ปลื๊ม ปลื้ม

[อรดา พงศ์สุธนะ]

เมื่อวานได้ออกไปกินขนมปังร้านในเมืองแถวนี้ มีดาและเคทไป ซึ่งปกติช่วงนี้เก็บตัวแล้วค่ะ เนื่องจากท้องใหญ่โย้เย้ จะไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวกเอาเสียเลย ปกติจำศีลอยู่ที่บ้านแบบไม่ออกไปไหนเลยราวๆเดือนได้ค่ะ ซึ่งตรงนี้ก็ทำให้เราไม่เห็นโลกภายนอกเลย

เราเลือกโต๊ะนั่งในร้านขายขนมปังแบบไกลคนอื่นนิดหนึ่ง เพราะในใจเราคิดว่า ไม่ได้ต้องการจะอวดใครว่าเรากับลูกคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ เพราะการที่เราอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้ พูดภาษาัอังกฤษกับลูก (อาจมีคนว่าได้ว่า ทำไมเธอ...ดั๊ช ชา ริท จังเลย)

จากนั้นเราก็สั่งอาหาร เครื่องดื่ม และดาก็เล่นและพูดคุยกับเคทเรื่องทั่วไป พยายามชวนเขาดูโน่นนี่ (เพื่อที่เขาจะไม่ลุกเดินออกจากโต๊ะ ..แหะๆ ซึ่งเป็นปกติค่ะ เคทไม่ค่อยนั่งอยู่กับที่นาน) โดยส่วนตัวแล้ว ดาจะไม่พูดภาษาอังกฤษกับลูกเสียงดังมากเพราะเราเกรงใจคนอื่นค่ะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราอวดรู้

ระหว่างนั้น เคทก็เริ่มส่งเสียงดัง พูดภาษาอังกฤษอย่างโน้นอย่างนี้ เช่น I will eat jelly empty. I want some water. etc.Mother, I'm here!!(ระหว่างที่เขาไปดื่มน้ำ) ตามประสาเด็กนะคะ เพราะเขาไม่รู้ว่าระดับเสียงของเขาเนี่ยดังไปเท่าไรแล้ว ซึ่งเราก็คงจะไม่ได้ไปห้ามลูกว่า อุ้ย อย่าพูดภาษาอังกฤษสิ อายเขา แต่ด้วยความที่เราคุยสนุกกับลูก ก็ยังไม่ได้สนใจ

สักพักหนึ่ง โต๊ะข้างๆเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว...เิริ่มหันมามอง...คงจะหันมามองว่า เอ้ ..แม่กับลูกคู่นี้คนไทยหรือเปล่า เริ่มพินิจพิเคราะห์ดูสีผมดูหน้าตา ว่าเป็นคนชาติไหน ทำไมพูดอังกฤษกันแจ้วเจื้อยที่เดียว เขาิเริ่มมองหน้าแม่ - หน้าลูก เอ้...คนไทยนี่หว่า ทำไมพูดอังกฤษกันจ้อยๆๆเลยหือ เขามองไปก็วิจารณ์ไปและก็พากันยิ้ม (คิดว่าเขาคงประหลาดใจและแปลกใจนะคะว่าเด็กเล็กๆ ทำไมพูดอังกฤษได้ดีจัง)

เรานั่งสักพักก็เตรียมจ่ายเิงินทีแคชเชียร์เพื่อจะกลับบ้าน และแล้วคำถามก็หลุดจากปากแคชเชียร์ว่า ขอโทษนะคะ น้องพูดไทยได้ไหมคะ (จุดนี้ละค่ะ สุดปลื้มเลย) ดาก็ยิ้มและก็บอกกับเขาว่าพูดได้ค่ะ ลองคุยกับเขาสิคะ เคทก็พูดและตอบกับแคชเชียร์ด้วยภาษาไทยเป็นปกติค่ะ และเขาก็ชมว่าเคทยังเล็กมากเลยแต่พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก

