1 เดือนกับการสร้างลูกเป็นเด็กสองภาษา เหนื่อยและท้อเหลือเิกิน

[แม่น้องอัยย์]

ผ่านมา 1 เดือนแล้วค่ะที่พยายามฝึกให้น้องอัยย์เป็นเด็ก 2ภาษา ตอนนี้น้องอัยย์อายุ 2.6 ปี ระยะแรกน้องอัยย์ต่อต้านม๊ากกก ไม่ฟัง ไม่สนใจ ไม่พูดด้วย เดินหนีไปเฉยๆ บางครั้งก็พาลงอแงเลยค่ะ ใช้ระบบ OTOL ค่ะ เพราะน้องอัยย์ไม่ค่อยร่วมมือเท่าไรนัก และคุณแม่เองก็อังกฤษไม่แข็งแรงเลยค่ะ ต้องเริ่มเรียนรู้ไปพร้อมๆกับลูก ช่วงแรกทั้งเครียดทั้งท้อค่ะ คิดว่าตัวเองไม่เก่งจะสอนลูกได้อย่างไร แค่ประโยคที่ใช้ในชีวิตประจำวันบางทีก็นึกไม่ออก ยิ่งอ่านเรื่องของครอบครัวอื่นๆ ที่สามารถสร้างลูกเป็นเด็กสองภาษาได้ในเวลาไม่นาน ยิ่งรู้สึกกดดัน เครียด หงุดหงิด เหนื่อยจนบางครั้งรู้สึกท้อ ยอมแพ้และอยากจะล้มเลิกก็หลายครั้งค่ะ ดีที่ได้กำลังใจจากพ่อน้องอัยย์ที่คอยเตือนเราว่าอย่าเครียด อย่าเร่ง ค่อยเป็นค่อยไป เพิ่งเริ่มต้นอย่าเิพิ่งคาดหวัง ทำให้เราลดความกังวล ความคาดหวัง เปลี่ยนเป็นค่อยๆพูดไปเรื่อยๆ สอนศัพท์เป็นคำ และพูดวลีสั้นๆก่อน โดยไม่ต้องคาดหวังว่าลูกจะตอบ คอยพยุงการพูด
และระหว่างนี้ที่ลูกยังต่อต้าน ก็ใช้เวลาว่างอันน้อยนิดในการหาความรู้เพิ่มเติมจากห้อง English club เนี่ยแหละค่ะ

ในระยะ 2 สัปดาห์แรกไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงใดๆ น้องยังคงต่อต้านเหมือนเดิม แม่เองก็เริ่มถอดใจ ทำบ้างไม่ทำบ้าง แ้ล้วแต่อารมณ์ของน้องอัยย์ด้วยค่ะ พอแม่เริ่มพูดด้วยเป็นอังกฤษถ้าน้องเริ่มไม่สนใจก็หยุดก่อนค่ะ กลัวว่าจะงอแงแล้วจะพาลมีอคติกับการพูดอังกฤษไปเลย แล้วค่อยเริ่มใหม่เพราะ "ทุกวันคือการเริ่มต้น" ค่ะ (ประโยคนี้พ่อน้องอัยย์บอก)

เมื่อเข้าสัปดาห์ที่ 3 เอาใหม่ค่ะ เริ่มสร้างแรงจูงใจ เปิด Mickey mouse , Caillou , Mommy&me ให้ดู (อันนี้ได้รับคำแนะนำจากหนังสือเด็ก 2ภาษา และสมาชิกหลายท่านในเวปไซด์นี้แหละค่ะ) น้องอัยย์ให้ความสนใจค่ะ และใช้โอกาสนี้พูดอังกฤษกับน้องและชวนให้น้องพูดตาม น้องเริ่มให้ความร่วมมือมากขึ้นค่ะ แต่ก็ยังคงต่อต้านอยู่บ้างเป็นระยะ ซึ่งบางครั้งแม้จะสร้างเงือนไขแล้วก็ตาม น้องก็ยังคงไม่ยอมพูดอังกฤษตามที่แม่สอน สัปดาห์นี้เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยค่ะ จากที่ไม่สนใจเลย ก็เริ่มร้องตามเพลงใน Mommy&me (แ่ต่ยังร้องไม่ถูกหรอกนะคะ พึมพำๆไปตามเรื่อง) แค่นี้ก็ทำเอาคุณแม่ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ และก่อนนอนคุณแม่จะพูดกับน้องว่า It's bed time, kiss me please และ Good night น้องสนใจพูดตาม คุณแม่ก็หัวใจพองโตค่ะ จากที่คิิดว่าเราคงทำไม่ได้แน่เพราะเราไม่เก่ง แล้วน้องก็ต่อต้านมากเหลือเกิน กลายเป็นแรงผลักดันให้เราสู้ต่อ ต้องฮึดสู้ต่อไป

