เนื่องจากหลานคนนี้ เป็นเด็กที่กึ่งๆกำพร้าค่ะ (แต่น้องเค้าไม่เคยรู้สึกมีปมด้อยนะคะ เพราะน้องเค้าได้รับความรักจากผู้ใหญ่ใกล้ตัวมากมาย) คุณแม่ของน้อง มีลูกเร็ว ไม่สามารถเลี้ยงลูกได้ และน้องไม่มีคุณพ่อ ส่วนทางบ้านของหนู(ปัจจุบันหนูอายุ 21ปีค่ะ จึงขอเรียกแทนตัวเองว่า"หนู"นะคะ) เลี้ยงน้องมาตั้งแต่เกิด เพราะเป็นเพื่อนบ้านกับยายของเด็กมาหลายปี น้องพลอยจะมีเวลาเจอหนูแค่ช่วงเวลา9โมงเช้า-บ่้ายโมง ในวันเสาร์-อาทิตย์เท่านั้นค่ะ โดยส่วนตัวแล้ว ตัวหนูเองคิดว่า ไม่มีใครที่จะสอนน้องในเรื่องของภาษาอังกฤษได้เลย นอกจากคุณครู และตัวหนูเอง แต่ภาษาอังกฤษของหนูก็ยังกระท่อนกระแท่น พยายามฝึกสนทนากับเืพื่อนอยู่บ่อยๆ
ปกติหนูพยายามที่จะsearchหาข้อมูล หรือแนวทางการสอนที่สนุกๆให้หลานได้เรียน(เล่น)ตลอดเวลา ส่วนใหญ่จะเป็น worksheets วิชาต่างๆ แต่จะพยายามสอดแทรกการสอนคำศัพท์ให้น้องด้วยเสมอ หรือบางครั้งไปเดินห้าง ก็จะซื้อ CD-Rom เกมเสริมทักษะภาษาอังกฤษมาให้น้องเล่น บ่อยครั้งที่น้องเล่นได้ไม่นาน ก็จะเกิดความรู้สึกเบื่อ อาจจะเป็นเพราะ น้องยังมีทักษะทางด้านภาษาอังกฤษน้อยเกินไป (ตอนนั้นหนูยังไม่ได้ซื้อหนังสือ "เด็ก2ภาษา พ่อแม่สร้างได้" มาอ่านค่ะ เลยไม่รู้แนวทางการสอน) ทำให้หนูท้อใจมากเลยค่ะ ไหนจะมีเวลาน้อย ไหนจะยังไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษเท่าไหร่ ทำให้หนูยิ่งกดดัน ว่าจะผลักดันน้องเค้าได้ซักแค่ไหน
ทุกวันนี้ก็ยังหวั่นใจ ว่ามันยังไม่เพียงพอที่จะทำให้หลานสามารถพูด2ภาษาได้ หลายครั้งนะคะที่ถอดใจ คิดว่า "ไม่ไหวแล้ว ไม่เห็นมีใครช่วยเราสอนเลย" , "พอแล้วดีกว่า น้องสนุกบ้าง ไม่สนุกบ้าง กลัวน้องเกลียดการเรียนเพราะเราพยายามสอนมากเกินไป" แต่สุดท้ายก็สงสารหลาน ถึงจะไม่มีเชื้อทางสายเลือดแม้แต่น้อย แต่ด้วยความที่เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด ก็รู้สึกว่าอยากให้น้องเค้ามีอนาคตที่ดี สิ่งเดียวที่จะให้เค้าติดตัวไว้ได้ ก็คงเป็นเรื่องของการศึกษา ที่เขียนมาทั้งหมดก็เพื่อที่จะขอความคิดเห็นจากคุณพ่อ-คุณแม่คนเก่งค่ะ ว่ามีสิ่งใดที่จะแนะนำเวลาที่ท่านรู้สึกว่า "มีเวลาให้ลูกน้อยเิกินไปหรือเปล่าน๊า?" "ควรจะวางแผนด้านภาษาให้ลูกอย่างละเอียดดีไหม จะได้เดินให้ถูกทาง"
สุดท้ายนี้ หนูขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ และก็ขอให้ลูกรักของท่าน เป็นเด็กดี รักเรียน เก่งภาษา กันทุกคนเลยค่ะ ^/\^
You need to be a member of หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ to add comments!
Join หมู่บ้านเด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้