หนึ่งในเรื่องที่ฉันไม่เคยลืม

[แม่น้องแอน]

เวลาผ่านมานานเกือบ12ปีแล้วค่ะ ( นานจังแฮะ) แต่ดิฉันไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย

ดิฉันทำงานเป็นครู ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ดิฉันสนิทกับสตรีต่างชาตินางหนึ่ง เธอชื่อ May ค่ะ

เธอเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ อยู่มานานจนพูดไทยได้คล่องปรื๋อ ดิฉันยังคงจำได้ดีเธอเคยพูดไว้ว่า
“ ถ้าเธอมีลูกนะ ส่งลูกเรียนโรงเรียนรัฐไม่ต้องเข้าโรงเรียนเอกชน เก็บเงินค่าเล่าเรียนนั้นไปจ้างฝรั่ง
ให้เค้าสอนพูด และฟัง ระบบการศึกษาของไทยไม่สามารถทำให้เด็กไทยพูดอังกฤษได้ แม้ว่าเวลาจะผ่านไปอีก
10 ปีข้างหน้าก็ตาม ลูกเธอก็พูดภาษาอังกฤษ ไม่ได้เหมือนเธอ

ครู : ถามหน่อยสิว่า คำนี้อ่านว่าอะไร

ดิฉัน : สุ จิ ปุ ลิ

ครู : แปลว่าอะไร

ดิฉัน : ฟัง พูด อ่าน เขียน (ในใจก็รู้ค่ะ ว่าเธอกำลังประชด)

ครู : ทุกวันนี้การศึกษาไทย เป็นแบบ เขียนอ่าน ฟัง พูด เขียนทุกวัน
วันละหลายๆหน้ากระดาษ ท่องแต่ศัพท์ แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นประโยค กว่าจะได้ฟังที ก็อาทิตย์ละครั้ง ครั้งละแค่ชั่วโมงเดียว
คงจะพูดได้หรอกนะ บลาบลา บลา

ต่อมาเธอไปเป็นครูอยู่ที่ โรงเรียนนานาชาติ ในกรุงพนมเปญ ดิฉันทำ Email address ของเธอหายไป เวลาผ่านไปเกือบ 6 ปี

แล้วค่ะ ที่เราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

..................................................................

ตอนนั้นได้แต่ฟังค่ะ แฟนยังหาไม่ได้ จะให้คิดเรื่องลูก ขอหาเงิน แล้วก็หาแฟนก่อนนะ ค่อยคิดเรื่องลูก
แต่ว่า จะมีเงินพอจ้างครูต่างชาติมาสอนไหม หรือจะหาแฟนต่างชาติดี พอเวลาล่วงเลยไปอายุก็มากขึ้นทำแต่งานจะเอาเวลาไหนไปหา เอาหน่ะ (ทำอย่างกะมีให้เลือก)
ขอแค่เข้าใจเราก็พอ พอมีลูก(น้องแอน) คำพูดที่เธอได้พูดไว้ ดิฉันไม่เคยลืม ดิฉันถ่ายทอดคำพูดของเธอให้สามีฟัง
สามีเห็นด้วยกับคำพูดของเธอ

..................................................................
และแล้ว วันหนึ่ง ขณะที่ทำOT.อยู่ จะเอาแต่ค่าโอทีก็กระไรอยู่ เล่น net ด้วยล่ะกัน และแล้วโลกแห่งอินเทอร์เน็ตก็ทำให้ดิฉันได้พบกับที่นี่http://go2pasa.ning.comยิ่งพอเห็น คลิปเด็กสาวนามว่า เพ่ย เพ่ย โอ้ พระเจ้าจอรช์ มันยอดมากอยากให้น้องแอนเป็นแบบนี้บ้างจัง (รู้นะ ว่ามีหลายคนคิดแบบนี้เหมือนกัน) พอสามีเห็นคลิปน้องเพ่ยเพ่ย

“OK. เธอพูดอังกฤษ ฉันพูดไทย”งานเข้าแบบเต็มๆ

หลังจากเข้าร่วมเป็นสมาชิก ดิฉันก็เริ่มปฏิบัติตามแนวทางเด็กสองภาษา Download ทุกอย่างเท่าที่เวลางานจะเอื้ออำนวย
พอเลิกงานกลับถึงบ้าน ปฏิบัติการทางภาษาก็ค่อยๆ เริ่มขึ้น โชคดีที่สามีให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ แม้ว่าตัวดิฉันนั้นจะไม่เก่งอังกฤษเลยก็ตาม แถมแรกเริ่มนั้นก็มีเสียงหึ่งๆ จากคนรอบข้างอยู่บ้าง ดิฉันก็หาได้สนใจค่ะ ปัจจุบัน ดิฉันยังคงเวียนเข้า-ออก
หมู่บ้านแห่งนี้ หลังเที่ยงคืน (เหมือนเป็นขโมยเลยแต่มันเป็นเวลาเดียวที่ลูกและสามีไม่มากวน) พัฒนาการทางภาษาของน้องแอนดีขึ้น จากที่ใครๆว่าเป็นเด็กพูดช้า พูดน้อย ทุกวันนี้ น้องแอนพูดได้มากขึ้นค่ะ อีกทั้งเธอยังพูด และฟัง ได้ทั้งสองภาษา

..................................................................

วันก่อนดิฉันเจอ Email addressของครู May โดยบังเอิญ ดิฉันติดต่อกับเธอได้อีกครั้ง เธอบอกว่าจะมากรุงเทพฯเพื่อมาพบดิฉัน และแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานหลายปีแล้วก็ตาม สิ่งที่เธอพูดไว้เกี่ยวกับการศึกษาของไทย
มันยังไม่เปลี่ยนแปลงไป แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงไปจากคำพูดของเธอ
นั่นคือสิ่งที่ดิฉันจะแสดงให้เธอรู้ว่า น้องแอนสามารถพูดและฟังภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียนด้วยซ้ำ
แต่ว่าดิฉันนี่ซิ My english is not good.

[แม่น้องเนย]

คุณแม่น้องแอน เขียนน่าติดตามมากค่ะ อ่านแล้วประทับใจค่ะ
คำพูดของคุณ May เป็นคำพูดที่น่าคิด และ น่าติดตามมากค่ะ
ผ่านมาถึง 6 ปี แล้วก็ยังเป็นจริง นะคะ
ถ้าเราไม่เิริ่ม ถ้าเราไม่เห็นเวปนี้ เราก็คงเหมือนคนอื่นๆทั่วไปที่ฝากความหวังไว้กับรร.เหมือนเดิม
ดีใจเหมือนกันที่ได้เริ่มต้นค่ะ และก็เริ่มสร้างสังคมใหม่ๆให้คนอื่นๆได้ตามมาเยอะๆจ้า