คำแรก

[gitanjali saengsang]

คำแรก

4 สิงหาคม 2553

หลังจากที่ไม่ได้เขียนบันทึกพัฒนาการลูกลงสมุดเพราะงานยุ่งมากมาทั้งเดือน ซันเดย์ก็สร้างความประหลาดใจให้แม่ถึงสองครั้งในวันเดียว ด้วยการเดินได้ไกลถึงเมตรกว่าและพูดคำแรกอย่างชัดเจนด้วยคำว่า ‘Dad’ (จริงๆก่อนหน้านี้สองเดือนพูดคำว่าอุ้มได้แต่ไม่ชัดนัก มันออกไปเป็น อุมม...มะ อุมม...มะ ซะมากกว่า) พอเราถามว่าพูดอะไรนะ ซันเดย์ก็มองหน้าพ่อที่กำลังจะออกไปข้างนอกยามวิกาลแล้วย้ำคำว่า Dad ก่อนจะชูมือไปหาพ่อเหมือนอยากจะให้อุ้ม เวลานั้นเองเราก็นึกถึงเรื่องราวและความรู้สึกประดามีที่พ่อแม่ในหมู่บ้านเด็กสองภาษาบรรยายถึงความปราบปลื้มที่ได้ยินลูกพูดเป็นครั้งแรก อ้อ...มันเป็นอย่างนี้นี่เอง มันปลื้มอย่างนี้นี่เอง น้ำตาแทบเล็ดอย่างนี้นี่เอง นี่ลูกเรารับเอาความพยายามทั้งหมดที่เราทุ่มเทยิ่งกว่าการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเข้าไว้ในตัว แล้วแสดงมันออกมาให้เห็นด้วยการพูดคำว่า Dad ออกมาเป็นครั้งแรก ในเวลาหนึ่งทุ่มสี่สิบห้านาทีอย่างนั้นหรือ โอ้....นี่เราทำได้อย่างเพื่อนๆคนอื่นแล้วหรือ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเสี้ยวเศษของความสำเร็จแต่มันกลับก่อแรงพลังให้เราอีกเท่าทวีคูณ

โอ้ ภาษาอังกฤษห่วงๆของเรา การพูดแบบท่องจำของเรา มันก็ทำให้ลูกเราเข้าใจและพูด Dad ออกมาได้ ในอายุสิบเดือนครึ่ง แม้จะเตี้ยกว่าเกณฑ์แต่น้ำหนักเกินพิกัด เจ้าหนูของเราก็ก้าวข้ามไปสู่โลกของเด็กสองภาษาได้อย่างงดงาม แม้มันจะเป็นเพียงเส้นสตาร์ท แต่มันก็ทำให้เราเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์อยู่ริบๆ

เราทดสอบอีกครั้งด้วยการพูดว่า

Where is monkey? เจ้าหนูของเราเข้าใจ โดยการกวาดสายตาไปรอบๆ แล้วไปหยุดอยู่ที่ตุ๊กตาลิงตัวโปรด

Go to get it เจ้าหนูของเราคลานเข้าไปหาตุ๊กตาลิงแล้วอุ้มขึ้น ก่อนจะหันมายิ้มแฉ่ง

Take it to me please เจ้าหนูของเราไม่คลานเอามาให้แต่ทำท่ายืนให้ เราโผเข้ากอดลูก ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เข้าใจมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ซันเดย์เข้าใจทุกอย่างตามที่เราพูดจริงหรือ? คำว่า Dad เป็นแค่ความบังเอิญหรือเปล่า? หรือเราคาดหวังลูกจนคิดไปเอง?

“ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ยังมี พรุ่งนี้ยังมี” เราบอกตัวเองตั้งใจว่าจะลองทดสอบดูอีกครั้ง ก่อนจะหอมแรงๆ ที่แก้มซ้ายขวาแล้วเอาลูกเข้านอน

[gitanjali saengsang]

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาหมู่บ้านเลย ปลายปีเป็นงี้ทุกที งานยุ่งมาก

[แม่น้องอู๋]

ปลื้มด้วยอีกคนค่ะ ..

[DaddyOnTheBus]

ปลื้มด้วยครับ (-ᴖ.ᴖ- )

[สุมนา วงศาสุทธิกุล]

เด็กสองภาษามาแล้วค่ะ ปลื้มจังอ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกพี่เอ๋เลยนะค่ะ
สู้ๆๆ

[เด็กหญิงอิ่มไอบุญ]

ยินดีด้วยคร่าา

[อรดา พงศ์สุธนะ]

ดีใจด้วยนะคะคุณเอ๋ คนเป็นแ่ม่ลุ้นกับทุกก้าวของพัฒนาการลูก น่าชื่นใจจริงๆค่ะ

[กรรณิกา ปินใจ]

ยินดีด้วยค่ะที่ทำสำเร็จไปแล้ว
ลูกสาวก้อยเรียก mom ก่อนค่ะ ตอนแรกเข้าใจว่าลูกหิว เพราะลูกเรียน mom mom เราได้ยินเป็นหม่ำ ๆ ก็หาอะไรให้ลูกกิน แต่มาสังเกตว่า ทำไมลูกหิวบ่อยจัง ที่ไหนได้ ลูกเรียกแม่ว่า mom mom ... mommy คำว่า หมี้ ไม่ค่อยได้ยินเลย ฮา ๆๆมาก.... จากแม่ที่พยายามอยู่เหมือนกันค่ะ

[แม่น้องกุ๊งกิ๊ง]

เก่งจังเลย

[อรนัย รักในหลวง]

ปลื้มมมมมมม!!!

[Tanaporn P]

ตื่นเต้นไปด้วยเลยค่ะ
ได้เยอะแล้วนะคะเนี่ยะ สู้ๆนะคะ