ค่อยเป็นค่อยไปกับลูกทั้งสองคน

[ปาจรียา(แม่ป้อของอิง+หมิง+หลง)]

อิงอิงเป็นเด็กที่มีโอกาสได้ยิน(ฟัง)ภาษาหลากหลายมาแต่เด็ก ที่บ้านจะพูดภาษาไทยและจีนแต้จิ๋ว ป้อก็จะเปิดเพลงภาษาอังกฤษให้ฟังตั้งแต่เด็ก เวลาอยู่กับคุณปู่ก็จะได้ยินภาษาจีนกลางจากสถานีข่าวCCTVอยู่เนืองๆ ถ้าจะว่าไปโอกาสทางด้านภาษาของอิงอิงคงมีมากกว่าเด็กหลายๆคนอย่างแน่นอน แต่ป้อก็ไม่เคยคิดว่าจากสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่นี้มันยังไม่เพียงพอที่จะพัฒนาความสามารถทางด้านภาษาของอิงอิง จนกระทั่งได้อ่านหนังสือ"เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้" ต้องยอมรับว่าหนังสือเล่มนี้ได้จุดประกายอยากให้ลูกสาวพูดภาษาอื่นเก่ง ให้เป็นธรรมชาติเหมือนเจ้าของภาษา แต่ก็ยังไม่สามารถนำระบบ OPOL มาใช้กับลูกซักที

ต้องยอมรับว่าชื่นชมคุณแม่หลายๆคนที่เป็นสมาชิกเว็บ 2ภาษา ที่มีความพยายามอย่างมาก ทั้งหาข้อมูล ศึกษาเพิ่มเติมเพื่อให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูก ตัวป้อเองซะอีกที่พอจะมีความสามารถด้านภาษาอังกฤษแต่ก็ยังไม่ได้ใช้โอกาสอย่างเต็มที่ คงเพราะว่าต้องดูลูกสองคนทำให้ยังไม่พร้อมที่จะคุยกับลูก(รวมถึงสอน/ดุในหลายๆโอกาส เพราะลูกสาวซนและดื้อเหลือเกิน) ตอนนี้ก็เลยพูดภาษาอังกฤษกับอิงอิงในบางโอกาสเท่านั้น แต่สำหรับอี้หมิง ลูกชายอายุ6เดือนกว่าๆนั้น โซโล่ภาษาอังกฤษเกือบจะอย่างเดียวค่ะ(ยกเว้นเวลาอยู่กับอาม่าก็ยังมีแต้จิ๋วอยู่และเวลาที่นึกภาษาอังกฤษไม่ออก)

สำหรับอิงอิง เวลาพูดกับเค้าเป็นภาษาอังกฤษเค้าก็เข้าใจแต่ยังไม่สามารถตอบเรากลับมาได้ ก็พยายามเพิ่มคลังคำศัพท์ให้เค้าให้มากที่สุด พยายามสร้างเงื่อนไขให้เค้าเวลาเค้าต้องการอะไรบ้างอย่าง อย่างเวลานั่งรถกลับบ้าน เค้าจะต้องนั่งcarseat และก็จะจับมือป้อไว้ แรกๆก็จะสอนให้พูด hand, please สอนอยู่ซักพักก็ได้ผล ทุกวันเวลาขึ้นรถนั่งcarseat เรียบร้อย อิงอิงก็จะบอกว่า hand, please ขนาดว่าวันก่อนร้องไห้งอแงก็ยังคงพูดว่า hand, please (ต้องยอมรับว่าชื่นใจค่ะ ถึงจะงอแงก็ยังพูดภาษาอังกฤษ)

มีวันหนึ่งสอนอิงอิงเรียก moon เค้าก็เถียงเราว่า พระจันทร์ เถียงกันไปมาอยู่ซักพัก เค้าก็เงียบไป แล้วก็ตอบเราว่า "ไม่ใช่moon หง่วยเนี๊ย(พระจันทร์ในภาษาแต้จิ๋วค่ะ)" ป้อกับแฟนก็งงค่ะเพราะไม่เคยสอน ไปถามน้องสาวป้อได้ความมาว่า เคยเกิดเหตุการณ์เดียวกันนี้ระหว่างอิงอิงกับคุณยาย แต่ว่าคุณยายสอนให้เรียกเป็นภาษาแต้จิ๋วว่า หง่วยเนี๊ย ทุกวันนี้เวลานั่งรถกลับบ้านแล้วถามเค้า Can you see the moon tonight? เค้าก็จะมองหาพระจันทร์บนท้องฟ้าค่ะ แต่ก็ยังคงตอบกลับมาเป็นไทยอยู่

ณ ตอนนี้ป้อยังคงต้องใช้เวลาสอนลูกให้มากขึ้นเพื่อหวังว่าซักวันเค้าจะสามารถพูดและสื่อสารได้คล่องเหมือนน้องเพ่ยเพ่ย น้องเนย และเด็กอีกหลายๆคนที่ได้รับโอกาสจากคุณพ่อคุณแม่ ก็คงต้องมาคอยหาแรงบันดาลใจ+กำลังใจจากเพื่อนๆในเว็บ2ภาษานี้ต่อไปค่ะ

[แม่น้องคีน]

เขียนได้น่าสนใจดีค่ะ
น้องโชคดีนะคะ คุณแม่กับที่บ้านมีภาษาหลากหลายมากค่ะ

[แม่น้องแอล]

โอกาสและความสำเร็จจะเป็นของเราค่ะ ถ้าเราเริ่มที่จะปฎิบัติ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆน่ะค่ะ