เรื่องที่รู้สึกปลื้มใจมากก็คือ เมื่อก่อนเวลาดาเจอลูกครึ่ง ดามักจะถามเขาเสมอว่า น้องพูดไทยได้ไหมคะ แต่มาวันนี้มีคนถามคำถามแบบเดียวที่เราถามครอบครัวลูกครึ่ง ย้อนกลัีบมาหาเรา มันทำเอาเราปลื้มใจมาำกๆเลยค่ะ เพราะเราสร้างเด็กสองภาษาขึ้นมาเองจากตัวเราเอง

จากเดิมที่คิดว่า ทำไมเราต้องท่องคำศัพท์เยอะจังเลย มีสองเล่มหลายหน้าเหลือเกิน กลัวไม่ทันสอนเคท หรือแม้แต่บางอัน ก็ยังลืมเลยขนาดเคยพูดเคยใช้กับเคทไปแล้ว ความท้อถอยและขาดกำลังใจมันพังทลายไปหมดเลย กลับมีแรงฮึดที่จะสอนเคทต่อไปแบบไม่หยุดยั้งทีเดียว

เชื่อว่าหลายครอบครัวที่เริ่มสร้างเด็กสองภาษาก็คงจะมีจุดที่เราฟังแล้วปลื้มใจจากคนรอบข้าง ขอให้เอาจุดนี้มาเป็นแรงผลักดันให้ทำให้สำเร็จ

คุณบิ๊กและครอบครัว อีกแล้วค่ะ

เขียนบล็อคทีไรก็ไม่ลืมที่จะกล่าวคำขอบคุณกับคุณบิ๊กนะคะ หากดาไม่ได้ตัดสินใจทำระบบโอพอลแล้ว ยังนึกไม่ออกเลยค่ะว่า ภาษาอังกฤษของเคทและดาจะเป็นอย่างไร เราคงต้องแปลทีละคำ ทีละประโยคไปเรื่อยๆ และสุดท้ายก็คงเข้าสู่ระบบการเีรียนภาษาัอังกฤษแบบเก่า ซึ่งไม่ประสบผลค่ะ

คุณบิ๊กเป็นผู้จุดประกายแนวคิด และสามารถทำให้ดาเอาไปต่อยอดและสร้างเด็กสองภาษาด้วยมือเราเอง และชอบคำพูดที่คุณบิ๊กเคยพูดว่า ประหยัดงบและมีความสุขค่ะ ขอเพิ่มนะคะ ทำได้จริงด้วยค่ะ

[ชนม์นิภา ศิริอังคาวุธ]

อ่านแล้วมีกำลังใจจังเลยค่ะ ตอนนี้สอนน้องมุก 4-ขวบ 10 เดือน แบบเข้มข้น 80 % มาได้เดือนกว่าๆ แล้วค่ะ แต่น้องยังไม่ค่อยยอมพูดกลับจอยเลยนะคะ แค่เพียงวลีก็ปลื้มแล้ว อยากขอความรู้คุณอรดา หน่อยค่ะว่า หากเราจะเพิ่มภาษาจีนเป็นภาษาที่ 3 ต้องรอให้น้องเก่งอังกฤษก่อนเลยใช่รึเปล่าคะ ที่จริงจอยเรียนภาษาจีนมาด้วยเหมือนกัน อยากทบทวน แต่ก็กลัวลูกจะสับสน เพราะขนาดภาษาที่สอง เค้ายังไม่เริ่มพูดซักเท่าไหร่เลยค่ะ อ้ออีกเรื่องที่คุณดาบอกว่าหนังสือสองเล่มนี้ คือประโยคอังกฤษไว้ใช้คุยกับลูกรึเปล่าคะ หาได้จากที่ไหนคะ รบกวนด้วยนะคะ จะรอฟังคำตอบค่ะ ขอบคุณค่ะ

[หนึ่งค่ะ*-*]

อ่านแล้วยิ้มตามค่ะ ดีใจและปลื้มใจด้วยจริงๆจ้ะ

[น้องอั่งเปา ,น้องขนมจีบ,ขนมเค้ก]

อ่านแล้วปลื้มตาม คุณดาเลยค่ะ น้องเคทเก่งมากเลยค่ะ เจ้าอั่งเปายังไม่ถึงไหนเลยคงโทษลูกไม่ได้อ่ะ คงเป็นเพราะแม่มากกว่าเพราะแม่ก็ยังงูๆปลาๆเหมือนกัน สู้ต่อไปเนอะ

