หนึ่งในเรื่องที่ฉันไม่เคยลืม

[แม่น้องแอน]

เวลาผ่านมานานเกือบ12ปีแล้วค่ะ ( นานจังแฮะ) แต่ดิฉันไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย

ดิฉันทำงานเป็นครู ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ดิฉันสนิทกับสตรีต่างชาตินางหนึ่ง เธอชื่อ May ค่ะ

เธอเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ อยู่มานานจนพูดไทยได้คล่องปรื๋อ ดิฉันยังคงจำได้ดีเธอเคยพูดไว้ว่า
“ ถ้าเธอมีลูกนะ ส่งลูกเรียนโรงเรียนรัฐไม่ต้องเข้าโรงเรียนเอกชน เก็บเงินค่าเล่าเรียนนั้นไปจ้างฝรั่ง
ให้เค้าสอนพูด และฟัง ระบบการศึกษาของไทยไม่สามารถทำให้เด็กไทยพูดอังกฤษได้ แม้ว่าเวลาจะผ่านไปอีก
10 ปีข้างหน้าก็ตาม ลูกเธอก็พูดภาษาอังกฤษ ไม่ได้เหมือนเธอ

ครู : ถามหน่อยสิว่า คำนี้อ่านว่าอะไร

ดิฉัน : สุ จิ ปุ ลิ

ครู : แปลว่าอะไร

ดิฉัน : ฟัง พูด อ่าน เขียน (ในใจก็รู้ค่ะ ว่าเธอกำลังประชด)

ครู : ทุกวันนี้การศึกษาไทย เป็นแบบ เขียนอ่าน ฟัง พูด เขียนทุกวัน
วันละหลายๆหน้ากระดาษ ท่องแต่ศัพท์ แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นประโยค กว่าจะได้ฟังที ก็อาทิตย์ละครั้ง ครั้งละแค่ชั่วโมงเดียว
คงจะพูดได้หรอกนะ บลาบลา บลา

ต่อมาเธอไปเป็นครูอยู่ที่ โรงเรียนนานาชาติ ในกรุงพนมเปญ ดิฉันทำ Email address ของเธอหายไป เวลาผ่านไปเกือบ 6 ปี

แล้วค่ะ ที่เราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

..................................................................

ตอนนั้นได้แต่ฟังค่ะ แฟนยังหาไม่ได้ จะให้คิดเรื่องลูก ขอหาเงิน แล้วก็หาแฟนก่อนนะ ค่อยคิดเรื่องลูก
แต่ว่า จะมีเงินพอจ้างครูต่างชาติมาสอนไหม หรือจะหาแฟนต่างชาติดี พอเวลาล่วงเลยไปอายุก็มากขึ้นทำแต่งานจะเอาเวลาไหนไปหา เอาหน่ะ (ทำอย่างกะมีให้เลือก)
ขอแค่เข้าใจเราก็พอ พอมีลูก(น้องแอน) คำพูดที่เธอได้พูดไว้ ดิฉันไม่เคยลืม ดิฉันถ่ายทอดคำพูดของเธอให้สามีฟัง
สามีเห็นด้วยกับคำพูดของเธอ

..................................................................
และแล้ว วันหนึ่ง ขณะที่ทำOT.อยู่ จะเอาแต่ค่าโอทีก็กระไรอยู่ เล่น net ด้วยล่ะกัน และแล้วโลกแห่งอินเทอร์เน็ตก็ทำให้ดิฉันได้พบกับที่นี่http://go2pasa.ning.comยิ่งพอเห็น คลิปเด็กสาวนามว่า เพ่ย เพ่ย โอ้ พระเจ้าจอรช์ มันยอดมากอยากให้น้องแอนเป็นแบบนี้บ้างจัง (รู้นะ ว่ามีหลายคนคิดแบบนี้เหมือนกัน) พอสามีเห็นคลิปน้องเพ่ยเพ่ย

“OK. เธอพูดอังกฤษ ฉันพูดไทย”งานเข้าแบบเต็มๆ

หลังจากเข้าร่วมเป็นสมาชิก ดิฉันก็เริ่มปฏิบัติตามแนวทางเด็กสองภาษา Download ทุกอย่างเท่าที่เวลางานจะเอื้ออำนวย
พอเลิกงานกลับถึงบ้าน ปฏิบัติการทางภาษาก็ค่อยๆ เริ่มขึ้น โชคดีที่สามีให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ แม้ว่าตัวดิฉันนั้นจะไม่เก่งอังกฤษเลยก็ตาม แถมแรกเริ่มนั้นก็มีเสียงหึ่งๆ จากคนรอบข้างอยู่บ้าง ดิฉันก็หาได้สนใจค่ะ ปัจจุบัน ดิฉันยังคงเวียนเข้า-ออก
หมู่บ้านแห่งนี้ หลังเที่ยงคืน (เหมือนเป็นขโมยเลยแต่มันเป็นเวลาเดียวที่ลูกและสามีไม่มากวน) พัฒนาการทางภาษาของน้องแอนดีขึ้น จากที่ใครๆว่าเป็นเด็กพูดช้า พูดน้อย ทุกวันนี้ น้องแอนพูดได้มากขึ้นค่ะ อีกทั้งเธอยังพูด และฟัง ได้ทั้งสองภาษา

..................................................................

