หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

น้องแจนครบ 8 เดือน

แม่จ๋าคลอดน้องแจน ( ต้องบอกว่าคุณอาหมอพาน้องแจนออกมาซินะ ) อย่าน่าแปลกประหลาดใจ เพราะแม่จ๋ารับรู้จากคนรอบข้างมาตลอดว่าการคลอดลูกเจ็บปวดทรมาน กว่าปากมดลูกจะเปิด 1 เซ็น 2 เซ็น เจ็บแทบตาย แม่จ๋ารับรู้อย่างนั้นและตั้งใจมากว่าอยากจะเจ็บ

เพื่อหนูสักครั้งแม่จ๋าตั้งใจจะคลอดหนูเองอย่างธรรมชาติที่สุด จนย่างเข้าเดือนที่ 8 ลูกสาวแม่จ๋ายังนอนหลับสบายไม่เตรียมตัวออกมาเลย

หนูไม่กลับหัวสักครั้งจน 8 เดือน 2 อาทิตย์อาหมอนัดผ่าวันที่ 15 กรกฏาคม 2553 พ่อจ๋าออกเวรไปโรงพยาบาลกับแม่จ๋าวันที่14 กรกฎาคม 2553 ตอน 11 โมงไปถึงก็เกือบบ่ายโมง แม่จ๋าเ้ขาตรวจร่างกายรอพ่อจ๋าหาที่จอดรถ จากนั้นพ่อจ๋ากับแม่จ๋าก็ไม่ได้เจอกันเลย

พ่อจ๋าบอกว่า พยาบาลบอกพ่อจ๋าว่าแม่จ๋าต้องผ่าตัดด่วนเลยทำให้พ่อจ๋าหงุดหงิดไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้สาเหตุอะไรเลยติดต่อแม่จ๋าก็ไม่ได้ พยาบาลตรวจเช็คหัวใจน้องแจนเต้นเร็วมากกว่า 80 ไม่ยอมลงเลยตรวจอยู่เป็นชั่วโมง จนน้องแจนหายใจเป็นปกติแม่จ๋าจะเขาห้องนอนรอวันที่ 15 ที่เราจะเจอกันแต่พี่พยาบาลบอกเพื่อความพร้อมของวันพรุ่งนี้ตรวจภายในสักหน่อยก่อนดีไหม แม่จ๋าตรวจร่างกายแล้วพบว่าปากมดลูกเปิด 4 จะ 5 เซ็นแล้ว พยาบาลโทรหาอาหมอด่วน ไม่ถึง 10 นาทีอาหมอมาและนัดคิวเ้ข้าห้องผ่าตัดด่วนเลย แม่จ๋าเริ่มรู้สึกแล้วว่ามีอะไรผิดปกติกับหนูแน่ ๆ เลยเราเข้าห้องผ่าตัดเกือบจะ 5 โมงเย็นแม่จ๋าโดนบล็อกหลังใครว่าเจ็บมากแม่จ๋าไม่รู้สึกอะไรเลย รู้ว่าใจมันร้องไห้แล้ว ไม่ถึง 3 นาทีส่วนล่างแม่จ๋าไม่รู้สึกเลย จากนั้นแม่จ๋าก็แอบจ้องมองที่หลอดไฟดูว่าลูกสาวแม่จ๋าจะเป็นยังไงมั้งและแล้วเวลา 17.36 น.เราก็เจอหน้ากันลูกสาวแม่จ๋าร้องลั่นเมื่อพยาบาลทำความสะอาดให้ จากนั้นแม่จ๋าก็ Kiss you เป็น First kiss สำหรับลูกสาวแม่ แม่จ๋ารักหนูมากคนเก่งของแม่

ความผิดปกติในห้องคลอดตอนนั้นแม่จ๋าลืมไปหมดเลย จนอาหมอเย็บแผลเสร็จเราก็มาปรึกษากันว่าหนูเป็นยังไงบ้าง อาหมอถามแม่ว่าคิดว่า่ลูกสาวเป็นอะไร แม่ตอบไม่ได้จ้องหน้าอาหมอนิ่งไม่อยากให้หนุต้องเป็นอะไรทั้งนั้น อาหมอบอกว่าเราพูดกันได้ทุกเรื่องใช่ไหม แม่ถามอาหมอว่าหนูเพดานดโหว่ไหม อาหมอบอกว่าไม่ แต่...อาหมอบอกว่าเสียงร้องของหนูผิดหูไปนิดหนึ่ง อาหมอขอตรวจดาน์วซิโดรม คำนี้เหมือนฟ้าผ่ากลางใจแม่จ๋าเลย แม่จ๋าเหมือนร่างที่ไร้วิญญาณ รู้สึกหนาวขึ้นมาจับใจ และแม่จ๋าก็หนาวจริง ๆ หนาวแบบแม่จ๋าเองไม่รู้สึกตัวจนพยาบาลทักว่าแม่จ๋าสั่นก็เลยห่มผ้าห่มไฟฟ้าอยู่ 2 ชั่วโมงครึ่ง รู้แล้วว่าหลับทั้งนำ้ตาเป็นยังไง แม่จ๋าไปห้องพักพื้นเจอทุกคนเลย แต่ไม่เจอหนูคุณพยาบาลใจดีรู้เรื่องหนูก็มาปลอบใจแม่จ๋า บอกว่าเห็นหน้าหนูแล้วไม่ใช่แน่ ๆ เราอยู่โรงพยาบาล 9 วันและเป็น 9 วันที่มีค่าที่สุดในชีวิตแม่จ๋า

ณ วันนี้น้องแจน 8 เดือนเต็มแล้วแม่จ๋าภูมิใจในตัวหนูมากที่สุดอีกครั้ง หนูเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่งอแง ร่าเริงมากเลย และตอนนี้แม่จ๋าก็พาหนูมาสมัครเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้

เรามาโรงเีรียนทุกวันเลยและเราก็จะเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนนะค่ะ แม่จ๋าจะตั้งใจเสริมพัฒนาการหนูทุกด้านให้พร้อมกันให้ได้ ให้สมกับที่หนูสู้มาได้ขนาดนี้