วันเกิดของลูก ชีวิตแม่ยอมแลกได้เสมอ

[กาหนาฉ่าย]

 

   "แม่รักหนูนะจ้ะ"  นี่คือคำพูดที่บอกเค้าทุกวัน  ยิ่งใกล้ถึงวันเกิดครบรอบ 2 ขวบ ของลูกน้อย ยอดดวงใจของแม่ แม่คนนี้อยากจะบอกว่า "แม่รักหนูมากที่สุดในโลก  แม้ชีวิตนี้ก็ยอมแลกได้จ้ะ"

 

    ใกล้ๆ วันเกิดของลูกทีไร ทำให้พี่อดไม่ได้ที่จะนึกย้อนเวลากลับไปถึงเหตุการณ์วันที่คลอดเจ้าตัวน้อย ณ กลางหุบเขาแห่งหนึ่งใน อ.ด่านช้าง ที่ชีวิตนี้ทั้งชีวิตคงไม่มีวันลืม วันแห่งความสุข ปลาบปลื้มใจ วันแห่งความเจ็บปวด ความกลัว ความลังเล ความสิ้นหวัง อารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ที่มันพรั่งพรูเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย  เราได้แต่เฝ้าสงสัยและถามตัวเองว่า เราจะทำสำเร็จไหม ลูกจะปลอดภัยไหม  เราจะตายไหม   

 

 

   แต่ทันทีที่ได้ยินเสียงร้องไห้ดังลั่นครั้งแรกของลูก  ดีใจมาก หายเหนื่อย หายเจ็บปวดเลยจ้ะ   ยิ่งได้เห็นหน้าเค้า ได้สัมผัสเนื้อตัว ได้กอดจูบเค้าครั้งแรก  ความสุขมันเอ่อล้น จนน้ำตาไหลไม่หยุด (แฟนก็ร้องไห้เหมือนกัน เพราะเป็นห่วงพี่)  พี่เชื่อว่า แม่ทุกคนคงรู้สึกเช่นเดียวกันเนอะ

 

 

  จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เจ้าตัวน้อยจะ 2 ขวบแล้ว โตและรู้เรื่องขึ้นมากทีเดียว  จึงคิดจะงานเลี้ยงฉลองวันเกิดเจ้าตัวน้อย แบบที่หลายครอบครัวรวมทั้งพี่ทำกันเป็นเรื่องปกติ   คือ จัดงานวันเกิด ซื้อเค้ก เป่าเทียน แถมของขวัญ ของเล่น อีกมากมาย   และพาไปทำบุญตักบาตร  ปล่อยนก ปล่อยปลา และกิจกรรมอื่นๆ อีกมากมาย

 

 

  ที่พูดมา ก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่เมื่อลองกลับมาถามตัวเองว่า  สิ่งที่กำลังจะทำ มันเพียงพอสำหรับลูกแล้วหรือ    พี่เชื่อว่า เราตั้งใจฉลองวันเกิดให้ลูก เพื่อแสดงให้เค้ารู้ว่า เค้าคือสิ่งที่ล้ำค่าของพ่อและแม่มาก  พวกเรายินดีและดีใจที่หนูเกิดมาเป็นลูกของพ่อและแม่  จึงได้สรรหาสิ่งที่ดีๆ ต่างให้กับเค้า เท่าที่พ่อและแม่จะหาได้

 

 

  จนวันนี้ พี่บอกตัวเองว่า สิ่งเหล่านี้ที่เราทำให้   ลูกเราก็แค่ได้รับรู้ และเรียนรู้เรื่องราวแค่เพียงด้านเดียวเท่านั้น  นั่นคือ ความสุข ความรัก จากคนที่รักเค้า  แต่เค้าจะเคยรับรู้ไหมว่า  อีกด้านหนึ่งของเรื่องราวในวันเกิดของเค้า คือ วันแห่งความเป็น ความตายของแม่ทุกคน   เค้าจะรับรู้ไหมว่า   เพื่อวันเกิดของลูก  แม่ต้องผ่านเรือ่งราวความเจ็บปวด ความกลัว ความลังเล สับสนมากมายเพียงใด  กับผู้หญิงที่เรียกว่า "แม่" คนนี้   

