เวลาอยู่ในบ้าน จะมีแค่แม่และพ่อที่พูดคุยภาษาอังกฤษกับลูก เวลาไปนอกบ้านลูกก็มีโอกาสได้สัมผัสภาษาอังกฤษจากคนอื่นๆ เช่นวันนี้ไปเดินร้านหนังสือ มีคนต่างชาติมาถามว่าหนังสือแนวๆนี้หาได้ที่ไหน ระหว่างที่เราตอบ ลูกเราก็ไปเล่นกับลูกเค้า ได้โอกาสเราก็ให้เค้าขอเป็นภาษาอังกฤษ เล่นเสร็จก็ขอบคุณเป็นภาษาอังกฤษ
อีกเหตุการณ์นึงตอนกินขนม เรานั่งติดกับชาวต่างชาติ ลูกดันจะไปหยิบขนมของโต๊ะเค้า เราเห็นรีบคว้ามือไว้ สอนเป็นภาษาอังกฤษไปเลยว่าอันนี้ไม่ใช่ของเรานะ ของลูกอยู่นี่งัย ฝรั่งได้ยิน บอกว่า โอเคเลย หยิบไปเลย (คงจะเอ็นดูเด็ก) เราเลยบอกลูกว่างั้น you must ask in English. เค้ารีบขอเป็นภาษาอังกฤษทันที เด็กหนอเด็ก
กินเสร็จจะพาลูกเข้าห้องน้ำ ฝรั่งพ่อลูกรีบเดินมาเร็วมาก จะชนเรากับลูก เค้าพูดเสียงดังฟังชัดว่า oop sorry พร้อมแปลเป็นไทยให้ด้วย ขอโทษครับ อืมดี
เพิ่งนึกได้พักหลังเราแทบไม่ต้องย้ำเรื่องแรงบันดาลใจกับลูกว่าทำไมต้องพูดภาษาอังกฤษกัน คงเป็นเพราะเหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้ แล้วการพูดคุยกันบ่อยมันก็คงซึมซับไปในตัว
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้