[Clamp ka]

วันนี้ก็เจอคำถามเกมือนกันเลยค่ะว่า เจ้าลูกพูดไทยได่้หรือเปล่า
ทำเอาเราอมยิ้มน้อยๆนะคะ

[ภิรมย์พร เด็ทท์บาร์น]

ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ คุณดา แล้วก็ปลื้มกับคุณดาด้วยนะคะ เก่งทั้งแม่ทั้งลูกเลยค่ะ

[แม่อ๋อ]

เพิ่งตามมาอ่านจ้า ดาเนี่ยเก่งเนอะ สามารถสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้จากทุกเรื่องเลย พี่เคยโดนถามว่าอันนาพูดไทยไม่ได้เหรอ แต่พี่เครียดนะ พ่อเค้ายังไงยังไงก็ไม่ยอมพูดไทย เพื่อนพี่ก็ชอบล้อว่าแต่ก่อนอันนาพูดไทยได้ แต่เดี๋ยวนี้พูดไม่ได้แล้ว ได้แต่อังกฤษกับจีน พี่อายนะ เฮ้อ ญาติพี่น้องก็ไม่ค่อยกล้าพูดกับอันนา กลัวไม่รู้เรื่อง เด็กข้างบ้านก็ล้อ เล่นอยู่พออันนาเข้าไปก็วงแตก ไม่มีใครกล้าพูดด้วย แย่จัง
จะพยายามเอาอย่างดาที่สร้างพลังให้ตัวเองได้ตลอดเลย

[Bless's Dad]

เพิ่งตามมาอ่าน มาปลื้มด้วยคน แบบนี้น้องแคลร์ ต้องพูดอังกฤษได้เร็วแน่ ๆ เลยเพราะมีทั้งแม่ และพี่คอยช่วยกัน 2 แรงเลย รับรองว่า speak ไฟแล่บ..... ชัวร์ .... Connnnnn firm !!!

[Tao's mamy รักในหลวง]

ปลื้ม+ดีใจตามคุณแม่ดาค่ะ อยากให้มีคนทักลูกเราแบบนี้มั่งจังเรยย

[อรดา พงศ์สุธนะ]

คุณเบญพร คุณมีนนะคะ เรื่องภาษาต้องใช้เวลานะคะ อย่าท้อถอยขอให้มุ่งมั่นและเชื่อในศักยภาพเด็กเล็กนะคะ ทำได้แน่นอนค่ะ
พี่เก๋คะ ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ และก็เป็นความฝันของดาว่าอยากให้เด็กๆสองคนใช้ภาษาอังกฤษสืืื่อสารกันบ้างค่ะ เหมือนน้องพริมกับน้องพูมไงคะ น่าปลื้มใจเน้อ
คุณนุ้ยคะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจค่ะ ติดตามผลงานน้องแองเจิ้ลเหมือนกันนะคะ น้องน่ารักมาก
ภาคะ คุณแม่คนเก่ง ทั้งเรียนทั้งสอนลูก ขยันจริงๆค่ะ เจ้าขาถึงได้เก่งแบบนี้ เล่าให้ฟังบ้างนะคะ
คุณเสกคะ ขอบคุณนะคะสำหรับข้อมูลที่คุณเสกมีให้เวปนี้เสมอเลยค่ะ มาสอนภาษาให้พวกเราบ่อยๆนะคะ
คุณสุธีรา เป็นกำลังใจให้นะคะ หากผ่านจุดนี้ไปได้จะสบายค่ะ (ช่วงแรกเหนื่อยหน่อยค่ะ)
คุณนุ้ยค่ะ น้องพอดีเนี่ย ต้องเก่งมากแน่เลย เพราะคุณแม่ไ้ด้สอนน้องตั้งแต่เล็กเลยค่ะ รับรองน้องพอดีเก่งและเนียนเป็นธรรมชาติ
พี่กว้างค่ะ สู้ๆนะคะ อีกไม่นานค่ะ จันทร์เ้จ้าทำให้คุณแม่ปลื้มแน่ๆ

[Nui & Pordee krub]

อ่านแล้วปลื้มจังค่ะ มีกำลังใจขึ้นอีกแล้ว