ครั้งแรกการก้าวเข้าสู่ประตูวิวาห์ เราก็ว่าวุ่นวายแล้วนะ คิดสารพัดเลยว่าจะเป็นยังไง งานแต่งจะโอเคไหม
ถัดมาก็คิดต่อว่า ถ้าอยู่ด้วยกันเจอหน้ากันทุกวันแล้วจะเป็นไงบ้าง จะอยู่กันแล้ว happy ทุกวันหรือเปล่า
นี่เป็นความคิดก่อนที่จะมีคุณลูก ...........
คิดถึงตัวเอง คิดถึงคนที่เรากำลังจะร่วมชีวิตด้วย และคิดว่ามันคือเรื่องใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่คนสองคนต้องมาอยู่ร่วมกัน share ความรู้สึกกัน
พอมีคุณลูก เรื่องของคนสองคนที่เราว่ายิ่งใหญ่มากๆในสมอง กลายเป็นเรื่องจิ๊บ ๆ ไปเลย
ตัวอย่างง่ายๆ เลยนะ
ภาษาที่ใช้ ชีวิตคู่ คุยกันภาษาปกตินี่แหละ ชีวิตคนเป็นแม่(+คุณลูก) ต้องเข้าใจภาษาเด็กทารก
ความรัก ชีวิตคู่ เจอกันก่อนถึงรักกันได้ ชีวิตคนเป็นแม่(+คุณลูก)ไม่ต้องเจอหน้าก็รักแร้วว
ความเข้าใจ ชีวิตคู่ งอนกันแค่ไหน ก็รู้ว่าเรื่องอะไร ชีวิตคนเป็นแม่(+คุณลูก) ร้องไห้ไปเหอะ เดายากส์ที่สุด
ความใส่ใจ ชีวิตคู่ ต่างกันดูแลกันและกันได้ ชีวิตคนเป็นแม่(+คุณลูก)เป็นผู้ดูแลฝ่ายเดียว
จากตัวอย่างง่าย ๆ เห็นเลยว่า - -' บทบาทของความเป็นแม่นี่ยากที่สุดแล้ว
ยากกว่างานใด ๆที่เคยพบเจอมา
เพราะมันเป็น แบบฝึกหัดที่มีการเปลี่ยนแปลงในทุก ๆ วัน
มันเป็นเหมือนแบบฝึกหัดที่ทำไปแต่ไม่มีวันเสร็จ แต่เป็นแบบฝึกหัดที่เรา happy สุดๆ เวลาที่เราทำ
(ก็คนโปรด โตขึ้นและพัฒนาทุกวันหนิ)
ซึ่งไม่มีหลักสูตร หรือคอร์สอบรมใด ๆ จะสอนชัดขนาดนี้ (เชื่อแล้วล่ะว่า "ของอย่างนี้ต้องเจอกับตัวถึงรู้")
สรุป เรื่องใหญ่ของ แม่ แม่ ณ วันนี้ คือการเลี้ยงคนโปรดให้ดีที่สุด
แต่กว่าแม่ จะทำได้แบบนี้ แม่ก็ต้องขอบคุณอาม่าของ น้องคนโปรดมาก ๆ ที่ดูแลแม่ แม่ มาเป็นอย่างดี
ทำให้แม่ แม่ พร้อมที่จะเป็นแม่ดี ๆ ที่พร้อมที่จะทำเรื่องดี ๆ ให้คนโปรด
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวิธีการเลี้ยง การดูแลคนโปรด และอีกสารพัดเรื่อง
รวมถึงเรื่องใหม่ ๆ อย่าง เด็กสองภาษา
(อาม่า....ให้กำลังใจสุดๆ บอกเลยว่าแม่ทำได้แน่ ๆ ๆ แถมยังช่วยเพิ่ม ภาษาแต้จิ๋วให้คนโปรดด้วย)
แม่ แม่ สัญญานะจ๊ะว่า ว่าเรื่องใหญ่แค่ไหน แม่ แม่ ก็จะทำให้ีดีที่สุด.......เพื่อคนโปรด
โดยเฉพาะเรื่องเด็กสองภาษานี่แหละจ้าาาา
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้