หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ - สองภาษาดอทคอม

หมู่บ้านสองภาษา สังคมออนไลน์ ต้นแบบ

สวัสดีค่ะ หลังจากที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกแบบ แนบแน่น เข้าทุกวันวันละหลายๆรอบ ทำให้จ๋าได้มองเห็นถึงสิ่งนึง..คือความเอื้ออาทร,น้ำใจ ของสมาชิกในหมู่บ้านแห่งนี้ ทั้งๆที่บางครั้ง ยังไม่รู้จักไม่เคยเห็นหน้ากันเลย แต่กลับมีแต่สิ่งดีๆ มาแบ่งปัน โดยเฉพาะ ความรู้ เทคนิคด้าน ภาษา ซึ่งคือจุดหมายหลักของหมู่บ้าน เวลาใครมีปัญหาคิดศัพท์ หรือประโยคไม่ออก ก็มีสุดยอดหลายๆท่าน ช่วยตอบ คือว่าเข้ามาแล้วมีแต่ได้กับได้...ความรู้ ประสบการณ์ เทคนิค เพียบ แบบไม่กั๊ก เข้ามาแล้วรู้สึกว่าอบอุ่น รู้สึกว่าหมู่บ้านนี้มีอยู่จริงๆ

ขอบคุณคุณบิ๊ก นะคะ ท่านผู้ใหญ่บ้าน ที่ได้สร้างหมู่บ้านนี้ขึ้นมา ความจริงแล้วถือเป็นการพัฒนาประเทศไปในตัวด้วยนะคะ จากครอบครัวสองภาษาครอบครัวนึง แตกออกเป็นหลายๆ ครอบครัวสองภาษาและคงจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นการพัฒนาประเทศในตัวก็เพราะเด็กน้อยๆ สมาชิกหมู่บ้านสองภาษานี้... จ๋าเชื่อว่าอนาคตจะต้องเป็นบุคลากรที่สุดยอดของประเทศเลยล่ะค่ะ น่าจะดันให้เป็นโครงการระดับประเทศเลยนะคะ เป็นหมู่บ้านต้นแบบจริงๆ สอนยังไงถึงได้สุดยอดขนาดนี้ กระทรวงศึกษาฯ น่าจะมาดูงานนะคะ ว่าทำไมถึงได้ผลสุดยอดขนาดนี้ ขนาดจ๋าเรียนมาตั้งแต่อนุบาลจนป่านนี้ ยังได้แค่ yes no o.k. snake snake fish fishเท่านั้น คือสอบผ่านได้ แต่ถึงเวลาเอามาใช้จริงไม่ได้ แต่เทคนิคในหมู่บ้านสองภาษานี่ซิ!!ดีจริงๆแบบว่าเห็นแล้วทึ่งค่ะ .... ทุกวันนี้ เจอใครก็เล่าให้เขาฟัง บอกเพื่อน บอกน้องที่เขาสนใจ ให้เขามาดู web ถึงไม่มีลูกก็เข้ามาดูได้ เนื้อหา ศัพท์ ประโยคต่างๆ ซึ่งใช้ได้จริงๆในชีวิตประจำวัน....น้องสาวของจ๋าชอบเข้า face book ทุกวัน ไม่มีประโยชน์อะไรเลย...(ไม่ได้ต่อต้านนะคะคือถ้าใช้ถูกที่ ถูกเวลาก็ดีค่ะ แต่น้องสาวจ๋าคุยกับเพื่อนๆแบบว่า อะไร...ทำไม กันทั้งวัน..ดูแล้วไม่ได้ประโยชน์เปลืองไฟมากกว่า)

ปรกติ ตั้งแต่ติด net ที่บ้านก็ไม่ค่อยได้ใช้งานเท่าไหร่ ก็จะใช้แค่เช็คเมล พิมพ์งาน ส่งงานอาจารย์(จ๋า เรียนต่อ เสาร์-อาทิตย์ กศบป. น่ะค่ะ) บางวันแทบจะไม่ได้เปิดคอมพ์เลยด้วยซ้ำ แต่พอเข้ามาหมู่บ้านสองภาษานี่... ติดเลยค่ะเข้าทุกวัน วันละหลายๆรอบ เช้า สาย บ่าย เย็น ดึก แล้วแต่มีเวลาบางทีลูกร้องก็เปิดทิ้งไว้เลย ลูกหลับเข้าต่อ เข้ามาดูกระทู้ ศัพท์ ได้มากได้น้อย ได้วันละนิดๆหน่อยๆ ผ่านตา copy กระทู้ที่เป็นตัวอย่างประโยคมาดู มาอ่าน ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง(ทำทุกวันคงจำได้) เป็นอย่างนี้มา สองอาทิตย์แล้วค่ะ และก็เป็นสองอาทิตย์ ที่ไม่มีงานส่ง อาจารย์ เข้าหมู่บ้านเพลินจนลืม ทำการบ้านไม่เป็นไรเดี๋ยวปั่นส่งทีหลัง เอาของลูกไว้ก่อน เห็นลูกๆท่านอื่นสุดยอด หวังว่าเด็กน้อยของเราจะได้สุดยอดกับเขาบ้าง...อีกนานไหม ถ้าวันนั้นมาถึง คงเป็นอะไรที่สุขใจจริงๆเหมือนที่หลายๆท่านได้รับรู้ความรู้สึกนั้นมาแล้ว (...เพราะฉันนั้นต้องการมีเสี้ยวนาที ที่ยิ่งใหญ่...) เด็กน้อยสองภาษาแม่จะ(พยายาม)สร้างเอง T-T