แม่

[nalita jo]

ในชีวิตปัจจุบันนี้ แม่ ต้องทำหน้าที่นอกเหนือจากงานบ้านและการเลี้ยงดูลูก ต้องทำงานนอกบ้านด้วย
ยิ่งถ้าอยู่ในเมืองหลวงยิ่งต้องทำงาน ทั้งนี้ก็เกิดจากสังคมที่เติบโตเปลี่ยนแปลงหลายๆด้าน
ชีวิตที่นี่ ปารีส ผู้คนที่นี่ต้องทำงานนอกบ้านทั้งหญิงและชาย ภาระการเลี้ยงลูกต้องตกไปที่สถานเลี้ยงเด็กมากกว่าที่จะอยู่กับแม่หรือญาติพี่น้อง
ตัวเราเองรู้สึกว่า มันไม่สมควรที่จะเป็นอย่างนั้น ถ้าหากเรามีทางเลือกที่ดีกว่า จริงๆแล้วการที่ได้เลี้ยงลูกช่วงวัยเริ่มต้นของชีวิตเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง เป็นสิ่งที่มีค่ามากมายต่อลูก และเป็นรางวัลของแม่ด้วยเพราะเด็กๆนั้นมีช่วงแห่งการเริ่มต้นในชีวิตเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
วัย0-3ขวบเป็นวัยที่มีค่ามากๆที่เราจะบรรจุพื้นฐานทุกๆอย่างไม่ว่าจะด้านร่างกาย จิตใจ สติปัญญา
เพราะสิ่งเหล่านี้จะติดตัวลูกไปจนโต
อย่างนี้แล้วมันจะไม่สำคัญได้อย่างไร ยังจะมีสิ่งอื่นใดที่สำคัญกว่าอีกหรือ
แต่การเลี้ยงลูกเองที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะสังคมที่นี่ต้องการให้เด็กอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กและพ่อแม่ก็ทำงาน
มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่คนไทยอย่างฉันมาอาศัยอยู่ที่นี่แล้วอยากจะเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง
เพราะต้องต้านกระแสสังคมนิยมของคนรอบๆข้าง
แต่ ณ ตอนนี้ี้น้องเบนนี่อายุ20เดือนแล้ว ม่าม๊าเลี้ยงลูกเองมาได้ครึ่งทางแล้วเป็นสิ่งที่ม่าม๊าดีใจมาก
ถึงจะเหนื่อยแต่ไม่ท้อ เพราะม่าม๊ารักเบนนี่มากมาก เหมือนที่ม่าม๊ามีอาม่าอากงที่รักม่าม๊ามากมากเช่นกัน
ขอบคุณม่าม๊า ป่าป๊าของโจ้ ที่ให้ความรักและเลี้ยงดูโจ้มาเป็นอย่างดี ทำให้วันนี้ความรักนั้นทำให้โจ้สามารถมีแรงกายแรงใจในการเลี้ยงเบนนี่

[JT007]

ใช่แล้วคะ การเลี้ยงลูกเองในช่วง 0-3 ขวบนี้จะได้เปรียบมากเลยคะ เด็กจะได้รับความรักความอบอุ่นเต็มที่จากแม่ และแม่ก็จะได้อบรมสั่งอน และจะได้เห็นพัฒนาการของลูกแต่ละอย่างก้าว
หญิงอยูเมกา ก่อนท้องน้องจัสติน หญิงทั้งเรียนและก็ไปทำงานด้วย แต่พอท้องน้องจัสติน หยุดทุกอย่างไว้หมดเลยคะ เพราะหญิงอยากเลี้ยงลูเอง และแฟนก็เห็นด้วย พอน้องจัสตินครบขวบ ตอนแรกกะว่าจะกลับไปเรียนและทำงานต่อ แต่ค่าเดแคร์ที่จะต้องเสียไปมันไม่คุ้มกับเงินที่เราจะได้รับ แถมก็คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าคนอื่นคงเลี้ยงเราอย่างไรนะ คงไม่เหมือนเราแน่ๆ เลย แฟนเลยบอกว่าให้อยู่เลี้ยงไปจนถึงลูกเข้าโรงเรียนเลย แล้วค่อยไปเรียนต่อ/ทำงานต่อ 555 สบายเราเลยคะ ขอให้คุณโจ้มีความสุขกับกเลี้ยงน้องนะคะ

[สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง)]

หัวอกแม่มี่ไม่ได้เลี้ยงลูกกลางวันเข้าใจค่ะ เพราะตัวเองก็เคย กิ๊ว กะเรื่องนี้มาก่อน คืออยากเลี้ยงลูกเอง อยากเห็นพัฒนาการลูกทุกวินาที ที่เรา เติม ให้เขาไงคะ ถึงขั้นจะออกจากงานค่ะ แต่ความจริงก็คือความจริง มันเป็นหน้าที่ที่ เราต้องทำให้ทุกอย่างมันลงตัว ดำเนืนได้ด้วยกัน และดีที่สุด
ตัวเองก็เอาเวลาที่เช้าเย็นน่ะค่ะ เล่นกะลูกตลอดที่อยู่ด้วยกัน ไม่ได้สนใจงานบ้านที่มันรก หรืองานอื่นที่มี อยู่ กลับจากงานคือลูกอย่างเดียวเลยค่ะ อย่ามัวกลุ้มอยู่เลยนะคะ เอาเวลามาคิดว่าเมื่อเจอลูกเราจะพาลูกเล่นหรือทำอะไรบ้างดีกว่าค่ะ กลุ้มไดแต่อย่านานค่ะ พอรู้ตัวก็ตั้งสติเอาใหม่ อีกได้ค่ะ
พลังรักของแม่ทำได้ทุกอย่างค่ะ

[อัษฏางค์ ยมนาค]

สู้ๆ น่ะค่ะคุณแม่
ความเหนื่อยที่ต้องทำงานนอกบ้าน และต้องเลี้ยงลูก มันก็หนักหนาสาหัสอยู่ พี่กับแฟน ก็เลี้ยงลูกกันมาเอง เข้าใจดี
เรามาอยู่ห่างบ้านห่างเมือง ห่างจากญาติพี่น้อง ลูกก็ยังเล็ก ความเหนื่อย ยังไม่เท่ากันความกังวลเป็นห่วง ว่าจะเลี้ยงลูกได้ดีแค่ไหน แต่สิ่งที่เราทำได้ ก็คือ ความรัก และการเอาใจใส่ พยายามทำกิจกรรมต่างๆ กับลูก ต้องหาเวลาที่ได้อยู่พร้อมหน้า พ่อ แม่ ลูก เพราะเรามีกันแค่นี้ เวลาเหนื่อยๆ แค่เห็นหน้าลูกก็หายหมด พี่เลี้ยงน้องอิงก็อาศัยหลักคือ ความรัก และความอบอุ่นของครอบครัว ซึ่งเด็กเข้ารับรู้ได้ดี น้องอิงไม่เป็นเด็กดื้อเลย รู้เวลา รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ เพราะเราจะค่อยพูดกับเขาเสมอว่า ที่พ่อที่แม่สอนให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ก็เพราะ พ่อแม่รักลูก เวลาน้องอิงทำอะไรไม่ถูก พี่ก็จะคุยกับเขา ซี่งเขาก็เข้าใจ และมักจะพูดว่าอิงขอโทษครับต่อไปอิงจะไม่ทำอีก เรื่องการพูด ก็ต้องสังเกตุว่า การพูดเขาเป็นอย่างไร เขาพูดผิด ออกเสียงผิด เราก็คอยแก้ ชวนให้เขาเล่าเรื่องต่างๆ เป็นการฝึกให้เขาพูด

เป็นกำลังใจให้คุณแม่และคุณพ่อ(ที่อยู่ไกลบ้าน) สู้ๆ น่ะค่ะ เพื่ออนาคตของลูกที่หน้ารักของเรา