สัปดาห์ที่ 4 เปิด little einsteins ให้น้องอัยย์ดู แต่น้องอัยย์ดูได้ไม่นานก็ไม่สนใจค่ะ บอกว่า อันนี้น้องอัยย์ไม่ชอบอ่ะ แล้วก็เดินหนีไป คุณแม่เลยต้องเปลี่ยนเป็น Caillou , Mommy&me เหมือนเดิม ซึ่่งได้ผลค่ะ น้องกลับมานั่งดูด้วยท่าทางที่สนใจ แต่พอคุณแม่จะร้องตามทำท่าทางตามอย่างในดีวีดี และพยายามให้น้องร้องตาม น้องกลับไม่ยอมร้องตามและไม่ให้คุณแม่ร้องหรือทำท่าทางตามอย่างในดีวีดี งงค่ะ ก็ดูท่าทางสนใจดีแต่ทำไมไม่ยอมร้องตาม หรือแม้แต่คุณแม่ก็ห้ามร้องตามด้วย
มึนตึ๊บ??? เอาแต่นั่งดูอย่างเดียว แล้วอย่างนี้จะได้ผลไม๊เนี่ย !!!
แต่น้องก็มีแนวโน้มที่ดีขึ้นนะคะ คือยอมพูดตามที่แม่สอน จากเดิมที่ไม่รับเลยตอนนี้ก็ยอมพูดตามแม่แล้วค่ะ แต่น้องยังไม่สามารถตอบเป็นอังกฤษได้เองนะคะ แม่ถามเป็นอังกฤษน้องยังคงตอบเป็นไทยค่ะ ซึ่งคุณแม่ก็พยายามพยุงการพูด โดยพูดนำให้น้องพูดตาม ซึ่งน้องก็ยอมพูดตามค่ะ แม้จะยังพูดไม่ชัด แต่แค่นี้แม่ก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากมายแล้วค่ะ

จะพยายามทำต่อไปเรื่อยๆค่ะ ค่อยเป็นค่อยไป นอกจากจะต้องหาแรงจูงใจให้กับน้องอัยย์แล้ว ต้องหากำลังใจให้กับตัวคุณแม่เองด้วย เพื่อจะได้ไม่ท้อจนถอย หรือล้มเลิกกลางคันเสียก่อนเนื่องด้วยเพราะท้อจากแรงต้านของลูกน้อย
เอ้า !! สู้ สู้ ต่อไปค่ะ

[อรนัย รักในหลวง]

สอนน้องจากประสาทสัมผัสน้องจะจำแม่นกว่าการสอนให้พูดตามนะค่ะ..สู้ๆค่ะ

[แม่น้องอัยย์]

ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจเนี่ยสำคัญอย่างยิ่งเลยนะคะ จะพยายามต่อไปค่ะ จริงอย่างที่คุณ babyashi บอกค่ะว่า เราได้พยายามทำสิ่งที่ดีให้ลูกอยู่

[babyashi]

ไปเรื่อยๆ ค่ะ ไม่ต้องรีบ เราไม่ได้ไปแข่งกับใคร ที่เริ่มต้นอยู่ตอนนี้ ก็ถือว่า เราได้พยายามทำสิ่งที่ดีให้ลูกอยู่ เป็นกำลังใจให้นะคะ