 

 

   ลูกจะรับรู้ไหมว่า แม่กลัวมาก และเกือบสิ้นหวัง แต่เมือนึกถึงขีวิตของลูก  ความกลัวบรรเทาลง  เหลือแต่ความมุ่งมั่น สู้ไม่ถอยที่จะต้องให้หนูคลอดออกมาอย่างปลอดภัยที่สุด  แม้แต่ชีวิตแม่นี้ ก็ยอมแลกได้ เพื่อวันเกิดของหนู

 

 

   พอคิดถึงตรงนี้  ก็เลยตัดสินใจว่า เรื่องราวเหล่านี้ ลูกควรมีโอกาสได้รับรู้พร้อมๆ กับเรื่องราวความสุข สนุกสนุก ความยินดีที่เค้าได้รับ   ซึ่งพี่ถือเป็นหน้าที่ที่พี่ต้องบอกกล่าวให้เค้ารับรู้ และพยายามบ่มเพาะหัวใจที่รู้จักรักผู้อื่นที่ไม่ใช่แต่ตัวเองเท่านั้น  บ่มเพาะจิตสำนึกแห่งความกตัญญูที่มีต่อบุพการีให้กับเค้าด้วยเช่นกัน 

 

  เด็ก ควรได้รับรู้เรื่องราวที่มีทั้งความสุข ความยินดีปรีดา ความทุกข์ ความเสียใจ ต่างๆ    เค้าควรได้รับการดูแล และมีโอกาสเรียนรู้เรื่องราวของโลกอย่างที่มันเป็น มิใช่อย่างที่เราต้องการ  เด็กควรได้เรียนรู้ธรรมชาติของสรรพสิ่งบนโลกที่ไม่จีรังยังยืน  ซึ่งสิ่งที่จะอยู่ติดตัวเค้าไปตลอดชีวิต คือ ความรักและความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณต่อเค้า  สิ่งเหล่านี้จะทำให้หนูอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างเบิกบานใจ จ้่ะ 

 

 

   "สุขสันตวันเกิดจ้ะ ลูกรัก, แม่รักหนูมากที่สุดในโลก  แม้ชีวิตนี้ก็ยอมแลกได้จ้ะ"

 

 

 

 

 

 

[แม่น้องชีส]

HBD น้องกาหนาฉ่ายด้วยค่ะ ได้อ่านแล้วซึ้งมากๆ เลยค่ะพี่ธีร์

[แม่น้องน้ำ]

ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวคะ

[พรทิพย์ สอนใจ]

HBD ย้อนหลัง น้องกาหนาฉ่ายนะคะ

ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง เติบโตอยู่ท่ามกลางสังคมที่ดี

เป็นที่รักของทุกๆคนค่ะ ขอให้พี่ธีร์มีความสุขสมหวังด้วยนะคะ

[ธนันรดา ธนานาถ]

็H B D ย้อนหลังนะคะ ความเห็นตรงกันเลยค่ะ ชอบ อ่านแล้วซึ้งค่ะ...แม่น้องซีน

[Bai-toey]

สุขสันต์วันเกิดนะคะ ขอให้ทั้งคุณแม่คุณลูกมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงทั้งบ้านเลยค่ะ :)

ปล.อ่านแล้วซึ้งจริงๆ ค่ะ

[กาหนาฉ่าย]

 

ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพร และสละเวลามาอ่านจ้ะ  

 

 

[kittika]

Happy Birthday  มีความสุขมากๆ น่ะค่ะ

[อรนภา (แม่เจี๊ยบ & น้องวิน)]