วันก่อนดิฉันเจอ Email addressของครู May โดยบังเอิญ ดิฉันติดต่อกับเธอได้อีกครั้ง เธอบอกว่าจะมากรุงเทพฯเพื่อมาพบดิฉัน และแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานหลายปีแล้วก็ตาม สิ่งที่เธอพูดไว้เกี่ยวกับการศึกษาของไทย
มันยังไม่เปลี่ยนแปลงไป แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงไปจากคำพูดของเธอ
นั่นคือสิ่งที่ดิฉันจะแสดงให้เธอรู้ว่า น้องแอนสามารถพูดและฟังภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียนด้วยซ้ำ
แต่ว่าดิฉันนี่ซิ My english is not good.

[อำนวย]

ฝากหาหนังสือเรื่อง หลักภาษาอังกฤกษ โดยอาจารย์ พฤกษะศรี

เพราะผมก็พึ่งเริ่มต้นเหมือนกันและอีกอย่างหลักแนวความคิดนี้เหมือนกันกับหนังสือ เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ครับ

โดยการเรียนรู้ตัองเป็นไปอย่างธรรมชาติคือต้องพูดและฟังก่อน

หากหาหนังสือไม่ได้ก็เมลมาหาผมได้นะครับจะหาและส่งไปให้ครับ

ง่ายๆ ไปที่ ปูทะเลดอทคอม ครับหนังสือราคาถูกกว่าท้องตลาดครับ

[jittanan Setsuppasiri]

ขอบคุณคุณแอนที่ได้แบ่งปันสิ่งดีๆให้เพื่อนในหมู่บ้านสองภาษา สิ่งที่คุณ May ได้พูดกับคุณแอนไว้เป็นความจริงค่ะเราเรียนภาษาอังกฤษผิดวิธีมาตลอดทำให้การเรียนภาษาอังกฤษของเด็กไทยไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรจะเป็นค่ะ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันสิ่งดีๆๆค่ะ

[แม่น้องก้านบัว]

ช่วยสร้างสรรค์ ช่วยแบ่งปัน นี้คือสิ่งดีๆ ของหมู่บ้านสองภาษา เราจะเดินทางไปให้ถึงความสำเร็จด้วยกันนะคะ ขอบคุณคุณบิ๊กและ
ชาวหมู่บ้านสองภาษาค่ะ

[แม่น้องแอน]

ต้องขอขอบคุณ ทุกๆคน ที่สร้างสรรสิ่งดีๆและร่วมแบ่งปันกัน แม้ว่าเวลาจะผ่านไปอีกกี่ปีก็ตาม เชื่อค่ะ ว่าสิ่งดีๆ เหล่านี้ยังคงมีให้กันอยู่ตลอดไป

เราคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใครได้ ตราบใดที่เรายังไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

[ma ma]

อ่านเเล้ว เขียนได้สนุกดีค่ะ คิดเลยว่าถ้าไม่มีเวปนี้คงไม่ได้อ่านอะไรอีกหลายอ่าน ไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษ ไม่ได้เรียนญี่ปุ่นอย่างจริงจัง ขอบคุณทุกคนเเละเจ้าของเวปค่ะ

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

ตอนนี้ก็หมื่นกว่าคนแล้วครับที่คิดเหมือนเราต่อไปก็คงมากขึ้น ๆ แต่ลูก ๆ เราจะเป็นกลุ่มแรก ๆ หรือรุ่นแรก ๆ ที่เป็นเด็กสองภาษา

[ปาจรียา(แม่ป้อของอิง+หมิง+หลง)]

อ่านเสร็จแล้วก็มานั่งคิด...เมื่อไหร่บ้านเราจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงๆจังๆซะทีน๊า คงต้องรออีกนาน แต่ ณ ตอนนี้เราๆสมาชิกหมู่บ้านนี้คงต้องสร้างความเปลี่ยนแปลงบนแนวความคิดของเราไปก่อนค่ะ ทุกๆคนร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

[MamaNoi&Porjai]

อย่าได้ไปโทษการศึกษาเลยค่ะ ไม่ว่าใคร เรียนที่ไหน จะจบจากไหนมา ถ้าไม่ได้ใช้ทุกวัน นานไปก็ลืมกันหมด..
มาช่วยกันสร้างสภาพแวดล้อมที่ผลักดันตัวเราและลูกกันค่ะ

มาเป็นเพื่อนเดินไปด้วยกันค่ะ

[Erica's mom]

อ่านแล้วมีกำลังใจมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

[Suthawadee C.]

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ เราเรียนผิดธรรมชาติมาแล้ว ลูกเราก็ยังถูกสอนแบบเดิม ๆ ทั้ง ๆ ที่มันไม่ได้ผล เราก็ยังไม่สามารถหนีระบบแบบนี้ไปได้ เพราะฉะนั้นเราต้องพึ่งตนเอง อย่าหวังพึ่งครู หรือแม้แต่ครูต่างชาติ เพราะคนที่อยู่กับลูกเรามากที่สุดคือเรา พ่อ-แม่ค่ะ ครูต่างชาติเองแน่นอนภาษาดีกว่าเรา แต่ความถี่ได้ไม่เท่าเราแน่นอน ขอบคุณคุณแอนที่แชร์เรื่องราวดี ๆ เป็นอีกเรื่องที่น่าจดจำจริง ๆ ค่ะ และเป็นความจริง ๆที่ทุกคนน่าจะยอมรับโดยเฉพาะผู้ดูแลเรื่องการศึกษาบ้านเราเนอะ