านง่ายๆ ผมแนะนำบทละครวิทยุมา เหตุผลคือ บทละครวิทยุมักเป็นบทสนทนาไม่ยืดเยื้อ การใช้คำพูดมักจะมีใจความครบถ้วน เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเรียนการพูดภาษาอังกฤษอย่างมีประสิทธิภาพ

ผมใช้วิธีศึกษา แสลง ภาษาชาวบ้าน หรือสำนวนในสถานการณ์ต่างๆ จากบทละครเหล่านี้ทั้งสิ้น ซึ่ง AUA หรือจะ Wall Street หรือ Boston Bright ไม่มีให้แน่นอนครับ!

ต่อไปนี้ผมจะกล่าวสรุปตั้งแต่ตอนแรกๆของก่อนการเริ่มเรียนภาษาอังกฤษด้วยวิธีที่ผมได้กล่าวไปแล้ว

ผมขอย้ำน่ะครับว่าท่านผู้อ่านจะต้องมีความเข้าใจในไวยากรณ์พื้นฐานภาษา อังกฤษได้ดีในระดับหนึ่ง แต่ไม่ต้องถึงขนาดจะต้องให้เก่งถึงขั้น ขนาดทำข้อสอบ TOEFL ได้ในตอนนี้ครับที่สำคัญ เรื่องที่ท่านผู้อ่านจะต้องเข้าใจก็คือ

1.เรื่อง Tense

2.เรื่องของ การใช้ ประธานกับ คำเหล่านี้ is/am/are/have/has/do/does กับคำกิริยาหรือ กรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ เอาแค่เป็นพื้นๆก่อนน่ะครับ แต่เราสามารถจับคู่ประธานได้กับคำเหล่านี้ ผมถือว่าพร้อมสำหรับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยวิธีธรรมชาติแล้วครับ

3.คำศัพท์เห็นอะไรใหม่ๆ เข้ามา จดได้จดลงไปเลยครับ ถ้าไม่ได้ ให้รีบถามคุณ Longman หรือจะคุณพี่ Oxford ทันทีครับ

4.การเปลี่ยนรูปประโยคกลับไปมา ระหว่าง คำถาม คำตอบ ปฎิเสธเป็นบอกเล่า หรือกลับกัน วิธีตามข้อนี้ผมมีหนังสือมาแนะนำครับหนังสือหายากสักหน่อย ชื่อ New Road เขียนโดยอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งมีความเชี่ยวชาญในการสอนภาษาอังกฤษให้คนพูดเป็น

ท่านได้เขียนประโยคตัวอย่างไว้เป็นพันๆประโยค มีการเปลี่ยนประโยค บอกเล่า ให้เป็นคำถามและปฎิเสธให้ด้วย ถึงแม้ว่ารูปเล่มจะไม่โดดเด่นเหมือนหนังสือเรียนภาษาอังกฤษตามสถาบันสอนภาษาทั่วไป ไม่มีสีสัน ไม่มีรูปภาพประกอบมากมาย ดูเหมือนหนังสือสมัยก่อนที่มีแต่ตัวหนังสือ เรียงกันเป็นตับ

แต่ที่สำคัญที่สุดคือ เนื้อหาประเมินค่ามิได้ครับ ราคาถูกมากเหมาะกับยุคเศรษฐกิจพอเพียง ผมซื้อมาอ่านสามเล่ม แต่หายเกลี้ยง กำลังตามหาอยู่ ผมท่องไปๆมาๆ เพื่อให้การพูดของผมสามารถกลับไปกลับมาระหว่าง คำถามคำตอบ ปฎิเสธและบอกเล่าได้คล่องขึ้น หากวันไหนผมเจอหนังสือเล่มนี้ จะนำรายละเอียดลงมาเขียนไว้น่ะครับ แต่น่าเสียดายที่หนังสือไม่ได้รับการสนับสนุนให้ใช้ในโรงเรียนเท่าที่ควร

หลัก 4 ประการนี้ท่านผู้อ่านต้องหมั่นซ้อมและทำความเข้าใจบ่อยๆครับ และที่สำคัญท่านผู้อ่านเองสามารถอ่านบทละครหนัง หรือ A Wimpy Kid Diary หรือไม่ว่าจะเป็นนิยายเด็กเรื่องใดก็ตาม ไปพร้อมๆกับการทำความเข้าใจ ทั้งเรื่องของ กาลเวลา ประโยค และคำศัพท์ใหม่ๆอย่างสม่ำเสมอครับ

ตอนต่อไป-ใส่ Input ด้วยระบบนักเรียนนานาชาติ