มีความรู้สึกดีจังที่ได้อ่านข้อความนี้ ขนาดเป็นแม่แล้วยังซึ้งมากเลยพออ่านไปก็น้ำตาซึมไปด้วย  สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะน้องฉ่าย ๆ

คิดถึงพี่ธีร์และน้องฉ่ายเสมอนะจ๊ะ

[พรทิพย์ สอนใจ]

ตอนคลอดน้องมิวสิค คุณแม่ก็ช็อคในห้องคลอดค่ะ เพราะความดันต่ำมาก คุณหมอบอกว่ามดลูกเคลื่อนลงต่ำกดทับเส้นเลือดดำ ตอนช็อคเป็นอะไรที่ทรมานสุดๆ เหมือนหัวใจโดนบีบและถูกกระชากออกไปอย่างแรง ร่างกายขยับเขยื้อนไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ในใจว่าทำไมเราวาสนาน้อยเหลือเกิน กว่าจะท้องก็แสนลำบาก ท้องแล้วก็แพ้มากจนวันคลอด ยังไม่ทันเห็นหน้าลูกก็ต้องมาตายจากกันก่อน ใจก็ภาวนาว่าขอให้ได้กลับมาเจอหน้าลูกก่อนตายด้วยเถิด พอฟื้นหลังคลอดดีใจมาก ถามพยาบาลถึงลูกตลอดเลย ตอนคลอดก็พบว่าน้องเป็นผนังหัวใจรั่ว (ปัจจุบันใกล้หายแล้ว) และเป็นโรคเลือด (G6PD) ซึ่งต้องเป็นตลอดชีวิต น้องป่วยบ่อยค่ะ แม้ตอนนี้จะ  3 ขวบแล้ว และน้องก็ไม่ชอบพูดคุยกับคนอื่นๆ นอกจากคนในครอบครัวค่ะ แต่ก็ค่อยๆแก้กันไปค่ะ ก็รักนี่คะ รักยิ่งกว่าชีวิต...

 

[อรนัย รักในหลวง]

ก่อนอื่น..Happy Birthday  กาหนาฉ่ายนะครับ..ขอให้สุขภาพแข็งแรง ว่านอนสอนง่าย..เป็นที่รักของทุกคนนะครับ...

อ่ะ..ขอแชร์ไอเดียนิดนึงค่ะ..อ๊อบคิดว่าอ๊อบสอนคล้ายๆพี่ธีร์นะค่ะ อ๊อบสอนให้เค้ารู้ว่าวันที่เค้าเกิดมา ก่อนหน้านั่นแม่เกือบแท้ง..เลือดออก..นอนอยู่บนเตียงเป็นเดือน...ให้ดูแผลผ่าตัด เล่าให้ฟังว่าต้องผ่าลงไปกี่ชั้นๆ กว่าลูกจะออกมาเป็นเด็กคนนึง แม่เสี่ยงชีวิต เกือบตาย...ในวันเกิดของลูกคือวันที่แม่เกือบตายเหมือนกัน...ทุกวันคล้ายวันเกิดอ๊อบจะไม่เคยมีงานปาร์ตี้ใหญ่โต เชิญคนมามากมาย ขนของขวัญมาแจก...อ๊อบพาเค้าไปใส่บาตร ซื้อพวงมาลัยมากราบพ่อแม่ ตกเย็นกินข้าวกันในบ้าน มีเค้กก้อนเล็กๆ ของขวัญเล็กๆจากพ่อแม่..พอเพียง...

 

อ๊อบว่าต้นกล้าเค้าจำได้ที่เราพร่ำบอกเค้าอ่ะนะค่ะ ตอนที่ให้เค้าดูปลาหางนกยูงออกลูก แล้ววันรุ่งขึ้นจิ้งจกก็พาแม่ปลาไปดินเนอร์ ต้นกล้าพูดออกมาว่า "ลูกปลา 7 ตัวแลกกับแม่ปลา 1 ตัว"